Οι Προτεστάντες επιζητούν την παρουσία Ορθοδόξων στους εορτασμούς για τα 500 χρόνια από τη Μεταρρύθμιση του Λούθηρου. Σαφώς και δεν πρέπει να συμμετάσχουμε ως Ορθόδοξοι στους εορτασμούς αυτούς, γιατί πρώτον αποτελεί έμμεση συνηγορία στις κακοδοξίες τους και δεύτερο ανασταλτικό παράγοντα στην επιστροφή όσων προτεσταντών επιθυμούν στην Μία Αγία Εκκλησία.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης Ιερεμία Β΄ (1536-1595), στον οποίον απέστειλαν οι Λουθηρανοί θεολόγοι της Τυβίγγης, τρεις επιστολές στις οποίες κατέθεταν τις δοξασίες τους εκζητώντας απάντηση από την Ορθόδοξη Εκκλησία, στους ο οποίους απάντησε με αγάπη, αλλά και ομολογιακό θάρρος.

Όσο αφορά την αιρετική προσθήκη του Filioque, ο Πατριάρχης Ιερεμίας Β΄ αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής στην απάντησή του : «Αλλά και η Έβδομη Σύνοδος, συμπληρώνοντας τη χρυσή αλυσίδα και ακολουθώντας το ένα Άγιο Πνεύμα, στον Όρο αποφαίνεται : Εμείς ακολουθούμε πιστά τα αρχαία νομοθετήματα της Καθολικής (Ορθόδοξης) Εκκλησίας· εμείς τηρούμε τους θεσμούς των Πατέρων· εμείς αναθεματίζουμε εκείνους που προσθέτουν κάτι ή αφαιρούν από την Πίστη της Εκκλησίας».

Αλλού ανέφερε με πόνο : «Προς Θεού λοιπόν αφήστε, αφήστε τη διατύπωση λόγων που βρίσκονται μακριά από την αλήθεια για το θέμα τούτο, και υιοθετήστε την ευσεβή πίστη, όπως εξηγήσαμε, γνωρίζοντας ότι το Πνεύμα εκπορεύεται εκ του Πατρός».

Αναφερόμενος στο θέμα της δικαίωσης από μόνη τη πίστη, μίλησε και για τα αγαθά έργα και μεταξύ άλλων ανέφερε το εξής : «Όπου απουσιάζει η ευλάβεια προς τα θεία και η υπακοή στα λόγια των Αγίων Πατέρων, επίσης και η γνήσια πίστη που φανερώνεται με αγαθά έργα, εκεί τίποτα καλό δεν είναι δυνατό να ευδοκιμήσει».

Σε κάποιο σημείο μετά τις εξηγήσεις που δίνει, λέγει τα εξής : «Αφού λοιπόν γνωρίσατε καλά από τις θείες γραφές την Ορθοδοξία, ελάτε σ’ αυτήν με όλη σας την ψυχή. Κάθε άτοπη καινοτομία, την οποίαν η χορεία των οικουμενικών διδασκάλων και η Εκκλησία δεν παραδέχθηκε, διώξτε την πολύ μακριά από σας».

Δεν παραλείπει να αναφερθεί και στα επιτίμια από την εκτροπή από τις διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων, λέγοντας χαρακτηριστικά τα εξής : «Γιατί όπως προείπαμε, δεν πρέπει να μετακινούμε όρια αιώνια που έθεσαν οι Πατέρες μας, ώστε να μη υποστούμε τα επιτίμια, παραβαίνοντας το όρο που έθεσε στην αρχή η Στ΄ Οικουμενική Σύνοδος».

Ομίλησε για την τιμή στους Αγίους, την προσκύνηση των Αγίων Λειψάνων, την προσκύνηση των Αγίων Εικόνων, τον Μοναχισμό, τα Άγια Μυστήρια, τις νηστείες τις προσευχές κλπ. δεν άρχισε με τα ελάσσονα και να μείνει σ’ αυτά προς χάρη του δήθεν ‘’καλού’’ κλίματος, αλλά ομολογώντας την αλήθεια προέτρεπε αυτούς να εγκαταλείψουν τις πλάνες τους και να επιστρέψουν στην Εκκλησία. Κι όταν είδε ότι δεν επείθοντο με λύπη τους λέγει : «Αξιούμεν δε υμάς του λοιπού μη κόπους παρέχειν ημίν, μηδέ περί των αυτών γράφειν και επιστέλλειν».

Στις μέρες μας οι Λουθηρανικές αιρετικές κοινότητες στη Βαυαρία, στο Όλτερπουρκ, της Σαξονίας, στο Ανόβερο, στην Αμερική, στον Καναδά, στην Χιλή, στο Κονγκό, στη Δανία, στην Ιορδανία και στους Αγίους Τόπους, στη Ναμίμπια, στη Νότια Αφρική, στη Ζιμπάμουε, στη Φιλλαδία κλπ, που είναι και μέλη του Π.Σ.Ε. πως αντιμετωπίζονται;

Τα λόγια του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμία Β΄, στην πρώτη απάντηση, στην Αυγουσταία Ομολογία, που εστάλη στην Τυβίγγη το 1576, «όσοι ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού όλοι είναι με την αλήθεια˙ και όσοι γενικά δεν είναι με την αλήθεια, ούτε και με την Εκκλησία του Χριστού είναι», ας είναι κανόνας Oρθόδοξης ακρίβειας, στο πως αντιμετωπίζουμε τις αιρετικές κοινότητες.

*Οι επιστολιμαίες απαντήσεις του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμία Β΄, είναι παρμένες από το βιβλίο ‘’Β΄ και Γ΄ Απόκρισις προς Λουθηρανούς θεολόγους’’ , Εκδόσες Λύχνος, σε νεοελληνική απόδοση Ευάγγελου Π. Λέκκου.

ΠΗΓΗ

https://www.agioritespateres.com/patriarchis-%e1%bc%b1eremias-v-1536-1595-konstantinoupoleos/

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»