Ἔζησε κατὰ τὸν ὄγδοο αἰῶνα, ἐπὶ Λέοντος Γ´ τοῦ Ἰσαύρου. Διακρίθηκε σὰν γενναῖος τῆς πίστης στρατιώτης καὶ ὑπέρμαχος. Δὲν ἔθαψε τὸν ἑαυτό του στὴ μόνωση τοῦ κελλιοῦ του, ἀλλ᾿ ἀπὸ ἐκεῖ ὁρμώμενος, ἔδινε τὴν μάχη στὶς κρίσιμες περιστάσεις καὶ μέσα στὸ κοινωνικὸ στάδιο, πάντα μὲ θάῤῥος, ὑπὲρ τῆς ὀρθόδοξης ἀλήθειας. Ἐνθαῤῥυνόμενος, βέβαια, ἀπὸ τὴν φωνὴ τοῦ Θεοῦ, ποὺ λέει: «Ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε, μὴ φοβοῦ μηδὲ πτοηθῇς». Δηλαδή, προχώρει μὲ ἀποφασιστικότητα σὰν γενναῖος ἄνδρας καὶ ἔχε θάῤῥος· μὴ φοβηθεῖς καὶ μὴ δειλιάσεις. Πρὸ πάντων ὁ Προκόπιος διέπρεψε στὸν ἔλεγχο κατὰ τῶν αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν. Ἐπίσης, ὑποστήριξε τὴν τιμητικὴ προσκύνηση τῶν εἰκόνων. Ἐπειδὴ ὁ Λέων ὁ Ἴσαυρος ἦταν σφοδρὸς εἰκονομάχος, προέβη σὲ διωγμοὺς καὶ βασανιστήρια ἐναντίον τῶν φίλων τῶν εἰκόνων. Σ᾿ αὐτοὺς τοὺς διωγμοὺς ὁ Προκόπιος ἐπισφράγισε τὶς πεποιθήσεις του ὑπὲρ τῶν εἰκόνων μὲ τὰ πολλά του παθήματα.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»