Αρχική

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]




Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 36 Δημοσιεύσεις ]  Μετάβαση στην σελίδα 1, 2, 3, 4  Επόμενο
Συγγραφέας Μήνυμα
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Τρί 14 Ιούλ 2020, 11:52 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465


"ΜΙΑ «ΑΛΛΗ» ΑΠΟΨΗ" – [ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ «ΜΕΣΟΒΑΣΙΛΕΙΑΣ» Ή ΑΛΛΙΩΣ ΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΩΣ «ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»]

"ΜΙΑ «ΑΛΛΗ» ΑΠΟΨΗ"

Αφορμή για να γράψω τις σκέψεις μου αυτές είναι η άποψη-θεωρία περί της «Μεσοβασιλείας» ή αλλιώς γνωστή και ως «Αναλαμπή της Ορθοδοξίας» –[σ.σ.: στο εξής για λόγους συντομίας θα αναγράφεται σκέτο ως «Αναλαμπή» ή και «Αναλαμπής»].

Και ξεκινώ να «ξετυλίγω» τις σκέψεις μου με βάση την απλή –[κοινή]– λογική:

Πρώτα από όλα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η λογική μας δόθηκε από τον ίδιο τον Θεό και εάν κάνουμε σωστή χρήση –(όπως και με όλα τα άλλα δώρα του Θεού)– τότε βαδίζουμε σε ασφαλή μονοπάτια. Η λογική δεν καταργεί την Πίστη· το αντίθετο, μάλιστα, μας επιτρέπει –στο μέτρο του δυνατού– να την κατανοήσουμε. Φυσικά εδώ πρέπει να πούμε πως η Πίστη στέκει πιο πάνω από τη λογική και άρα κατά συνέπεια και εκ των πραγμάτων είναι υπέρλογη. Όμως η ορθή χρήση, (και όχι η παράχρηση που συνιστά κακή χρήση δηλ. κατάχρηση), της λογικής σε συνδυασμό με τους λόγους των Αγίων Πατέρων, την Ιερά Παράδοση και εν γένει την Αγία Γραφή, μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον Κόσμο γύρω μας και τα όσα συμβαίνουν σε αυτόν.

Σύμφωνα, λοιπόν, με την άποψη-θεωρία περί «Αναλαμπής» πιστεύεται από πολλούς, (και δυστυχώς μέσα σε αυτούς και αρκετοί πνευματικοί πατέρες και ταγοί της Ορθοδοξίας), ότι στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε –τους καιρούς της «μεγάλης αποστασίας»– θα κάνει ο Θεός ένα θαύμα και θα μας εμφανίσει έναν Βασιλέα, (βλ. «Μαρμαρωμένο Βασιλιά» Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, κατά άλλους τον Ιωάννη Βατάτζη και κατά μία άλλη θεωρία τον Ιωάννη εκ Πενίας, ενώ για κάποιους άλλους κάποιον άλλον σύγχρονό μας «εν πνεύματι και δυνάμει» αυτών), ο οποίος θα μας βγάλει από την κρίση και την κατάντια μας με την κατρακύλα που έχουμε πάρει, αρχής γενομένης από την πνευματική μας κατάπτωση έως την υλιστική ζωή που διάγουμε με τον ουμανιστικό τρόπο σκέψης και ζωής, που είναι συνυφασμένα το ένα στο άλλο και πλέον καθώς όλα δείχνουν τίποτε και κανένας δεν μας σταματά παρά μόνο –κατά παραχώρηση Κυρίου– ο μεγάλος πόλεμος γνωστός και ως «Τρίτος Παγκόσμιος». Με τον Βασιλιά, λοιπόν, αυτόν θα ζήσουμε χρόνια ευμάρειας –(θα τρώμε κατά κυριολεξία με χρυσά κουτάλια όπως διατείνονται όλοι αυτοί που πιστεύουν και «αναμασούν» σαν άλλα μηρυκαστικά την εν λόγω άποψη-θεωρία και την διαλαλούν –ευκαίρως ακαίρως– όπου σταθούν και όπου βρεθούν)– και ο Ελληνισμός μαζί με την Ορθοδοξία θα εξαπλωθούν σε ολόκληρο τον Κόσμο. Μετά, δε, από αυτό το διάστημα της «Αναλαμπής» θα έλθει, λένε, ο Αντίχριστος και τα Έσχατα της Ιστορίας.

Η αλήθεια είναι πως εάν δεν έχουμε διαβάσει την Αγία Γραφή ή έστω την Καινή Διαθήκη, εάν δεν έχουμε ακούσει και διαβάσει λόγους Πατέρων της Εκκλησίας μας και εάν δεν ερευνούμε όπως ο Κύριος μας προτρέπει, και εν συνεχεία κατ’ επέκταση οι Άγιοί μας, όλα αυτά μπορούμε εύκολα να τα δεχτούμε και εμείς.

Κι εγώ τα άκουγα κάποτε και ένιωθα όμορφα. «Χάϊδευαν» υπέροχα τα αυτιά μου όλες αυτές οι θεωρίες και «προφητείες»! Όμως διαβάζοντας και βλέποντας τα γεγονότα που εξελίσσονται γύρω μου «ξεδιπλώνοντας» και «ξετυλίγοντας» το κουβάρι της Ιστορίας της ανθρωπότητας, διαπίστωσα πως η θεωρία της «Αναλαμπής», ενώ «καταρρέει» σαν χάρτινος πύργος από τραπουλόχαρτα, είναι παράλληλα και ταυτοχρόνως μία ύπουλη και επικίνδυνη θεωρία ύπνωσης που λειτουργεί ως κατασταλτικός μηχανισμός στα τεκταινόμενα και γενόμενα της εγχώριας αλλά και της παγκόσμιας «σκακιέρας» ως άλλος Δούρειος Ίππος εξυπηρετώντας πρωτίστως τα άνομα και αντίχριστα σχέδια της λεγομένης «Νέας Τάξης Πραγμάτων» με πυρήνα το Σιωνιστικό λόμπυ με πρωτοστάτες και πρωτεργάτες τους υψηλά ιστάμενους Σιωνιστές ανά την υφήλιο και τα υποχείριά τους· τους Μασόνους και τα παρακλάδια αυτών όπως Ρόταρι, Λάϊονς, Προσκοπισμός και τα συναφή.

Έτσι έκανα «πίσω» τα «βήματά» μου και αποφάσισα να πάρω τον «ασφαλή δρόμο». Παίρνοντας, λοιπόν τον ασφαλή δρόμο των Πατέρων και των Γραφών και με στήριγμα την απλή λογική κάνω τις εξής σκέψεις:

Διαβάζοντας την Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε ότι όταν οι άνθρωποι αποστατούσαν από τον αληθινό Θεό και έπεφταν στην αμαρτία, τότε ο Θεός απομακρύνονταν από κοντά τους, ή μάλλον κατά το ορθότερο, τότε ο άνθρωπος έφευγε μακριά από τον Θεό, με αποτέλεσμα να πέφτει στα «σκοτάδια» και το χάος. Έτσι βλέπουμε πως μετά το λεγόμενο και γνωστό ως «Προπατορικό αμάρτημα», να φεύγουν ο Προπάτωρ Αδάμ και η Προμήτωρ Εύα από τον Κήπο της Εδέμ· τον Παράδεισο.

Βλέπουμε, ακόμη, ότι την εποχή του Νώε ο Κόσμος «είχε γίνει σάρκες» όπως χαρακτηριστικά μας λέει η Π.Δ. περιγράφοντας με γλαφυρότητα και ζωηρά, αλλά με μελανά χρώματα, την σαπίλα και την ηθική εξαθλίωση και κατάπτωση του τότε γνωστού Κόσμου βάζοντας και προσδίδοντας στον Λόγο του Θεού ανθρωπομορφικές εκφράσεις ώστε να γίνεται αντιληπτό στον πεπερασμένο –από άποψη νόησης– άνθρωπο εν συγκρίσει με το μεγαλείο και την άπειρη τελειότητα του Ζώντος Τριαδικού και Τρισυπόστατου Θεού. Οι άνθρωποι τότε πόρνευαν, μοίχευαν, σκότωναν, μεθούσαν, λάτρευαν τα είδωλα και έπεφταν σε κάθε είδους ασωτίες ικανοποιώντας στο έπακρο τα πάθη τους γινόμενοι «σάρκες», όπως προανέφερα λίγο παραπάνω, και γενικά υπήρχε μεγάλη αποστασία. Συνέπεια όλων αυτών ήταν ο γνωστός Κατακλυσμός σε παγκόσμια κλίμακα από τον οποίο διεσώθησαν όλοι κι όλοι μονάχα 8 άνθρωποι· ο Νώε με την οικογένειά του!

Βλέπουμε, επίσης, ότι την εποχή του Δίκαιου Αβραάμ, στην περιοχή των Σοδόμων και της Γομόρρας, ο Κόσμος πάλι είχε εκπέσει και είχαν γίνει «σάρκες». Η αμαρτία «έζεχνε» παντού. «Ξεχείλιζε» και «ξεχύνονταν» πανταχόθεν πλην του Δικαίου Αβραάμ και του ανιψιού του Λώτ και των οικογενειών τους. Πορνείες, ειδωλολατρία, όργια, ομοφυλοφιλία, και πλείστα άλλα πάθη είχαν σε καθημερινή βάση τον πρώτο ρόλο στις ζωές των ανθρώπων εκείνων που «κυλιόντουσαν» μέσα στον «βόρβορο» της ασωτίας, των κάθε είδους ηδονών ψυχή τε και σώματι ικανοποιώντας τα ακόρεστα πάθη τους γινόμενοι «σάρκες»! Αποτέλεσμα ήταν να στείλει, κατά κυριολεξία, ο Θεός φωτιά και θειάφι εξ ουρανού ώστε να κατακάψει και να εξαφανίσει τις πόλεις εκείνες οριστικά από προσώπου Γης μια και δια παντός σηματοδοτώντας έτσι κατά αυτόν τον τρόπο τι περιμένει τις μετά ταύτα όμοιες μελλοντικές παρεκτροπές και ακόμη χειρότερα αυτών. Από εκεί γλίτωσε μόνο ο Λώτ με τις δύο κόρες του, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε από την αφηγηματική περιγραφή του Βιβλίου της Γενέσεως της Παλαιάς Διαθήκης.

Κατά την εποχή της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο πέρασαν 40 χρόνια περιπλανώμενοι στην έρημο. Μέσα σε αυτά τα σαράντα χρόνια και ενώ συνέχεια ζούσαν τη θαυμαστή προστασία του Θεού, (βλ. διαχωρισμός της Ερυθράς θαλάσσης στα δύο, το Μάννα εξ ουρανού, την πέτρα με το νερό, τη νεφέλη την ημέρα και τη φωτεινή στήλη κατά την διάρκεια της νύκτας, το χάλκινο φίδι και μύρια άλλα), εν τούτοις πάμπολλες φορές πέσαν σε μεγάλες αμαρτίες και φτάσαν στην αποστασία, (πεθύμησαν τα κρεμμύδια και τα σκόρδα της Αιγύπτου – όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, φτιάξαν χρυσό μοσχάρι και το λάτρευαν σαν θεό και πολλά άλλα που περιγράφονται στην Π.Δ.). Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν κανένας από την γενεά εκείνη, την πρώτη που έζησε την έξοδο από την Αίγυπτο, να μην μπει στη γη της Επαγγελίας· ούτε καν αυτός ο Θεόπτης Μωυσής!

(Να σημειωθεί πως είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι μόνο οι Εβραίοι αναφέρονται στην Π.Δ. ως «περιούσιος λαός του Θεού» καθότι μόνο εκείνοι γνώριζαν τότε τον Ένα και μόνο αληθινό Θεό που στο πρόσωπό τους συμβολίζεται και αντικατοπτρίζεται ολόκληρη η ανθρωπότης μια που το υπόλοιπο του τότε γνωστού Κόσμου δεν γνώριζε τον αληθή Θεό και τελούσε υπό το σκότος της ειδωλολατρίας).

Προχωρώντας μέσα στους αιώνες και φτάνοντας στις μετά Χριστόν εποχές, πάμπολλα είναι τα παραδείγματα που δείχνουν ότι κάθε φορά που ο άνθρωπος ξέπεφτε στην αμαρτία, κάθε φορά που ξεχνούσε τον Θεό, έφτανε να κατρακυλήσει σε μεγάλα δεινά. Δεν θα αναφερθώ σε πολλά. Θα θυμίσω ενδεικτικά μονάχα την Άλωση της Πόλης. Όποιος γνωρίζει λίγα πράγματα σχετικά με το θέμα και έχει διαβάσει ελάχιστα πάνω σε αυτό θα δει ότι πριν την πτώση της Πόλης οι άνθρωποι είχαν ξεχάσει τον Θεό και πολιτεύονταν εν αμαρτία. Αποκορύφωμα ήταν η ψευδοένωση που υπογράφθηκε στη Φερράρα – Φλωρεντία και όχι πολλά χρόνια μετά, (14 για την ακρίβεια), έγινε το ανίερο συλλείτουργο που πραγματοποιήθηκε στο Ναό της Αγίας –[του Θεού]– Σοφίας. Τους επόμενους μήνες «Εάλω η Πόλις» και το Έθνος των Ελλήνων υποδουλώθηκε στους Τούρκους για 400 και πλέον ολόκληρα χρόνια...

Και κάπου εδώ επιτρέψτε μου να κάνω έναν απλό λογισμό: Ας πούμε, σαν παράδειγμα, ότι έχουμε ένα παιδί. Η μητέρα του το αγαπάει πάρα πολύ. Είναι, αντικειμενικά, μια πάρα πολύ καλή μάνα. Άριστη θα λέγαμε. Κάποια στιγμή, λοιπόν, φεύγει για λίγο από το δωμάτιο που είναι το παιδί για να πάει να δει το φαγητό στην κουζίνα. Γυρίζοντας όμως στο δωμάτιο βλέπει το μικρό της να έχει πετάξει κάτω όλα τα πράγματα που βρισκόταν πάνω στο τραπεζάκι, να έχει σπάσει τις καρέκλες, να έχει ξεσχίσει τις κουρτίνες και με λίγα λόγια να τα έχει καταστρέψει όλα μέσα στο δωμάτιο. Και ερωτώ: Πείτε μου τώρα σας παρακαλώ, ειλικρινά, πιστεύετε ότι αυτή η μητέρα θα πάει χαρούμενη να αγοράσει στο παιδί της γλυκά και καραμέλες για να το επιβραβεύσει;;;(!) Ποιός νοήμων και εχέφρων γονιός θα έκανε κάτι τέτοιο;;; Ε;;; Κι όμως η θεωρία της «Αναλαμπής» αυτό ισχυρίζεται!!!

Και ας εξηγηθούμε: Ζούμε στο σωτήριο έτος 2016, σχεδόν παραμονές της «δύσης» του, βαδίζοντας για το 2017. Στην Ελλάδα την ώρα που γράφω τούτες τις σκέψεις έχουν γίνει πολλά. Θα παραθέσω ενδεικτικά μονάχα τα εξής: Αποχαρακτηρισμός της μοιχείας από ποινικό αδίκημα βάσει Νόμου το 1982. Την ίδια χρονιά θεσπίστηκε ο λεγόμενος «Πολιτικός Γάμος» (σ.σ. νομιμοποίηση της πορνείας). Έχει θεσπιστεί το αυτόματο διαζύγιο το 1983. Έχουμε θέσπιση του νόμου υπέρ των εκτρώσεων το 1986 (σ.σ. νομιμοποίηση του εκουσίου φόνου πρώτου βαθμού από τους ίδιους του τους –βιολογικούς– γονείς). Θεσπίστηκε, ακόμη, το λεγόμενο «Σύμφωνο Συμβίωσης» για ελεύθερα ζευγάρια (σ.σ. Νομιμοποίηση της πορνείας) και προσφάτως, το 2015, το «Σύμφωνο Συμβίωσης» και για τα ομοφυλόφιλα –[ανώμαλα]– “«ζευγάρια»” (σ.σ. η έσχατη κατάπτωση με Νομιμοποίηση της παραφύσιν ανωμαλίας)...(!!!) Επιπλέον, το 2000 καταργήθηκε δια Νόμου το Θρήσκευμα από τις Αστυνομικές Ταυτότητες και τώρα έχει παρθεί –προ πολλού– η απόφαση μέσα στο 2017 (τότε) (και τώρα τέλος του 2021 και αρχές του 2022 – σύμφωνα, πάντοτε, με τις τελευταίες πληροφορίες) να περάσουμε στις λεγόμενες «Βιομετρικές Ηλεκτρονικές Ταυτότητες». Σημειώστε ακόμη ότι σχετικά προσφάτως ψηφίστηκε ο λεγόμενος «Αντιρατσιστικός Νόμος» σύμφωνα με τον οποίο όλες οι μειονότητες έχουν δικαίωμα στην έκφραση εκτός από τον φυσιολογικό μέσο άνθρωπο ο οποίος ανήκει στην πλειοψηφία. Άλλο πολύ σοβαρό είναι πως Νομιμοποιήθηκε η καύση των νεκρών και μάλιστα αν ο αποθανών το επιθυμούσε και το είχε δηλώσει στους οικείους του είναι υποχρεωτική –δια Νόμου– και η «ιερολόγησή» του σε Ορθόδοξο Ναό...! (Ετοιμάζεται το πρώτο Αποτεφρωτήριο στην Ελλάδα...). Ακόμη, το καλοκαίρι του 2018, επί Συγκυβερνήσεως ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. (Α. Τσίπρα – Π. Καμμένου) της 2ης Διακυβέρνησης της, υπερψηφίστηκε ο Νόμος για να υιοθετούν παιδιά οι κίναιδοι και οι λεσβίες και κάθε μορφής ανώμαλοι/-ες. Επί τη ευκαιρία, να επισημανθεί ότι είναι η πρώτη φορά που βγάζει ο λαός Αριστερή – ΑΘΕΗ Κυβέρνηση στην ΥΠΟΤΙΘΈΜΕΝΗ Ορθόδοξη Έλλάδα. Ακόμη, απαλοιφή Στοιχείων από τα Απολυτήρια ως και –ΚΥΡΙΩΣ– του Θρησκεύματος της Αληθούς Ορθοδόξου Πίστεως.

Ας σταματούσε τουλάχιστον εδώ. Όμως –δυστυχώς– έχει και συνέχεια καθώς 5 ολόκληρα χρόνια τώρα (9 χρόνια εν έτει 2020!) οι παρελάσεις των ομοφυλοφίλων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι πλέον θεσμός και μάλιστα πολλοί στέκουν υποστηρικτές όλου αυτού του τραγικού γεγονότος τόσο από θεσμικούς όσο και από εξωθεσμικούς παράγοντες, επωνύμους και ανωνύμους από όλες τις κάστες όλων των τάξεων, παρατάξεων και ηλικιών δίχως διακρίσεις. Προάγεται έτσι ο πανσεξουαλισμός, ο πολυπολιτισμός και ο κοινωνικός οικουμενισμός με τραγικές συνέπειες και προεκτάσεις.

Οι εκκλησιαστικοί Φρουροί, Ταγοί και Θεματοφύλακες της Διοικούσας Εκκλησίας, σαν άλλοι Ιούδες, προδίδουν τον Κύριο για «τριάκοντα αργύρια», (ίσως και κάτι παραπάνω – βλ. ΕΣΠΑ κ.λπ.), ανταλλάσουν τον Χριστό για τον χρυσό καταπατώντας –κατά κόρον– τους Ιερούς Κανόνες, ξεσχίζοντας τα Δόγματα της Εκκλησίας και εκπορνεύοντας τη «Νύμφη» του Κυρίου! ...

Κι εμείς οι Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι τι κάνουμε; Τίποτα· ή μάλλον χειρότερα «χειροκροτούμε» ακόμα και με τη σιωπή μας όλο αυτό το εφιαλτικό τοπίο ζητώντας με κάθε τρόπο απλώς να περνάμε καλά. Ψηφίσαμε –όχι μία άλλα δύο φορές– επίσημα αθεΐα, αποκτήσαμε τυπική έως ανύπαρκτη σχέση με τον Θεό, φτιάξαμε μία εικόνα για την Πίστη στα μέτρα μας. Μείναμε ακατήχητοι και επιμένουμε να μένουμε στα «σκοτάδια» μας. Ασχολούμαστε και προσκυνούμε είδωλα, (πάσης φύσεως «τυχερά» παιχνίδια, αστρολογίες, γιόγκες, καφεμαντείες κ.λπ.), αρνούμαστε την Πίστη και τον Κύριο είτε με τα λόγια μας, είτε με τις πράξεις μας, πότε και με τα δύο, θεοποιώντας την ύλη.

Σε παγκόσμιο επίπεδο τα πράγματα είναι ακόμη πιο τραγικά και αυτό διότι οι λοιποί λαοί έχουν εδώ και δεκαετίες προχωρήσει μέσα στην αμαρτία, τη διαφθορά, την ανωμαλία και την αρνησιχριστία. Ολόκληρη η γη πάσχει· πόλεμοι, λιμοί, λοιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί και τυφώνες, ολοένα και επαναλαμβάνονται κάθε φόρα με τραγικότερες για τον άνθρωπο συνέπειες. Παρά ταύτα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, κανείς δεν σκέφτεται να μετανοήσει ειλικρινά για τη ζωή που κάνει και να αλλάξει, κανείς δεν σκέφτεται να επιστρέψει στην αγκαλιά του Κυρίου...

Γυρίζω όμως και πάλι σε εμάς τους Έλληνες. Παρατηρώντας την πορεία μας μέσα στις τελευταίες δεκαετίες θα δούμε ότι από ηθικής και πνευματικής απόψεως πήγαμε από το κακό στο χειρότερο. Αρχίζοντας από τη δεκαετία του ’60 και μετά η αποστασία μας όλο και μεγαλώνει και φτάνοντας στις ημέρες μας δε βλέπεις –σχεδόν– πουθενά τον Έλληνα όπως ήταν πάντα· τον Έλληνα που είχε αξίες και ιδανικά. Αντιθέτως ο λεγόμενος νεο-Έλληνας έχει πλήρως ενσωματωθεί στο παγκοσμιοποιημένο πρότυπο του σύγχρονου ανθρώπου. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το χρήμα, η «αναρρίχηση» σε όσο το δυνατόν ψηλότερα «σκαλοπάτια» της κοινωνίας, η επίδειξη και η καλοπέρασή μας. Αδιαφορώντας, (ως επί το πλείστον), για το διπλανό μας και πολλές φορές, ίσως από φόβο, κλεινόμαστε μέσα στα «χρυσά κλουβιά» μας για να χαρούμε μια εικονική ζωή.

(Παρενθετικά να πω κάτι ακόμα που –σημειωτέον– για εμένα είναι άκρως σημαντική ένδειξη ότι είμαστε στους έσχατους χρόνους: Βιάσαμε την αθωότητα, κακοποιήσαμε –με κάθε τρόπο– ακόμα και αυτή την ίδια τη φύση των παιδιών μας... Ώ, ναι! Όσο σκληρό κι αν ακούγεται αυτό, δυστυχώς, έτσι είναι! Τα παιδιά πια δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι. Δεν τους δίνουμε «πνευματική τροφή». Τους παρέχουμε μονάχα, κατά κύριο λόγο, κοσμικές γνώσεις και υλικά αγαθά, που πολλές φορές –αν όχι όλες– είναι «τοξικά» για την ψυχή τους με αποτέλεσμα να τα «θανατώνουμε» πνευματικά!...)

Η Εκκλησία, από την άλλη, έχει –δυστυχώς– ακολουθήσει το αντίθεο ρεύμα της εποχής. Το κοσμικό φρόνημα-πνεύμα έχει εισχωρήσει, πλέον, για τα καλά μέσα Της και η εδραίωσή του είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Οι δε θέσει και φύσει εκκλησιαστικοί φρουροί, ταγοί και θεματοφύλακες έγιναν χειρότεροι από όλους. Όπως προείπα, οι Ιεροί Κανόνες παραβιάζονται συστηματικά και καταπατούνται βάναυσα εν είδει μίας και καλά κατά τα άλλα εσφαλμένης-ξεχειλωμένης –δήθεν– «οικονομίας» που στο όνομά της γίνονται οι μεγαλύτερες παρεκτροπές σε Δογματικό, αλλά και σε ηθικό άλλοτε επίπεδο, ξεπερνώντας κατά πολύ τα «εσκαμμένα» μεταθέτοντας τα Όρια που όρισαν εν Αγίω Πνεύματι οι Θείοι Πατέρες κάνοντας έτσι τα «θεμέλια» της Εκκλησίας να «τρίζουν» έτοιμα να «σωριαστούν» κάτω με πάταγο και να «γκρεμιστούν». Κατά κύριο λόγο το Ιερατείο συστηματικά και μεθοδευμένα αδιαφορεί για το λογικό ποίμνιο του Κυρίου, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν –δυστυχώς– τον κανόνα, αφήνοντας τους Πιστούς ακατήχητους και για το μόνο που νοιάζεται είναι η προσωπική προβολή και επίδειξη και η πιθανή «αναρρίχηση» σε πιο «λαμπρούς θρόνους». «Σέρνεται» και «σέρνει» μαζί του την Εκκλησία σε ανίερα Συμβούλια και αντίθεες παρατάξεις. Τελευταίο δε και έσχατο «σκαλοπάτι» της κατάπτωσης και της αποστασίας είναι η καθόλα πέραν πάσης αμφιβολίας ληστρική ψευδο-«σύνοδος» που πραγματοποιήθηκε το περασμένο καλοκαίρι (2016) στο Κολυμπάρι της Κρήτης, όπου οι –κατά τα άλλα «ορθόδοξοι»– ταγοί της Εκκλησίας υπέγραψαν επαίσχυντες αποφάσεις που την «αλυσοδένουν» στο «άρμα» της Παν-θρησκείας με μπροστάρη τον Παν-αιρετικό/Παν-αρχι-αιρεσιάρχη φραγκολατίνο «Πάπα» και οσονούπω «καπετάνιο» στο «τιμόνι» της τον αναμενόμενο και επικείμενο «υιό της απωλείας» και «βδέλυγμα της ερημώσεως»· τον Αντίχριστο! Ήταν, κατά κυριολεξία, η επισφράγιση της μεγάλης πτώσης, της «μεγάλης αποστασίας» που αναφέρει ο θείος και Απόστολος των Εθνών Παύλος· αυτό το «στόμα του Χριστού» σύμφωνα με τον χρυσορρήμων Ιωάννη. Έτσι περάσαμε πλέον επίσημα σε «Νέα Εποχή» για την Εκκλησία· την λεγόμενη «Μετά-Πατερική» – κατ’ αυτούς, «Αντί-Πατερική» – κατά το ορθώς και Ορθοδόξως. Δεν είναι πια η αληθινή και μόνη Εκκλησία του Κυρίου κατά το «Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» που απαγγέλουμε στο Σύμβολο της Πίστεώς· το γνωστό μας «Πιστεύω», αλλά μία άλλη· η «νεωτερίζουσα “εκκλησία”» ...

Όποιος απλός Πιστός Ορθόδοξος Χριστιανός αντιδρά υγιώς σε όλα αυτά Ορθόδοξα σύμφωνα πάντα και μόνο με τα παραδεδομένα και Ορθοπραττεί χαρακτηρίζεται από ανόητος, ακραίος, αιρετικός έως «φονταμενταλιστής», «ταλιμπάν της Ορθοδοξίας», «μισαλλόδοξος», «ανυπάκουος», «εωσφορικά υπερήφανος», «δαιμονισμένος», «πλανεμένος», «ρατσιστής» μη έχων «αγάπη» για τους άλλους και μύρια άλλα όσα ... Ώ του παραλόγου το μυστήριο!!!

Κάπου εδώ επιτρέψτε μου να εξηγήσω [το] γιατί η θεωρία της «Αναλαμπής» είναι άκρως επικίνδυνη πλάνη «εκ δεξιών» και ΣΥΝΙΣΤΑ ΑΙΡΕΣΗ, καθώς ανήκει στις λεγόμενες θεωρίες «Χιλιαστικού τύπου», οδηγώντας στην πνευματική ύπνωση έχοντας σωτηριολογικές προεκτάσεις και οδεύοντας ολοταχώς για την αιώνια απώλεια η οποία μας χωρίζει οριστικά και αμετάκλητα από τον Θεό με τον λεγόμενο δεύτερο θάνατο. Πολλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί βλέπουν όλα όσα γίνονται σε κοινωνικο-πολιτικό, οικονομικό και «θρησκευτικό» επίπεδο όμως κλείνουν τα μάτια και λένε «δεν πειράζει, ο Θεός δε θα μας αφήσει», «δεν πειράζει, ο Θεός δε θα επιτρέψει να γίνει μεγαλύτερο κακό», «θα τα σταματήσει όλα αυτά» και άλλα τέτοια «χαϊδεύοντας τα αυτιά» τόσο των άλλων, όσο και τα δικά τους. Τα λένε και τα πιστεύουν διότι έτσι τους συμφέρει και τους βολεύει αφού οι περισσότεροι εξ αυτών δεν μπήκαν καν στον κόπο να ψάξουν καλύτερα και όσο το δυνατόν σε βάθος μήπως και χαλάσουν την ησυχία τους και την υποτιθέμενη ειρήνη τους, μη συνειδητοποιώντας ότι οι λόγοι αυτοί είναι κυριολεκτικά βλάσφημοι με όλη την σημασία της λέξης και την όποια βαρύτητα ευθύνης φέρει. Ξεχνούν, καθώς φαίνεται, ότι ο Θεός δεν παραβιάζει την ελευθερία μας.

Απλοποιώντας λίγο το όλο θέμα θα βάλω, με βάση τη δική τους οπτική, τα εξής απλά –μα σημαντικά– ερωτήματα:
Αν όντως είναι έτσι όπως ισχυρίζονται, τότε ο Θεός:
– ΓΙΑΤΙ επέτρεψε να χάσουμε την Πόλη;
– ΓΙΑΤΙ επέτρεψε να σκλαβωθούμε για 400 και πλέον ολόκληρα συναπτά χρόνια στους Τούρκους;
– ΓΙΑΤΙ επέτρεψε κανείς από την γενιά των Εβραίων που βγήκαν από την Αίγυπτο να μην μπει στη γη της Επαγγελίας;
Και ας το προχωρήσουμε ακόμη πιο βαθιά και πιο πολύ πηγαίνοντας πίσω στην αρχή της Ιστορίας από την δημιουργία του ανθρώπου:
– ΓΙΑΤΙ επέτρεψε στον Αδάμ και την Εύα να γευθούν από τον απαγορευμένο καρπό του «ξύλου –[δένδρου]– της γνώσεως του καλού και του κακού» εξαιτίας του οποίου ήταν η εξορία-έξοδός τους, και κατ’ επέκταση και δική μας, από τον παράδεισο;

Αναπάντητα τα ερωτήματα και αμείλικτα μένουν διαχρονικά ανά τους αιώνες μέσα στην Ιστορία, τύπου ρητορικής φύσεως και μορφής, για όσους εθελοτυφλούν είτε διότι δεν μπορούν, είτε διότι δεν θέλουν να αντικρίσουν κατάματα την αλήθεια «στρουθοκαμηλίζοντας» κρυβόμενοι πίσω από το δάκτυλό τους με αστεία ερωτήματα και σαθρά επιχειρήματα τα οποία πίπτουν, (σαν άλλο σπίτι χτισμένο πάνω στην άμμο), με την πρώτη αγιογραφική-αγιοπατερική αναφορά και απόδειξη. Έτσι, δυστυχώς, όλοι αυτοί –κατά το κοινώς λεγόμενο– ενώ τους δείχνεις το φεγγάρι, εκείνοι κοιτάζουν το δάκτυλο μια που βλέπουν κοντόφθαλμα και βραχυπρόθεσμα βλέποντας το δένδρο και χάνοντας το δάσος. Όπου το δάκτυλο από τη μία και το δένδρο από την άλλη, κατά παράφραση, θα λέγαμε σε πιο ελεύθερη απόδοση και μεταφορικά είναι τούτη η υλική γη με τις όποιες υλικές απολαύσεις, ενώ στον αντίποδα το φεγγάρι και το δάσος παρομοιάζοντάς τα με την Ουράνια και Αιώνια Πολιτεία και [αντι]-παραβάλλετέ τα με αυτά.

