Ὁ Ἅγιος Βαβύλας Ἱερομάρτυρας, ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας καὶ τὰ τρία παιδιὰ ποὺ μαρτύρησαν μαζὶ μ᾿ αὐτὸν Ἀμμώνιος, Δονᾶτος καὶ Φαῦστος
Ὁ Ἅγιος Βαβύλας ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ βασιλιᾶ Νουμεριανοῦ (284 μ.Χ.) καὶ διαδέχθηκε τὸ Σεβίνο στὸν ἐπισκοπικὸ θρόνο τῆς Ἀντιοχείας. Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο, ὁ Νουμεριανὸς σκότωσε ἀπάνθρωπα τὸ γιὸ τοῦ Βασιλιᾶ τῶν Περσῶν, ποὺ εἶχε στὰ χέρια του σὰν ἐνέχυρο γιὰ τὴν ἀσφάλεια τῆς εἰρήνης μὲ τοὺς Πέρσες. Ὅταν τὸ ἔμαθε ὁ Βαβύλας, ἀποδοκίμασε τὴν ἐνέργεια τοῦ αὐτοκράτορα. Τότε ὁ Νουμεριανὸς θέλησε νὰ πλήξει τὸ Βαβύλα καὶ ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερους χριστιανούς, κατὰ τὴν ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας. Μόλις, λοιπόν, πληροφορήθηκε ὁ Βαβύλας ὅτι στὸ ναὸ εἰσέρχεται ὁ ἐγκληματίας αὐτοκράτορας μὲ ὅλη του τὴν συνοδεία, δὲ φοβήθηκε. Ἀμέσως ἦλθαν στὸ μυαλό του τὰ λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε». Ἀγωνίζεσθε σὰν ἄνδρες γενναῖοι. Πᾶρτε δύναμη καὶ θάρρος. Πράγματι, μὲ περίσσια τόλμη καὶ θάρρος, ὁ Βαβύλας στὴν εἴσοδο τῆς ἐκκλησίας ἅρπαξε ἀπὸ τὸ στῆθος τὸ Νουμεριανὸ καὶ τοῦ εἶπε νὰ βγεῖ ἔξω, διότι δὲν ἐπιτρέπεται ἡ εἴσοδος στὸ ναὸ σὲ αἱματοβαμμένους ἐγκληματίες. Ὁ αὐτοκράτορας ντροπιασμένος ἀπεχώρησε. Ἀλλὰ τὴν ἑπόμενη μέρα φυλάκισε τὸ Βαβύλα καὶ κατόπιν τὸν ἀποκεφάλισε. Ἔθαψαν τὸ σῶμα του μαζὶ μὲ τὰ δεσμά του, ὅπως ἦταν ἡ ἐπιθυμία του.
Μαζὶ μὲ τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου Βαβύλα, συνεορτάζεται καὶ ἡ μνήμη τῶν τριῶν παιδιῶν ποὺ μαρτύρησαν μαζὶ μ᾿ αὐτόν. Αὐτὰ ἦταν ἀδέλφια μεταξύ τους, νέοι στὴν ἡλικία ἀλλὰ βράχοι ἄθραυστοι στὴν πίστη. Τὰ τρία ἀδέλφια ὅταν πήγαιναν στὴ φυλακὴ τὸν δάσκαλό τους Ἅγιο Βαβύλα, μὲ θάρρος τοῦ συμπαραστέκονταν. Τότε συνελήφθησαν καὶ αὐτά. Μάταια προσπάθησε ὁ Νουμεριανὸς νὰ τὰ ἀλλαξοπιστήσει. Τελικὰ τὰ ἀποκεφάλισε καὶ ἔτσι πῆραν τὸ ἔνδοξο στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.