Πώς όμως λύνονται; Μόνον με την Εκκλησία. Αυτή έχει τη δύναμη του Θεού.

Μα θα πεις και οι μάγοι με την Εκκλησία πάνε. Το σπίτι τους είναι γεμάτο εικόνες.

Όχι! Αυτοί πάνε με το Σατανά και τις εικόνες τις έχουν για να τραβούν κόσμο, διότι ποιος θα τους είχε εμπιστοσύνη;
Τις έχουν ακόμη τις εικόνες για να τις βεβηλώνουν, να τις βρωμίζουν. Πρέπει για να γίνουν τα μάγια να αποδείξουν στο Σατανά, ότι δεν έχουν καμιά σχέση πια με τον Θεό, αλλά είναι τελείως δοσμένοι σ’ αυτόν. Και απόδειξις είναι το γεγονός ότι τις πατούν και κάθονται τσίτσιδοι επάνω στην εικόνα για να τους δώσει τη δύναμή του ο Σατανάς.

Είναι μεγάλο αμάρτημα αυτό και για εκείνους που τα κάνουν. Εφ’ όσον αυτοί δόθηκαν στον Σατανά, είναι αντίθετοι με τον Θεό και είναι καταδικασμένοι εις Κόλασιν αιώνιον. Είναι δύσκολο να μετανοήσουν, όπως μετενόησεν ο Άγιος Κυπριανός και έκαψε τα μαγικά του βιβλία δημόσια.

Βαρύ το αμάρτημα και για εκείνους, που καταφεύγουν εκεί, για να κάνουν μάγια σε άλλους. Έχουν μαύρη ψυχή και δεν μπορεί αυτοί να έχουν σχέση με το Θεό. Ο σατανάς κάθεται στην καρδιά τους.

Μεγάλο αμάρτημα έχουν και εκείνοι που πηγαίνουν για να τους λύσουν τα μάγια. Αυτοί ξεβαφτίζονται. Όταν βαφτίζεται ο άνθρωπος και μπαίνει στην οικογένεια του Θεού, αποτάσσεται τον Σατανά και συντάσσεται με τον Χριστόν. Γι’ αυτό τρεις φορές ερωτάται: «Αποτάσσεσαι τον Σατανάν;» και απαντά: «Αποτάσσομαι». Τρεις πάλι φορές: «Συντάσσεσαι με τον Χριστόν»; Και απαντά «συντάσσομαι».

Τώρα όμως που πηγαίνει σ’ αυτά, αρνείται το Χριστό και συντάσσεται με το Σατανά. Γι’ αυτό και, αν πάει κατόπιν στην Εκκλησία να τα λύσει, δεν του τα λύνει εύκολα ο Θεός.

Έχω παρατηρήσει, ότι οι άνθρωποι, που δεν πήγαν σε μάγους και μέντιουμ με δύο το πολύ τρία «διαβάσματα» λύονται και απαλλάσσονται. Ενώ εκείνοι, που έχουν πάει στους μάγους να τα λύσουν χρειάζονται μεγάλη μετάνοια και πολλή επιμονή για να απαλλαγούν.

Έπειτα ούτε κερδίζει κανείς τίποτε από τους μάγους. Και εάν προς στιγμήν φέρει μία ανακούφιση, κατόπιν το κακό φουντώνει χειρότερα.

Ούτε και να πει κανένας πηγαίνω τώρα στα μέντιουμ και στους μάγους και κατόπιν μετανοώ και με συγχωρεί ο Θεός. Πονηρέ και διεστραμμένε! Πας να γελάσεις το Θεό; Είσαι εξυπνότερος εσύ από το Θεό; Η μετάνοια είναι δώρο του Θεού και δεν σου τη δίδει ο Θεός τότε.

Ένα σου λέγω: Πρόσεξε! Πρόσεξε! Πρόσεξε! Να μη βρεθείς στα νύχια του διαβόλου, διότι δεν θα μπορέσεις να απαλλαγείς, ούτε εδώ, ούτε στην άλλη ζωή.
Από το βιβλίο «Κατά Αντιχρίστων» Αρχιμ. Χαραλ. Βασιλόπουλου, εκδ. Ορθοδόξου Τύπου (σελ. 24-25)

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»