Βλέπετε, λοιπόν, πόσο βλάσφημο είναι το να λέμε “ο Θεός δεν θα μας αφήσει”;(!) Μα ο Θεός δεν μας αφήνει. Εμείς –κακήν κακώς– αφήνουμε τον Θεό, αδέλφια μου, και αυτό είναι το μόνο σίγουρο!

Γύρω μας τα πάντα “βοούν” και “κράζουν” ότι φτάνουμε στο Τέλος, στο Τέρμα της Ιστορίας, κι εμείς πεισματικά κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια και ονειρευόμαστε χρυσά κουτάλια, ονειρευόμαστε υλικά αγαθά ακούγοντας τις σύγχρονες σειρήνες, ποθώντας όλα όσα είναι πεπερασμένα και φθαρτά και αρνούμαστε πεισματικά τα αληθινά και Επουράνια. Ποθούμε γήινα βασίλεια και ξεχνάμε ότι εμείς, οι απανταχού της γης, ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί είμεθα “βασίλειον ιεράτευμα” καθόσον άλλη Πολιτεία έχουμε για μόνιμη και εκείνη αναζητούμε· την “Άνω Ιερουσαλήμ”. Ζούμε πολιτευόμενοι επί της γης ως παρεπίδημοι και πάροικοι, κατά το παράδειγμα του Προπάτορα και Δίκαιου Αβραάμ στη γη της Επαγγελίας, αφού τούτη η γη είναι ένα μεγάλο ξενοδοχείο που απλώς και μόνο, κυριολεκτικά, μας φιλοξενεί προσωρινά και τίποτα παραπάνω.

Πολλοί λένε πως ο τρόπος που σκέπτομαι ότι είναι “αιρετικός” διότι –κατ’ αυτούς– αρνούμαι “προφητείες” αγίων και φωτισμένων Πατέρων της Εκκλησίας [αλλά και ανωνύμων φερόμενες –δήθεν– ως “προφητείες” και που έχουν στυλ και τύπο χρησμών από μαντεία]. Όχι! Δεν δέχομαι τέτοια κατηγορία! Φυσικά και υπάρχουν Άγιοί μας που μίλησαν για την “Αναλαμπή”. Όμως το ότι είναι Άγιοι δεν σημαίνει αυτομάτως ότι είχαν και έφεραν το αλάθητο όσο ήταν στη ζωή αφού ήταν άνθρωποι καθόλα όμοιοι με εμάς, και σαν άνθρωποι είχαν και αυτοί τις πτώσεις τους. Αυτό όμως δεν μικραίνει σε τίποτα την αγιότητά τους όπως μας βεβαιώνει μεταξύ άλλων ο πολύς και Μέγας Φώτιος επάνω σε αυτό το θέμα. Αυτές είναι δυτικότροπες λατινικές θεωρίες, Παπικού τύπου, αφού το αλάθητο –κατά κυριολεξία– το διεκδικούν οι Αιρετικοί Παπικοί Φραγκο-Λατίνοι και είναι μία εκ των πολλών κακοδοξιών τους. Αυτά, λοιπόν, δεν ταιριάζουν στην Πίστη μας και ουδεμία σχέση έχουν με Αυτή. Έτσι, δεν σημαίνει ότι δεν είπαν ή δεν έκαναν πράγματα λάθος. Μια ματιά να ρίξουμε στους βίους των αγίων –ακόμη και αυτών που θεωρούνται μεγάλα αναστήματα από την Εκκλησία μας– θα δούμε πως και είπαν και έκαναν, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε από την δισχιλιόχρονη Εκκλησιαστική Ιστορία – παλαιότερη και σύγχρονη. Μη ξεχνάμε, άλλωστε, πως οι Άγιοι δεν ήταν Θεοί όσο ζούσαν και είχαν το τρεπτόν. Αλλά ούτε και μετά θάνατον είναι φύσει Θεοί και άρα κατά συνέπεια αλάνθαστοι, αλλά κατά χάριν, ενώ μόνο ο Άγιος Τριαδικός Θεός είναι άτρεπτος, αλάνθαστος και αναμάρτητος παντελώς και από την φύση και ουσία Του στον τέλειο και υπερθετικό βαθμό που είναι ασύλληπτο στον πεπερασμένο ανθρώπινο νου.

Όλοι όσοι “αναμασούν” –κάθε τόσο– όλες αυτές τις “προφητείες” και θεωρίες περί “Αναλαμπής” δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ψάξουν και να βρουν άλλες τόσες προφητείες που μιλάνε για το ακριβώς αντίθετο. Το θέμα μας όμως δεν είναι να μπούμε σε αντιπαραθέσεις· ζητούμενο είναι να βρούμε την αλήθεια. Και για να γίνει αυτό, ένας τρόπος υπάρχει με το να να ανατρέξουμε στην ίδια την Αλήθεια· στον Κύριο δηλαδή και σε όσα μας είπε, είτε ο Ίδιος με το πανάμωμο και πανάχραντο στόμα Του, είτε μέσω των Αποστόλων και των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων.

Με προεξάρχοντα, λοιπόν, τον λόγο του Κυρίου, ο Οποίος μίλησε για τα έσχατα μέσα στα Ευαγγέλια, βλέπουμε ότι μας προειδοποιεί ούτως ώστε να γνωρίζουμε τα Σημεία που θα μας “μιλούν” για τον ερχομό του Αντιχρίστου και την Δευτέρα Του Παρουσία. Μας μιλάει για μεγάλη αποστασία του κόσμου (μήπως δεν την ζούμε;). Μας μιλάει για πολέμους και ταραχές, για σημεία στην ίδια την φύση –(σεισμούς, ακραία καιρικά φαινόμενα, διασάλευση και σημεία στον ουρανό κ.ά.)– πράγματα δηλαδή των καιρών μας. Μας λέει, ακόμα, ότι η αγάπη των πολλών θα χαθεί, θα ψυχρανθεί. Και εν τέλει μας θέτει, διαχρονικά, το ρητορικό ερώτημα εάν θα βρει την πίστη στον κόσμο όταν ξανάρθει. Ομοίως στις Επιστολές τους οι Απόστολοι μας δίνουν ίδιες εικόνες για τον καιρό των εσχάτων. Και τέλος στην Αποκάλυψη αναφέρονται όλα όσα μέλλουν να γίνουν στην –ταλαίπωρη– ανθρωπότητα...

Αυτό που μου προξενεί [μεγάλη] εντύπωση είναι ότι πουθενά, ΜΑ ΠΟΥΘΕΝΑ, δεν αναφέρεται αυτή η περίοδος της «Μεσοβασιλείας» ή «Αναλαμπής της Ορθοδοξίας». Αναρωτιέμαι, λοιπόν· είναι δυνατόν ένα τόσο μεγάλο και σημαντικό γεγονός να μας το έκρυβε ο Κύριος;;; Μη γένοιτο! Ο Θεός δεν παίζει με τον άνθρωπο· το αντίθετο μάλλον γίνεται. Και επειδή ο Θεός είναι και Αγάπη, θέλοντας να μας προφυλάξει από παγίδες και πλάνες, θέλοντας να μας προετοιμάσει για τα επερχόμενα, μας ειδοποιεί. Γι’ αυτό όλες αυτές οι λεπτομερείς αναφορές... Μέσα σε όλα όσα έχει πει ο Κύριος, μας εφιστά την προσοχή, ούτως ώστε στους έσχατους χρόνους να μην πλανηθούμε. Και αυτό διότι θα προσπαθήσει ο πονηρός αν είναι δυνατόν να πλανήσει και τους εκλεκτούς. Σάμπως με όσα βλέπουμε και ακούμε αυτό δεν κάνει τούτος ο αιών ο απατεών; Μας λέει πως πολλοί θα πλανηθούν. Εμείς όμως πρέπει να μείνουμε σταθεροί στην Πίστη μας και σε όσα παραλάβαμε από τον Ίδιο, τους Αποστόλους και τους Πατέρες. Να μείνουμε σταθεροί στα Δόγματα και την Αγία Γραφή. Πολλοί ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες, λέει, θα εμφανιστούν. Εμείς όμως ένα θα πρέπει να κάνουμε –και αυτό δεν είναι άλλο παρά– να εμμένουμε σταθεροί στην Πίστη μας· αμετακίνητοι και ακλώνητοι στην πίστη μας στον Κύριο!

Και θα κάνω τώρα και μία άλλη σκέψη: Ποιός μας λέει αδέλφια μου ότι κάποιες από αυτές τις φερόμενες «προφητείες» δεν έχουν ήδη γίνει και πολύ απλά πέρασαν «αθόρυβα» απαρατήρητες και δεν τις καταλάβαμε;;; Δεν μιλώ, φυσικά, για την καθέ αυτού θεωρία της «Αναλαμπής», (η οποία είναι μεγίστη πλάνη και βασίζεται σε ευσεβείς πόθους, θρύλους και δοξασίες), αλλά για διάφορες παρόμοιες τις οποίες, μέσα στο «χωματένιο» μυαλό μας, τις φανταζόμαστε διαφορετικά από ότι οι ίδιες είναι. Παίρνω ένα απλό παράδειγμα: Υπάρχουν φερόμενες προφητείες από Ρώσους Γέροντες που μιλούν για αναλαμπή της Ρωσίας. Λένε, δηλαδή, ότι η Ρωσία θα ξανά γίνει μεγάλη έχοντας στο «τιμόνι» έναν σπουδαίο Τσάρο.
Ε, μήπως, λίγο-πολύ, έτσι δεν έγινε;
Και εξηγώ: Τον καιρό που η Ρωσία ήταν Ε.Σ.Σ.Δ., ήταν μεγάλη και τρανή. Ήταν η μία από τις δύο –λεγόμενες– υπερδυνάμεις. Με το πέρας, όμως, του «ψυχρού πολέμου» η Ρωσία διαλύθηκε και για χρόνια ολόκληρα ήταν μια ξεπεσμένη χώρα που παρήκμαζε. Με τον ερχομό του 1990 η χώρα αυτή άρχισε σιγά-σιγά να ξανά γεννιέται από τις στάχτες της και μέσα σε μία δεκαετία, φτάνοντας στο 2000 και πλέον, με αρχηγό τον Πούτιν ξανά απόκτησε την πρότερη αίγλη της, ξανάγινε ο πανίσχυρος «γίγαντας» που ήταν πριν, και φυσικά η Ορθοδοξία έχει αρχίσει να ξανά αποκτά την προ κουμμουνισμού αίγλη της. Και σας ρωτώ αδέλφια μου: μήπως ξέρετε πως ονομάζουν τον Πούτιν εχθροί και φίλοι; Και ευθύς απαντώ: «Τσάρο»!
Ε, λοιπόν, μήπως οι προφητείες των Ρώσων έχουν ήδη πραγματοποιηθεί;(!) Έτσι, τόσο απλά, καθημερινά και «αθόρυβα» θαρρώ πως πληρώθηκαν αυτές οι προφητείες...

Το πρόβλημα είναι πως επειδή έχουμε περίπλοκο τρόπο σκέψης και μάθαμε στην επίδειξη και τις φαντασμαγορικές καταστάσεις, νομίζουμε ότι για να πραγματοποιηθεί μια προφητεία θα πρέπει –[ντε και καλά]– να αρχίσουν να σκάνε βεγγαλικά στον ουρανό... Έτσι και τότε, όταν ο Κύριος γεννήθηκε, ενώ όλοι οι σοφοί του έθνους των Εβραίων Τον περίμεναν, ενώ όλοι μελετούσαν –μετά σπουδής και μεγάλης προσοχής– τις προφητείες για τον ερχομό Του, κανείς τους δεν αντιλήφθηκε την Γέννησή Του. Αντιθέτως αυτοί που το κατάλαβαν ήταν οι «Μάγοι»· Πέρσες, τελείως ξένοι... τραγικό!...

Κι έρχομαι στα δικά μας. Καλά μου αδέλφια εν Χριστώ, αυτά τα «χρυσά κουτάλια» που λέει η «προφητεία» της «Αναλαμπής», μήπως δεν τα απολαύσανε οι περισσότεροι Έλληνες; Οι εποχές της δεκαετίας του ’80 ήταν –κατά κοινή ομολογία– εποχές «παχιών αγελάδων». Πολλοί είναι αυτοί που λένε πως τότε «έφαγαν με χρυσά κουτάλια»... Λοιπόν; Και κάτι ακόμα· μήπως το να πάρουμε την Αγία Σοφία θα μας έκανε με μαγικό τρόπο αγίους; Μη τρελαθούμε τελείως! Άγιο σε κάνει η ζωή σου και όχι ο τόπος που ζεις. Καταλαβαίνω τον καημό του Έθνους μας, καταλαβαίνω τις επιθυμίες και τα όνειρα. Όμως μέχρι εκεί.

Λέει, επίσης, η «προφητεία» της «Αναλαμπής» ότι μετά τον «μεγάλο πόλεμο» (τον 3ο Παγκόσμιο), άγγελος Κυρίου θα εμφανιστεί και θα μας υποδείξει τον Βασιλιά που θα πρέπει να ακολουθήσουμε, ο οποίος θα μας οδηγήσει στην υπέροχη εποχή των «χρυσών κουταλιών»!!! Απορώ· δεν φρίττεις με όλα αυτά;;; Ο Κύριος μας είπε ότι ένας θα είναι αυτός που θα ανακηρυχθεί «Παγκόσμιος Βασιλιάς» και αυτός θα είναι ο Αντίχριστος!!! Όσο για τους αγγέλους και τα συναφή πάλι ο Κύριος μας ενημερώνει ότι δεν πρέπει στους έσχατους χρόνους να βλέπουμε προς τον ουρανό διότι θα πλανηθούμε. Στην εποχή μας που η τεχνολογία έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της, (άλλο ένα σημείο των εσχάτων), με τα ολογράμματα οι προβολές διαφόρων αντικειμένων και υπάρξεων είναι πολύ απλά πράγματα. Λοιπόν, δε βλέπεις το συσχετισμό;(!)

Φυσικά, εδώ πρέπει να επισημάνω και το εξής σημείο το οποίο θεωρώ ότι είναι ένα «κομμάτι» που μπορεί να μπερδέψει πολλούς: Οι «προφητείες» της «Αναλαμπής», σε πρώτη φάση, μιλάνε για έναν μεγάλο πόλεμο –παγκοσμίων διαστάσεων– ο οποίος θα προηγηθεί του αναμενόμενου Βασιλέα, (βλ. ή Ιωάννη Βατάτζη, ή Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, ή Ιωάννη εκ Πενίας ή κάποιον σύγχρονο όμοιο αυτών). Αυτό το μέρος της «προφητείας» έχει μέσα του δόση αλήθειας. Δηλαδή, σύμφωνα με όσα γράφονται στην Ιερά Αποκάλυψη του Ιωάννου, και με βάση τα όσα μας έχουν αφήσει οι Άγιοι Πατέρες ερμηνεύοντάς την, όντως προ της ελεύσεως του Αντιχρίστου, θα προηγηθεί ένας πολύ μεγάλος Παγκόσμιος Πόλεμος· ο Τρίτος. Η μεγάλη και ειδοποιός διαφορά είναι ότι, σύμφωνα –πάντα– με την «Αναλαμπή», μετά από αυτόν τον καταστρεπτικό Παγκόσμιο Πόλεμο, θα εμφανιστεί ένας «σωτήρας» –ο Βασιλέας– σταλμένος από τον Θεό να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε χρόνους ευημερίας. Αυτή είναι και η μεγάλη παγίδα! Ο Κύριος και οι Γραφές μας λένε το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ότι μετά από αυτόν τον Πόλεμο θα εμφανιστεί και θα ανακηρυχθεί «Παγκόσμιος Βασιλέας» ο Αντίχριστος.

Όλοι όσοι ισχυρίζονται ότι η «Αναλαμπή» θα γίνει, φέρνουν ως απόδειξη και το σημείο [της Αποκάλυψης] που λέει ότι το Ευαγγέλιο θα κηρυχθεί σε όλο τον κόσμο και λένε ότι αυτό δεν έγινε ακόμα αφού οι περισσότεροι λαοί δεν ασπάστηκαν την Ορθοδοξία. Αυτή είναι μία τελείως λανθασμένη ερμηνεία των λόγων αυτών αδέλφια μου. Το Ευαγγέλιο δεν λέει ότι όλοι οι άνθρωποι θα ασπασθούν την Ορθόδοξη Πίστη· λέει ότι όλοι οι άνθρωποι θα γνωρίσουν, θα ακούσουν δηλαδή, τον λόγο του Κυρίου. Στις μέρες μας όλοι γνωρίζουν για τον Κύριό μας. Το Ευαγγέλιο έχει ταξιδέψει σε ολόκληρο τον πλανήτη και όποιος θέλει, μπορεί ελεύθερα και αβίαστα, να διαβάσει την Αγία Γραφή. Δεν είναι κάποιο μυστικό έγγραφο στο οποίο έχουν πρόσβαση μονάχα οι πιστοί! Όλοι γνωρίζουν, αλλά όλοι δεν δέχονται. Εδώ πρέπει να ξανά αναφέρω ότι ο Θεός δεν παραβιάζει την ελευθερία του ανθρώπου· ας μη το ξεχνάμε αυτό. Έτσι, λοιπόν, καθένας είναι ελεύθερος να ακολουθήσει το δρόμο που θέλει. Όταν όμως θα έλθει η ώρα του απολογισμού, η ώρα της Κρίσης, κανείς δε θα μπορεί να πει ότι δεν γνώριζε! Και τούτοι οι λόγοι που γράφω δεν είναι δικοί μου, αλλά λόγοι των Αγίων Πατέρων και είναι άκρως σωστοί και ορθά λογικοί διότι, βρε αδελφέ, εάν όλοι οι άνθρωποι γινόνταν Ορθόδοξοι, αν όλοι πορεύονταν εν Κυρίω, τότε ποιός θα προσκυνήσει τον Αντίχριστο; Εδώ, καλά-καλά, εμείς που είμαστε Βαπτισμένοι και Χρισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, καταντήσαμε ειδωλολάτρες και αρνησίχριστοι με τον τρόπο που ζούμε! Τι λέμε τώρα;(!) Αφήσαμε την Πίστη μας και προσκολληθήκαμε στην ύλη. Τον πρώτο ρόλο στη ζωή μας έχει η σάρκα. Όλοι οι κόποι και οι αγώνες μας έχουν να κάνουν με τη ζωή μας εδώ και τώρα. Ξεχάσαμε την Ουράνια Βασιλεία και αν τη θυμόμαστε, όσοι τη θυμόμαστε, την έχουμε μέσα στο μυαλό μας σαν αυτονόητη συνέχεια των εδώ απολαύσεών μας. Μικρύναμε το πνεύμα μας και γιγαντώσαμε τη σάρκα μας. Καταντήσαμε ζωώδης υπάρξεις και αν είμαστε λίγο ειλικρινείς με τον εαυτό μας, αν κάνουμε μια μικρή αυτοκριτική θα δούμε ότι έτσι είναι.

Ο Κύριος πολλές φορές μέσα στα Ευαγγέλια μας λέει πως όποιος θέλει να Τον ακολουθήσει, πρέπει να πάρει το σταυρό του και να πατήσει στα βήματά Του· βήματα επώδυνα που ανεβαίνουν στο «Γολγοθά» και οδηγούν στη σταύρωση. Σε καμία περίπτωση δεν μας έταξε εδώ στη γη τίποτα άλλο παρ’ εκτός από θλίψεις, πόνους και αγώνες και τελικά διωγμούς. Ούτε πλούτη, ούτε βασίλεια, ούτε χαρές. Μας είπε πως εάν σε Αυτόν που είναι Κύριός μας, έδωσαν οι άνθρωποι χολή και σταυρό, σε εμάς να μην περιμένουμε να δώσουν κάτι παραπάνω. Τι από όλα αυτά δεν καταλαβαίνουμε;;;(!)

Εμείς, όμως, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί των εσχάτων χρόνων δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτούς τους λόγους, για αυτό και προσαρμόζουμε την Πίστη μας με βάση τα θέλω μας μέσα σε έναν εγωκεντρικό κόσμο. Αλλοιώνουμε τους λόγους του μόνου και αληθινού Λόγου και κλείνουμε τα αυτιά μας σε ότι δεν μας αρέσει. Μετατρέψαμε την Πίστη σε φθηνή ανθρώπινη θρησκεία και αποκτήσαμε μια επιφανειακή και χυδαία σχέση με τον Θεό. Για εμάς η Πίστη, όπως και κάθε άλλη σχέση στη ζωή μας, είναι μια σχέση πάρε-δώσε. Προσευχόμαστε, εκκλησιαζόμαστε – όσοι το κάνουν, νηστεύουμε, πιστεύοντας ότι κάνουμε το καθήκον μας και περιμένουμε από τον Θεό να μας ανταμείψει πλουσιοπάροχα για τις τόσο μεγάλες «θυσίες» μας. Θεωρούμε πως πράττουμε τα [λεγόμενα] χριστιανικά μας «καθήκοντα» και άρα [ότι] είμαστε σωστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Ζούμε μέσα σε ένα ψέμα και απαιτούμε αυτό το ψέμα να το δεχτεί και ο ίδιος ο Θεός! Ω, πόσο φαρισαίοι γίναμε αδέλφια μου! Διαστρέψαμε και διαστραφήκαμε τελείως. Ο Θεός δεν θέλει να έχει μια τέτοια σχέση μαζί μας. Ο Κύριος δεν δέχεται μια τέτοια κοινωνία, καθότι ο Θεός είναι Πατέρας και θέλει να έχει γονεϊκή σχέση· μόνο αυτή αναγνωρίζει. Θέλει να το θέλουμε να είμαστε κοντά Του. Θέλει να πράττουμε με βάση την αγάπη μας προς Αυτόν και όχι με βάση τα προσωπικά μας «συμφέροντα» και θέλω.

Και κάπου εδώ και πάλι θα αναφερθώ στις ψευδο-«προφητείες» περί «Αναλαμπής». Μήπως και όλα αυτά που προσδοκούν όσοι ασπάζονται αυτές τις –χιλιαστικού τύπου– θεωρίες δεν έχουν αρχή και τέλος μονάχα τα εγωιστικά μας «θέλω»;
Εξηγώ: Σύμφωνα –πάντα– με τη θεωρία της «Μεσοβασιλείας» ή «Αναλαμπής», θα ξανά πάρουμε την Κωνσταντινούπολη και θα ξανά λειτουργήσει η Αγία του Θεού Σοφία. Επίσης, θα έρθει μια έξοχη περίοδος οικονομικής άνθησης και φυσικά ο Χριστιανισμός θα εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο και όλοι θα αποδεχθούν και θα υποταχθούν στον υπέροχο Θεόσταλτο Βασιλιά ο οποίος θα διοικεί με δικαιοσύνη, θα είναι ελεήμων και φιλέσπλαχνος και θα φέρει, με λίγα λόγια, τον παράδεισο στη γη. Όλα αυτά είναι που ποθούν και περιμένουν οι οπαδοί, (διότι περί οπαδών πρόκειται), της εν λόγω θεωρίας. Όλα αυτά, όμως, έχουν ένα κοινό παρονομαστή· ότι μιλούν, βασίζονται και απευθύνονται στην ύλη. Πουθενά πνευματικότητα, πουθενά λόγος για Ουράνια Βασιλεία, πουθενά ο αληθινός και ένας Τριαδικός Θεός. Διότι εάν, όπως λένε, η γη γίνει παράδεισος, τότε ποιός ο λόγος να ποθούμε την «Άνω Ιερουσαλήμ» όπως ο Κύριος και οι Απόστολοι μας επισημαίνουν; Ποιός ο λόγος να μην πλουτίζουμε εδώ στη γη, αλλά και να βλέπουμε αυτή τη ζωή ως πρόσκαιρη όπως μας παραγγέλλει και πάλι ο ίδιος ο Κύριός μας μέσα στην Αγία Γραφή;

Εδώ επιτρέψτε μου να πάρω ένα-ένα τα «κομμάτια» της θεωρίας αυτής και να τα αναλύσω με βάση και οδηγό –πάντα– τους λόγους του Κυρίου, τους Αγίους Αποστόλους και τους Αγίους Πατέρες που εν Αγίω Πνεύματι ανάλυσαν και ερμήνευσαν την Αγία Γραφή:

● Πρώτον, λοιπόν, μιλάει για την ανάκτηση των χαμένων αλύτρωτων πατρίδων του Έθνους μας που ως κέντρο έχουν την «Βασιλίδα των πόλεων»· την Κωνσταντινούπολη και σύμβολο έχουν τον –πάλαι ποτέ– μεγαλοπρεπή Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας. Αυτό το «κομμάτι» βασίζεται στον καημό του Έθνους μας για όσα χάσαμε, βασίζεται σε ευσεβείς πόθους και την μεγάλη επιθυμία να ξανά βρούμε αυτά που χάσαμε. Είναι λογικό, κατανοητό και σεβαστό να υπάρχει ένας τέτοιος καημός και πόθος· είναι το πένθος που βιώνει το Έθνος για τις απώλειές του. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και όταν χάσουμε ένα προσφιλή μας πρόσωπο. Θυμόμαστε τις στιγμές που ζήσαμε μαζί του, αναπολούμε τον καιρό που ήταν κοντά μας, και μέσα μας θέλουμε πολύ και όσο τίποτε άλλο, (τόσο πολύ που καιγόμαστε από την επιθυμία), –αν ήταν δυνατόν– να τον έχουμε και πάλι μαζί μας. Είναι το πένθος, αδέλφια μου, που βιώνουμε ως Έθνος και τίποτα περαιτέρω. Βεβαίως εάν αυτό το πένθος το χειριστούμε σωστά, τότε –σίγουρα– μας βοηθά να γίνουμε καλύτεροι και σωστότεροι ως άνθρωποι, μα και πιο σωστοί ως Ορθόδοξοι, ώστε να διορθώσουμε τα βήματά μας μέσα στη ζωή... Πείτε μου σας παρακαλώ, εμείς ως Έθνος διορθωθήκαμε; Μάθαμε; Μήπως γίναμε καλύτεροι; Μάλλον χειρότεροι γίναμε καθώς μια ματιά να ρίξει ο οποιοσδήποτε εχέφρων και νοήμων άνθρωπος στο τι γίνεται και στο τι κάνουμε εγχώρια θα τον πείσει για του λόγου το αληθές...

● Το δεύτερο μέρος της θεωρίας αναφέρεται σε μια αναμενόμενη άνθηση της οικονομίας, στην οποία, μάλιστα, θα φτάσουμε σε τέτοιο σημείο ευμάρειας και πλούτου που θα τρώμε κυριολεκτικά –[όχι με κανονικά αλλά]– με χρυσά κουτάλια. Α! Τι ωραία! Θα αποκτήσουμε ύλη-ύλη-ύλη και ξανά ύλη...(!!!) Θα μπορέσουμε να βγούμε από τη δύσκολη οικονομική θέση που είμαστε και θα απολαύσουμε ότι μπορεί να απολαύσει κανείς, έχοντας –πάντα– υλικό πλούτο, (αφού αυτό, ούτως ή άλλως, φαίνεται πως είναι για τους πολλούς το ζητούμενο). Δηλαδή εντελώς υλιστικές προσδοκίες. Και να ρωτήσω τώρα: Μήπως όλοι όσοι είχαν ή έχουν πλούτο και χρήμα είναι άνθρωποι που το χρησιμοποιούν έτσι που να «αγοράζουν Ουρανό»; Εννοώ, μήπως επενδύουν τα χρήματά τους σε φιλανθρωπίες και σε καλά θεάρεστα έργα; Ας θυμηθούμε, και πάλι, τα λόγια του Κυρίου που λέει ότι ευκολότερο είναι να περάσει ένα χονδρό καραβόσχοινο, (μια “κάμηλος”), από την τρύπα μίας βελόνας, παρά ένας πλούσιος στον Παράδεισο και αυτό διότι ο πλούσιος –ως επί το πλείστον- κατά κύριο λόγο (δυστυχώς) γίνεται ατομιστής και φιλάργυρος και αντί να φέρεται σαν δίκαιος διαχειριστής του δώρου αυτού –[του πλούτου]– που του έκανε ο Θεός, αυτός τον μαζεύει και τον φυλάει για τον εαυτό του. Προσκυνά δηλαδή τον Μαμωνά και γίνεται ειδωλολάτρης βάζοντας στη θέση του Θεού το χρήμα – ή μάλλον κάνοντας το χρήμα θεό. Ε, για πείτε μου τώρα πώς μπορούν οι ψευδο-«προφητείες» περί «Αναλαμπής» να είναι από τον Θεό, όταν σου προβάλουν σαν όφελος και κέρδος –σαν βραβείο– το χρήμα και τον πλούτο; Τι σχέση μπορεί να έχει τούτος ο φθαρτός πλούτος με τον Κύριό μας και Θεό μας, ο Οποίος –κατά κυριολεξία– δεν είχε «που τη κεφαλή κλίνη», όπως μας αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ίδιος μέσα στο Ιερό Άγιο Ευαγγέλιο, και ο Οποίος στηλιτεύει τη φιλαργυρία και ζητά από εμάς να αρνηθούμε τα επίγεια πλούτη ώστε να κερδίσουμε τα Ουράνια; Που ταυτίζονται και συνταιριάζουν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες-αντιφατικές θέσεις; Τούτο είναι ένα ακόμα στοιχείο ότι όλη αυτή η θεωρία της «Μεσοβασιλείας» δεν έχει κανένα έρεισμα και καμία βάση αλήθειας, αλλά, μάλλον, είναι ή υποστηρίζεται και ενθαρρύνεται από αντίθετες –προς το Θέλημα του Θεού– δυνάμεις.

