Ο άφρων πλούσιος
O πλούσιος της σημερινής παραβολής συσσωρεύει πλούτη. Είναι πλεονέκτης. Έχει ήδη πολλά πλούτη και διαρκώς προσθέτει σε αυτά που έχει ακόμη περισσότερα. Ο Ιησούς τον χαρακτηρίζει ως άφρονα. Δηλαδή ως έναν άνθρωπο που στερείται του σωστού φρονήματος.
Βέβαια, είναι σωστό να μεριμνά κανείς για τα απαραίτητα. Επίσης είναι δείγμα σωφροσύνης να έχει αποθέματα για τις δύσκολες ώρες: για τις αρρώστιες, για τις σπουδές και την παντρειά των παιδιών, για τα γηρατειά.
Όμως, υπάρχει ένα λεπτό σημείο που ξεχωρίζει τον σώφρονα από τον άφρονα. Ο ένας προνοεί για τα απαραίτητα και τα αναγκαία και μάλιστα πολλές φορές με στερήσεις και οικονομίες. Ο άλλος, ο άφρων, έχει περίσσεια πλούτου, τον οποίο διαρκώς αυξάνει για τον εαυτό του. Είναι φιλάργυρος, ατομιστής και εγωιστής!
Η παραβολή μας λέγει ότι ο άφρων έμεινε με την εγωπάθειά του. Οι θησαυροί του παρέμειναν πίσω και ο ίδιος αναχώρησε από την προσκαιρότητα αυτού του κόσμου πάμφτωχος από τα πλούτη που θέλει ο Θεός.
Το ερώτημα, λοιπόν, αδελφοί, είναι ποιος είναι «ο εις Θεόν πλουτών». Δηλαδή ποιος είναι εκείνος που πλουτίζει με ό,τι θέλει ο Θεός (Λουκ. 12, 21).
Ο Θεός είναι φιλάνθρωπος και ελεήμων. Ο Θεός αγαπά, συγχωρεί, συμπάσχει, θεραπεύει. Αυτός είναι ο Θεός που λατρεύουμε και προσκυνούμε! Είναι πάμπλουτος σε αγάπη και αυτήν την αγάπη την προσφέρει άνευ όρων στους ανθρώπους. Γι’ αυτό και εμείς τον λατρεύουμε και του εμπιστευόμαστε τη ζωή μας.
Η λατρεία προς τον φιλάνθρωπο Θεό καλλιεργεί τον σώφρονα άνθρωπο, ο οποίος διακρίνεται για το φρόνημα της αγάπης και της φιλανθρωπίας.
Η Αγία Γραφή μας διδάσκει: «πλούτος εάν ρέη, μη προστίθεσθε καρδίαν». Δηλαδή μην αφοσιώνεστε στη συσσώρευση του ποικιλόμορφου πλούτου, γιατί θα γίνετε αντικοινωνικοί άνθρωποι. Ο ατομισμός, η εγωπάθεια, η αναλγησία και η παρανομία για να επαυξηθούν τα πλούτη οδηγούν στην αλλοτρίωση του άφρονος πλουσίου και στην κοινωνική αδικία.
Ο άφρων πλούσιος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής και όλοι όσοι του μοιάζουν απολαμβάνουν το πρόσκαιρο και εγωκεντρικό και χάνουν το αιώνιο και ανθρωποκεντρικό. Είναι ανικανοποίητοι, εκκεντρικοί και πλεονέκτες. Είναι όμως και δύστυχοι, εφόσον ζουν στερημένοι από την
παρουσία του φιλάνθρωπου Θεού και των φτωχών και από το χαμόγελο ευγνωμοσύνης όλων εκείνων που θα μπορούσαν να είχαν ευεργετήσει

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»