Ο Σπυρίδων ως επίσκοπος Τριμυθούντος μετείχε στην Α' Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας (325),
η οποία διαμόρφωσε το χριστιανικό δόγμα, και διακρίθηκε ως δεινός επικριτής του Αρείου.

Μάλιστα θαυματούργησε, προσπαθώντας να αντικρούσει τον αιρεσιάρχη Άρειο,
ο οποίος διέδιδε ότι ο Χριστός δεν είναι Υιός του Θεού, αλλά δημιούργημα του Θεού,
αμφισβητώντας το θεμελιώδες για τον Χριστιανισμό δόγμα της Αγίας Τριάδας.

Για να αποδείξει το αβάσιμο των δοξασιών του Αρείου,
έβαλε το αριστερό χέρι στην τσέπη του κι έβγαλε ένα κεραμίδι.
Δείχνοντάς το στους παρισταμένους στη Σύνοδο
με το δεξί του χέρι έκανε το σημείο του σταυρού και είπε :

«Εις το όνομα του Πατρός».
Οι πατέρες που παρακολουθούν τη σκηνή, συγκλονίζονται κυριολεκτικά.
Γιατί με τις λέξεις του Σπυρίδωνα,
η φωτιά με την οποία ψήθηκε το κεραμίδι ανέβηκε προς τα πάνω.

«Και του Υιού», πρόσθεσε.
Τότε το νερό με το οποίο ζυμώθηκε το κεραμίδι, έτρεξε προς τα κάτω.

«Και του Αγίου Πνεύματος» συμπλήρωσε και το χώμα έμεινε στο χέρι του.

Και αμέσως μετά απευθυνόμενος στους παρισταμένους συνοδικούς είπε :

Αδελφοί και πατέρες μου,
όπως το κεραμίδι αποτελεί ένα πράγμα μιας ουσίας και μιας φύσεως,
αλλά είναι τρισύνθετο (φωτιά, νερό, χώμα) έτσι κι ο Άγιος Θεός.
Αν και δεν πρέπει να παρομοιάσουμε την Άκτιστο και Υπερούσια αυτή Φύση
με κτιστό και φθαρτό δημιούργημα,
εν τούτοις για να κάνουμε τα ακατάληπτα καταληπτά,
ας μας συγχωρήσει το άπειρο έλεός Του, λέμε και τονίζουμε
Ο Θεός είναι ένας κατά την ουσία και τη φύση.
Αλλά κατά τα πρόσωπα ή τις υποστάσεις είναι Τριαδικός: Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα.

Είναι το λεγόμενο Θαύμα της Κεράμου, το οποίο αποδίδεται στον Άγιο Σπυρίδωνα.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»