● Και ας περάσω στο τρίτο σημείο της θεωρίας αυτής: Σε αυτό το «κομμάτι» αναφέρεται πως ο Χριστιανισμός –[η Ορθοδοξία για την ακρίβεια]– θα εξαπλωθεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Ω, του πονηρού τα τεχνάσματα! Ω, της πλάνης οι αόρατες παγίδες! Εδώ βλέπουμε το «κερασάκι της τούρτας»! Ναι αδέλφια μου· αυτό είναι. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Αφού σου τάζει ότι η σάρκα και η καρδιά επιθυμεί· σου τάζει χαμένες πατρίδες και χρήμα, σου υπόσχεται μια ανέμελη και ευδαιμονική καθαρά υλιστική ζωή, σου «κοτσάρει» και τη διάδοση της Ορθοδοξίας ώστε να κοιμίσει και την ψυχή σου, δηλαδή «Μ’ ένα σμπάρο, δυο τριγόνια» που λέει και η γνωστή –σοφή– παροιμία. Και ως γνήσιος Ορθόδοξος των εσχάτων καιρών σκέφτεσαι και λες: «Ορίστε· εμείς οι Έλληνες θα εξαπλώσουμε την Ορθοδοξία στον κόσμο, οπότε θα έχω κάθε δικαίωμα –σαν Ελληνο-Ορθόδοξος– να απολαύσω όπως θέλω τη ζωή μου. Θα έχω πλούτη, θα ξανά γίνω πολίτης μιας λαμπρής αυτοκρατορίας –όπως κάποτε οι ένδοξοι Πρόγονοί μου τόσο επί Μ. Αλεξάνδρου, όσο και κυρίως επί Μ. Κωνσταντίνου και της χιλιόχρονης, κατά κυριολεξία, Βυζαντινής-Ελληνικής Αυτοκρατορίας και περιόδου–, θα εκτελέσω και το καθήκον μου στον Θεό, άρα μπορώ να ζήσω όπως μου αρέσει τη ζωή μου εδώ έχοντας εξασφαλίσει και τη μετάβασή μου –(αργότερα, πολύ αργότερα)– στη Βασιλεία των Ουρανών!». Αχ, κακόμοιρε άνθρωπε, αχ καημένε μου αδελφέ, πόσο μακριά από την Αλήθεια βρεθήκαμε, πόσο μακριά από την πύλη τη στενή και δύσκολη που οδηγεί στον Θεό...;(!) Χαθήκαμε αδελφέ· χαθήκαμε και ξεχαστήκαμε σε σκοτεινά και κατηφορικά μονοπάτια... Όχι απλώς Ορθόδοξοι δεν είμαστε, αλλά με όλα αυτά που πιστεύονται και αναμένονται από πολλούς πλανεμένους αδελφούς, γινόμαστε σαν τους αιρετικούς και μάλιστα από τους χειρότερους όλων. Γινόμαστε σαν τους Φραγκολατίνους Σταυροφόρους που στο όνομα –δήθεν– της Αγάπης, στο όνομα –δήθεν– του Κυρίου, έσφαξαν, έκαψαν, βίασαν, λεηλάτησαν, κατάστρεψαν και αφάνισαν περιοχές ολόκληρες και ανθρώπους, με ωμότητα, βαρβαρότητα και κτηνώδη ένστικτα που ούτε τα άλογα ζώα δεν κάνουν και γίναμε οι άνθρωποι κατά πολύ χειρότεροι από την άλογη φύση των ζώων...

Για πείτε μου σας παρακαλώ με ποιόν τρόπο θα εκχριστιανίσουμε τον κόσμο; Με ποιό τρόπο, δηλαδή, θα εξαπλώσουμε την Ορθοδοξία; Μήπως οι λαοί δεν έχουν ακούσει και δεν γνωρίζουν για τον Κύριο; Όλοι γνωρίζουν και απόδειξη είναι πως είτε είναι φανερά πολέμιοι και εχθροί Του, είτε όχι, λίγο-πολύ έχουν πεί τη γνώμη και άποψή τους για τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό· τον ΜΟΝΟ αληθινό Θεό! Όλοι, λοιπόν, ξέρουν αλλά όλοι δεν δέχονται. Εμείς οι Έλληνες, δηλαδή τι παραπάνω θα κάνουμε για να τους πείσουμε; Μήπως θα τους βαπτίσουμε με τη βία; Μήπως και εμείς –σαν άλλοι σύγχρονοι Σταυροφόροι– θα τους ρίξουμε στην πυρά για να τους τιμωρήσουμε αν δεν δεχτούν; Εκεί που ο ίδιος ο Θεός αφήνει τον άνθρωπο ελεύθερο να Τον δεχτεί ή να Τον αρνηθεί, εμείς θα μπούμε στη μέση ώστε να αναγκάσουμε άπαντες τους ανθρώπους να δεχτούν τον ΜΟΝΟ Αληθινό, Ζωντανό και Έναν Τριαδικό-Τρισυπόστατο Θεό;;; Θα διορθώσουμε δηλαδή και τον ίδιο τον Θεό!!! – Ήμαρτον Κύριε και άπαγε τέτοιας εωσφορικής βλασφημίας μακριά από εμάς. Ή μήπως επειδή λέει μέσα στη θεωρία της «Αναλαμπής» ότι θα εμφανιστεί άγγελος Κυρίου, τον οποίο και θα πέσουν όλοι να προσκυνήσουν, πιστεύετε ότι όλοι θα γίνουν Ορθόδοξοι; Εδώ, καλά-καλά, τον ίδιο τον Κύριο είδαν και δεν πίστεψαν –τον ίδιο τον Θεό δηλαδή– ο Οποίος και θαύματα έκανε και θαυμαστά τους έθρεψε και με πολύ αγάπη τους δίδαξε και παρά ταύτα δεν Τον δέχτηκαν. Θα δουν τώρα άγγελο στον ουρανό και θα γίνουν Ορθόδοξοι;(!) Επί τέλους ας σοβαρευτούμε λίγο!

«Αγγέλους» μπορεί να δουν –όπως και «αγίους», αλλά και «ούφο» με «εξωγήινους» και διάφορα άλλα– μα δεν θα είναι του Θεού. Θα είναι συνεργασία της τεχνολογικής εξέλιξης –(βλ. «Σχέδιο Μπλε Ακτίνα / Blue Beam Project», «H.A.A.R.P.» και άλλα λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό)– και δαιμονικής ενέργειας του Διαβόλου και της αγέλης του. Πουθενά σε όλο αυτό δεν θα υπάρχει η παρουσία του Θεού. Γι’ αυτό και ο Κύριος μας προειδοποιεί ότι στους καιρούς των εσχάτων να μη βλέπουμε στον ουρανό, διότι θα πλανηθούμε σίγουρα. Τα όμοια αναφέρουν και οι άγιοι –παλαιότεροι και σύγχρονοι– που έχουν μιλήσει και γράψει για τα έσχατα. Το λένε, λοιπόν, ο Κύριος και οι Φίλοι Του οι άγιοι επειδή στον ουρανό θα κάνουν (οι εργάτες του Σατανά και του Αντιχρίστου) σημεία «θαυμαστά» για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους. Σημεία όπως αυτά που αναφέρουν οι περιβόητες «προφητείες» της «Μεσοβασιλείας». Αυτό είναι ένα ακόμη «κομμάτι» που δείχνει [το] πόσο επικίνδυνες είναι αυτές οι ψευδο-«προφητείες» τις οποίες αν δεχτούμε και ενστερνιστούμε, τότε όχι απλώς θα εξαπατηθούμε, αλλά κυριολεκτικά θα πέσουμε και θα προσκυνήσουμε τον Αντίχριστο. Μιλάμε για την αιώνια απώλειά μας, αδέλφια μου! Σκεφτείτε καλά, λοιπόν, μήπως έχετε κάνει λάθος πιστεύοντας στη «Μεσοβασιλεία» ή «Αναλαμπή». Σκεφτείτε και πράξτε ότι και οι Ουράνιες Δυνάμεις όταν είδαν το τάγμα του Εωσφόρου να κατρακυλά στη γη και την απώλειά του· πράξτε εκείνο που ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είπε εκείνη την πιο κρίσιμη ώρα και στιγμή: «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου...» και ας το πούμε κι εμείς από τώρα αδέλφια μου πριν να είναι πολύ αργά.

● Ας πάμε τώρα και στο τέταρτο μέρος αυτής της περιβόητης και τόσο πολλά υποσχόμενης θεωρίας της «Μεσοβασιλείας»: Λέει, μεταξύ άλλων, ότι ο Θεός –με αποκάλυψη αγγέλου– θα μας υποδείξει έναν Βασιλιά τον οποίο θα δεχτούμε και ο οποίος θα βασιλέψει με δικαιοσύνη και θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε μία εποχή ειρήνης και ευημερίας–(η οποία θα διαρκέσει κατά μία άποψη 30-40 χρόνια, κατά μία άλλη 70 χρόνια και κατά άλλους πολύ περισσότερα, και που αναγάγει την όλη θεωρία σε μορφή χιλιαστικού τύπου, όπως ειπώθηκε και σε άλλα σημεία του κειμένου, με ροδαλές υποσχέσεις και γήινες απολαύσεις που έχουμε ήδη πολλαπλώς επισημάνει)– μέσα στην οποία εποχή όλοι εμείς θα ζούμε ως αληθινά αδέλφια και θα ξανά γίνουμε σωστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί – τόσο εμείς, όσο και σχεδόν ολόκληρη η ανθρωπότητα (ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος αυτής). Τα χαρακτηριστικά του Βασιλέα αυτού θα είναι η φιλανθρωπία, η φιλεσπλαχνία, η ελεημοσύνη, η δικαιοσύνη, και η ταπείνωσή του. Ακόμη, θα είναι Χριστιανός στην πίστη μια που θα την μεταδώσει σε όλο τον κόσμο. Θα είναι δηλ. με λίγα λόγια ο τέλειος ηγέτης. Ότι δεν είδε η ανθρωπότητα αιώνες και αιώνες, θα το δει τώρα.

(Σε αυτό το σημείο, επιτρέψτε μου να βάλω μία –ακόμη– παρένθεση άκρως σημαντική: Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι ο Αντίχριστος θα είναι κάποιο «τέρας» και πως θα τον καταλάβουν και θα τον αναγνωρίσουν ποιός θα είναι. Επηρεασμένοι από διάφορες δοξασίες που παρουσιάζουν σαν «τέρας» τον Αντίχριστο, μη γνωρίζοντας τους λόγους της Αγίας Γραφής –παραμελώντας την υποχρέωση που έχουν απέναντι στον Θεό και στον εαυτό τους να ψάξουν, να μάθουν και να κατοχηρωθούν· να γνωρίσουν τα Δόγματα της Πίστεώς μας– πιστεύουν πραγματικά ότι θα τον αναγνωρίσουν).

Ας επιστρέψουμε πίσω στις Γραφές και τους Αγίους Πατέρες για να δούμε πως –εν Αγίω Πνεύματι– περιγράφουν τον Αντίχριστο. Γράφει, λοιπόν, στα Ευαγγέλια ότι ο Αντίχριστος θα πλανήσει –αν θα είναι δυνατό-εφικτό– και τους εκλεκτούς. Εκλεκτοί, κατά τη γενική έννοια, είμαστε όλοι εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί (ο εκλεκτός Λαός του Θεού· ο «νέος Ισραήλ»), αλλά και την ειδική-στενή έννοια του όρου, όλοι οι αγωνιζόμενοι Ορθόδοξοι που ζουν Μυστηριακή ζωή· οι φωτισμένοι ιερείς, μοναχοί και γεροντάδες αλλά και απλοί λαϊκοί της εποχής μας. Ο Αντίχριστος θα πράξει τα πάντα για να πλανήσει και τους εκλεκτούς – και δυστυχώς θα πλανήσει σχεδόν το σύνολο της ανθρωπότητας, πλην των λιγοστών που θα κρατήσουν μέχρι τέλους και έως θανάτου την πίστη τους ακέραια στον Κύριο, διάσπαρτοι σε ολόκληρο τον κόσμο, στα βουνά και τις ερημιές, και που θα αποτελούν την Αληθινή Στρατευομένη Εκκλησία του Κυρίου· το «μικρό Ποίμνιο», έως την Δευτέρα του Χριστού-Κριτού ένδοξη Παρουσία.

Πως όμως θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο εάν θα εμφανιζόνταν ως «τέρας»; Απλά δεν θα γινόταν! Όμως δεν θα εμφανιστεί έτσι. Θα «μεταμορφωθεί» και θα παρουσιασθεί ως ένας υπέροχος άνδρας. Πέρα από την εξωτερική του εμφάνιση, η οποία –σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας– θα είναι γοητευτική και όμορφη, θα παρουσιάζει και υπέροχα χαρακτηριστικά ως άνθρωπος – τα οποία οι Άγιοι που ασχολήθηκαν με τα έσχατα, μας παρουσιάζουν αναλυτικά και εκτενώς. Θα παραθέσω εδώ –περιληπτικά– τα βασικά: Θα είναι πράος, θα αγαπά τους ανθρώπους, θα είναι ειρηνοποιός, δίκαιος, φιλόξενος, φιλόπτωχος και ελεήμων. Θα σέβεται τους ιερείς και τους γέροντες, και άλλα πολλά. Διαβάζοντάς τα, αδέλφια μου, δεν σας κρύβω ότι αναρωτιέμαι εάν θα μπορούσα να τον αναγνωρίσω ως Αντίχριστο... Φοβάμαι πως δίχως την προστασία και τη φώτιση του Θεού και χωρίς την επιμονή να πιαστώ στην Πίστη και τους λόγους του Κυρίου, άνετα θα μπορούσα να παρασυρθώ και να τον προσκυνήσω (μη γένοιτο Κύριε!).

Κι εδώ θα κάνω μια παράλληλη παράθεση των χαρακτηριστικών του αναμενόμενου Βασιλέα των αναλαμπιστών και του Αντιχρίστου:

► Βασιλέας των Αναλαμπιστών: Φιλεύσπλαχνος, ελεήμων, δίκαιος, ταπεινός, φιλάνθρωπος, και πιστός Χριστιανός.
► Αντίχριστος: Πράος, φιλάνθρωπος, ειρηνοποιός, δίκαιος, φιλόξενος, φιλόπτωχος, ελεήμων και με σεβασμό στους ιερείς και τους γέροντες (θα ανοίγει εκκλησίες και θα στηρίζει μοναστήρια).

Κάνοντας τη σύγκριση αυτή, πείτε, μου δεν βλέπετε το προφανές;;;(!) Αυτός τον οποίο περιμένουν οι οπαδοί της «Αναλαμπής», αυτός για τον οποίο παρακαλούν και βιάζονται να κάνει την εμφάνιση του, δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ αδέλφια μου!

Εν κατακλείδι, θα αναφέρω ότι η ένωση του Κόσμου κάτω από έναν παγκόσμιο Ηγέτη-Βασιλιά θα γίνει μονάχα μια φορά και αυτός ο Ηγέτης-Βασιλιάς θα είναι –πέραν πάσης αμφιβολίας– ο Αντίχριστος! Αυτή είναι η αλήθεια που ο Κύριος –μέσω της Αγίας Γραφής και των Πατέρων– μας δείχνει! Να γιατί η θεωρία της «Μεσοβασιλείας» ή «Αναλαμπής» είναι άκρως επικίνδυνη και οδηγεί στην ύπνωση! Με όλα αυτά που αναφέρει «χαϊδεύοντας τα αυτιά» του ακροατή τον οδηγεί στον εφησυχασμό και τον αποκοιμίζει. Τον καθιστά άβουλο και τον κάνει ανίκανο να αντιδράσει σε όλα όσα γίνονται γύρω του. Και αυτά που γίνονται είναι τραγικά καλά μου αδέλφια...

Με το γλυκό «νανούρισμα» –σαν άλλη «σειρήνα»– κάνει τον ακροατή της εν λόγω θεωρίας να φαντάζεται υπέροχα πράγματα. Τον κάνει να πιστέψει ότι θα κερδίσει τα πάντα και μάλιστα σε καιρούς που τα χάνουμε όλα. Χάσαμε την αυτοσυνειδησία μας ως Έθνος· δεν πράττουμε πια ως Έλληνες, αλλά ζούμε και υπάρχουμε σαν πολίτες μιας παγκόσμιας –σάπιας– κοινωνίας. Χάνουμε τα κυριαρχικά δικαιώματά μας εντός και εκτός συνόρων, χάνουμε την ασφάλεια και τη σιγουριά που θα έπρεπε να έχουμε σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο-τομέα, χάνουμε την ανθρωπιά και το φιλότιμό μας και όλα όσα ήταν οι ρίζες μας –τεχνηέντως και επιμελώς– νεκρώνονται. Και το κορυφαίο και σημαντικότερο όλων· χάνουμε την Πίστη μας. Δεν γνωρίζουμε τι πιστεύουμε, δεν γνωρίζουμε ποιά είναι τα Δόγματα που ορίζουν και διασφαλίζουν την ορθότητα της Πίστης μας, με αποτέλεσμα να αφήνουμε στο «τιμόνι» του «καραβιού» που λέγεται Εκκλησία «λύκους» και «ληστές» οι οποίοι μας οδηγούν κατευθείαν στο «γκρεμό». Και χάνοντας τα πάντα δεν αντιδράμε σε τίποτα...

Φτάνοντας προς το τέλος του κειμένου θέλω να σας γνωρίσω και το εξής: Όπως πριν την Πρώτη Παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όλη η ανθρωπότητα –από άκρου εις άκρον– δια μέσου διαφόρων χρησμών και προφητειών, περίμενε την εμφάνισή Του, έτσι και τώρα η ανθρωπότητα περιμένει την εμφάνιση κάποιου. Οι «Αναλαμπιστές» τον Ιωάννη, οι Εβραίοι τον «Μεσσία», οι Μουσουλμάνοι τον Ιμάχ-Μαντί, οι Βουδιστές τον «Πεφωτισμένο», οι Ινδουιστές τον Βισνού. Όλοι, δηλαδή, περιμένουν αυτόν που εμείς οι Ορθόδοξοι γνωρίζουμε ότι θα είναι ο Αντίχριστος. Αυτόν για τον οποίο ο Κύριος ήδη μας έχει ενημερώσει εδώ και –πλέον– 2.000 χρόνια (ακόμα και μέσω προφητών της Παλαιάς Διαθήκης). Όλα όσα αναφέρονται στην Αποκάλυψη θα γίνουν ή πιο σωστά γίνονται. Και γίνονται όχι διότι ο Θεός προορίζει, αλλά ακριβώς επειδή ως Παντογνώστης που είναι, προγνωρίζει και μας προειδοποιεί.

Αυτό που πρέπει και θα πρέπει να κάνουμε είναι να είμαστε προετοιμασμένοι ώστε να μην πιαστούμε εξαπίνης. Να ετοιμαστούμε, μας ζητά ο Κύριος, για να μην ταραχθούμε – κατά το "ητοιμάσθην καί ουκ εταράχθην" μέσω του Ψαλμωδού Δαυίδ.

Η Εκκλησία Του πάντα θα υπάρχει. Η «Κιβωτός της Σωτηρίας» δεν θα χαθεί· αυτό είναι σίγουρο, μια που ο Ίδιος μας βεβαιώνει γι’ αυτό. Ζητούμενο είναι να ψάξουμε και να Τη βρούμε, διότι η Εκκλησία Του δεν είναι οι ναοί και οι ιερείς που δεν κρατούν τα παραδεδομένα Δόγματα, αλλά αντιθέτως τα καταπατούν βάναυσα και κατάφορα.

Η Εκκλησία στο τέλος της Ιστορίας του Κόσμου θα επιστρέψει στη φυσική της θέση και κατάσταση. Θα είναι διωκόμενη στα βουνά και τις ερημιές όπως ακριβώς και ξεκίνησε. Και μη σας ξεγελά το ότι υπάρχουν παντού ναοί και γίνονται Λειτουργίες. Πάντα θα υπάρχουν, εκεί όμως δεν θα κατοικεί το Πνεύμα του Τριαδικού Θεού, αλλά το πνεύμα του Αντιχρίστου. Ήδη όπως έχω αναφέρει πιο πάνω, με τις αποφάσεις που πήρε η Διοικούσα Εκκλησία στη ληστρική ψευδο-«σύνοδο» στο Κολυμπάρι της Κρήτης, περάσαμε –και επισήμως– στη «Νέα Εποχή».

«Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον [...]» μας λέει ο Κύριος. Προσέξτε καλά τι λέει. Μιλάει για «μικρό ποίμνιο»! Το «λείμμα»· το υπόλοιπο δηλαδή θα μείνει στο τέλος...

Σκοπός της συγγραφής του κειμένου αυτού δεν είναι να σας κάνω να δεχθείτε έτσι απλά τα όσα εξέθεσα. Σκοπός μου είναι να σας κάνω να προβληματιστείτε, να σκεφτείτε και να αναρωτηθείτε ούτως ώστε να ψάξετε και να βρείτε. Και αν ψάξετε και ζητήσετε, να είστε σίγουροι ότι θα βρείτε την αλήθεια. Ο Ίδιος ο Κύριος μας το λέει, ότι όποιος ψάχνει θα βρει και όποιος ζητά θα του δοθεί. Ερευνείστε, λοιπόν αδέλφια μου, ψάξτε και βρέστε, μάθετε τα Δόγματα της Πίστης, μάθετε το τι και το γιατί πρέπει να πιστεύετε και να πράττετε. Διότι αν αμελήσετε, τότε την ώρα της Κρίσεως θα καταδικάσετε την ύπαρξή σας και πολλοί θα είναι εκείνοι που θα χαθούν, όχι διότι δεν πίστευαν, αλλά διότι δεν ήξεραν τι πίστευαν.

Πλησιάζει ο καιρός που ο Αντίχριστος θα κάνει την εμφάνισή του. Ήδη τα συστήματα και οι υπηρέτες του είναι εδώ. «Νιώθουμε την ανάσα» του στο σβέρκο μας. Τώρα αδέλφια μου, όσο ποτέ άλλοτε, είναι επιτακτική ανάγκη να προετοιμαστούμε· ο χρόνος λιγοστεύει. Πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και να είμαστε σε εγρήγορση όπως μας προτρέπει και πάλι ο Κύριός μας. Προσέξτε· δεν σας μιλάω για πανικό και ταραχή· όχι. Σας μιλάω για προετοιμασία. Και αν κάποια στιγμή νιώσετε αδύναμοι, αν κάποια στιγμή σας καταλάβει φόβος, μη λυγίσετε. Είναι φυσικό και λογικό να το νιώσετε και αυτό μια και είμαστε άνθρωποι. Κρατήστε το νου, την καρδιά και το βλέμμα σας στον Κύριο και όλα θα πάνε καλά, διότι εν τέλει ο Κύριος θα θριαμβεύσει καθώς η νίκη ανήκει στο «εσφαγμένο Αρνίο», διότι θα έλθει η ένδοξη Δευτέρα Του Παρουσία και η ώρα της Τελικής Κρίσης.

Ω, ναι· έλα Κύριε ημών Ιησού Χριστέ. Αμήν.

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΑΓΙῼ ΤΡΙΑΔΙΚῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!

ΠΗΓΗ

https://m.facebook.com/notes/nickolas-z ... 92738/?d=m

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Σάβ 05 Σεπ 2020, 20:57 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ(τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κομπούγια)

«Οἱ περισσότερον γνωστές καί συνεχῶς χρησιμοποιούμενες
ψευδοπροφητεῖες εἶναι τοῦ ἀγνώστου Ἀγαθαγγέλου, ἑνός
ἀνωνύμου τοῦ 1050, δῆθεν τοῦ Μεθοδίου, δῆθεν τοῦ
Ταρασίου Κων/λεως, δῆθεν τοῦ Ἀνδρέου τοῦ διά Χριστόν
σαλοῦ οἱ χρησμοί τοῦ Λέοντος τοῦ Σοφοῦ. Ἀναφέρονται
ἐπίσης ἕτεροι ἀκατανόητοι χρησμοί, οἱ ὁποῖοι εὑρέθησαν
χαραγμένοι δῆθεν ἐπί τοῦ... ἀνυπάρκτου τάφου τοῦ Μ.
Κωνσταντίνου μέ ἀκατανόητα μονογράμματα, τά ὁποῖα
συμπληρώνουν διάφοροι ἑρμηνευτές. Ὑπάρχουν δέ καί
ἄλλες διφορούμενες, ἀλλοπρόσαλλοι, παιδαριώδεις καί διά
γέλωτα, ἀλληλοψευδόμενες προφητεῖες, σέ γλῶσσα ἀνοή-
του Πυθίας. Ὅλες αὐτές εἶναι ἄγνωστοι ἐπισήμως στήν
Ἐκκλησία, τήν ἱστορία, τήν θεολογία, καί διεδόθησαν
κατά τό διάστημα τῆς δουλείας τοῦ Γένους μας»

(π. Ἀρσένιος Κομπούγιας)






Ὁ Χιλιασμός διά μέσου τῶν αἰώνων
καί ἡ λεγομένη μεσοβασιλεία


Zoῦμε σέ πονηρούς, χαλεπούς καί ἀποκαλυπτικούς καιρούς μέ
πολλά ἐρωτηματικά καί πολλή ἀγωνία καί ἀνησυχία. Στήν
ἐποχή, πού ἔχει ἄμεση σχέση μέ ἐσχατολογικές προειδοποιήσεις καί
ἀποκαλύψεις τοῦ Κυρίου, λόγῳ τῆς πρωτοφανοῦς ἀποστασίας τοῦ
κόσμου καί ἀποχαλινώσεως καί διαλύσεως τῶν πάντων. Καί ἐνῷ
στόν ἁπλοϊκό λαό βρίσκει κανείς σοφές γνῶμες καί ἅγιες ἀνησυχίες
ὡς πρός τήν πορεία τοῦ σημερινοῦ κόσμου, ἀντιθέτως στούς Πα-
τριάρχες, Ἀρχιεπισκόπους, Ἐπισκόπους, Ἱερεῖς, Θεολόγους καί
ὅλους τούς ὑπόλοιπους πού ἔχουν ἐντολή νά ἀγρυπνοῦν, νά ἐρευ-
νοῦν καί νά διαφωτίζουν τόν κόσμο, περί τῆς πρωτοφανοῦς ἀπο-
στασίας καί τῶν δεινῶν πού προέρχονται ἀπό αὐτή, καί τῆς
καταστροφῆς πού θά ἔλθει σέ ὁλόκληρο τόν Πλανήτη, ὑπάρχει
κλασσική ἀδιαφορία. Ἔτσι ἐφαρμόζεται αὐτό πού λέγει ὁ Κύριος:
«Ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπό σοφῶν καί συνετῶν, καί ἀπεκάλυψας αὐτά
νηπίοις» (Ματθ. ια’, 25).

Ἐκτός ἀπό τήν ἀδιαφορία, ἔχουμε καί μία μικρή μερίδα ἀνθρώπων,
τῶν ὁποίων τό ραντάρ τῆς ψυχῆς συλλαμβάνει σήματα, ἀλλά πολύ
συγκεχυμένα. Ἀπό τή μιά αἰσθάνονται μέν τά τρομερά σημεῖα τῶν
καιρῶν, ἀλλ’ ἐπειδή ἔχουν ἰσχυρή προσωπική ἐπιθυμία νά δοῦν στόν
Πλανήτη μας νά ἀποκαθίσταται ἡ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ, πρίν ἀπό
τήν Δευτέρα Παρουσία, ἐνισχυόμενοι καί ἀπό διάφορες ψευδοπρο-
φητεῖες, ὅπως ἐπίσης καί ἀπό κάποια παρανοημένα ἁγιογραφικά
χωρία, παραβλέπουν καί διαστρέφουν τά τρομερά καί ἐξόφθαλμα
σημεῖα, πού προειδοποιοῦν γιά τόν ἐρχομό τοῦ Κυρίου.
Ἀπό τή μία κάποιες φορές, εἰδικά δέ σήμερα, ἐπιστρατεύουν ὅλα
τά συναφῆ χωρία τῆς Γραφῆς, μαζί μέ ἀνώνυμες καί ψευδώνυμες
προφητεῖες, καί γράφουν, ὅτι τά σημεῖα τῶν καιρῶν (τά ὁποῖα
ὄντως ἔχουν πληθυνθεῖ στίς ἡμέρες μας) δέν ἔχουν σχέση μέ τήν
Παρουσία τοῦ Κυρίου, ἀλλά μέ τήν βασιλεία Του πού πλησιάζει
στήν γῆ! Καί ἄλλοι μέν ἀπό αὐτούς πιστεύουν, ὅτι ἡ βασιλεία αὐτή
θά εἶναι μικροῦ διαστήματος, ἄλλοι πιστεύουν ὅτι θά εἶναι μεγάλου
καί ἄλλοι αἰώνια! (Βλέπε βιβλίον Γεωργίου Λιλῆ «Αἱ δύο βασιλεῖαι»,
Κόρινθος 1974).

Τήν ἴδια περίπου θεωρία ἔχουν καί κάποιοι δικοί μας καί ξένοι θε-
ολόγοι, κυρίως Προτεστάντες, ὅπως ὁ Σ. Ζωδιάτης.
Ὅπως ἀναφέραμε στήν ἀρχή τοῦ προλόγου, ὁ Χιλιασμός μέ ἤπια
μορφή ἦταν μᾶλλον μία διάδοχος κατάσταση καί ἔνα κατάλοιπο
τῶν ἐσφαλμένων μεσσιακῶν ἀντιλήψεων τῶν Ἑβραίων, ὅτι δηλαδή
ὁ Μεσσίας εἶναι ἐπίγειος βασιλεύς καί κοσμοκράτωρ. Τά κατάλοιπα
αὐτά πολύ σύντομα ἐνισχύθηκαν κατά τούς μεταποστολικούς χρό-
νους, ἀπό παρερμηνεία τοῦ περίφημου Κ΄ κεφαλαίου τῆς Ἀποκα-
λύψεως, τό ὁποῖο μιλᾶ γιά χιλιετῆ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά
ἐννοεῖ πνευματική, μέ τίς ψυχές τῶν πεπελεκισμένων καί δικαίων
μαρτύρων τῆς πίστεως, γιά τό ὄνομά Του.

Γενικῶς ἡ ἔλευσις τοῦ Κυρίου πάλι στήν γῆ, ὑπῆρξε ἀπό τήν ἀρχή
τό ἀντικείμενο τῶν σκέψεων καί τῶν ὀνείρων τῶν ὀπαδῶν τοῦ Χρι-
στοῦ. Ἦταν μία ζωηρή ἐπιθυμία, ἡ ὁποία φλόγιζε τίς καρδιές τῶν
πιστῶν καί τροφοδοτοῦνταν ἀπό παρανοημένες Ἀποστολικές προ-
φορικές καί γραπτές διατυπώσεις, γύρω ἀπό τήν Δευτέρα Παρουσία
τοῦ Κυρίου στή γῆ, ὅπως αὐτή τοῦ Ἀποστόλου Ἰακώβου, «Ἡ πα-
ρουσία τοῦ Κυρίου ἤγγικεν», «Ἰδού, ὁ Κριτής πρό τῶν πυλῶν ἕστη-
κεν» (Ἰακ. ε’, 8-9), καί αὐτή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «ὁ Κύριος
ἐγγύς» (Φιλιπ. δ’, 5), «ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ παραλειπόμενοι εἰς τήν πα-
ρουσίαν τοῦ Κυρίου» (Α’ Θεσσ. δ’, 15).

Οἱ πιστοί ἤδη ἀπό τότε περίμεναν πολύ σύντομα τήν Δευτέρα Πα-
ρουσία, ὥστε νά παραλύῃ κάθε ἄλλη ἀπασχόλησή τους. Τό γεγονός
αὐτό, ἀνάγκασε τόν Ἀπόστολο Παῦλο νά ἀποστείλλει τήν Β΄ πρός
Θεσ/νικεῖς ἐπιστολή, ὅπου ἀνατρέπει τήν ἐσφαλμένη τους ἰδέα,
γράφοντας καί παρακαλώντας: «Μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατά μηδένα
τρόπον· ὅτι ἄν μή ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καί ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄν-
θρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας, ὁ ἀντικείμενος καί ὑπεραι-
ρόμενος ἐπί πάντα λεγόμενον Θεόν ἤ σέβασμα» (Β’ Θεσσ. β’, 3-11).
Παρά τίς ἐξηγήσεις ὅμως τοῦ Ἀποστόλου, οἱ ἰδέες περί τῆς ἐπι-
κείμενης Παρουσίας τοῦ Κυρίου, μετά τήν πάροδον μερικῶν δεκά-
δων ἐτῶν, διαδόθηκαν καί διαφοροποιήθηκαν περισσότερο στό
πρόσωπο τῶν μεταποστολικῶν ἀνδρῶν, ὅπως τοῦ Παπία καί τοῦ
Κηρίνθου καί στή συνέχεια τῶν Μοντανιστῶν.


Ἀρχή τῆς ἰδέας περί βασιλείας τοῦ Κυρίου στή γῆ
(Παπίας – Κήρινθος)

Ὁ Παπίας ὑπῆρξε μαθητής τοῦ Ἀποστόλου Ἰωάννου καί χρημά-
τισε Ἐπίσκοπος Ἱεραπόλεως στίς ἀρχές τοῦ Β’ αἰῶνος. Σύγχρονός
του ὑπῆρξε καί ὁ Κήρινθος.
Αὐτοί, στηριζόμενοι στό Κ΄ κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως, πρέ-
σβευαν, ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός πρίν ἀπό τήν Δευτέρα
Παρουσία, θά βασιλεύσῃ στήν γῆ γιά χίλια ἔτη. Ἡ ἰδέα αὐτή, θεω-
ρήθηκε ἀπό τούς σύγχρονους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὡς αἱρετική
καί γιά τίς ἰδέες τους αὐτές, καθώς καί κάποιες ἄλλες, ἀποβλήθησαν
καί ὁ Παπίας καί ὁ Κήρινθος ἀπό τήν Ἐκκλησία.

Ὁ ἐπιφανής καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Χρῆστος Ἀν-
δροῦτσος, γράφει σχετικά στήν Δογματική του: «Βεβαίως ὁ Χιλια-
σμός, ἡ πεποίθησις ὅτι ὁ Θεός, θ’ ἀναστήσει τούς δικαίους καί θά
βασιλεύσει μαζί τους γιά χίλια χρόνια πάνω στή γῆ, πού στηρίζεται
στό Κ΄ Κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως, παρεμβάλλει μεταξύ τῆς Ἀνα-
στάσεως τῶν δικαίων καί τῆς καθολικῆς Ἀναστάσεως τῶν πάντων
καί τῆς Κρίσως, ἕνα διάστημα χιλιετοῦς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ, πού
εἶναι, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, ὑλικῆς φύσεως. Ἔρχεται ὅμως σέ ἀντί-
θεση μέ τήν Ἁγία Γραφή, (ἀλλά καί τήν Ἱερά Παράδοση), ἡ ὁποία
ἀναφέρει μία μόνο Ἀνάστασιν νεκρῶν καί μία καθολική Κρίση, πού
μετά ἀπό αὐτήν ἔρχεται αἰώνια ἡ μακαριότητα ἤ ἡ κόλαση. Ὁ χι-
λιασμός βρῆκε κατ’ ἀρχάς πολεμίους τόν Διονύσιον Ἀλεξανδρείας,
τόν Ὠριγένη καί ἄλλους, ἐξαφανίζεται ἐντελῶς ἀπό τόν 4ο αἰῶνα
καί ἐμφανίζεται τήν τελευταία ἑκατονταετία ξανά, μέ περισσότερες
μορφές στούς ἀναβαπτιστές καί σέ ἄλλους θεολόγους» (Δογματική,
ἔκδ. 1956, σελ. 440).

Ἔγραψε βέβαια σχετικά καί ἕνας Ἅγιος, ὁ Ἀπολογητής καί φιλό-
σοφος Ἰουστῖνος. Αὐτός ὅμως, ἐκτός ἀπό κάποιες λάθος ἀπόψεις
πού εἶχε σέ ὁρισμένα θέματα, ὅπως εἶναι ἡ Ἀνάστασις τῶν νεκρῶν,
(ὑποστήριξε ὅτι θά ἀναστηθοῦμε, ὅπως εἴμαστε τώρα, παραβλέπον-
τας αὐτό πού εἶπε ὁ Κύριος: «ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι»
Ματθ. κβ΄, 30), ἔπεσε ἔξω καί στό σημεῖο αὐτό τῆς ἑρμηνείας, τόσο
τοῦ Κ΄ Κεφαλαίου τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως, ὅσο καί τοῦ Ἡσαῒου
(ξε΄, 17, 22, 25) περί τῆς δῆθεν βασιλείας τοῦ Χριστοῦ στή γῆ. Στό
σημεῖο αὐτό γράφει: «Καί γιά χίλια χρόνια θά οἰκοδομηθεῖ καί θά
κοσμηθεῖ ἡ Ἱερουσαλήμ...», «καί ὑπάρχει ἕνας ἄνθρωπος δικός μας,
τό ὄνομα τοῦ ὁποίου εἶναι Ἰωάννης, ἕνας ἀπό τούς Ἀποστόλους
τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος εἶδε σέ ἀποκάλυψη καί προφήτευσε, ὅτι θά
ζήσουν χίλια χρόνια στήν Ἱερουσαλήμ ὅσοι πίστεψαν στόν Χρι-
στό...».
Ἐπίσης ἔπεσαν ἔξω στούς ὑπολογισμούς τους, ὁ λεγόμενος
Βαρνάβας στήν ἐπιστολή του, ὁ Εἰρηναῖος καί ὁ Ἱππόλυτος. Αὐτοί
ὑποστήριξαν, ὅτι τό τέλος τοῦ κόσμου θά γίνῃ τό 600 μ.Χ., ἀφοῦ
συμπληρωθοῦν ἕξι χιλιετηρίδες ἀπό Ἀδάμ. Καί ὁ Ὅσιος Εὐφραίμ
λέει ὅτι, ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἀντιχρίστου καί ἡ Παρουσία τοῦ Κυρίου
θά γίνει μετά τήν καταστροφή τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας!


Τί ἔγραψαν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας

Περί τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου
καί ὄχι γιά βασιλεία στή γῆ τοῦ Χριστοῦ ἤ μεσοβασιλεία, ἔγραψαν
ἐκτεταμένα πολλοί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως ὁ Ἅγιος Εἰ-
ρηναῖος, ὁ Ἅγιος Ἱππόλυτος, ὁ Ὅσιος Εὐφραίμ, ὁ Κύριλλος Ἱερο-
σολύμων, ὁ Ἰωάννης Χρυσόστομος, ὁ Οἰκουμένιος, ὁ Θεοφύλακτος
Βουλγαρίας, ὁ Ἰωάννης Δαμασκηνός καί πολλοί ἄλλοι.
Καί ὁ μέν Ἅγιος Εἰρηναῖος, καθώς καί ὁ Ἅγιος Ἱππόλυτος (β΄ καί
γ΄ αἰών), ἔγραψαν ὀρθόδοξα γιά τό τέλος τοῦ κόσμου, παρά τίς πλη-
ροφορίες, ὅτι εἶχαν παρασυρθῇ στόν Χιλιασμό.

Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος μάλιστα, ὄχι μόνο δέν παραδέχθηκε τίς χιλια-
στικές ἰδέες καί δοξασίες, ἀλλά ἔγραψε, ὅτι ἴσως τό τέλος τοῦ κό-
σμου θά γίνει πρός τό τέλος τῆς ἕκτης χιλιετηρίδος ἀπό κτίσεως
κόσμου, δηλαδή τό 600 μ.Χ. (ὅπως σημειώσαμε παραπάνω), ἐπειδή
ὁ κόσμος δημιουργήθηκε σέ ἕξι (6) ἡμέρες, τήν δέ ἡμέρα τήν ἕβδομη,
ὁ Κύριος ἀναπαύθηκε ἀπό ὅλα τά ἔργα του. Ὁ δέ Ἱππόλυτος ἔχει
ἀφιερώσει λόγο στό τέλος τοῦ Κόσμου καί τόν Ἀντίχριστο, χωρίς
νά ἀναφερθῇ στή βασιλεία τοῦ Κυρίου ἐπί τῆς γῆς. Καί ὁ Ἀνδρέας,
ὁ ὁποῖος ἔζησε τόν 6ο αἰῶνα, καί ὁ Ἀρέθας, ὁ ὁποῖος ἔζησε τόν 9ο
αἰῶνα, Ἐπίσκοποι Καισαρείας καί οἱ δύο, ἔγραψαν ἑρμηνεία στήν
Ἀποκάλυψη καί λένε ὅτι τά χίλια χρόνια τοῦ δεσίματος τοῦ Σατανᾶ
εἶναι ἀπό τό διάστημα τῆς Σταυρικῆς θυσίας τοῦ Κυρίου μέχρι τῆς
Δευτέρας Παρουσίας, σύμφωνα μέ τούς λόγους τοῦ Κυρίου: «Νῦν ὁ
ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου ἐκβληθήσεται ἔξω» (Ἰωάν. ιβ’, 31). Δη-
λαδή ἡ ἀπόλυτη ἐξουσία τοῦ Σατανᾶ, τήν ὁποία εἶχε πρίν τήν
ἔλευση καί τήν Σταυρική θυσία τοῦ Κυρίου, καταλύθηκε καί δεσμεύ-
θηκε, ὅπως λέει καί ἡ Ἐκκλησία στίς εὐχές της πρός τούς κοιμηθέν-
τες: «Ὁ τόν θάνατον καταπατήσας καί τόν Διάβολον καταργήσας».
Δόγμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι, ὅτι ὅλοι οἱ τεθνεῶτες πρό τοῦ Χρι-
στοῦ, πήγαιναν στόν Ἅδη, μηδενός ἐξαιρουμένου, οὔτε καί τοῦ πιό
μεγάλου ἁγίου, ὅπως εἶναι ὁ Τίμιος Πρόδρομος, διότι δέν εἶχε γίνει
ἀκόμη ἡ ἐξαγορά διά τοῦ Παναγίου Αἵματος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
Αὐτή ἦταν ἡ ἐξουσία τοῦ Σατανᾶ, ἡ ὁποία δεσμεύθηκε ἀπό τήν
Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, μέχρι τῆς Παραμονῆς τῆς Δευτέρας Πα-
ρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τότε, θά λυθῇ ὁ Σατανᾶς γιά λίγο χρονικό διάστημα, καί θά λάβῃ
μεγάλη ἐξουσία καί θά πολεμήσῃ μέ λύσσα τόν κόσμο, ἰδιαίτερα
τούς πιστούς, «εἰδώς ὅτι ὀλίγον καιρόν ἔχει» (Ἀποκ. ιβ’, 12).
Ἡ ἑρμηνεία αὐτή τῆς δεσμεύσεως τοῦ Σατανᾶ γιά χίλια χρόνια δη-
λαδή κατά τήν ἴδια περίοδο, κατά τήν ὁποία βασιλεύουν στόν οὐ-
ρανό μαζί μέ τόν Χριστό γιά χίλια χρόνια «ΑΙ ΨΥΧΑΙ τῶν πεπελε-
κισμένων διά τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί τήν μαρτυρίαν Ἰησοῦ» (Ἀποκ.
κ’, 4), ἄν καί εἶναι πιό σωστή, βρήκε λιγότερους ὀπαδούς.Ἔτσι, μετά
τήν πάροδο πολλῶν ἑκατοντάδων ἐτῶν, ἀναβίωσαν καί πάλι οἱ πα-
λιές δοξασίες πού στηρίζονται στό προσφιλέστατο Κ΄ κεφάλαιο τῆς
Ἀποκαλύψεως. Ὁ Ἀπόστολος Μακράκης ἀνανέωσε τήν ἰδέα πού
εἶχε ἐγκαταλειφθεῖ καί τήν τροποποίησε πρός τό πνευματικώτερο.


Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ καί οἱ διαφορές μεταξύ παλαιῶν
καί σύγχρονων ὀπαδῶν τῆς χιλιετίας ἤ μεσοβασιλείας

Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ ἤ Χιλιαστές εἶναι ἡ γνωστή σατανική
αἵρεση, ἡ χειρότερη ἀπό ὅλες τίς αἱρέσεις. Μεταξύ τῶν ἀναρίθμη-
των ἀνοησιῶν πού διδάσκουν, ἡ πιό σπουδαία διδασκαλία, σύμ-
φωνα μέ αὐτούς, εἶναι ἡ περί τῆς χιλιετοῦς βασιλείας. Πιστεύουν
κατ’ ἀρχάς στήν χιλιετῆ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ πάνω στή γῆ μέ τήν
ἀνάσταση τῶν δίκαιων χιλιαστῶν καί στήν συνέχεια, στήν αἰώνια
ζωή πάνω στή γῆ, ἡ ὁποία θά εἶναι πλήρης ὑλικῶν ἀπολαύσεων καί
διασκεδάσεων, στηριζόμενοι καί αὐτοί στό τόσο παρανοημένο Κ΄
κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως. Σύγχρονος μέ τήν ἐμφάνιση τῆς σα-
τανικῆς αὐτῆς αἱρέσεως τοῦ Χιλιασμοῦ ἦταν ὁ πράγματι μεγάλος
ἄντρας, Ἀπόστολος Μακράκης, στόν ὁποῖο ὀφείλει πολλά ἡ νεό-
τερη Χριστιανική ἀναγέννηση καί κίνηση στήν Ἑλλάδα.

Αὐτός ἀνανέωσε μέ πολλές διαφοροποιήσεις τήν θεωρία περί τῆς χι-
λιετοῦς βασιλείας, πού πρῶτοι ἐπανέφεραν οἱ σκοτεινοί Σπουδαστές
τῶν Γραφῶν ἤ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ. Αὐτοί, ἀντιγράφουν ἐν πολ-
λοῖς, τήν θεωρία τοῦ Παπία, τοῦ Κηρίνθου καί τῶν Μοντανιστῶν.
Μεταξύ τῶν σημερινῶν ὀρθόδοξων χιλιαστῶν διακρίνουμε, ἄλλους
μέν νά παραδέχονται τήν θεωρία τοῦ Ἀποστόλου Μακράκη καί ἄλ-
λους νά μοιάζουν κατά πολύ μέ τούς ἀρχαίους, Παπία καί Κήρινθο.
Οἱ μέν πρῶτοι πιστεύουν στήν χιλιαστική περίοδο, ἀλλά χωρίς τήν
ἀνάσταση τῶν νεκρῶν· οἱ λαοί, λένε, κατά τρόπο μαγικό ἤ θαυ-
ματουργικό ἤ πρό παντός μέσα ἀπό ἕναν καταστροφικό πό-
λεμο κατά τόν ὁποῖο θά ἐπέμβῃ ὁ Κύριος, θά μετανοήσουν,
καί ἀπό τότε θά ζοῦν πάνω στήν γῆ, ὡς ἅγιοι. Ἐν τῷ μεταξύ
θά ἔχῃ δεθῆ ὁ Σατανᾶς, ὥστε νά μήν ἐνοχλῇ κανέναν. Καί
μετά τήν εὐτυχῆ χιλιετία καί τούς εὐτυχισμένους ἀνθρώπους τῆς
τότε ἐποχῆς, θά λυθῇ πάλι ὁ Διάβολος, γιά νά ρίξῃ τόν κόσμο πού
ἔχει ἁγιοποιηθεῖ, ἐκ νέου στό κακό καί τήν ἁμαρτία καί νά ξανακάνει
τόν πλανήτη, γῆ Μαδιάμ! Τότε θά ἔρθει ὁ Κύριος μέ ὀργή καί θυμό,
ὡς Κριτής πλέον, γιά νά κρίνῃ τούς ἀνθρώπους, πού ἀποστάτησαν
γιά δεύτερη φορά!

Ὑπάρχουν ἀκόμη καί ὁρισμένοι, οἱ ὁποῖοι δίνουν ἐντελῶς αὐθαί-
ρετες ἑρμηνεῖες, δικῆς τους ἐπινοήσεως.
Ἡ ἰδέα πού ἔχει γίνει σέ πολλούς πεποίθηση καί πίστη, περί μιᾶς
ἀπαραίτητης μεσοβασιλείας ἤ σύμφωνα μέ ἄλλους, μιᾶς καθολικῆς
ἐπικράτησης τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, ὡς βιώματος ὅλων τῶν κατοί-
κων τῆς γῆς, ἤ τῆς ὁπωσδήποτε κυριαρχίας τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ
Σατανᾶ καί τοῦ κακοῦ, πρίν τόν ἐρχομό τῆς Δευτέρας Παρουσίας,
ἦταν ἑπόμενο νά ἐπηρεάσει κάπως καί τήν ἐπίσημη θεολογία. Ἔτσι,
ὅταν γράφουν μερικοί γιά μιά γενική ἐπικράτηση τοῦ ἱεροῦ
Εὐαγγελίου, ὡς βιώματος, σέ ὅλο σχεδόν τόν πλανήτη, πολύ
λίγο ἀπέχουν, ἀπό τίς πολύμορφες διδασκαλίες περί τῆς χι-
λιετοῦς μεσοβασιλείας.


Οἱ ψευδοπροφητεῖες μετά Χριστόν

Ὁλόκληρο τό οἰκοδόμημα τοῦ χιλιασμοῦ, δηλαδή τό διάστημα
κατά τό ὁποῖο θά παύσει τό κακό, ἤ θά γίνει ἡ ἁγιοποίηση τοῦ πλα-
νήτη, ἤ θά ἐπικράτησει τό Εὐαγγέλιο παντοῦ ὡς βίωμα, ἤ θά ἔρθει
ἡ μεσοβασιλεία, δηλαδή τό διάστημα ἑκατοντάδων ἤ χιλιάδων ἐτῶν
μεταξύ τῆς Πρώτης καί τῆς Δευτέρας Παρουσίας, κατά τό ὁποῖο
θά ἁγιοποιηθεῖ ὁ κόσμος διά τῆς παρεμβάσεως τοῦ Κυρίου, ὅλες
αὐτές τίς θεωρίες, ἔρχονται νά συμπληρώσουν, οἱ πολυάριθμες μετά
Χριστόν ἐπώνυμες, ψευδώνυμες, ἀσύμφωνες, ἀκατάληπτες, ἀσυνάρ-
τητες, παιδαριώδεις, ἄγνωστες ἀπό ἱστορικῆς, ἐκκλησιαστικῆς καί
θεολογικῆς πλευρᾶς, προφητεῖες.

Εἶναι τελείως περιττό νά μιλήσουμε γιά τίς προφητεῖες μετά Χρι-
στόν, ἐπειδή ἀφ’ ἑνός μέν ἡ Ἐκκλησία οὐδέποτε ἀσχολήθηκε μέ
αὐτές, οὔτε κἄν ἔδωσε σημασία, ἀφ’ ἑτέρου δέ διότι ὁ Κύριος σαφῶς
εἶπε, ὅτι «ὁ Νόμος καί οἱ Προφῆται ἕως Ἰωάννου» (Λουκ. ιστ’, 16).
Οἱ Ἅγιοι Προφῆτες προανήγγειλαν, ἄλλοι μέν τά γεγονότα μέχρι
τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή ὅσα ἀναφέρονταν σέ Αὐτόν,
ἄλλοι δέ τά γεγονότα μέχρι Συντελείας τῶν αἰώνων, δηλαδή ὅσα
ἀναφέρονται στήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ. Μετά ἀπό αὐ-
τούς δέν ὑπάρχουν ἐπίσημοι Προφῆτες τῆς Ἐκκλησίας.
Ἔχουμε μέν ἀπό τήν ἐποχή τῶν Ἀποστόλων ἀνθρώπους μέ
προφητικό χάρισμα, ἀλλά προέλεγαν γεγονότα σύγχρονα ἤ μι-
κρῆς ἀποστάσεως πού δέν ἀναφέρονταν σέ ἔθνη, λαούς καί πολέ-
μους, μέ τά ἀποτελέσματά τους.

Βέβαια ἐξαίρεση ἀποτελεῖ τό προφητικό βιβλίο τῆς Ἱερᾶς Ἀποκα-
λύψεως, τό ὁποῖο ὡς γνωστό, μέ δυσκολίες συμπεριελήφθει μεταξύ
τῶν Κανονικῶν βιβλίων τῆς Καινῆς Διαθήκης, ὥστε καί τότε καί
πολύ μεταγενέστερα, νά συνεχίζουν νά ἀμφιβάλλουν οἱ Πατέρες τῆς
Ἐκκλησίας, ἐάν εἶναι ὄντως τοῦ Ἀποστόλου Ἰωάννου.

Οἱ περισσότερες γνωστές ψευδοπροφητεῖες πού χρησιμο-
ποιοῦνται συνεχῶς, εἶναι τοῦ ἄγνωστου Ἀγαθάγγελου, ἑνός
ἀνωνύμου τοῦ 1050, δῆθεν τοῦ Μεθόδιου, ὁ ὁποῖος διετέλεσε
Ἐπίσκοπος Πατάρων γύρω στό 360, δῆθεν τοῦ Ταρασίου Κων/λεως,
δῆθεν τοῦ Ἀνδρέα τοῦ διά Χριστόν σαλοῦ. Ὑπάρχουν καί πολλές
ἄλλες. Ἐπίσης καί οἱ χρησμοί τοῦ αὐτοκράτορα Λέοντα τοῦ
Σοφοῦ, οἱ ὁποῖοι περιλαμβάνονται μέν στήν Πατρολογία τοῦ
Migne, ὅμως δέν μπορεῖ νά ἀποδειχθεῖ ὅτι εἶναι δικοί του. Ἀλλά κι
ἄν τυχόν εἶναι τοῦ ἰδίου, ὁ Λέων ὁ Σοφός, δέν εἶναι καμμιά ἐκκλη-
σιαστική αὐθεντία καί ἁγία μορφή. Ἀντιθέτως μάλιστα, μέ τά πολλά
του σκάνδαλα καί ἰδιαίτερα μέ τόν τέταρτο γάμο του, δημιούργησε
τεράστιο σάλο καί ἐκκλησιαστικό ζήτημα, ὥστε ὁ ἱερεύς πού τέλεσε
τόν γάμο νά καθαιρεθῇ καί ὁ Λέων νά ἀφορισθῇ ἀπό τόν Πα-
τριάρχη Νικόλαο τόν Μυστικό. Ἦταν λοιπόν προφήτης ὁ Λέων,
μιλοῦσε σ’ αὐτόν ὁ Κύριος, ὅπως μίλησε στούς προφήτες τῆς Πα-
λαιᾶς Διαθήκης;...

Ἀναφέρονται ἐπίσης κάποιοι ἀκατανόητοι χρησμοί, οἱ ὁποῖοι
βρέθηκαν χαραγμένοι δῆθεν πάνω στόν... ἀνύπαρκτο τάφο
τοῦ Μ. Κωνσταντίνου μέ ἀκατανόητα μονογράμματα, τά ὁποῖα
συμπληρώνουν διάφοροι ἑρμηνευτές.

Ὑπάρχουν καί κάποιες διφορούμενες, ἀλλοπρόσαλλες, παι-
δαριώδεις, γιά γέλια, ἀλληλοψευδόμενες προφητεῖες, πού
εἶναι σέ γλῶσσα ἀνόητης Πυθίας.
Στήν Ἐκκλησία, τήν ἱστορία καί τήν θεολογία, εἶναι ἄγνω-
στες ὅλες αὐτές, ὅπως ἀνέφερα καί παραπάνω καί διαδόθη-
καν κατά τό διάστημα τῆς δουλείας τοῦ Γένους μας. Τότε
συγχρόνως κυκλοφόρησαν καί τά γνωστά φυλλάδια «Ἐπιστολή τοῦ
Κ.Η.Ι. Χριστοῦ» καί «Ἀποκάλυψις τῆς Παναγίας». Ὅπως ἐπίσης
τήν ἴδια ἐποχή διαδόθηκαν ἕνα σωρό θρύλοι, ὅπως εἶναι οἱ
θρύλοι τοῦ «Μαρμαρωμένου βασιλιᾶ» καί «τῶν τηγανισμένων
ψαριῶν», τά ὁποῖα δῆθεν ζωντάνεψαν καί πήδησαν ἔξω ἀπό τό τη-
γάνι, καί τοῦ Πατριάρχη, ὁ ὁποῖος κρύφτηκε μέ τά Ἅγια Δισκοπό-
τηρα πίσω ἀπό μιά πόρτα πού ἀπό τότε δέν ἀνοίγει καί θά ἀνοίξῃ,
ὅταν... «πάλιν μέ χρόνια μέ καιρούς πάλιν δικά μας θἆναι».

Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι ὅλες αὐτές οἱ ψευδοπροφητεῖες ἐπι-
στρατεύονται σέ κάθε κίνδυνο πολέμου ἤ πόλεμο. Αὐτό ἔγινε τό
1912, τό 1922 καί τό 1940. Αὐτό γίνεται καί σήμερα, ἰδιαίτερα ὅποτε
θολώνει ὁ Ἑλληνικός ὁρίζοντας ἤ ὁ Παγκόσμιος. Μερικοί μάλιστα
ἀποτόλμησαν νά προσδιορίσουν καί χρόνο ἐκπληρώσεως αὐτῶν
τῶν «προφητειῶν» κατά τό 1968-69, 1972, καί παρά τήν παταγώδη
διάψευση καί γελοιοποίηση, δέν μετανόησαν, ἀλλά ἀνέβαλαν τόν
χρόνο σάν τούς χιλιαστές, χωρίς νά ἔχουν συναίσθηση εὐθύνης.

Ἔχουν δέ τόση αὐτοπεποίθηση γιά τό ἔγκυρο τῶν προφητειῶν καί
τήν ἑρμηνευτική τους ἱκανότητα, ὥστε ὅσους ἀντιτίθενται τούς
ὑβρίζουν, λέγοντας πώς εἶναι ὑπερήφανοι καί τυφλοί, μπροστά στά
γεγονότα πού εἶναι ἐπί θύραις, ὅπως ἀκριβῶς ἔπαθε καί ὁ γράφων
ἀπό πολλούς, ἐξ αἰτίας ἄρθρων μου περί τῶν ψευδοπροφητειῶν.
Ἕνας μάλιστα ἀπό αὐτούς, μέ ἐπιστολή του τό 1968 μέ περιέλουσε
ἀρκετά καί στήν συνέχεια ἔγραψε: «Αὐτό πού δέν μπόρεσε ὁ κ. Νι-
κόλαος Ψαρουδάκης νά κατορθώσῃ, τό βλέπουμε νά πραγματοποι-
εῖται ἀπό ἄνδρες (ἐννοοῦσε τόν Γ. Παπαδόπουλο καί τούς ὑπόλοιπους
πραξικοπηματίες) ἐμφορούμενοι ἀπό Ὀρθόδοξο Χριστιανικό πνεῦμα,
οἱ ὁποῖοι διέθεταν τήν ἰσχύ τῶν ὅπλων. Σᾶς ἀρέσει ἤ ὄχι, ἅγιε
πάτερ; Ἰδού ἡ ἀρχή πραγματοποιήσεως τῶν πρό Χριστοῦ καί μετά
Χριστόν προφητειῶν, περί ἐπικράτησης τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καί
καταργήσεως τῶν αἱρέσεων...».

Δέν μᾶς λένε ὅλοι αὐτοί οἱ σύγχρονοι ὀπαδοί τῶν ἀνώνυμων καί
ψευδώνυμων προφητειῶν, γιατί οὔτε ἕνας ἀπό τούς ψευδοπροφῆτες
δέν ἀναφέρει τίποτα γιά τούς δύο τρομακτικούς Παγκόσμιους πο-
λέμους τοῦ ’12-’14 καί τοῦ 1940, ἰδίως τοῦ τελευταίου μέ τά ἑκατον-
τάδες ἑκατομμύρια νεκρούς καί ὅλες τίς ἄλλες ἀπώλειες;
Μέ τό νά τόν ἀναφέρουν ὡς Εὐρωπαϊκό πόλεμο, δέν δικαιολο-
γοῦνται, διότι τόν ὀνομάζουν Εὐρωπαϊκό καί ὄχι Παγκόσμιο ὅπως
ἦταν, προσδιορίζουν μάλιστα καί τά κράτη πού μέ τούς δύο Παγ-
κόσμιους πολέμους δέν ἦταν μόνο αὐτά, ἀλλά οὔτε καί τό ἀποτέ-
λεσμα πού ἀναφέρουν αὐτές οἱ προφητεῖες ἦταν τό ἴδιο. Τήν ἴδια
τύχη θά ἔχει καί ὁ περιγραφόμενος πόλεμος τοῦ Ἀρμαγεδώνα, πού
θά τόν καταπαύσῃ τάχα Ἄγγελος καί μετά θά γίνῃ πλήρης ἁγιοποί-
ηση στήν Ἑλλάδα καί σέ ὅλα τά κράτη τῆς γῆς!

Τά σχόλια περιττεύουν. Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι θά ἔρθουν
πολλά δεινά, ἰδίως ἔκτακτα φυσικά τρομακτικά γεγονότα, ὅπως τά
περιγράφει ὁ Κύριος καί ἡ Ἀποκάλυψις, ὡς προτιμωρία τοῦ κόσμου
πού θά ἔχει ἀφηνιάσει καί θά παραμένει ἀμετανόητος. Ἀλλά ὅπως
ἀπό κτίσεως κόσμου ἔγιναν πόλεμοι, καταστροφές ὅπως αὐτές τοῦ
κατακλυσμοῦ καί τῶν Σοδόμων, τρομακτικοί πόλεμοι ὅπως τό 1914
καί τό 1940 καί οἱ ἄνθρωποι δέν μετανόησαν, ἀλλά ἔγιναν
ἀκόμη χειρότεροι, ἔτσι πάλι καί στό μέλλον, κατά τήν Ἀποκάλυψη
μέ τίς ἑπτά πληγές, μέχρι Συντελείας ὅ,τι καί νά γίνῃ, οἱ ἄνθρωποι
δέν θά μετανοήσουν «δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ». Ἡ Ἀποκάλυψις λέει
χαρακτηριστικά: «Οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν φόνων αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν
φαρμακειῶν αὐτῶν οὔτε ἐκ τῆς πορνείας αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν κλεμ-
μάτων αὐτῶν», ἀλλά «ἐμασῶντο τάς γλώσσας αὐτῶν ἐκ τοῦ πόνου,
καί ἐβλασφήμησαν τόν Θεόν» (Ἀποκ. θ’, 21. ιστ’, 10-11).

Ἑπομένως τά σημεῖα τά ὁποῖα θά συμβοῦν, τά δεινά καί οἱ
πόλεμοι, δείχνουν, ὄχι τήν ἀπότομη μετάνοια καί ἐπιστροφή
τῆς ἀνθρωπότητας πού θά ἔχει ἀποκτηνωθεῖ, ἀλλά τήν σκλη-
ρότητα καί τήν ἀμετανοησία πού θά ὑπάρχει ἀπό τήν ἐμφά-
νιση τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος θά εἶναι γέννημα τῆς ἀποστασίας
τοῦ κόσμου καί τοῦ ὁποίου ἡ δράση καί ἡ μεγάλη δύναμη, θά κα-
ταλυθῇ διά τῆς Παρουσίας τοῦ Κυρίου, ὅπως μᾶς τό βεβαιώνει ὁ
θεῖος Παῦλος. Ἐδῶ φαίνεται, ὅτι ἡ ἐπίμονη προβολή διαφόρων
προφητειῶν καί οἱ διάφορες ἑρμηνεῖες πού ἀφοροῦν μία ἁγιοποί-
ηση τοῦ πλανήτη πού θά γίνῃ κατά ἄγνωστο τρόπο ἤ κάποια με-
σοβασιλεία, δέν εἶναι ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά τοῦ πονηροῦ
πνεύματος, γιά νά μήν γρηγορεῖ καί μετανοεῖ ὁ κόσμος, πιστεύον-
τας ὅλες αὐτές τίς ἑρμηνεῖες. Ταὐτόχρονα, συσκοτίζεται ἡ πραγμα-
τικότητα, ὥστε ἄλλα νά περιμένῃ ὁ κόσμος καί ἄλλα νά συμβοῦν.

Δέν θά εἴμαστε ἔξω ἀπό τήν ἀλήθεια, ἐάν στήν συστηματική συ-
σκότιση τοῦ Σατανᾶ, τήν ὁποία δημιουργεῖ μέ διάφορες καί ποικίλες
παρερμηνεῖες σχετικά μέ τά σημεῖα τῶν καιρῶν, κατατάξουμε καί
τόν ψευδοπροφητισμό πού παρατηρεῖται σέ κάποιες πλανημένες
γυναῖκες ἤ καί ἄνδρες, ἀπό τίς ὁποῖες τώρα τελευταῖα γέμισε ἡ κοι-
νωνία, ὅπως τήν Ζολώτα, τήν Μαγουλᾶ καί τήν Κρικέτου. Τά πρό-
σωπα αὐτά μέ διαρκεῖς προβλέψεις ἤ ψευδοπροφητεῖες πού
διατυπώνουν ἀνοήτως, ἀμαθῶς καί ἀσυνάρτητα, προβλέπουν συ-
νεχῶς καταστροφές, οἱ ὁποῖες στό μεταξύ, οὐδέποτε ἔγιναν. Περί
αὐτῶν ἐξέδωσε ἕνα σπουδαῖο εἰδικό βιβλίο, ὁ εὐλαβής χριστιανός
Βασίλειος Τσερνάκης. «Αἱ σύγχροναι πλάναι», Ἀθῆναι 1976. Στό βι-
βλίο αὐτό ὁ εὐλαβής συγγραφέας μέ τά μελανώτερα χρώματα καί
μέ ἀδιάσειστα ντοκουμέντα, παρουσιάζει τήν πλάνη τοῦ Σατανᾶ, ὁ
ὁποῖος παρουσιάζεται ὡς οὐράνιος δῆθεν Πατήρ, συνομιλώντας μέ
τίς πλανεμένες αὐτές γυναῖκες, κλαίγοντας καί ὀδυρόμενος καί ἐξο-
μολογούμενος συγχρόνως τόν καϋμό καί τά παράπονά του, ἐπειδή
ὅλοι, μηδενός ἐξαιρουμένου, ἐκτός τῆς ἀπολυτρωτικῆς Σχολῆς Ζο-
λώτα, τόν ἔχουν ἐγκαταλείψει! Δηλαδή γίνεται «κουβεντολόϊ» μεταξύ
δῆθεν τοῦ Οὐρανίου Πατρός, τοῦ φοβεροῦ Κυρίου, καί τῶν δυστυχισμέ-
νων αὐτῶν γυναικῶν. Τρῶνε καί πίνουν μαζί μέ τόν Θεό καί συζητοῦν
κάθε βράδυ, ὅπως διατείνεται μία ὅμοια μέ αὐτές, ψευτοαγία, ἡ Ἑλένη
τῶν Σπάτων Ἀττικῆς. Λίγη ντροπή! Τό πιό θλιβερό εἶναι, ὅτι ὑπάρχουν
ἄνθρωποι, μάλιστα καί κληρικοί, πού ὅλα αὐτά τά ἀσπάζονται καί τά
ὑπερασπίζονται. Κρίμα! Ἐδῶ θά ἀναφέρουμε καί τό πληρέστερο βιβλίο
«οἱ ψευδοφωτισμένες», πού ἐξέδωσε τελευταίως ὁ ἀκούραστος καί ἀγω-
νιστής ἀρχιμανδρίτης, πατήρ Χαράλαμπος Βασιλόπουλος.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ.....

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Σάβ 05 Σεπ 2020, 20:59 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΟ......

Ἀληθινές προρρήσεις

Δέν καταφερόμαστε ἐναντίον ὅλων τῶν προφητειῶν, ἀλλά ἐναν-
τίον ἐκείνων, πού δέν ἔχουν σαφῆ καί ἐπίσημη ἱστορική καταγωγή
καί εἶναι ἀσυνάρτητες περιγραφές πολέμων καί καταστάσεων, πού
δημιουργήθηκαν ἀπό Ἕλληνες καί Τούρκους καί ἀναφέρονται στήν
ἐπανάκτηση τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί στήν μακροχρόνια βα-
σιλεία τοῦ Κυρίου ἐπί τῆς γῆς μέ Ἑλληνική παγκόσμια κυριαρχία.
Ἀντίθετα, ὑπάρχουν ὁράματα καί θαυμάσιες προρρήσεις πού μαρ-
τυροῦνται ἀπό τούς βίους τῶν Ἁγίων καί ἀπό τήν ἱστορία, καί δέν
μιλοῦν μέ γλῶσσα Πυθίας, ἀλλά μέ σαφήνεια· οὔτε περιστρέφονται
γύρω ἀπό πολέμους μεταξύ Ἑλλήνων καί Τούρκων. Τά θέματά τους
ἀποτελοῦν ἡ ἠθική καί θρησκευτική ἐξέλιξη τοῦ κόσμου, ἡ ἁμαρτία,
ἡ ἀποστασία καί οἱ ἐφευρέσεις. Ἀποδεδειγμένες προρρήσεις Ἁγίων
εἶναι τοῦ Μ. Παχωμίου, τοῦ Μ. Ἀντωνίου, τοῦ Μωϋσέως τοῦ Αἰ-
θίοπα καί τοῦ ὁσίου Νήφωνος πού ἦταν ἀσκητής στήν Κωνσταν-
τινούπολη. Ὁ τελευταῖος ὑπολογίζει μέ τούς ἑπτά τόμους τῶν
αἰώνων (χιλιετηρίδων), ὅτι ὁ Κύριος κλείνει τόν τελευταῖο τόμο στό
μέσον (δηλαδή στίς ἕξι καί ἥμισυ χιλιάδες (6.500) χρόνια ἀπό Ἀδάμ,
περίπου τό 2000 μ.Χ., καί ἔπειτα θά ἔλθει νά κρίνει τόν κόσμο κατά
τήν Δευτέρα Παρουσία.

Ἐπίσης ὁ Ὅσιος Νεῖλος ὁ Μυροβλήτης, ὁ ὁποῖος ἀσκήτεψε στό
Ἅγιον Ὄρος κατά τό 1600, παρέδωσε κάποιες προφητεῖες ἐμφανι-
ζόμενος σέ κάποιον μοναχό, μετά τήν κοίμησή του.
Στό τέλος παραθέτουμε μία προφητεῖα τοῦ ἁγίου Νείλου, ἐπειδή
ἔχει ἐπίκαιρο ἐνδιαφέρον καί εἶναι ἀντίθετη μέ ὅλες τίς ἄλλες προ-
φητεῖες. Πρῶτον, διότι δέν ἀναφέρεται σέ πολέμους πού ἔχουν εὐ-
τυχές ἀποτέλεσμα ὑπέρ τῆς Ἑλλάδος, οὔτε καί σέ βασιλεία τοῦ
Κυρίου ἐπί τῆς γῆς, ἀλλά ἀντίθετα περιγράφει ὅτι μετά τό 1900 ὁ
κόσμος θά ἀφηνιάσῃ καί ὅτι θά ἀρχίσῃ ἡ γενική ἀποστασία ὁλό-
κληρης τῆς ἀνθρωπότητας. Ἐπίσης ἀναφέρεται σέ καταπληκτικές
ἐφευρέσεις τῆς ἐπιστήμης, στήν πρωτοφανῆ ἀνηθικότητα, τήν
ἀθεῒα καί τήν ἀδιαφορία κλήρου καί λαοῦ, μέ ἀποτέλεσμα ὄχι τήν
βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐπί τῆς γῆς, ἀλλά τήν κολόβωση τῶν ἡμερῶν,
ἀπό τήν μεγάλη θλίψη τοῦ Ἀντιχρίστου καί τήν ἐπίσπευση τῆς Πα-
ρουσίας τοῦ Κυρίου.

Καί ἐρωτᾶμε: Ποιά εἶναι ἡ περισσότερο σοβαρή προφητεία; Αὐτή
ἡ ὁποία προβλέπει κατά αὐτόν τόν αἰῶνα τήν γενική ἀποστασία,
τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου καί τήν Παρουσία τοῦ Κυρίου στήν
συνέχεια, ἤ ὅλες οἱ ἄλλες, οἱ ὁποῖες προφητεύουν πολέμους καί
μόνον πολέμους καί στήν συνέχεια θαυματουργική ἀλλαγή τοῦ κό-
σμου καί ἁγιοποίηση τοῦ πλανήτη, μέ τήν ἐπέμβαση τοῦ Κυρίου καί
μέ εὐτυχῆ Ἑλληνική Χριστιανική βασιλεία καί κοινωνία;

Ἐπίσης, μέ τό ἴδιο πνεῦμα μιλᾶ καί ὁ Ὅσιος Νήφων, ἀσκητής
στήν Κωνσταντινούπολη, μέ τό περίεργο ὅραμά του, πού παρου-
σιάζει τόν ἐρχομό τοῦ Κυρίου στό μέσον τοῦ ἑβδόμου αἰῶνος (χι-
λιετηρίδος) ἀπό δημιουργίας τοῦ Ἀδάμ. Δηλαδή, λίγο πρίν ἤ λίγο
μετά τό ἔτος 2000! Μέρος δέ τοῦ ὁράματος αὐτοῦ, παραθέτουμε
στό τέλος τοῦ βιβλίου.

Καί τέλος, οἱ πολυάριθμες προρρήσεις τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, οἱ
ὁποῖες συγκεντρώθηκαν κυρίως ἐκ παραδόσεως ἀπό στόμα
σέ στόμα. Κάποιες ἀπό αὐτές, μποροῦν νά θεωρηθοῦν καί
παρείσακτες.

Παραδείγματος χάριν, ἡ προφητεία περί ἐπανόδου τῶν Τούρ-
κων στήν Ἑλλάδα ἕως τά Ἑξαμίλια καί ἡ καταδίωξή τους ἕως
τήν Κόκκινη Μηλιά (Μέκκα;). Ἡ προφητεία αὐτή στήν συνέχεια
ἀναφέρει, ὅτι ἀπό τούς Τούρκους τό ἕνα τρίτο πανικόβλητο θά πι-
στέψει στόν Χριστό καί θά σπεύσῃ νά βαπτισθῇ, ἕνα ἄλλο τρίτο θά
σφαγιασθῇ καί τέλος τό ἄλλο τρίτο θά καταφύγῃ στά βάθη τῆς
Ἀραβίας. Σημειωτέον, ὅτι τό ἕνα τρίτο τοῦ σημερινοῦ πληθυσμοῦ
τῆς Τουρκίας εἶναι 13 ἑκατομμύρια. (σ.σ. μιλάει γιά τήν δεκαετία τοῦ ’80)

Πρέπει νά ἀμφιβάλλῃ κανείς γιά αὐτή τήν προφητεία, ὄχι
μόνο διότι φαίνεται τερατώδης, ἀλλά καί διότι ἀναφέρει
αὐτήν 1.400 περίπου χρόνια πρίν ἀπό τόν Ἅγιο Κοσμᾶ, ὁ
Ψευδομεθόδιος. Γεννᾶται τό ἐρώτημα, ἄν τήν ἐπανέλαβε ὁ Ἅγιος
Κοσμᾶς, ἤ τήν πρόσθεσαν στίς γνήσιες προφητεῖες του μεταγενέ-
στερα, ὡς δική του δῆθεν. Ἐκτός ἀπό αὐτό, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, ὅταν
πρόκειται γιά τούς Τούρκους, μιλᾶ συνεσκιασμένα καί αἰνιγματικά,
λόγῳ τοῦ κινδύνου. Πῶς στήν προφητεία αὐτή μίλησε τόσο καθαρά
καί γιά τόσο κακό σέ βάρος τῶν Τούρκων;


Σύγχρονες θεολογικές ἰδέες πού ἀποκλίνουν πρός
τήν λεγόμενη μεσοβασιλεία

Καί σήμερα ἀκόμα, τήν ἰδέα τῆς μεσοβασιλείας, δηλαδή τῆς ἐπι-
κρατήσεως τοῦ Εὐαγγελίου ὡς βιώματος ἐπί τῆς γῆς, τήν συνεχίζουν
κάποιοι δικοί μας καί ξένοι θεολόγοι. Ἰδού, μία πολύ παράδοξη ἑρ-
μηνεία Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου. «Στό κεφάλαιο αὐτό, περιγρά-
φεται πρῶτα, ὁ ἀντίλαλος πού ἔγινε στόν οὐρανό ἀπό τήν πτώση
τῆς νοητῆς Βαβυλώνας, καί μετά ἀκολουθεῖ ἡ ἔνδοξος παρουσία
τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία δέν πρέπει νά συγχέεται μέ τήν Παρουσία τοῦ
Κυρίου πού θά γίνει μέ τήν συντέλεια τῶν αἰώνων καί τήν παγκό-
σμια τελική κρίση. (Ἔχουμε λοιπόν καί ἐνδιάμεση ἔνδοξη παρουσία
τοῦ Κυρίου καί ἑπομένως συνολικά τρεῖς παρουσίες!). Πρόκειται γιά
ἔκτακτη, ἀόρατη ἐπέμβαση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ τήν ὁποία κα-
τανικᾶται ὁριστικά ἡ ἀντίθεος δύναμη τοῦ Ἀντιχρίστου καί ἐξασφα-
λίζεται ἡ θριαμβευτική ἐπικράτηση τοῦ Εὐαγγελίου καί ὁ
πραγματικός ἐκχριστιανισμός τοῦ κόσμου, καθώς καί ὁ θρίαμβος
τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ, πού θά διαρκέσει γιά μεγάλη περίοδο (γιατί
ὄχι καί γιά πάντα, ὅπως λένε οἱ Χιλιαστές;)». (Ἡ Καινή Διαθήκη μετά
συντόμου ἑρμηνείας ὑπό Παναγιώτου Τρεμπέλα, Εἰσαγωγή εἰς τό 19ο κεφάλ. τῆς Ἀποκαλύψεως. Σελίδα 1049. Βλέπε καί στή συνέχεια στήν εἰσαγωγή τοῦ 20ου κεφ. Ἀποκαλύψεως τοῦ ἰδίου, σελίδα 1052).
Χαῖρε βάθος ἀμέτρητον!

Τελευταῖα εἶδαν τό φῶς τῆς δημοσιότητος συγγράμματα καί
μικρά τεύχη Προτεσταντῶν, οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν κάποια ἄλλη
τερατώδη θεωρία, ὅπως αὐτή τοῦ Σπύρου Ζωδιάτη, «Ἡ Ἁγία Γραφή
καί ἡ διάσπασις τοῦ ἀτόμου» καί τά «Διαπλανητικά ταξίδια», καί
τοῦ Ὁμήρου Δουκάνου, «Τό τέλος τοῦ κόσμου». Τῆς Γερμανίδας
Λουθηρανῆς μοναχῆς BASILEA SLIHNK τά ὡραῖα βιβλία, «Ἡ κρι-
σιμότης τῶν καιρῶν μας» καί «Λίγο πρίν ἀπό τόν διωγμό τῶν χρι-
στιανῶν», τῆς ἰδίας.Ἀκόμα, τά ἐπίσης ὡραῖα βιβλία τοῦ Εὐαγγελικοῦ
Χρήστου Φραγκόπουλου, πού βρίσκεται στήν Ἀθῆνα, «Χάραγμα»
καί τό «Ἐσχατολογικό πανόραμα» τοῦ ἰδίου.

Δυστυχῶς ὅλοι αὐτοί, ἐνῶ περιγράφουν θαυμάσια τά γεγονότα
πρίν τή Δευτέρα Παρουσία, τά ὁποία καί ἐντοπίζουν στούς καιρούς
μας, δέν παραδέχονται ὅμως, ὅτι μετά τήν Δευτέρα Παρουσία, θά
ἀκολουθήσει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου, ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν
καθώς καί ἡ κρίση καί ἀνταπόδοση. Παραδέχονται ἀνοήτως, ὅτι οἱ
πιστοί θά ἁρπαγοῦν στόν ἀέρα σωματικῶς, προκειμένου νά ὑπο-
δεχθοῦν τόν Κύριο, ὁ ὁποῖος θά κατέβῃ σωματικῶς γιά νά βασι-
λεύσῃ μέ τούς πιστούς του γιά χίλια χρόνια. Δηλαδή, διαστέλλουν
τήν παρουσία τοῦ Κυρίου, μέ τήν ταυτόχρονη συντέλεια τοῦ κό-
σμου, τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, καθώς καί τήν κρίση καί ἀντα-
πόδοση καί ἰσχυρίζονται ὅτι αὐτά θά ἀκολουθήσουν μετά τήν
χιλιετῆ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ. Ἑπομένως, παραδέχονται τήν βλά-
σφημη ἰδέα τρίτης παρουσίας τοῦ Κυρίου!

Μέ ἕνα λόγο, μᾶς λένε ὅτι μετά τήν χιλιετία, ὁ Κύριος πού θά ἔλθῃ
σωματικῶς στή γῆ, θά ἀνέλθῃ πάλι στούς οὐρανούς καί θά παρα-
δώσῃ ἐκ νέου τήν γῆ μέ τούς δυστυχισμένους κατοίκους της γιά με-
ρικές ἀκόμα χιλιετίες, ξανά στήν ἐξουσία τοῦ σατανᾶ, γιά νά
πλανήσῃ καί νά σοδομοποιήσῃ τόν κόσμο καί μετά θά ξανακατέβει
στήν γῆ γιά τρίτη φορά... γιά νά κρίνῃ τόν κόσμο καί συγχρόνως
νά ἐγκαταστήσῃ τήν αἰώνια Βασιλεία Του. Ἀλλά ποῦ ὅμως, στήν γῆ
ἤ στούς οὐρανούς; Κύριε ἐλέησον! Πλήρης θαλασσοποίηση καί δια-
στροφή τοῦ σατανᾶ!...

Τό ὅτι ἀνησυχοῦν καί γράφουν σχετικά πολλοί καί ἀπό τούς ξέ-
νους, δείχνει ὅτι τά σημεῖα, ἔστω κι ἄν παρερμηνεύονται ἀπό ἄλ-
λους, εἶναι ἀνησυχητικά.
Ἀκόμη μέ τό πνεῦμα αὐτό, ὅτι δηλαδή ὑπάρχουν σημεῖα
πού προμηνύουν τό τέλος, ἔγραψαν ὁ σεβαστός καθηγούμε-
νος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου, πατήρ Φιλόθεος
Ζερβάκος καί ὁ εὐσεβής καί νηφάλιος ἐπίσκοπος Φλωρίνης
πατήρ Αὐγουστῖνος, ὁ ὁποῖος μάλιστα τόν Ἰούνιο τοῦ 1975 σέ εἰ-
δική ὁμιλία του πού ἀναφέρονταν στά σημεῖα τῶν καιρῶν, ὑποστή-
ριξε ὅτι βρισκόμαστε στά πρόθυρα τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Ἀντιχρίστου
καί τῆς συντέλειας τοῦ κόσμου, ἐπικαλούμενος τά ἴδια τά σημεῖα
τῶν καιρῶν, πού καί ἐμεῖς καί ἄλλοτε σέ εἰδικό τεῦχος καί τώρα,
ἐπικαλούμαστε.

Κατ’ ἐπανάληψη δέ, τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου ἔκρουσε ὁ ζη-
λωτής θεολόγος καί φιλόλογος κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος
μέ διάφορα ἄρθρα καί ὁμιλίες του.


Τό γενικό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας διά μέσου τῶν αἰώνων

Ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τά σπάργανά της ἀκόμη, ἦταν πώς
ὁ Κύριος ὁπωσδήποτε θά ἐπανέλθῃ στή γῆ, κατά τήν ἡμέρα πού
ἔχει ὁρίσει γιά νά κρίνει τόν κόσμο. Οὐδέποτε ἡ Ἐκκλησία πίστεψε,
ὅτι πρίν ἔλθῃ ἡ Δευτέρα Παρουσία θά ὑπάρξῃ χρονική περίοδος,
κατά τήν ὁποία θά ἁγιοποιηθῇ ὁ κόσμος καί ὅτι κατόπιν θά παρα-
συρθῇ καί πάλι, θά ἀποσταστήσῃ, θά ἐκμαυλισθῇ καί θά σατανο-
ποιηθῇ. Ἡ Πίστη αὐτή τῆς Ἐκκλησίας δέν στηρίζεται σέ ἀόριστα
πράγματα, ἀλλά στήν Παράδοση καί ἰδίως στήν Καινή Διαθήκη. Καί
οἱ Ἅγιοι μεγάλοι Πατέρες, καί ἡ Καινή Διαθήκη, πουθενά δέν ἀνα-
φέρουν περί μεσοβασιλείας. Οἱ Ἀπόστολοι Παῦλος καί Ἰάκωβος μι-
λοῦν καθαρά περί τοῦ ἐπικείμενου ἐρχομοῦ τοῦ Κυρίου.

Καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἀφιέρωσε ὁλόκληρο κεφάλαιο στήν Δευτέρα
Παρουσία, μέ ἐξαγγελία ὅλων τῶν σημείων πού θά προηγηθοῦν, σέ
οὐρανό καί γῆ. Ἀλλά καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες Εἰρηναῖος, Ἱππόλυτος,
Ἐφραίμ, Κύριλλος Ἱεροσολύμων καί Δαμασκηνός, ἔγραψαν θαυμά-
σιους λόγους στήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Ἡ δογματική
τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καμμιά λέξη δέν ἀναφέρει γιά μία
ἔνδοξη μεσοβασιλεία.

Πρός στήριξη τῶν ἀπόψεών τους οἱ ὀπαδοί τῆς μεσοβασιλείας,
ἐκτός ἀπό τό περίφημο Κ΄ Κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως, ἐπικαλοῦν-
ται καί τά ἑξῆς συνήθως χωρία: «Γενήσεται μία ποίμνη εἷς ποιμήν»
(Ἰωάν. ι’, 16), «Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου» (Ματθ. ς΄, 10), «Κηρυχθήσε-
ται τοῦτο τό Εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ, εἰς
μαρτύριον πᾶσι τοῖς ἔθνεσι» (Ματθ. κδ΄, 14), «ἄχρις οὗ τό πλήρωμα
τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ καί οὕτω πᾶς Ἰσραήλ σωθήσεται» (Ρωμ. ια΄, 25-
26). Ἐκεῖνο ὅμως τό χωρίο πού χρησιμοποιεῖται ἐπίμονα, εἶναι τοῦ
Προφήτου Ἡσαῒα: «Ἰδού Κύριος καταφθείρει τήν οἰκουμένην... οἱ
δέ καταλειφθέντες ἐπί τῆς γῆς εὐφρανθήσονται ἅμα τῇ δόξῃ Κυ-
ρίου» (Ἡσαῒα κδ΄, 1-14).

Ἐμεῖς συμφωνοῦμε μέ αὐτό τό χωρίο, ὅτι ὄντως δηλαδή ὁ Κύριος
θά καταφθείρῃ τήν γῆ στό τέλος τοῦ κόσμου καί ὅτι τελείως θά ἐρη-
μωθῇ καί θά καταστραφῇ ἡ γῆ. Ἀλλά διαφωνοῦμε ὡς πρός τό ὅτι,
οἱ ἄνθρωποι πού θά τούς ἔχει καταλάβει ἡ καταστροφή πού θά ἔρθει
πάνω στή γῆ, θά ζήσουν στήν συνέχεια μαζί μέ τόν Κύριο πάνω στήν
καταστραφεῖσα γῆ.

Τό χωρίο φαίνεται νά λέει, ὅτι μετά τήν καταστροφή καί τήν ἐρή-
μωση οἱ λίγοι ἄνθρωποι πού θά ἀπομείνουν, θά χαροῦν μᾶλλον ἀπό
τήν ἐπιφάνεια τῆς δοξασμένης Παρουσίας τοῦ Κυρίου. Τό συγκε-
κριμένο χωρίο, ἔχει καταπληκτική ὁμοιότητα μέ αὐτό τοῦ Παύλου:
«Ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σύν αὐτοῖς ἁρπα-
γησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα καί οὕτω
πάντοτε σύν Κυρίῳ ἐσόμεθα» (Α΄ Θεσσ. δ΄, 17). Θά εὐφρανθοῦν, λοι-
πόν ὅσοι θά ζοῦν, μέ τήν ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου, διότι θά δοῦν τόν
Κύριο νά ἔρχεται μέ δόξα νά τούς παραλάβῃ καί ὄχι διότι πάνω
στήν κατεστραμμένη καί ἐρημωμένη γῆ, οἱ ἐλάχιστοι κάτοικοι πού
θά ἀπομείνουν, θά διάγουν ἅγιο βίο σέ μιά δῆθεν βασιλεία τοῦ Θεοῦ
πάνω στή γῆ γιά μεγάλη περίοδο. Τό σπουδαιότερο δέ εἶναι, ὅτι ὁ
Προφήτης κατόπιν μιλᾶ γιά τήν ὁλοσχερῆ καταστροφή τῆς γῆς:
«Πεσεῖται καί οὐ μή δύνηται ἀναστῆναι· κατίσχυσε γάρ ἐπ’ αὐτῆς ἡ
ἀνομία» (Ἡσ. κδ΄, 20, βλπ. καί Β΄ Πέτρ. γ΄, 10). Ἡ γῆ δηλαδή, μετά
τήν ὁλοσχερῆ καταστροφή θά πέσῃ καί δέν θά σηκωθῇ πάλι. Ἄρα
μετά τήν περιγραφόμενη καταστροφή, ἔχουμε τό τέλος τοῦ κόσμου
καί ὄχι τήν ἁγιοποίησή του. Τό ὅτι τό κδ’ κεφάλαιο τοῦ Προφήτου
Ἡσαῒου ὁπωδήποτε ἀναφέρεται στήν συντέλεια τοῦ κόσμου μέ τήν
ὁλοσχερῆ καταστροφή καί ἐρήμωση τῆς γῆς, ὑποστηρίζουν καί οἱ
ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ Κύριλλος Ἀλεξανδρείας:
«Τοῦ Θεοῦ ἐπάγοντος τήν ὀργήν, καί τήν ἑκάστῳ πρέπουσάν τε
καί ὀφειλομένην ἐπιτιθέντος κόλασιν, ἀπογυμνοῦται τῶν κολαζο-
μένων τό πρόσωπον (ἀνακαλύψει τό πρόσωπον αὐτῆς)... τό δια-
σπαρήσεσθαι δέ τούς ἐνοικοῦντας ἐν τῇ γῇ κατασημαίνειεν ἄν τό
διαιρεθήσεσθαι καί τοῦτο διδάξει σαφῶς ὁ Σωτήρ λέγων, ὅτι, ὅταν
καθίσῃ ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐπί θρόνου δόξης αὐτοῦ, στήσει τά
μέν πρόβατα ἐκ δεξιῶν, τά δέ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. Οὐκοῦν ἀντί τοῦ
διελεῖν, ἤτοι ἀπομεριεῖν τούς ἐνοικοῦντας ἐν τῇ γῇ, τό διασπερεῖ
τέθεικεν ἐν αὐτοῖς. Προσθήσομεν δέ τοῖς εἰρημένοις κἀκεῖνο. Κατά
γάρ τοι τόν τῆς συντελείας τοῦ παρόντος αἰῶνος καιρόν καταπεμ-
φθήσονται μέν εἰς Ἅδου κολασθησόμενοι οἵτινες τῶν ἐκτόπων ἐπι-
τηδευμάτων γεγόνασιν ἐρασταί. Οἵ γε μήν καταλειφθέντες, τοῦτ’
ἔστιν οἱ δίκαιοι, εὐφρανθήσονται ἅμα τῇ δόξῃ τοῦ Κυρίου· συνέ-
σονται γάρ τῷ Χριστῷ, ὅς ἐστι δόξα τοῦ Θεοῦ Πατρός» (Κύριλλος).
«Καί ἡ γῆ πεσεῖται καί οὐ μή δύνηται ἀναστῆναι· κατίσχυσε γάρ ἐπ’
αὐτῆς ἡ ἀνομία. (Ἡσ. κδ’, 20). (Ἰδέ καί ὑπόμνημα εἰς τόν Προφήτην
Ἡσαῒαν Π. Τρεμπέλα, σελ. 267-277).

Ἐπίσης κάποιο ἄλλο χωρίο τοῦ Προφήτου Ἡσαῒου, τό ὁποῖο πα-
ρέσυρε τούς πρώτους χιλιαστές, καί αὐτόν ἀκόμα τόν μάρτυρα καί
φιλόσοφο Ἰουστῖνο (Β΄ αἰῶνας), ὅπως σημειώσαμε κι ἀλλοῦ καί χρη-
σιμοποιεῖται καί ἀπό τούς σημερινούς χιλιαστές καί τούς ὑπόλοι-
πους ὀπαδούς τῆς μεσοβασιλείας, εἶναι τό: «Ἔσται γάρ ὁ οὐρανός
καινός καί ἡ γῆ καινή καί οὐ μή μνησθῶσι τῶν προτέρων... ὅτι ἰδού
ἐγώ ποιῶ ἀγαλλίαμα Ἱερουσαλήμ καί τόν λαόν μου εὐφροσύνην...
καί οὐκ ἔτι μή ἀκουσθῇ ἐν αὐτῇ φωνή κλαυθμοῦ... καί οἰκοδομή-
σουσιν οἰκίας καί αὐτοί ἐνοικήσουσι... τότε λύκοι καί ἄρνες βοσκη-
θήσονται ἅμα, καί λέων ὡς βοῦς φάγεται ἄχυρα» (Ἡσ. ξε΄, 17-25).
Τό χωρίο αὐτό, εἶναι πιό πολύ συμβολικό καί εἶναι ὁλοφάνερο τί
ἐννοεῖ, ἄν θυμηθοῦμε τόν Ἀπόστολο Πέτρο πού λέει: «καινούς οὐ-
ρανούς καί καινήν γῆν κατά τό ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν
οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ» (Β’ Πέτρου γ’, 13).

Ἐπίσης ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος μιλᾶ γιά νέα Ἱερουσαλήμ:
«Καί εἶδον οὐρανόν καινόν καί γῆν καινήν... καί τήν πόλιν τήν
ἁγίαν Ἱερουσαλήμ καινήν εἶδον καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ»
(Ἀποκ. κα’, 1-2). Ἔχουμε πλήρη συμφωνία μεταξύ τοῦ Προφήτου
Ἡσαῒου καί τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου καί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ
Θεολόγου· καί οἱ τρεῖς μιλοῦν συμβολικά καί μεταφορικά γιά τήν
ἴδια καινή γῆ, καί τόν ἴδιο καινό οὐρανό καί τήν ἴδια νέα Ἱερουσαλήμ.

Ἀλλά καί οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας τό ἴδιο λένε γιά τό ΞΕ΄ Κε-
φάλαιο τοῦ Ἡσαῒα:
«Ἐπισημήνασθαι δέ ἀναγκαῖον, ὅτι ταῦτά τινες τῶν ἐξηγητῶν
ἀνάγουσι τοῖς καιροῖς, οὐ τῆς ἐπιδημίας μᾶλλον, ἀλλά τοῖς ἐσομέ-
νοις μετά τόν αἰῶνα τόν ἐνεστηκότα· ἔσεσθαι γάρ τούς δικαίους ἐν
εὐφροσύνῃ καί χαρᾷ φησι καί ἐν ἀτελευτήτοις τρυφαῖς, πνευματι-
καῖς δηλονότι». (Κύριλλος Ἀλεξανδρείας).


«Γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν»
«Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου»
«Κηρυχθήσεται τοῦτο τό Εὐαγγέλιον»

Μερικοί σκανδαλίζονται. Πῶς εἶναι δυνατόν, λένε, νά μήν ἐφαρ-
μοσθῇ ἀπόλυτα ἡ ὑπόσχεση τοῦ Κυρίου, τό «γενήσεται μία ποίμνη,
εἷς ποιμήν», ὅπως καί ἡ προσευχή πού μᾶς δίδαξε νά λέμε κάθε μέρα,
τό «ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου»; Ἀλλά κι ἐγώ σκανδαλίζομαι μέ τήν νο-
οτροπία τους καί τήν ὑλιστική ἑρμηνευτική τους ἄποψη. Γιατί, κι
ἄν ἀκόμη ὑποθέσουμε ὅτι ὁ διάβολος δέθηκε τελείως καί κλείστηκε
στήν φυλακή, ἐξασφαλίζεται ἔτσι ἡ ἁγιότητα τοῦ κόσμου; Παντοῦ
καί γιά ὅλα φταίει ὁ Σατανᾶς; Αὐτός, ἄς ὑποθέσουμε ὅτι δένεται·
θά δεθεῖ συγχρόνως καί ἡ ἔμφυτη πονηρά κλίση τοῦ ἀνθρώπου πρός
τήν ἁμαρτία καί τήν κακία, πού ὑπάρχει σέ αὐτόν «ἐκ σπαργάνων»,
ἀπό τήν νεότητά του; Ὁ Θεός, μᾶς καθιστᾶ σαφές ὅτι, «ἔγκειται ἡ
διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ἐπιμελῶς ἐπί τά πονηρά ἐκ νεότητος αὐτοῦ»
(Γεν. η’, 21). Θά δεθῇ ὁ Σατανᾶς, ἀλλά θά δεθοῦν καί ὁ θυμός, ἡ συ-
κοφαντία, καί ἡ ὑπερηφάνεια τῶν ἀνθρώπων; Αὐτός μία εὐθύνη
ἔχει, τό ὅτι ὑποδαυλίζει τήν ἔμφυτη κλίση πού ὑπάρχει στόν ἄν-
θρωπο γιά τό κακό καί τήν ἁμαρτία. Κι ἄν ἀκόμη ὑποθέσουμε ὅτι
θά δενόνταν τελείως ἀπό τόν Κύριο, ὅπως νομίζουν αὐτοί, ἡ ἁμαρ-
τία ἁπλῶς θά λιγόστευε, δέν θά ἐξαφανίζονταν. Κι ἄν δενόνταν τε-
λείως ὁ Σατανᾶς, τά δισεκατομμύρια τῶν κατοίκων τῆς γῆς θά ἦταν
ὅλοι ἅγιοι καί δέν θά ὑπῆρχαν οὔτε δέκα ἄνθρωποι πού νά ἔχουν
ἁμαρτίες;

Ἑπομένως, ἐφόσον θά ὑπῆρχαν ἔστω καί ἐλάχιστοι ἁμαρτωλοί, θά
ὑπήρχαν δύο ποίμνια καί δύο ποιμένες, ἔστω καί ἐάν ὁ ἕνας ἀπό
τούς ποιμένες θά εἶχε λιγότερα πρόβατα. Μέ τή «μία ποίμνη» ἐν-
νοοῦσε ὁ Κύριος τήν δημιουργία τῆς μίας Ἐκκλησίας, πού θά ἀπο-
τελοῦνταν ἀπό χριστιανούς πού προέρχονταν τόσο ἀπό τούς
Ἰουδαίους, ὅσο καί ἀπό τά ἔθνη, καί ὄχι μία Ἐκκλησία πού θά ἀπο-
τελοῦνταν ἀπό τήν ὁλοκληρωτική κλήση τῶν ἐθνῶν καί μόνο. Αὐτό
ὑποστηρίζουν καί οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ Ἰωάννης Χρυ-
σόστομος, ὁ Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, ὁ Θεοφύλακτος κ.ἄ. Ὅλοι
τους λένε ὅτι ὁ Κύριος ὡς Ποιμήν, δέν ἔχει γιά ποίμνιο πρόβατα
πού προέρχονται μόνο ἀπό τήν αὐλή τῶν Ἰσραηλιτῶν, ἀλλά ἔχει
καί ἄλλα πρόβατα, τά ὁποῖα προέρχονται ἀπό ἄλλες αὐλές τῶν εἰ-
δωλολατρικῶν λαῶν. Ἡ ποίμνη τοῦ Χριστοῦ, ἡ Ἐκκλησία, ἀποτε-
λεῖται ἀπό πιστούς ἀπό ὅλα τά ἔθνη τῆς γῆς.

«Τούς ἀπό τῶν ἐθνῶν προωρισμένους εἰς σωτηρίαν λέγων δείκνυ-
σιν ἰδίαν αὐλήν παρά τῶν Ἰουδαίων», λέγει ὁ Μ. Βασίλειος.
Καί ὁ Κύριλλος Ἀλεξανδρείας σημειώνει: «Ὑποσημαίνει δέ ὅτι τοῖς
ἐξ Ἰουδαίων εὐγνωμονεστέροις τάς ἐκ τῶν ἐθνῶν ἀναμίξας ἀγέλας
καλέσει πρός θεογνωσίαν τούς ἁπανταχόσε λαούς».

Ἀπό αὐτά φαίνεται, ὅτι ἀπό τά ἔθνη ἐκλήθησαν οἱ ἐκλεκτότεροι,
ὅπως συνέβη καί μέ τούς Ἰσραηλίτες, καί ὄχι ὅλοι γενικῶς. Δέν πρό-
κειται, συνεπῶς νά ἐκχριστιανισθοῦν ὅλα τά ἔθνη συνολικά, καί μά-
λιστα νά γίνουν ἰδεώδεις Χριστιανοί. Τό «μία ποίμνη» ἔγινε καί θά
ὁλοκληρωθῇ στόν οὐρανό. Ἐκεῖ θά βασιλεύσῃ τελείως ὁ «εἷς ποι-
μήν», ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων, καί κανένας ἄλλος. Ἐκεῖ θά ἐκπλη-
ρωθεῖ σέ τέλειο βαθμό, ὅ,τι εἶπε ὁ Κύριος προσευχόμενος γιά τούς
πιστούς Του: «Πάτερ, οὕς δέδωκάς μοι θέλω, ἵνα ὅπου εἰμί ἐγώ, κα-
κεῖνοι ὦσι μετ’ ἐμοῦ, ἵνα θεωρῶσι τήν δόξαν τήν ἐμήν» (Ἰωάν. ιζ’,
24). Καί γιά νά μήν πεῖ κανείς ὅτι μόνο γιά τούς μαθητές Του ζη-
τοῦσε τά ἀνωτέρω, γι’ αὐτό λέει ἐπίσης: «οὐ περί τούτων δέ ἐρωτῶ
μόνον, ἀλλά καί περί τῶν πιστευσόντων διά τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς
ἐμέ» (Ἰωάν. ιζ’, 20).

Ἄλλωστε, «οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλά τήν μέλλουσαν
ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβρ. ιγ’, 14. Πρβλ. Ἑβρ. ια’, 10). Καί κατ’ ἄλλο χωρίο,
«Ἡμῶν τό πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει» (Φιλιπ. γ’, 20). Ἐπίσης
ἀναμένουμε «κληρονομίαν ἄφθαρτον καί ἀμίαντον καί ἀμάραντον,
τετηρημένην ἐν οὐρανοῖς εἰς ἡμᾶς» (Α’ Πέτρ. α΄, 4). Ἐκεῖ, ὅπου ὑπο-
σχέθηκε ὁ Κύριος: «Πάλιν ἔρχομαι καί παραλήψομαι ὑμᾶς πρός
ἐμαυτόν, ἵνα, ὅπου εἰμί ἐγώ, καί ὑμεῖς ἦτε» (Ἰωάν. ιδ’, 3).

Τό δέ «ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου» σημαίνει τήν ἀπαραίτητη προ-
ϋπόθεση γιά νά σωθῇ ὁ ἄνθρωπος. Ἐάν ὁ ἄνθρωπος θέλῃ νά ἔχῃ
μέρος στήν μόνιμη βασιλεία τῶν οὐρανῶν, πρέπει νά βάλει στήν
καρδιά του τόν Βασιλέα Χριστό. «Οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ
μετά παρατηρήσεως... ἰδού γάρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν
ἐστιν» (Λουκ. ιζ’, 20-21). Ἡ βασιλεία τοῦ Κυρίου ἔρχεται καί ἀρχίζει
ταπεινά στόν κόσμο αὐτό, γιά νά ὁλοκληρωθεῖ στόν οὐρανό, ὅπου
θά διαρκῇ αἰωνίως. Κατά δέ τούς Πατέρες καί ἑρμηνευτές Ἰωάννη
Χρυσόστομο, Θεοφύλακτο καί Ζυγαβηνό, τό «ἐλθέτω ἡ βασιλεία
σου» εἶναι ἄσχετο πρός τό συνεχόμενο «γενηθήτω τό θέλημά σου
ὡς ἐν οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς» καί ἐννοεῖ ὅτι πρέπει οἱ πιστοί νά
προσεύχονται νά ἔρθει σύντομα ἡ Δευτέρα Παρουσία του, πού μετά
ἀπό αὐτή ἀκολουθεῖ ἡ αἰώνια βασιλεία τοῦ Κυρίου στόν οὐρανό.
«Βασιλείαν νῦν τήν δευτέραν αὐτοῦ Παρουσίαν φησίν, ὡς μετά πολ-
λῆς δόξης ἐσομένην» (Ζυγαβηνός).

«Τοῦτο δέ πάλιν παιδός εὐγνώμονος τό ρῆμα, τό μή προσηλῶσθαι
τοῖς ὁρωμένοις, μηδέ μέγα τι τά παρόντα ἡγεῖσθαι, ἀλλ’ ἐπείγεσθαι
πρός τόν Πατέρα καί τῶν μελλόντων ἐφίεσθαι» (Χρυσόστομος).
«Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου. Τουτέστιν ἡ δευτέρα παρουσία· διότι
ἐκεῖνος, ὅπου ἔχει πεπαρρησιασμένην τήν συνείδησιν, παρακαλεῖ
νά ἔλθῃ ἡ ἀνάστασις ἐπί τῆς γῆς» (Θεοφύλακτος).

Καί δέν ἀμφιβάλλει κανείς, ὅτι τό ἅγιο θέλημα τοῦ Κυρίου εἶναι
ὄχι βεβαίως νά γίνῃ ἡ βασιλεία του μέ τή χιλιαστική ἔννοια στή γῆ,
ἡ ὁποία γῆ θά εἶναι πάντοτε τόπος ἁμαρτίας καί κλαυθμῶνος καί
οἱ ἄνθρωποι οὕτως ἤ ἄλλως θά πεθαίνουν, ἀλλά θέλημά Του εἶναι
νά τόν ἀγαπήσουν ὅλοι καί νά βασιλεύσῃ στίς καρδιές τους, γιά νά
τούς παραλάβῃ στήν συνέχεια μαζί του στόν Οὐρανό, ὅπου θά εἶναι
ἡ μόνιμη, αἰώνια καί τέλεια βασιλεία του. Γι’ αὐτό διδαχθήκαμε ἀπό
τόν Σωτήρα μας νά προσευχόμαστε νά ἔλθῃ ἡ βασιλεία του μέσα
στίς καρδιές μας καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά πράττουν τό πανάγιο θέ-
λημά του, ὅπως τό πράττουν οἱ ἄγγελοι στόν οὐρανό. Καί ὅπως
ἀπό ἐδῶ ἀπολαμβάνουμε τήν βασιλεία του στίς καρδιές μας, νά τύ-
χουμε καί τῆς ἀπόλαυσης τῆς οὐράνιας μόνιμης βασιλείας.

Ἄς ἔρθουμε καί στό «κηρυχθήσεται τοῦτο τό εὐαγγέλιον τῆς βα-
σιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσι τοῖς ἔθνεσι καί τότε
ἥξει τό τέλος» (Ματθ. κδ’, 14). Κατά τόν Ἰωάννη Χρυσόστομο, ὁ Κύ-
ριος δέν ἐννοοῦσε τό τέλος τοῦ κόσμου, ἀλλά τό τέλος, τήν κατα-
στροφή τῆς Ἱερουσαλήμ. Ὁ Κύριος λοιπόν, ἤθελε νά πεῖ ὅτι πρίν
ἀπό τήν καταστροφή τῶν Ἱεροσολύμων, σέ διάστημα 35 ἐτῶν μετά
τήν Πεντηκοστή, θά εἶχε κηρυχθεῖ τό Εὐαγγέλιο στόν τότε γνωστό
κόσμο. Καί θά κηρύττετο «εἰς μαρτύριον», ἁπλῶς γιά νά λάβουν
γνώση οἱ ἄπιστοι καί νά καταστοῦν ἀναπολόγητοι. Ἑπομένως πολύ
περισσότερο δέν ἐννοοῦσε ὅτι μέ τήν κήρυξη τοῦ Εὐαγγελίου θά γί-
νονταν ὅλα τά ἔθνη Χριστιανικά, μέ συνειδητούς Χριστιανούς. «Διό
καί ἐπήγαγε, “καί κηρυχθήσεται τό Εὐαγγέλιον τοῦτο ἐν ὅλῳ τῷ
κόσμῳ εἰς μαρτύριον πᾶσιν τοῖς ἔθνεσι καί τότε ἥξει τό τέλος” τῆς
συντελείας τῶν Ἱεροσολύμων... διά τοῦτο δέ μετά τό κηρυχθῆναι τό
Εὐαγγέλιον πανταχοῦ τῆς οἰκουμένης, ἀπόλλυται τά Ἱεροσόλυμα...
ὅτι γάρ πανταχοῦ ἐκηρύχθη τότε, ἄκουσον τί φησιν ὁ Παῦλος.
«Τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ κηρυχθέντος ἐν πάσῃ τῇ κτίσει τῇ ὑπ’ οὐρα-
νόν...» ὅ καί μέγιστον σημεῖον τῆς τοῦ Χριστοῦ δυνάμεως, ὅτι ἐν εἴ-
κοσιν ἤ καί τριάκοντα ὅλοις ἔτεσι τά πέρατα τῆς Οἰκουμένης
κατέλαβεν ὁ λόγος» (Ἰ. Χρυσόστομος, Ἅπαντα τῶν Ἁγίων Πατέ-
ρων, τόμος 68, σελίς 371-373).

Ἑπομένως τό χωρίο τοῦτο ἀναφέρεται μᾶλλον στό τέλος τῶν Ἱε-
ροσολύμων πού ἔγινε τό 70 μ.Χ. καί ὄχι στήν συντέλεια τοῦ κόσμου.
Ἀλλά κι ἄν ὑποθέσουμε ὅτι ἐννοεῖ τό τέλος τοῦ κόσμου, δηλαδή ὅτι
πρῶτα θά κηρυχθεῖ τό Εὐαγγέλιο σέ ὅλο τόν πλανήτη καί ἔπειτα θά
ἔλθῃ τό τέλος τοῦ κόσμου, δέν ἐννοεῖ ὁπωσδήποτε, ὅτι ὅλοι οἱ λαοί,
μηδενός ἐξαιρουμένου, θά γίνουν Χριστιανοί.
Οἱ λαοί θά λάβουν γνώση τοῦ Χριστοῦ, θά ἀκούσουν τήν διδα-
σκαλία τοῦ Εὐαγγελίου «εἰς μαρτύριον», ἀνεξάρτητα ἀπό τό ἐάν θά
πιστεύσουν ἤ ὄχι. Καί ἤδη τό Εὐαγγέλιο κηρύχθηκε καί συνεχῶς κη-
ρύττεται σέ ὅλο τόν κόσμο.

Δέν πρόκειται λοιπόν νά ἁγιοποιηθῇ ὅλος ὁ πλανήτης. Δέν
θά γίνουν οἱ λαοί κατ’ ἐπίγνωση χριστιανικοί. Ἤδη ἔχουμε
πολλούς χριστιανικούς λαούς, ἀλλά στήν ταυτότητα. Στήν οὐσία,
δέν διαφέρουν ἀπό τούς εἰδωλολατρικούς λαούς. Καί χρειάζεται
ἐπανευαγγελισμό ὁλόκληρος ὁ χριστιανικός κόσμος. Ποιός ὅμως θά
τόν κάνει καί πῶς θά ἀλλάξει ὁ κόσμος; Θαυματουργικά; Οἱ
μαθητές ρώτησαν τόν Κύριο: «Κύριε, εἰ ὀλίγοι οἱ σῳζόμενοι;»
Ὡς ἀπάντηση δέ στό ἐρώτημα αὐτό, θά μποροῦσε νά ἰσχύει ἐδῶ ὁ
λόγος τοῦ Κυρίου περί τοῦ μικροῦ ποιμνίου: «Μή φοβοῦ, τό μικρόν
ποίμνιον, ὅτι εὐδόκησεν ὁ Πατήρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τήν βασιλείαν»
(Λουκ. ιγ΄, 23 & ιβ΄, 32).


Δέσμευση τοῦ Σατανᾶ στήν γῆ καί βασιλεία τῶν ψυχῶν
στόν οὐρανό. Ἡ πρώτη καί ἡ δεύτερη Ἀνάσταση

Βρίσκομαι σέ πολύ μεγάλη ἀπορία, ὅταν σκέπτομαι πῶς τόσοι πα-
λαιοί καί σύγχρονοι ἑρμηνευτές τοῦ περιβόητου Κ’ κεφαλαίου τῆς
Ἀποκαλύψεως περί τῆς δεσμεύσεως τοῦ Σατανᾶ καί τῆς Βασιλείας
τοῦ Κυρίου γιά χίλια χρόνια, δέν παρατήρησαν τήν τεράστια δια-
φορά πού παρουσιάζουν μεταξύ τους τά χωρία πού ἀναφέρονται
στά δύο αὐτά θέματα.

Ἐν πρώτοις, τό ἕνα χωρίο τοῦ Κ΄ Κεφαλαίου, μιλᾶ περί δεσμεύσεως
τοῦ Σατανᾶ γιά χίλια χρόνια στήν γῆ καί στή συνέχεια τό ἄλλο
χωρίο, μιλᾶ περί βασιλείας ΨΥΧΩΝ ὄχι στή γῆ, ἀλλά στόν ΟΥ-
ΡΑΝΟ. Γιά ψυχές πεπελεκισμένων ἀνθρώπων λέει, ὅτι ἔζησαν καί
βασίλευσαν μαζί μέ τόν Χριστό χίλια χρόνια.

«Καί εἶδον θρόνους (ποῦ ἦσαν οἱ θρόνοι;) καί ἐκάθισαν ἐπ’ αὐτούς
καί κρίμα ἐδόθη αὐτοῖς καί τάς ΨΥΧΑΣ τῶν πεπελεκισμένων διά
τήν μαρτυρίαν Ἰησοῦ καί τόν λόγον τοῦ Θεοῦ... Καί ἔζησαν καί ἐβα-
σίλευσαν μετά τοῦ Χριστοῦ χίλια ἔτη» (Ἀποκ. κ’, 4).

Ποιοί ἔζησαν καί βασίλευσαν μέ τόν Χριστό χίλια χρόνια; Ἐδῶ
στήν γῆ οἱ ἄνθρωποι, ἤ στόν Οὐρανό οἱ ψυχές πού μαρτύρησαν,
πού ὑπέστησαν δηλαδή, μαρτύρια; Ἐδῶ βλέπουμε καθαρά, ἀφ’ ἑνός
μέν τήν δέσμευση τοῦ Σατανᾶ γιά χίλια χρόνια κάτω στή γῆ καί ἀφ’
ἑτέρου τήν χιλιετῆ αὐτή περίοδο βασιλείας ΨΥΧΩΝ στόν οὐρανό
μέ τόν Χριστό. Πρόκειται περί τῶν ἁγίων, ἰδίως τῶν μαρτύρων τῆς
πίστεως, αὐτῶν πού σφαγιάστηκαν γιά τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί τήν
μαρτυρία τοῦ γλυκυτάτου Ἰησοῦ, πού βασιλεύουν μαζί μέ τόν Χριστό
καί προγεύονται τά οὐράνια ἀγαθά, μέχρι τήν Δευτέρα Παρουσία.

Ἐδῶ φαίνεται πώς εἶναι πιό ὀρθή ἡ γνώμη τοῦ Ἀνδρέα καί τοῦ
Ἀρέθα (6ος καί 9ος αἰώνας), ὅτι ἡ δέσμευση τοῦ Σατανᾶ ἀφορᾶ τήν
περίοδο, ἀπό τήν Σταύρωση τοῦ Κυρίου μέχρι τήν Δευτέρα Παρου-
σία, κατά τήν ὁποία, ὅπως ἀναφέραμε καί προηγουμένως, δεσμεύ-
τηκε ἡ ἐξουσία πού εἶχε ὁ Σατανᾶς πάνω στούς ἀνθρώπους μετά
τήν πτώση τῶν πρωτοπλάστων, ὁπότε καί κανείς δέν μποροῦσε νά
σωθεῖ, μέχρι νά ἔρθει ὁ Χριστός, ὁ σαρκωθείς Θεός, νά θυσιαστεῖ καί
νά μᾶς ἐξαγοράσει διά τοῦ παναγίου Του αἵματος.

Καί δεσμεύτηκε τόσο πολύ ὁ Σατανᾶς μέ τόν σταυρικό θάνατο
τοῦ Χριστοῦ, ὥστε κανέναν ἄνθρωπο πλέον δέν μπορεῖ νά ὁδηγήσει
στήν κόλαση, ἐάν δέν τό θελήσει ὁ ἴδιος. Καί θά λυθῇ καί θά λάβῃ
πάλι μεγάλη ἐξουσία, λίγο πρίν ἀπό τό τέλος, ὥστε βαδίζοντας πρός
τό τέλος τοῦ κόσμου, μόλις λίγοι καί μετά βίας θά εἶναι οἱ ἄνθρωποι
πού τότε θά σώζωνται!

Κατά δέ τόν χρόνο πού ὁ Σατανᾶς εἶναι δεσμευμένος, ὅλοι ὅσοι
ἔχουν φύγει ἀπό αὐτή τή ζωή καί πρόλαβαν νά ἀναγεννηθοῦν πνευ-
ματικά, μέ τήν συμμετοχή τους στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, οἱ
ἀναγεννηθέντες δηλαδή ἐν Κυρίῳ, αὐτοί πού ἀναστήθηκαν ἀπό τήν
ἁμαρτία καί τόν πνευματικό θάνατο, βασιλεύουν στόν οὐρανό μαζί
μέ τόν Χριστό γιά χίλια χρόνια, δηλαδή κατά τό χρονικό διάστημα
ἀπό τῆς Σταυρώσεως μέχρι τήν Δευτέρα Παρουσία.

Ὁ ἀριθμός «χίλια», ὅπως καί ἄλλοι ἀριθμοί στήν Ἀποκάλυψη καί
γενικώτερα στήν Ἁγία Γραφή, εἶναι σχηματικός καί συμβολικός καί
δέν πρέπει νά λαμβάνεται καί νά ἑρμηνεύεται κυριολεκτικά. Σημαίνει
γενικά καί ἀόριστα, ἕνα μακρύ χρονικό διάστημα. Αὐτή εἶναι καί λέ-
γεται πρώτη Ἀνάσταση, ἡ πνευματική δηλαδή ἀνάσταση ἀπό τήν
ἁμαρτία καί τόν πνευματικό θάνατο.

Ὁ Ἀνδρέας Καισαρείας λέει χαρακτηριστικά: «Πρώτη δέ ἀνάστα-
σις ἡ ἐκ νεκρῶν ἔργων ζωοποίησις· δευτέρα δέ ἡ ἐκ φθορᾶς τῶν σω-
μάτων εἰς ἀφθαρσίαν μεταποίησις».
Ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι ὅσοι ἀναγεννήθηκαν ἐν Χριστῶ, οἱ πιστοί
Χριστιανοί δηλαδή, ἤδη ἔλαβαν τήν πρώτη ἀνάσταση ἐκ τῆς ἁμαρ-
τίας καί ὅλοι αὐτοί πού ἀναχωροῦν μέ τόν φυσικό θάνατο ἀπό τήν
παροῦσα ζωή, στήν ὄντως ἀληθινή ζωή, τήν αἰώνια, βασιλεύουν μέ
τόν Χριστό, προγεύονται τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, μέχρι τήν Δευτέρα
Παρουσία. Μεταβαίνουμε ἐκ τοῦ θανάτου, λέει ὁ Κύριος, καί ὄχι διά
τοῦ θανάτου, διότι τήν παροῦσα ζωή ὁ Κύριος, τήν ὀνομάζει θάνατο
καί ὄχι ζωή.

Γιατί τήν παροῦσα ζωή ὁ Κύριος, τήν ὀνομάζει θάνατο; Τήν ὀνο-
μάζει ἔτσι, ἤ γιά τό βραχύτατο τοῦ χρόνου τῆς παρούσας ζωῆς, σέ
σύγκριση μέ τήν αἰωνιότητα, ἤ ἐξ αἰτίας τῆς ἀναπόφευκτης ἁμαρ-
τίας στήν ὁποία ὑπόκεινται ὅσοι γεννιοῦνται, καί ἡ ὁποία εἶναι
πνευματικός θάνατος. Καί ἀπό αὐτόν τόν θάνατο, κάθε ἕνας πιστός
πού θά ἀναγεννηθεῖ πνευματικά πρίν πεθάνει σωματικῶς, μέσα ἀπό
τήν εἰλικρινή μετάνοια καί ἐξομολήγηση καί τήν συμμετοχή του στά
ἄχραντα Μυστήρια καί διάγοντας ἅγιο βίο, θά ζωοποιηθεῖ καί ἀνα-
στημένος ἐν Χριστῷ πλέον, πνευματικῶς, μεταβαίνει, ὅταν πεθάνῃ
σωματικῶς, στήν ἀληθινή καί αἰώνια ζωή, στήν ἀγκαλιά τοῦ Κυρίου,
στόν Παράδεισο, ὅπως μαρτυρεῖ ἡ Γραφή: «Δικαίων δέ ψυχαί ἐν
χειρί Θεοῦ, καί οὐ μή ἄψηται αὐτῶν βάσανος» (Σοφ.Σολομ. γ’, 1).
Πρώτη λοιπόν, ἀνάσταση, εἶναι ἐκ τῆς ἁμαρτίας καί ἀρχίζει ἀπό
αὐτήν ἐδῶ τήν ζωή. Δεύτερη ἀνάσταση, εἶναι ἡ σωματική, ἡ ὁποία
θά πραγματοποιηθῇ κατά τήν φοβερή ἡμέρα τῆς ἀναστάσεως ὅλων
τῶν νεκρῶν, τῶν δικαίων καί τῶν ἁμαρτωλῶν, εἴτε τό θέλουν, εἴτε
δέν τό θέλουν, τότε πού θά ἔρθῃ ὁ Κύριος μέ δόξα, στήν Δευτέρα
Του Παρουσία.

Καί σέ αὐτούς πού ἀξιώθηκαν νά ἀναστηθοῦν πνευματικά ἀπό τήν
ἁμαρτία, μέσα ἀπό τήν ἀληθινή μετάνοια καί τῆς ἁγιασμένης ζωῆς
τους πρίν ἀκόμη πεθάνουν σωματικῶς, σέ ὅσους δηλαδή μετέχουν
τῆς πρώτης ἀναστάσεως, μετά τόν σωματικό τους θάνατο ὁ δεύτε-
ρος θάνατος πού θά εἶναι τῆς ψυχῆς θάνατος, δηλαδή ὁ χωρισμός
τῆς ἁμαρτωλῆς ψυχῆς ἀπό τήν πηγή τῆς ζωῆς, τόν Θεό, σ’ αὐτούς
δέν θά «ἔχῃ ἐξουσία» (Ἀποκ. κ΄, 6). “Μακάριος (λοιπόν) καί ἅγιος ὁ
ἔχων μέρος ἐν τῇ πρώτῃ (πνευματική) ἀναστάσει” (Ἀποκ. κ΄, 6).
Αὐτός δέν θά ἀποκοπεῖ ἀπό τήν Πηγή τῆς Ζωῆς, τόν Κύριο.“Οἱ λοι-
ποί τῶν νεκρῶν οὐκ ἔζησαν ἕως τελεσθῇ τά χίλια ἔτη” (Ἀποκ. κ΄, 5).
Δηλαδή, ὅσοι ἀπό ἐδῶ δέν ἀναστήθηκαν διά τῆς μετανοίας καί
τῶν Μυστηρίων, ἀλλά ἔμειναν ἀμετανόητοι, ἀδιόρθωτοι, ἀνέτοιμοι,
αὐτοί δέν ζοῦν μέ τούς ἄλλους μετά τόν σωματικό θάνατο καί δέν
προγεύονται τοῦ Παραδείσου συμβασιλεύοντας μέ τόν Χριστό γιά
«χίλια χρόνια» (σχηματικός-συμβολικός ἀριθμός). Πολύ περισσό-
τερο, δέν θά ζήσουν μετά τήν κρίση καί καταδίκη τους κατά τήν
φοβερή ἡμέρα τῆς Κρίσεως, ἀλλά θά πορευθοῦν στό σκότος τό ἐξώ-
τερον καί θά συγκατοικήσουν μαζί μέ τούς πονηρούς δαίμονες. Δη-
λαδή ἡ ἀποκοπή καί ἡ ἀποξένωση τῆς ἀμετανόητης ἁμαρτωλῆς
ψυχῆς ἀπό τήν Πηγή τῆς Ζωῆς, τόν Κύριο, εἶναι ὁ δεύτερος θάνα-
τος, ὁ πνευματικός θάνατος, πού ἀκολουθεῖ ὕστερα ἀπό τόν πρῶτο,
τόν σωματικό θάνατο.

Τό θέμα τῆς πρώτης ἀνάστασης ἀπασχόλησε πολλούς καί πολλοί
ἔγραψαν κατά τόν δικό τους τρόπο. Καί πρῶτα, οἱ ἀντίχριστοι χι-
λιαστές ὑποστήριξαν ὅτι, ἡ πρώτη ἀνάσταση ἔγινε τό 1914, ἀνα-
στήθηκαν ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί μετέβησαν στόν
οὐρανό, γιά νά ἀκολουθήσῃ ἄλλη ἀνάσταση, δηλαδή τῶν χιλιαστῶν
πού θά ζήσουν στή γῆ!

Κατόπιν ἔρχονται οἱ χιλιαστές μεταξύ τῶν ὀρθοδόξων, πού ὑπο-
στηρίζουν ὅτι, ἡ πρώτη ἀνάσταση πού θά συμβῇ στούς μεγάλους
ἁγίους τῆς Ἑκκλησίας μας, θά γίνῃ μετά τήν ἐγκαθίδρυση τῆς χι-
λιετοῦς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ στήν γῆ, ἡ ὁποία ἐγκαθίδρυση θά
πραγματοποιηθῇ τό 1984! Ἐνῷ ἡ προετοιμασία της ἀρχίζει ἀπό τό
1968-69 διά... φρικτοῦ Πολέμου, πού καταλήγει ὑπέρ τῆς Ἑλλάδος
καί τῆς Ὀρθοδοξίας! (Βλέπε βιβλίο Νείλου Σωτηρόπουλου, «Ἡ ἐρ-
χόμενη δίστομος ρομφαία»). Ταυτίζεται συμπτωματικά, μέ τή νέα
χρονολογία πού ὁρίζουν οἱ Χιλιαστές περί ἐγκαθίδρυσης τῆς βασι-
λείας τοῦ Χριστοῦ στήν γῆ, πού ὕστερα ἀπό ἀλλεπάλληλες διαψεύ-
σεις καί ἀναβολές, τήν τοποθέτησαν στό ἔτος 1975!

Ἐκτός ἀπό αὐτά, ὑπάρχει καί τρίτη θεωρία (βλέπε Καινή Διαθήκη μετά
συντόμου ἑρμηνείας ὑπό Παναγ. Τρεμπέλα – Κ΄ Κεφ. Ἀποκ. σελ. 1092 ἤ σέ νεώτερη
ἔκδοση τοῦ 2005, σελ. 1032), σύμφωνα μέ τήν ὁποία, ὡς πρώτη ἀνάσταση πρέπει νά νοηθῇ ἡ ἀποκατάσταση τῶν ἁγίων στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, πού θά ζοῦν κατά τήν γενική ἐπικράτηση τοῦ Εὐαγγελίου, τῶν λησμονημένων μαρτύρων τῆς Πίστεως καί γενικά ὅλων τῶν ἁγίων.


Ἀπορίες τῶν ὀπαδῶν τῆς μεσοβασιλείας

Μερικοί εὐσεβεῖς Χριστιανοί σκανδαλίζονται καί ἕνας ἀπό αὐτούς
ἔγραψε σέ ἀπάντηση δικῶν μας ἄρθρων γιά τό θέμα αὐτό, μέ ἀν-
θρώπινους συλλογισμούς, μᾶλλον δέ, ὀρθολογισμούς: «Ἀλλά τότε...
μήπως δέν θά συντελεστοῦν καί μέχρι τῆς συντέλειας τοῦ κόσμου;
(Ἀναφέρεται στίς ἀπό αὐτόν προβαλλόμενες καί ἑρμηνευόμενες δῆθεν,
ὑποσχέσεις τοῦ Κυρίου σχετικά μέ τήν βασιλεία ἐπί τῆς γῆς). Μήπως
παραταθεῖ μέχρι τέλους ἡ κυριαρχία τοῦ Σατανᾶ στόν κόσμο, καί
μάλιστα θά ἐπιδεινώνεται προοδευτικά ἡ θλιβερή κατάσταση, στήν
ὁποία ἔχει περιέλθει σήμερα ἡ ἀνθρωπότητα, ὥστε ὅταν ἔρθει ὁ Κύ-
ριος κατά τήν Β’ Παρουσία, νά μήν βρεῖ τήν πίστη πάνω στή γῆ;»

Καί συνεχίζει περί τῶν... πλανεμένων ἀντιφρονούντων: «Θά ἦταν
φρικτή πλάνη ἡ ἀποδοχή μιᾶς τέτοιας ἐκδοχῆς. Γιατί θά ἀποδείκνυε
τόν Θεό νά ἀδυνατεῖ νά πραγματοποιήσῃ τήν καθολική ἁρμονία
καί τάξη στήν ὑλική κτίση, γιά νά γίνει τό θέλημά Του καί στή γῆ,
ὅπως γίνεται στόν οὐρανό». Καί τελειώνει μέ τόν συλλογισμό:
«Μετά ἀπό αὐτή (τήν χιλιετῆ, δηλαδή βασιλεία τοῦ Κυρίου στήν
γῆ) θά παρασυρθοῦν πάλι προφανῶς οἱ λαοί στήν ἁμαρτία καί θά
λυθῇ ὁ Σατανᾶς, γιά νά πλανήσῃ ἀμέσως τά ἔθνη».

Ἐν τούτοις, καμμία συγκεκριμένη ὑπόσχεση δέν ἔχει δώσει ὁ Θεός
γιά μιά τέτοια βασιλεία του στήν γῆ. Μερικοί μόνο, τόν παρουσιά-
ζουν σάν νά ἔχει ὑποσχεθεῖ. Καί ἑρμηνεύουν χωρία, πού ἄλλα μέν
μιλοῦν ἀνθρωποπαθῶς, ἄλλα δέ συμβολικῶς, ἔξω ἀπό τό θέμα, καί
ἄλλα ἔχουν τήν πλήρη πραγματοποίησή τους στόν οὐρανό. Συγ-
χρόνως σκανδαλίζονται μέ τήν σκέψη, πῶς εἶναι δυνατόν νά συνε-
χισθῇ τό σημερινό κακό στόν κόσμο μέχρι τήν Δευτέρα Παρουσία,
χωρίς νά τό ἀνακόψῃ ὁ παντοδύναμος Κύριος, ἔστω καί γιά λίγο,
γιά νά φανῇ τοὐλάχιστον ἡ ἰσχύς Του μέ ἕνα δυνατό δέσιμο τοῦ Σα-
τανᾶ, ἔστω καί προσωρινά; Καί δέν σκανδαλίζονται μέ τό ὅτι μετά
τήν ἀνακοπή τοῦ κακοῦ, μετά ἀπό λίγο διάστημα, θά ἀρχίσῃ πάλι
τό κακό, ὅπως ὁμολογοῦν, χωρίς νά ἐμποδίζεται διά παντός ἀπό
τόν Κύριο;

Ἔτσι ὅπως σκέπτονται αὐτοί, δέν ἐμφανίζουν τόν Κύριο σάν νά
ἀδυνατεῖ νά διατηρήσῃ τήν δική του προσωρινή ἁρμονία στόν
κόσμο; Σύμφωνα μέ αὐτούς, εἶναι δυνατόν νά φέρῃ τήν προσωρινή
βασιλεία Του καί ἁγιότητα, εἴτε μέ φοβερό πόλεμο, εἴτε μέ μία χρι-
στιανική κυβέρνηση, εἴτε μέ ἕνα μαγικό τρόπο, εἴτε μέ τόν ἐκβιασμό
τῆς ἐλευθερίας τῶν ἀνθρώπων, ὡς ἀτόμων καί λαῶν. Ἀλλά δέν εἶναι
δυνατός καί ἱκανός, ὅταν φέρῃ αὐτή τήν ἁρμονία πάνω στόν πλα-
νήτη, νά τήν διατηρήσῃ! Παίζει λοιπόν μαζί μας ὁ καλός Θεός; Δέν
νομίζουν, ὅτι οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ σκέπτονται καλύτερα ἀπό
αὐτούς καί εἶναι περισσότερο εἰλικρινεῖς, διότι πιστεύουν, ὅτι ὁ Κύ-
ριος θά φέρῃ αἰώνια ἁρμονία πάνω στόν πλανήτη; Αὐτοί, μέ τό
πλῆθος τῶν ἁγιογραφικῶν χωρίων, φέρουν τόν Κύριο νά παίζει μέ
τόν Σατανᾶ εἰς βάρος τοῦ ἀνθρώπου καί ὁλόκληρου τοῦ κόσμου!
Πιστεύουν καί γράφουν, ὅτι ὅπου καί ἐάν φτάσῃ ὁ κόσμος, καί
ἐάν ἀκόμη τελείως ἀποκτηνωθῇ καί σοδομοποιηθῇ (ἤδη βρισκόμα-
στε μπροστά σέ μιά τέτοια θλιβερή καί τρομακτική κατάσταση), καί
ἄν ἐξαπλωθῇ ἀπό ἄκρο σέ ἄκρο ἡ ἀπιστία καί ἡ ἀθεῒα, ἀκόμη πε-
ρισσότερο ἀπό ὅσο βλέπουμε σήμερα, δέν θά ἔλθῃ ὁ Κύριος στήν
Δευτέρα Παρουσία, καί ἄς λέει ὁ ἴδιος «πλήν ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου
ἐλθών ἆρα εὑρήσει τήν πίστιν ἐπί τῆς γῆς;» (Λουκ. ια’, 2). Αὐτοί
«σώνει καί καλά» ἐπιμένουν καί γράφουν μέ παιδαριώδεις συλλογι-
σμούς, ὅτι «προφανῶς θά παρασυρθοῦν πάλι οἱ λαοί στήν ἁμαρτία».
Δηλαδή μετά τήν ἐπικράτηση τοῦ Εὐαγγελίου ὡς βιώματος μέ τήν
ἐγκαθίδρυση τῆς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ στή γῆ γιά ἀρκετό διά-
στημα, πάλι θά γίνουν ἁμαρτωλοί καί ἀποστάτες οἱ ἄνθρωποι, πάλι
ἄπιστοι, πάλι ἄθεοι, πάλι σατανιστές καί σοδομίτες, πάλι θά ἔρθει
ἀποστασία καί πανσεξουαλική παραφροσύνη. Κύριε, Ἐλέησον! Καί
μᾶς ἐγκαλοῦν, ὅτι ἐμεῖς οἱ... πλανεμένοι στόν χιλιασμό τους, παρου-
σιάζουμε τόν Κύριο ὡς ἀδυνατοῦντα νά φέρει τήν προσωρινή Βα-
σιλεία Του πάνω στόν πλανήτη. Ἀλλά κι ἐμεῖς θεωροῦμε πώς αὐτοί,
παρουσιάζουν τόν Κύριο ὡς ἀδυνατοῦντα νά τήν διατηρήσῃ ἐπ’
ἄπειρον, ὅπως διδάσκουν οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ.

Ἑπομένως κι ἐμεῖς θά πρέπῃ νά παρουσιάζουμε ὄχι μόνο ὡς ἀδυ-
νατοῦντα, ἀλλά καί ὡς ἄδικο τόν Κύριο, διότι χάθηκαν ἑκατομμύρια
ψυχές κατά τήν περίοδο πού ἦταν λυμένος ὁ Σατανᾶς καί γκρέμιζε
ὅλους στήν ἁμαρτία, τήν ἀπώλεια καί τήν κόλαση καί δέν εἶχαν τήν
τύχη νά ζοῦν καί αὐτοί μετά τήν ἐπικράτηση τῆς βασιλείας Του στή
γῆ, ὥστε νά ἦταν καί αὐτοί ἀπείραστοι ἀπό τόν Σατανᾶ πού ἦταν
δεμένος. Συγχρόνως ὅλοι αὐτοί μέ ὅλο τό δίκιο τους, θά πρέπῃ νά
παραπονεθοῦν στόν Κύριο γιά τήν ἐξαίρεση καί τήν ἀδικία αὐτή,
γιατί νά μήν εἶχαν γεννηθῆ κι αὐτοί στήν ἐποχή τοῦ δεμένου Σα-
τανᾶ καί τῆς βασιλείας τοῦ Κυρίου ἐπί τῆς γῆς! Ἀλήθεια, πόσες
ψυχές χάθηκαν ἐπί δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, πρίν ἀπό τήν βασιλεία
τοῦ Κυρίου δῆθεν ἐπί τῆς γῆς, ὁπότε ὁ Σατανᾶς εἶναι λυμένος, καί
πόσες θά χαθοῦν μετά τό ἐκ νέου λύσιμό του πρίν ἀπό τό τέλος τοῦ
κόσμου κατά τήν ἑρμηνεία τῶν πάσης φύσεως χιλιαστῶν, ὁπότε ὁ
Σατανᾶς θά ἐφορμήσῃ κατά τῶν ἀνθρώπων μανιωδῶς, «ἔχων θυμόν
μέγαν, εἰδώς ὅτι ὀλίγον καιρόν ἔχει», ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψη, ἐάν
ὑποτεθῇ ὅτι ἡ ἑρμηνεία τῶν διαφόρων χιλιαστῶν εἶναι ἀληθής!


Αἰτίες τῆς καταδίκης τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς Ἑβραίους

Εἶναι γνωστό ὅτι ἕνας λόγος, γιά τόν ὁποῖο οἱ Ἑβραῖοι σταύρω-
σαν τόν Κύριο, ἦταν ὁ φθόνος, ἡ κακία, τό μῖσος, ἡ ἐκδίκηση, ἐξ
αἰτίας τῆς ἀνωτερότητος τοῦ μόνου ἀναμάρτητου Ἰησοῦ, ὅπως καί
τοῦ ἐλέγχου ἐναντίον τῆς ἁμαρτωλῆς καί ὑποκριτικῆς ζωῆς, ἰδίως
τῶν Ἀρχόντων, Ἀρχιερέων καί Γραμματέων. Ἀλλά δέν ἦταν μόνο
αὐτός ὁ λόγος. Ἦταν καί ἡ ἔμμονη δογματική πίστη καί διδασκαλία
θεολόγων καί ραββίνων περί τοῦ προσδοκώμενου Μεσσία καί τῆς
παντοκρατορίας του ἐπί τῆς γῆς. Ἡ πίστη καί διδασκαλία αὐτή
στηριζόταν στίς αἰωνίως παρανοημένες ἀπό αὐτούς προφητεῖες καί
ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ περί τοῦ ἐρχόμενου Μεσσία. Πίστευε ἡ θεο-
λογία τους, ὅπως καί σήμερα πιστεύει καί θά πιστεύῃ, ὅτι ὁ Μεσσίας
θά εἶναι ἐπίγειος παντοκράτωρ καί ὄχι πνευματικός βασιλεύς.
Αὐτό ἦταν καί εἶναι δόγμα στήν Ἑβραϊκή θεολογία, ἕως ὅτου ἐμ-
φανισθῇ ὁ ψευδομεσσίας, ὁ υἱός τῆς ἁμαρτίας, ὁ πλάνος καί ἀντί-
χριστος. Γι’ αὐτό κι ἐπιχείρησαν νά κάνουν τόν Κύριο βασιλέα. Καί
ἐνῷ ἀρνήθηκε καί ἔφυγε, καί ἐνῷ βεβαιώθηκαν ὅτι δέν ἀπέβλεπε σέ
ἐπίγεια βασιλεία, ὅπως ὁ ἴδιος ἀργότερα διακήρυξε λέγοντας, «ἡ
βασιλεία ἡ ἐμή οὐ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου» (Ἰωάν. ιη’, 36), τότε
πλέον τόν θεώρησαν ὡς πλάνο καί ἀπατεῶνα καί ὄχι Μεσσία καί
βοηθούμενοι καί ἀπό τό τυφλό μῖσος καί τόν φθόνο τους, ἀνέλαβαν
τήν ἐξόντωσή Του. Ἔκτοτε περιμένουν καί ζοῦν μέ τό διαρκές
ὄνειρο καί τήν ἀγωνία ἀπό χρόνο σέ χρόνο, ἰδίως τώρα τελευταία,
τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Μεσσίου!

Μήπως τό ἴδιο δέν παρατηρεῖται καί σήμερα μεταξύ τῶν πιστῶν
τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ; Ναί, ἡ ἴδια περίπου πλάνη. Ἄλλοι περιμένουν
νά βασιλεύσῃ αἰώνια στήν γῆ, ἄλλοι γιά χίλα χρόνια, ἄλλοι ἄλλως.
Ἀλλά ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τόν περιμένει κατά τήν Δευτέρα Του
Παρουσία. Καί πολύ φοβᾶμαι, μήπως οἱ εὐσεβεῖς ὁραματιστές πού
γράφουν καί περιμένουν ἐναγωνίως τήν μακροχρόνια ἤ ὀλιγόχρονη
ἐπίγεια βασιλεία Του, θυμώσουν ὅταν δοῦν τόν Χριστό νά ἔρχεται
πάνω σέ νεφέλες καί... προβοῦν στήν σύλληψή Του, γιά νά τόν κά-
νουν μέ τό ζόρι ἐπίγειο βασιλέα, ἔστω καί γιά ἕνα μικρό διάστημα, ἤ
διαφορετικά, ἴσως προβοῦν σέ νέα...σταύρωσή Του, ἐπειδή δέν ἀν-
ταποκρίθηκε, ὅπως νομίζουν, στίς ὑποσχέσεις Του! Κύριε, Ἐλέησον!


Γενικά συμπεράσματα

Ὕστερα ἀπ’ ὅλα αὐτά φαίνεται σαφῶς, ὅτι ὁ Κύριος δέν θά βασι-
λεύσῃ ὁρατῶς, οὔτε ἀοράτως στήν γῆ γιά μικρό ἤ μεγάλο διάστημα,
οὔτε θά ἐπικρατήσῃ γενικῶς ἰδεώδης πνευματική ζωή, κατόπιν μά-
λιστα τῆς πρωτοφανοῦς ἀποστασίας καί ἀθεῒας, ἀπό τήν ὁποία ὁ
κόσμος ὁδηγεῖται ὁλοταχῶς στήν καταστροφή καί αὐτοκατα-
στροφή. Ἡ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι προσωρινή, εἶναι αἰώνια
στούς πνευματικούς κόσμους τῶν οὐρανῶν. Τῆς βασιλείας αὐτοῦ,
ἡ ὁποία δέν θά ἔχει τέλος, ἤδη ὅσοι πιστεύουμε εἴμαστε μέτοχοι. Τό
δέ περίφημο Κ΄ κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως, τό ὁποῖο ἔγινε σημεῖο
ἀντιλεγόμενο διά μέσου τῶν αἰώνων καί πολλούς ὁδήγησε σέ πλάνη
ἤ ἀκόμα καί σέ πείσμονα αἵρεση, δέν μιλᾶ γιά ἐγκόσμια βασιλεία,
ἀλλά γιά οὐράνια, μέ ψυχές ἁγίων. Οὔτε ὁ Κύριος εἶπε κάτι τέτοιο,
πουθενά στό Εὐαγγέλιο, οὔτε οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, οὔτε οἱ μεγάλοι
Ἅγιοι καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οὔτε ἡ Ἱερά Παράδοση, οὔτε δί-
δαξε ἡ Ὀρθόδοξη θεολογία, οὔτε ἡ δογματική, οὔτε πίστεψε τό σύ-
νολο τῆς Ἐκκλησίας καί δέχτηκε ποτέ τήν ἀτομική ἰδέα μερικῶν,
περί ἐπικείμενης ἐπίγειας βασιλείας ἤ ἁγιοποιήσεως τοῦ κόσμου,
πρίν ἀπό τήν Δευτέρα Παρουσία. Καί μόνο οἱ ἀντίχριστοι χιλιαστές
καί ὀρθόδοξοι ὀνειροπόλοι μέ τά δεκάδες συμβολικά, δυσνόητα καί
παρανοημένα χωρία τά ὁποῖα προβάλλουν, περιμένουν ἐπίγεια βα-
σιλεία καί θέλουν νά πείσουν γι’ αὐτήν καί ἐμᾶς, οἱ ὁποῖοι προσδο-
κῶμεν μόνο τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, τήν κρίση καί τήν
ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. (*)


(Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κομπούγια, «Σημεῖα τῆς Συντελείας τοῦ Κόσμου» Ἐκδόσεις “Ὀρθοδόξου Τύπου” Ἀθῆναι 1985)



_________

(*) Σ.Σ. : Τό κείμενο ἔχει διασκευασθεῖ ἐλαφρῶς στήν καθομιλουμένη, χωρίς νά προστεθεῖ ἤ ἀφαιρεθεῖ κάτι, ἤ νά ἔχει ἀλλοιωθεῖ σέ τίποτε τό νόημά του, γιά νά εἶναι περισσότερο κατανοητό στούς περισσοτέρους ἀναγνῶστες.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Κυρ 06 Σεπ 2020, 15:46 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Τετ 23 Σεπ 2020, 20:36 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465


_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Πέμ 24 Σεπ 2020, 11:01 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
H ΠΟΛΗ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΑΞΙΜΟΥ ΒΑΡΒΑΡΗ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟ ΕΔΩ https://en.calameo.com/read/00140057230012adbc7bc?authid=Q3SmgyiGRraz

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Τρί 10 Νοέμ 2020, 12:01 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465


Δέν εἶναι ὀλίγοι ἐκεῖνοι στίς ἡμέρες μας, δυστυχῶς, πού πιστεύουν μεταξύ πολλῶν ἄλλων ἐσφαλμένων ἀπόψεων καί θέσεων, ὅτι κάποια στιγμή θά πάρουμε πίσω τήν Πόλη καί τήν Ἁγια-Σοφιά, θά «λάμψει» ἡ Ὀρθοδοξία, ὁ Ἑλληνισμός θά ἐπικρατήσει παγκοσμίως, καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τῆς γῆς θά γίνουν Ὀρθόδοξοι, ἐνῶ πρίν ἤ μετά ἀπ΄ ὅλα αὐτά θά συμβεῖ ὁ Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος μέ μεγάλες καί ἀσύλληπτες καταστροφικές συνέπειες!

Πῶς ὅμως φθάσαμε ἕως ἐδῶ;
Τί εἶναι ἐκεῖνο πού συνετέλεσε στό νά διαδοθοῦν καί νά γίνουν πιστευτές, ὅλες αὐτές οἱ θεωρίες;
Ὑπάρχουν σαφεῖς ἀναφορές στήν Ἁγία Γραφή καί τήν Ἱερά Παράδοσή μας, γιά ὅλα αὐτά τά θέματα;
Ὑπάρχουν κάποιες Προφητεῖες πού νά ἐπιβεβαιώνουν ὅλα αὐτά;
Τί λένε οἱ Ἅγιοι καί θεοφόροι Πατέρες μας, ἐν προκειμένῳ;


Ἄς πάρουμε ὅμως τά πράγματα μέ τή σειρά.
Σέ ὅλους μας εἶναι γνωστό τό λαμπρό παρελθόν τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας μας, ἡ ὁποία γιά πάνω ἀπό 1.000 χρόνια, βασίλευε θριαμβευτικά ὡς κυρίαρχη τοῦ τότε γνωστοῦ κόσμου, σέ Ἀνατολή καί Δύση.
Ἡ ἱστορία τῆς Κωνσταντινούπολης, τῆς Βασιλεύουσας πού μέ ὑπερηφάνεια ὅλοι θυμόμαστε κι ἀναπολοῦμε, ὑπῆρξε πολύ ἔνδοξη καί μοναδική. Δέν θά ὑπεισέλθουμε ἐδῶ σέ ἱστορικές λεπτομέρειες, πού λίγο ἕως πολύ, εἶναι γνωστές σέ ὅλους μας. Θά θέλαμε ὅμως νά τονίσουμε στό σημεῖο αὐτό, τίς τραγικές συνέπειες γιά τόν λαό μας, ἀφότου χάσαμε τήν Πόλη κι ἔπειτα. Ἡ ἀπώλεια τῆς Κωνσταντινουπόλεως, σημάδεψε τήν ζωή τῶν Ἑλλήνων. Χρόνια ὁλόκληρα
προσπαθοῦσαν νά συνέλθουν ἀπό τό μεγάλο αὐτό «σόκ», διότι ποτέ κανείς δέν πίστευε ὅτι ἡ μεγαλόπρεπη αὐτή πόλις, πού ἔχτισε ὁ Μεγάλος αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος καί τήν ἀφιέρωσε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο μας, θά γνώριζε τήν πτώση καί τήν σκλαβιά καί μάλιστα ἀπό τούς βάρβαρους Ὀθωμανούς.

Ἦταν ἀπολύτως ἀναγκαῖο, λοιπόν, γιά ἐκείνη εἰδικά τήν ἐποχή πού ἐδοκιμάζετο πολύ σκληρά ὁ λαός μας μέ τήν δυσβάσταχτη σκλαβιά, νά τονωθεῖ ἔντονα τό ἐθνικό-πατριωτικό συναίσθημα, γιά νά μή χαθεῖ ἡ Ὀρθοδοξία καί ὁ Ἑλληνισμός, δηλαδή τό Ἑλληνορθόδοξο φρόνημα.

Δέν πρέπει ποτέ νά λησμονοῦμε τά ὅσα περάσαμε καί τραβήξαμε κατά τό διάστημα τῆς Τουρκοκρατίας. Ἡ Τουρκοκρατία ἦταν μία πολύ δύσκολη περίοδος, πού κράτησε 400 ὁλόκληρα χρόνια. Ἡ τότε Ὀθωμανική αὐτοκρατορία, εἶχε κα-
τακτήσει τεράστια ἐδάφη, ἦταν πανίσχυρη καί εἶχε ἐπιβάλλει τήν γλῶσσα καί τήν νοοτροπία της στοὺς κατακτημένους λαούς, συνεπῶς καί στήν Ἑλλάδα μας.

Νομίζετε ὅτι εἶναι μῦθος τό Κρυφό Σχολειό, ἐπειδή ὁρισμένοι σήμερα, προσπαθοῦν ἐπιτηδείως νά ἀλλοιώσουν τήν ἱστορία καί τὶς ρίζες μας; Πιστεύετε πώς δέν κινδύνεψε μέ ἀφανισμό τό γένος μας;

Ἔχετε τήν ἐντύπωση, πώς μιλούσαμε ἐλεύθερα τήν μητρική μας γλῶσσα καί λατρεύαμε ἄνετα κι ἐλεύθερα τόν Θεό στίς ἐκκλησιές μας, ἐπειδή ἔτσι μᾶς λένε κάποιοι, πού διεστρεβλώνουν σκόπιμα τήν ἱστορία μας;

Ἐάν ἴσχυαν ὅλα αὐτά, τότε γιατί ὁ ἀγαπημένος Ἅγιος τῶν Ἑλλήνων, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ἄφησε τήν Μονή τῆς μετανοίας του καί ἀνέλαβε τεράστια ἱεραποστολική δράση, μέ σκοπό νά βοηθήσει καί νά ἀφυπνίσει τούς ἀδερφούς του, τή σκλαβωμένη Πατρίδα, πού ὑπέφερε ἀπό τήν ἀπαιδευσιά καί κόντευε νά ξεχάσει τόν Θεό καί τήν λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας; Ἡ δράση αὐτή τοῦ Ἁγίου δέ, ἦταν τόσο πολύαθλη καί συγκινητική, πού ἔφτασε μέχρι τό σημεῖο τῆς αὐτοθυσίας, δίνοντας τελικά τή ζωή του γιά τόν σκοπό αὐτό. Δικαίως, λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία μας τόν τίμησε μέ τόν τίτλο τοῦ Ἰσαποστόλου καί Ἐθνομάρτυρος.

Ἐάν τότε, ἁπλῶς πληρώναμε κάποιους φόρους στούς Τούρκους καί κινούμασταν κατά τ’ ἄλλα ἐλεύθεροι, γιατί ὁ Ἅγιος ὄργωσε ὅλη τήν Ἑλλάδα πασχίζοντας νά κρατήσει τό Γένος μας ζωντανό μέ τίς Διδαχές καί τά κηρύγματά του, γιατί «γκρέμιζε» Ἐκκλησίες καί ἔχτιζε σχολεῖα, ἐφόσον μιλούσαμε τήν μητρική γλώσσα μας ἄνετα;

Ἄς μή γελιόμαστε λοιπόν. Σέ μιά τόσο δύσκολη ἐποχή, ἐπιβάλλονταν ὁπωσδήποτε ἡ ἐφεύρεση διαφόρων τρόπων, ἱκανῶν νά ἀφυπνίσουν τήν συνείδηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἕνας ἀπ’ αὐτούς, ἦταν ἡ ἐξιστόριση τῶν παθημάτων μας, μέσα ἀπό δημοτικά τραγούδια καί ποιήματα, ὅπως τό γνωστό μας:
«Σώπασε Κυρα-Δέσποινα καί μή πολυδακρύζεις, πάλι μέ χρόνια μέ καιρούς, πάλι δικά μας θά ’ναι!»

Δυστυχῶς ὅμως, στή συνέχεια, ὁρισμένοι ἐκμεταλλεύθηκαν ὅλους αὐτούς τούς εὐσεβεῖς πόθους καί τίς προσδοκίες, καί τά ἀποτελέσματα τά βλέπουμε ὅλοι μέχρι σήμερα, πού πολλοί νομίζουν πώς θά ξυπνήσει ὁ μαρμαρωμένος βασιλιάς καί θά πάρουμε ξανά τήν Πόλη, ὁ Ἑλληνισμός καί ἡ Ὀρθοδοξία θά ἐπικρατήσουν παγκοσμίως καί ἕνα σωρό ἄλλα παρόμοια παραμύθια, ἀνοησίες, θρύλους, εὐσεβεῖς πόθους κ.λ.π.!


Δέν ὑπάρχει ΚΑΜΜΙΑ ἐπίσημη καί ἀναγνωρισμένη ἀπό τήν Ἐκκλησία μας προφητεία, πού νά ἀναφέρεται στήν ἐπιστροφή τῆς Πόλης στούς Ἕλληνες, παρά μόνο αὐτό τό γνωστό παραδοσιακό τραγούδι. Ἀπό αὐτόν τόν πόθο τῶν σκλαβωμένων τότε στούς Τούρκους, Ἑλλήνων, ξεκίνησαν σάν θρύλοι πολλές ἱστορίες, γιά τήν ἐπιστροφή τῆς Κωνσταντινούπολης στόν Ἑλληνισμό καί τήν Ὀρθοδοξία. Ὅμως, ἄς εἴμαστε ἀντικειμενικοί καί λογικοί.

Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, παρόλο τό ὁμολογουμένως λαμπρό καί ἔνδοξο παρελθόν μας, τήν λαμπρή ἱστορία καί τόν πολιτισμό μας, τόν ὁποῖο πράγματι διαδώσαμε σέ ὅλη τή γῆ, δέν μπορεῖ νά ἔχουμε νοοτροπία πού παρατηρεῖται σέ λαούς σάν τούς Ἑβραίους. Ὁ Ναός τῆς Ἁγίας τοῦ Θεοῦ Σοφίας καί ἡ Κωνσταντινούπολη,δέν ἀποτελοῦν γιά τήν Πίστη μας «τό κέντρο τοῦ κόσμου», ὅπως εἶναι γιά τούς Ἑβραίους ὁ Ναός τοῦ Σολομώντα καί ἡ Ἱερουσαλήμ. Δηλαδή, ἡ Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν βασίζεται στήν Ἐκκλησία, πού ἔχει κεφαλή της τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό, στήν Ἁγία Γραφή, στίς Ἁγίες Οἰκουμενικές Συνόδους καί στήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων. Τίποτα ἀπό ὅλα αὐτά δέν μπορεῖ ΠΟΤΕ, νά χαθεῖ καί αὐτό νά ἀποτελέσει καταστροφή γιά τήν Πίστη μας, ἀφοῦὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας: «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς». (Ματθ. ιστ΄, 18)


Γιά ἐμᾶς, τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, πέρα τῶν συναισθηματικῶν καί ἱστορικῶν δεσμῶν, δέν ὑπάρχει ἰδιαίτερος πνευματικός λόγος νά θρηνοῦμε πού χάθηκε ἡ Ἁγια-Σοφιά καί ἡ Κωνσταντινούπολη. Δέν ἀλλάζει κάτι οὐσιαστικό γιά τήν Πίστη μας. Ὁ Θεός, ὡς γνωστόν, εἶναι πανταχοῦ παρών καί λατρεύεται παντοῦ! Δέν περιορίζεται σέ πόλεις καί συγκεκριμένους Ναούς, ἀλλά ἀναπαύεται
στίς ταπεινές καί καθαρές ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Ἄς ἐνθυμηθοῦμε ὅτι ἐπί τρεῖς ὁλόκληρους αἰῶνες δέν εἴχαμε κἄν στά χέρια μας, τούς Ἁγίους Τόπους καί τά Ἅγια Προσκυνήματα καί ὅμως αὐτό, σέ τίποτα δέν ἔβλαψε τήν οὐσία τῆς Πίστης μας καί τήν Ὀρθοδοξία.


Γράφει ἕνας Ἅγιος Πατριάρχης, σέ μία Ἐπιστολή πού ἔστειλε γιά σχετικό θέμα, πρός τούς Σιναΐτες Πατέρες:
«Ἡ μεγαλειότης καί ἡ ἁγιότης τῶν τόπων, χωρίς ἀρετήν καί ἀκρίβεια τῆς Πίστεως, οὐδέν ὠφελεῖ· οὔτε γάρ ὁ παράδεισος ὠφέλησε τόν Ἀδάμ παρακούσαντα, οὔτε ὁ οὐρανός τόν ἐπαρθέντα Ἑωσφόρον. Καί κατά τούς 300 χρόνους καθ’ οὕς ἦτο ἀφανής καί κεχωσμένος ὁ Πανάγιος Τάφος καί τό Σινά ἀκατοίκητον διά τούς ἀσεβεῖς βασιλεῖς καί διώκτας, εἰς οὐδέν ἐβλάβη ἡ Πίστις. Τῷ Θεῷ οὐ χρεία τόπων καί κτισμάτων, ἀλλά τῶν ψυχῶν καί ψυχικῆς φροντιστέον σωτηρίας».


Ἀκόμη ἄς ἐνθυμηθοῦμε, ὅτι τήν πρώτη ἐποχή τοῦ χριστιανισμοῦ, ὅπου δέν ὑπῆρχαν μεγαλοπρεπεῖς ναοί, ἀλλά κατακόμβες κρυμμένες κάτω ἀπό τή γῆ, ὅταν δέν ἴσχυε ἡ ἐλευθερία τῆς Πίστεως καί ὁ Χριστιανισμός ἦταν ὑπό διωγμό καί παράνομη θρησκεία, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἔδινε δυναμικά καί ἔμπρακτα τό παρόν Της καί μέσα ἀπό τούς μεγάλους διωγμούς πού τῆς ἀσκήθησαν, ἔδωσε τό
αἷμα χιλιάδων μαρτύρων, ἑδραιώνοντας τήν Πίστη Της ἀκόμη περισσότερο.

Ὄχι μόνο, δηλαδή, δέν ἀφανίστηκε, ἀλλά ἔλαμψε ἀκόμη περισσότερο ἡ μεγαλοπρέπεια καί ἡ δύναμη τῆς Πίστεώς μας, παρόλο πού δέν ὑπῆρχε κάποιος Ναός σάν τήν Ἁγια-Σοφιά, γιά τίς λατρευτικές ἐκδηλώσεις μας! Θρῆνο γιά ὅλους μας, θά πρέπει νά ἀποτελεῖ ἡ μεγάλη πνευματική κατάπτωση καί ἀποστασία, ἡ Προδοσία τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδας μας, πού πραγματοποιεῖται ἀπό τούς περισσότερους, ἑκάστοτε, θρησκευτικούς καί πολιτικούς ἡγέτες καί ὄχι ἐάν θά
ξανααποκτήσουμε ποτέ τήν Πόλη καί τήν Ἁγια-Σοφιά, πού ὅλοι μας λίγο πολύ τό θέλουμε καί τό ἐπιθυμοῦμε καί μακάρι νά μᾶς ἀξίωνε ὁ Θεός, ἀλλά αὐτό εἶναι τελείως ἀνεξάρτητο ἀπό τήν σωτηρία μας.

Δυστυχῶς ὅμως, τά γεγονότα καί ἡ πραγματικότητα ἄλλο ἀποδεικνύουν. Ἐδῶ σήμερα ἔχουμε χάσει ἤ κινδυνεύουμε νά χάσουμε σχεδόν ὁλόκληρη τήν Ἑλλάδα μας. Τί νά πρωτοθυμηθοῦμε! Τήν Β. Ἤπειρο, τήν Μακεδονία, τήν Θράκη, τά Ἴμια, τό Αἰγαῖο, τό Καστελόριζο, τό Ἀγαθονήσι, τήν ΑΟΖ κλπ.;

Ἐδῶ ἔχουν εἰσβάλλει σκοπίμως, λαθραία καί παράνομα, ἑκατομμύρια ξένοι στήν Πατρίδα μας, ἔχοντας διαλύσει καί ἀλλοιώσει τά πάντα γύρω ἀπό τήν Πίστη μας, τίς παραδόσεις μας, τά ἤθη, τά ἔθιμά μας καί τόν ἐθνικό-κοινωνικό-ἱστορικό-πολιτιστικόπολιτισμικό καί πνευματικό ἱστό τῆς Πατρίδος, καί ὑπάρχουν ἀκόμη κάποιοι, πού ὀνειρεύονται καί ἀναπολοῦν ὅτι θά πάρουμε πίσω τήν Πόλη καί τίς ἄλλες «Ἀλησμόνητες Πατρίδες»;

Εἶναι ἀπίστευτο! Ἐξ΄ ἄλλου, ὅποιος γνωρίζει καλά τά ἐκκλησιαστικά θέματα, ξέρει γιά ποιό λόγο χάθηκε ἡ Κωνσταντινούπολη μέ τήν Ἁγια-Σοφιά. Χάθηκε, διότι ἡ γλυκιά μας Ὀρθοδοξία ἦταν ἕτοιμη νά παραδοθεῖ στούς Φράγκους καί στόν Παπισμό. Ἐάν γινόταν αὐτό, θά ἦταν καταστροφικές οἱ συνέπειες γιά τήν
Πίστη μας, γι΄αὐτό καί ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς (Διδαχή Γ΄) συνήθιζε νά λέει:
«Γιατί ἔφερεν ὁ Θεός τόν Τοῦρκον καί δέν ἔφερεν ἄλλο γένος; Διά ἰδικόν μας συμφέρον, διότι τά ἄλλα ἔθνη θά μᾶς ἔβλαπτον εἰς τήν πίστιν...».
Εἶναι γνωστή ἐπίσης ἡ φράση πού ἔμεινε μέχρι καί σήμερα, «Κάλλιο Τουρκικό φέσι, παρά Παπική τιάρα». Ἡ Κωνσταντινούπολη ἔπεσε, ἀπό τίς ἁμαρτίες μας καί μόνο.


Γνωρίζουμε ἀπό τήν ἐκκλησιαστική ἱστορία ὅτι λίγα χρόνια πρίν πέσει ἡ Βασιλεύουσα τό 1453, ὑπῆρχε στήν Κωνσταντινούπολη στούς Ὀρθοδόξους καί ἰδιαίτερα στούς Ἀρχιερεῖς καί κληρικούς, ἕνα κλῖμα φιλοπαπικό καί μία τάση καί ἐπιθυμία νά ἑνωθεῖ ἡ Ὀρθόδοξη Ἀνατολή μέ τόν αἱρετικό Πάπα καί τήν Δύση.
Ὁ Αὐτοκράτωρ τοῦ Βυζαντίου Ἰωάννης Η’ ὁ Παλαιολόγος μαζί μέ πολλούς Ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς καί ἀξιωματούχους, μεταβαίνουν στήν Φερράρα γιά νά ξεκινήσουν τή συζήτηση καί τήν διαδικασία γιά τήν ἕνωση.

Στή συνέχεια μεταφέρονται στήν Φλωρεντία, ὅπου καί στίς 6 Ἰουλίου 1439 ὑπεγράφη ἡ ψευδοένωση μέ τούς Λατίνους. Δέν πέρασαν 14 χρόνια, μετά ἀπό αὐτήν τήν ὑπογραφή καί ἡ «ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ». Ὁ Θεός ἐπέτρεψε, λόγῳ τῆς μεγάλης αὐτῆς προδοσίας τῆς Πίστεώς μας, νά χάσουμε τήν Πόλη, τήν Ἁγια-Σοφιά καί τήν ἐπί χίλια χρόνια Βυζαντινή-Ἑλληνική Αὐτοκρατορία καί νά ὑποδουλωθοῦμε στούς Τούρκους.


Ἀπό τίς ἁμαρτίες μας λοιπόν καί μόνο, χάσαμε τήν Ἁγια-Σοφιά καί τήν Κωνσταντινούπολη, ὅπως μᾶς λέγουν μάλιστα ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ μεγάλος Διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας μας Ἰωσήφ Βρυέννιος, ἀλλά καί πολλοί ἄλλοι Ἅγιοί μας. Ὁπότε, γιά ποιό λόγο τώρα θά ξαναπάρουμε πίσω ἤ θά μᾶς ξαναδώσει ὁ Θεός τήν Πόλη καί τήν Ἁγια-Σοφιά; Μήπως ἐπειδή μετανοήσαμε ἤ γίναμε καλύτεροι πνευματικά; Δέν νομίζω! Χειρότεροι γίναμε! Καλύτεροι, σέ καμμία περίπτωση! Ἄς δοῦμε ὅμως τό θέμα καί ἀπό μία ἄλλη ὀπτική γωνία.


Ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό νά λειτουργήσουμε τήν Ἁγία τοῦ Θεοῦ Σοφία καί νά ἐπανακτήσουμε τά χαμένα ἐδάφη καί τήν Κωνσταντινούπολη. Ὑπάρχει μάλιστα καί μιά ψευδοπροφητεία, σύμφωνα μέ τήν ὁποῖα οἱ Ρῶσσοι, θά κατακτήσουν τήν Πόλη καί θα μᾶς τήν χαρίσουν! Ἔχετε δεῖ ποτέ κανέναν, νά κατακτᾶ ἐδάφη καί νά τά χαρίζει σέ ἄλλους; Ἐάν ἔχετε ἕνα τέτοιο παράδειγμα στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας, νά μᾶς τό πεῖτε σᾶς παρακαλῶ!
Εἶναι ποτέ δυνατόν μία ὑπερδύναμη πού λέγεται Ρωσσία, νά κατακτήσει τά στενά του Βοσπόρου καί νά τά χαρίσει στήν μικρή Ἑλλάδα; Εἶναι δυνατόν μιά ὑπερδύναμη, νά ἀποκτήσει τό κομβικό σημεῖο πού ἑνώνει ἠπείρους καί νά τό χαρίσει σέ ἄλλη χώρα;

Ὅποιος τό πιστεύει αὐτό, συγχωρέστε με, ἀλλά εἶναι πολύ ἀφελής. Κάποιοι προφανῶς, μᾶς ἀποκοιμίζουν μέ τέτοιου εἴδους ὡραῖα καί εὐχάριστα παραμυθάκια, ἐκμεταλλευόμενοι τήν ἀγάπη μας γιά τόν Χριστό καί τήν πατρίδα μας, κάνοντας καλά τήν δουλειά τους καί συνεχίζοντας ἀνενόχλητοι τόν ἀφελληνισμό καί τόν ἀποχριστιανισμό τῆς Πατρίδος μας.


Ἐδῶ ἔρχεται τό Τέλος τοῦ Κόσμου καί αὐτοί ζοῦνε μέσα σέ ἕναν δικό τους κόσμο, προσμένοντας τήν «Ἀναλαμπή» τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ.Ὅλες οἱ αὐτοκρατορίες εἶχαν τήν ἄνοδο καί τήν πτώση τους. Ὅπως ξέρουμε πολύ καλά ἀπό τήν ἱστορία, πού εἶναι ὁ ἀλάνθαστος σύμβουλος, ποτέ κάτι πού παρήκμασε καί χάθηκε δέν ξανάγινε κοσμοκρατορία.

Ἄς ἐνθυμηθοῦμε τίς μεγαλύτερες καί κυριότερες βασιλεῖες καί αὐτοκρατορίες πού πέρασαν ἀπό τόν κόσμο: α) Αἰγύπτιοι, β) Ἀσσύριοι, γ) Βαβυλώνιοι, δ) Πέρσες, ε) Ἕλληνες μέ τόν Μ. Ἀλέξανδρο, ς) Ρωμαῖοι, ζ) Βυζάντιο, κλπ. Ποιά λοιπόν, ἀπό ὅλες αὐτές τίς μεγάλες αὐτοκρατορίες ἀναβίωσε; Καμμία! Ψᾶξτε ὅσο θέλετε, δέν πρόκειται νά βρεῖτε κάποιο διαφορετικό παράδειγμα! Ἀντιθέτως μάλιστα!

Ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό νά μᾶς δώσει πίσω, κάτι τό ὁποῖο μᾶς τό ἀφαίρεσε γιά τίς ἁμαρτίες μας. Μετανοήσαμε ὅμως γι’ αὐτό; Ἀλλάξαμε κατεύθυνση; Ἀκολουθοῦμε τόν δρόμο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ;
Δυστυχῶς! Τίποτε ἀπό αὐτά δέν συμβαίνει, ἀλλά ὅπως ἤδη εἴπαμε,
πράττουμε χειρότερα.


Ὅμως μιά πού ἀσχολούμαστε μέ ὅλες αὐτές τίς ἱστορικές μνῆμες, ἄς θυμηθοῦμε ἐδῶ καί τό ἑξῆς πολύ σημαντικό: -Ποιό Πατριαρχεῖο ξεκίνησε τό κίνημα καί τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Μήπως τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως; ΝΑΙ!!! -Ποιό Πατριαρχεῖο συνεχίζει τόν Οἰκουμενισμό καί ἐξακολουθεῖ νά διατηρεῖ ἰσχυρούς πνευματικούς δεσμούς μέ τό Βατικανό; Μά φυσικά, τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως καί ὁ ἑκάστοτε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Σκεφτεῖτε τώρα τό σενάριο, νά μᾶς παραχωρηθεῖ τελικά ἡ ἉγιαΣοφιά καί κατά τήν πρώτη λειτουργία της, ὁ Πατριάρχης νά καλέσει σέ συλλείτουργο ἤ συμπροσευχή τόν Πάπα καί ὅλους τούς ἄλλους αἱρετικούς, στά πλαίσια τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ καί τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ πνεύματος! Δέν θέλω οὔτε νά τό σκέφτομαι!!! Ἐκτός καί ἐάν κάποιοι, θέτουν τήν Ἑλλάδα καί τόν Ἑλληνισμό
πάνω ἀπό τήν Ὀρθοδοξία, δέν τούς ἐνδιαφέρει τό θέμα αὐτό καί ὅλα τά θυσιάζουν στόν βωμό τοῦ Ἑλληνισμοῦ! Αὐτό ὅμως εἶναι ἄλλο θέμα, πού ἅπτεται ἄμεσα τήν Πίστη μας καί ἡ ταπεινότης μου δέν τό συζητάει κἄν!

Ἐάν δέ, νομίζετε ὅτι εἶναι ὑπερβολή τό ἐνδεχόμενο αὐτό, θυμηθεῖτε πόσες φορές μέχρι σήμερα ἔχει ἐπισκεφθεῖ καί ὁ σημερινός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος τήν Ρώμη καί ἔχει κάνει «συλλείτουργο» μέ τόν Πάπα; Μέ ὅποιο τρόπο κι ἄν ἔχει γίνει αὐτό, εἴτε μέ κανονική λειτουργία, εἴτε ὡς παρατηρητής, εἴτε ὡς συμπροσευχή. Πολλές φορές! Τό ἴδιο φυσικά καί ὁ Πάπας τῆς Ρώμης, πού ἔχει ἐπισκεφθεῖ ἀρκετές φορές τήν Κωνσταντινούπολη γιά τούς ἴδιους λόγους.


Ἄς μή ζητᾶμε λοιπόν ἀπό τόν Θεό πράγματα πού δέν μποροῦμε νά διαχειριστοῦμε, καί πού δέν συμβαδίζουν μέ τήν λογική καί τήν ἱστορία.Καλύτερο εἶναι νά ἀναλογιστοῦμε σοβαρά τήν μεγάλη πνευματική κατάπτωση τῶν ποιμένων μας, ἀλλά καί ἡμῶν τῶν ἰδίων καί νά ζητήσουμε ἐπίμονα μέ πόνο ψυχῆς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.


Κλείνοντας, θά θέλαμε νά τονίσουμε ἕνα πολύ βασικό σημεῖο, τό ὁποῖο ἀγνοοῦν ὅλοι ὅσοι ἀσπάζονται τήν θεωρία τῆς «Ἀναλαμπῆς»:
Στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία καί διδασκαλία μας, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κανενός εἴδους «ΑΝΑΛΑΜΠΗ»!
Ἄς διαβάσουν ὅλοι αὐτοί τήν Ὀρθόδοξη Δογματική μας, ἄς ἀνατρέξουν στίς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, ἀλλά καί στήν Ἁγία Γραφή μας καί ἄς ἔρθουν νά μᾶς δείξουν τά σημεῖα τῆς Πίστεώς μας, πού ὁμιλοῦν γιά κοσμική Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐπί τῆς γῆς, -ὅπως αὐτοί τήν ἐννοοῦν βέβαια- γιά ἐπικράτηση τῆς Ὀρθοδοξίας ἤ τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἤ καί τῶν δύο, σέ ὅλο τόν κόσμο! Ὑπάρχουν πουθενά; ΟΧΙ!


Ἀντιθέτως μάλιστα, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας σέ μία ἀπό τίς πιό σημαντικές ὁμιλίες Του ἐπί τῆς γῆς, στήν γνωστή «ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία» εὐλογεῖ καί μακαρίζει τούς ἀνθρώπους ἐκείνους πού θά μπορέσουν νά ἀποκτήσουν ὑλική πτωχεία, ταπείνωση, πραότητα, εἰρήνη καί ὅλες τίς ἄλλες ἀρετές, πού μαζί μέ τίς θλίψεις τίς δοκιμασίες, τίς πείνες, τίς δίψες, τούς διωγμούς, καί τίς συκοφαντίες
πού θά ὑμομείνουν θά τούς ἀξιώσουν, ὄχι νά ζήσουν ἐδῶ κάτω στήν γῆ καλά καί ἄνετα μέ θησαυρούς καί πλούτη, τρώγοντας καί πίνοντας μέ χρυσά κουτάλια καί ποτήρια -ὅπως λένε ὅλες αὐτές οἱ δῆθεν "προφητεῖες" τους- ἀλλά νά κερδίσουν τήν ΟΥΡΑΝΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ Του καί ὄχι καμμιά γήϊνη βασιλεία.

Ταυτόχρονα δέ μᾶς λέγει καί κάτι ἄλλο ἐξ ἴσου σημαντικό, πού βέβαια ἔρχεται σέ πλήρη ἀντίθεση μέ αὐτό πού ὑποστηρίζουν οἱ "Ἀναλαμπιστές", ὅτι δηλαδή ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ἡ Ὀρθοδοξία μας, ἐδῶ καί πολλούς αἰῶνες, δέν λάμπει πλέον, ἀλλά εἶναι στό σκότος καί γι΄αὐτό ἔχει ἀνάγκη νά ξανά λάμψει.Μᾶς λέγει λοιπόν, ὁ Ἰησοῦς Χριστός μας, ὅτι ἡ Ἐκκλησία Του θά ὑπάρχει ΠΑΝΤΑ καί κανείς ποτέ καί γιά κανέναν λόγο δέν θά μπορέσει νά τήν ἐξαφανίσει: «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς»! (Ματθ. ιστ΄, 18).

Καί ἀκόμη ὅτι οἱ πραγματικοί μαθητές καί πιστοί Του, ἀνά τούς αἰῶνες, ὅποιοι καί ὅσοι καί ἐάν εἶναι αὐτοί, θά εἶναι τό ΦΩΣ τοῦ κόσμου, πού θά ΛΑΜΠΟΥΝ καί θα ΦΩΤΙΖΟΥΝ πάντοτε, ὅλο τόν ὑπόλοιπο κόσμο, πού θα βρίσκεται στό σκοτάδι, ἐνῶ κανείς ΠΟΤΕ δέν θά μπορέσει νά ἐξαφανίσει καί νά σβήσει αὐτό τό ΦΩΣ, ἀφοῦ θά φαίνεται ΠΑΝΤΑ ὅπως ἀκριβῶς μιά πόλη ἐπάνω σέ βουνό.
«Ἰδών δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος, καὶ καθίσαντος αὐτοῦ προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς λέγων· μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται. μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν. μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται. μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται. μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται. μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται. μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν... ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς». (Ματθ. Ε΄ 1-16)


Ἄλλωστε ξεχνοῦν, ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας πού εἶναι ὁ Βασιλεύς τῆς Εἰρήνης μᾶς εἶπε ξεκάθαρα, ὅτι δέν ἦλθε στήν γῆ γιά νά φέρει τήν εἰρήνη, ἔτσι ὅπως τήν νομίζουν αὐτοί, ἀλλά μάχαιρα καί ὅτι τό Πρόσωπό Του καί ἡ Διδασκαλία Του, θά διχάσει τούς ἀνθρώπους μεταξύ τους, ἀκόμη καί τούς γονεῖς μέ τά παιδιά;
«Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν. ἦλθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς». (Ματθ. ι΄ , 34-35)

Ξεχνοῦν ὅτι ὁ δρόμος τοῦ Θεοῦ εἶναι δύσκολος, στενός, ἀνηφορικός, γεμάτος πόνους, θλίψεις, δοκιμασίες καί ἀγκάθια καί ΟΛΙΓΟΙ θά εἶναι αὐτοί πού συνειδητά καί ἑκούσια θά τόν ἀκολουθήσουν;
«Εἰσέλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι᾿αὐτῆς. ὅτιστενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!». (Ματθ. ζ΄, 13-14)


Καί βέβαια τό σπουδαιότερο, καίριο, μέγιστο καί ἀναπάντητο ἐρώτημα πού προκύπτει γιά αὐτούς πού πρεσβεύουν ὅλες αὐτές τίς ἐσφαλμένες καί πλανεμένες ἀπόψεις εἶναι, τό πῶς μπορεῖ καί εἶναι ποτέ δυνατόν ὁ Θεός νά ἐπιτρέψει νά συμβεῖ κάτι τέτοιο, ἀφοῦ αὐτό ἔρχεται σέ πλήρη ἀντίθεση μέ τήν Πανσοφία, τήν Εὐσπλαγχνία καί τήν Δικαιοσύνη Του;
Μέ αὐτή καθ΄ ἑαυτή δηλαδή τήν Φύση καί τήν Οὐσία καί τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ!Ἐάν δηλαδή θά μποροῦσε νά ὑπάρξει ποτέ τέτοιο διάστημα ἤ ἐποχή ἐπί τῆς γῆς, ὅπου ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θά ἦταν ἀγαπημένοι, ἑνωμένοι, ἀδελφωμένοι, κάτω ἀπό τήν ἴδια Πίστη καί τόν Ἀληθινό Θεό, ταυτόχρονα δέ νά εἶχε δεθεῖ ὁ Σατανᾶς, νά μήν ὑπῆρχε κανένας πειρασμός καί καμμία ἁμαρτία, νά ἦταν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πλούσιοι, χαρούμενοι, εὐτυχισμένοι καί ἄλλα πολλά παρόμοια, τότε γιά ποιό λόγο ὁ Θεός νά μήν τά ἔκανε ὅλα αὐτά ἀπό τήν ἀρχή καί νά ζοῦσαν ἔτσι πάντοτε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἐπί τῆς γῆς;
Τί πιό λογικό, ὄμορφο, σωστό, καλύτερο καί δίκαιο! Γιατί δηλαδή ὅλες οἱ ἄλλες ἐποχές καί γενεές νά ἦταν ὑποχρεωμένες, γιά νά κερδίσουν τήν αἰώνια Ζωή, νά ζήσουνε μέσα στήν φτώχεια, τά βάσανα, τήν δυστυχία, τίς ἀρρώστιες, τίς θλίψεις, τίς δοκιμασίες, τούς διωγμούς, τά βασανιστήρια, τίς ἀδικίες, τούς πο-
λέμους καί μύρια ἄλλα προβλήματα καί μόνον οἱ ἄνθρωποι τῆς περιόδου ἐκείνης νά μήν ζήσουν ΤΙΠΟΤΕ ἀπ΄ ὅλα αὐτά; Τί ἄνιση μεταχείρηση εἶναι αὐτή; Καί τί εἴδους Πανσοφία, Ἀγάπη, Εὐσπλαγχνία καί Δικαιοσύνη θά ἦταν αὐτή τοῦ Θεοῦ;Καί τί ἄραγε θά μποροῦσε νά ἀπαντήσει ὁ Θεός σέ ὅλους αὐτούς τούς ἀνθρώπους, τά ἑκατομμύρια ἤ καί δισεκατομμύρια, πού θά τοῦ ἔθεταν αὐτό τό ἐρώτημα, κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, οἱ ὁποῖοι πέρασαν τά πάνδεινα σ’ αὐτή τήν ζωή, γιά νά κερδίσουν τήν αἰώνια ζωή καί Βασιλεία; Ὅπως ἐπίσης, τί θά μποροῦσε νά πεῖ, καί σέ ὅλους ἐκείνους, πού θά πρέπει νά πᾶνε στήν Κόλαση, ἐπειδή δέν ἄντεξαν ἤ δέν ἔπραξαν ὅ,τι θά ἔπρεπε ἤ ὅριζε ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἀντίθετα ὅλοι αὐτοί στήν περίοδο τῆς Ἀναλαμπῆς, τουλάχιστον αὐτοί πού θά πεθάνουν μέσα στήν περίοδο αὐτή, ὄχι μόνον δέν πέρασαν τίποτε ἀπ΄ὅλα
αὐτά, ὄχι μόνον ἔζησαν "ζωή καί κότα" ὅπως λέει ὁ λαός μας, ἀλλά θά πᾶνε καί στόν Παράδεισο, χωρίς νά τό ἀξίζουν, ἀφοῦ δέν θά ὑπάρχει -σύμφωνα μέ αὐτούς- οὔτε Σατανᾶς, οὔτε ἁμαρτία, οὔτε πλάνες, οὔτε αἱρέσεις, οὔτε τίποτε ἄλλο κακό;


Φοβερή λογική καί δικαιοσύνη! Ἐκτός καί ἐάν ὁ Θεός μας (ἄπαγε τῆς Βλασφημίας) εἶναι ἄδικος, προσωπολήπτης, ἐμπαθής καί Δικτάτορας καί κάνει ὅ,τι θέλει, καί ὅποτε θέλει, χωρίς ἀγάπη, λογική, καλοσύνη καί δικαιοσύνη!
Ὑπάρχει τέτοια περίπτωση ποτέ καί πιθανότητα; Φυσικά καί ὄχι! Ἀποκλείεται! Εἶναι φύσει ἀδύνατον!


Δέν γίνονται ἀγαπητοί μου αὐτά τά πράγματα! Εἶναι ὄχι μόνον ἀστεῖα καίἀνόητα, ἀλλά καί βλάσφημα! Μόνον ἐάν δέν ἴσχυαν ὅλα αὐτά πού γνωρίζουμε καί πιστεύουμε ὅλοι ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι γιά τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό καί τόν Τριαδικό Θεό μας! Ἐκεῖ ὅμως, δυστυχῶς, θά καταλήγαμε, ἐάν θά ἀποδεχώμασταν ἔστω καί ὑποθετικά ὅλες αὐτές τίς πλανεμένες ἀπόψεις τῶν ὀπαδῶν τῆς «Ἀναλαμπῆς»!


Ἄς δοῦμε ὅμως συνοπτικά, ποῦ στηρίζονται οἱ «Ἀναλαμπιστές» ποιές εἶναι οἱ κύριες θέσεις τους καί μερικά ἀπό τά πιό βασικά ἐπιχειρήματά τους...



(Από το βιβλίον του πατρός Μαξίμου
«Η ΠΟΛΗ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»)

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Παρ 04 Δεκ 2020, 13:14 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ THΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΝΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΓΑΛΗ.
ΔΙΟΤΙ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΟΥ ΔΗΘΕΝ ΟΜΙΛΟΥΝ ΠΕΡΙ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.Ο ΕΝΑΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΛΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ,ΣΥΜΦΩΝΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ, ΟΤΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΗΝ ΕΧΑΣΕ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ.
ΑΛΛΟΣ ΑΓΙΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΖΗΤΙΑΝΟΣ-ΠΕΝΝΗΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΘΑ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ,ΕΝΩ ΑΛΛΟΣ ΑΓΙΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΤΑΝΤΖΗΣ.
ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ? ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΛΕΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΙΔΙΑ.ΑΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ,ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΟΠΩΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΙΣ ΕΒΑΛΑΝ ΣΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΡΟΣ ΗΘΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.ΔΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.
ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ,ΑΛΛΟΙ ΟΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ 33 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΕΛΘΕΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ,ΑΛΛΟΙ ΛΕΓΟΥΝ ΠΕΡΙ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ 1000 ΧΡΟΝΙΑΚΑΙ ΜΕΤΑ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ.
ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΛΕΕΙ.ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ.ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΟΠΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ,ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ,ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ,ΟΥΤΕ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΕΤΟΙΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ.
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΛΟΓΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΠΟΥ ΛΕΓΟΥΝ ΟΤΙ ΤΑ ΕΙΠΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ.ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ,ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ, ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΛΕΞΑΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΟΝΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΡΟΦΟΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΠΟΥ Η ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΕΡΩΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΑΠΟ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΤΗΣ.ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ.
ΟΛΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΕΞΑΚΡΙΒΩΜΕΝΕΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΡΟΦΟΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΛΕΞΑΝ ΟΙ ΒΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΓΝΗΣΙΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ.
ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. ΑΛΛΑ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΕΔΙΔΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΟΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΔΟΥΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ,Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΑ ΕΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΝΕΣ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΑΥΤΑ.
ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΟΥΤΕ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ.ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΑΝ ΩΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ,ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΛΛΩΝ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΑΡΩΝ ΜΕΘΟΔΙΟΥ ΚΤΛ. ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΤΙ ΣΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΣΑ,ΑΛΛΑ ΤΙΣ ΣΥΝΑΝΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΝΕΩΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ....ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΛΕΕΙ ΠΟΛΛΑ.
ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΠΑΤΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΛΑΝΕΣ.
ΦΙΛΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ Μ.Μ.ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

ΠΗΓΗ

https://www.pentapostagma.gr/arheio/15620_anagnostisi-analampi-ths-orthodoxias-einai-plani-kai-malista-megali#ixzz2MJw9QRar


_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Σάβ 05 Δεκ 2020, 13:12 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Ηγούμενος Σαραντάριου όρους: Πλανεμένος ο Παΐσιος - Πλάνη ότι θα πάρουμε την πόλη



ΠΡΟΣΟΧΗ !!! Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ


_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Παρ 01 Ιαν 2021, 13:08 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
ΤΟΜΕΣ' 1995 «ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ».. ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥ 'ΑΝΘΙΜΟΥ ΠΡΟΕΣΤΟΥ.......ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΛΑΜΠΙΣΤΕΣ



_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
Τελευταίες δημοσιεύσεις:  Ταξινόμηση ανά  
Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 36 Δημοσιεύσεις ]  Μετάβαση στην σελίδα 1, 2, 3, 4  Επόμενο

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]


Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 4 επισκέπτες


Δεν μπορείτε να δημοσιεύετε νέα θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντάτε σε θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επεξεργάζεστε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράφετε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επισυνάπτετε αρχεία σε αυτή τη Δ. Συζήτηση

Αναζήτηση για:
Μετάβαση σε:  
cron
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group

Ελληνική μετάφραση από το phpbbgr.com