Ο Όσιος Θεοδόσιος ο νέος, ο ιαματικός, γεννήθηκε στην Αθήνα το 862 από ευσεβείς χριστιανούς. Από νεαρή ηλικία φάνηκε η θερμή πίστη που τον διακατείχε και η μεγάλη αγάπη προς τους συνανθρώπους του.
Όταν αποφάσισε να αποσυρθεί στον μοναχικό βίο, μοίρασε την περιουσία του σ’ όσους είχαν ανάγκη και πήγε λίγο έξω από την Αθήνα.
Όμως πολλοί ήταν αυτοί που πήγαιναν για να τον δουν και να τον συμβουλευτούν, κάτι που τον εμπόδιζε να είναι απερίσπαστος και να προσεύχεται με ηρεμία και ησυχία.
Για αυτό το λόγο και για να μπορέσει να μονάσει, κατέφυγε στο Άργος.
Εκεί έγινε Μοναχός και έκτισε ένα ναό στο όνομα του Τιμίου Προδρόμου. Σύντομα η φήμη του έφθασε παντού και πολλοί πήγαιναν για να τον δουν από κοντά να πάρουν την ευχή του και να τον συμβουλευτούν.
Δυστυχώς όμως, όπως συμβαίνει και με τους περισσοτέρους αγίους μας, κάποιοι ιερείς τον φθόνησαν, και τον κατάγγειλαν στον Αρχιεπίσκοπο Άργους, Άγιο Πέτρο, λέγοντας του διάφορα ψέματα και συκοφαντίες, για τον Άγιο.
Ο Αρχιεπίσκοπος όμως κατάλαβε τον φθόνο των συκοφαντών, καθώς και την αφιλοκέρδεια και την ευσέβεια του Θεοδοσίου, με αποτέλεσμα να προστατεύει τον Άγιο και να τον ενισχύει συνεχώς στο θεάρεστο έργο της ελεημοσύνης του.
Ο Άγιος Θεοδόσιος απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς δόσιν θεόδεκτον, τὴν καθαράν σου ζωήν, Θεῶ καθιέρωσας, τῷ ἰαμάτων πηγήν, τὸν τάφον σου δείξαντι, σὺ γὰρ διὰ ἐγκράτειας, καθαρθεῖς τῶν προσύλων, ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, δι’ ἀσκήσεως πόνων διὸ σὲ Θεοδόσιε, ἐν ὕμνοις γεραίρομεν.
Κοντάκιον.
Ήχος πλ. δ΄. Τη υπερμάχω.
Ώσπερ ταμείον ουρανίου αγιάσματος
Των θεοσδότων δωρημάτων δόσιν άφθονον
Φερωνύμως εκομίσω παρά Κυρίου.
Αλλά βλύσον ιαμάτων την ενέργειαν
Τοις εκ πόθου προσπελάζουσι τη σκέπη σου
Και βοώσί σοι, χαίροις Πάτερ Θεοδόσιε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις θείον βλάστημα Αθηνών, και της Αργολίδος, εγκαλώπισμα και φωστήρ, χαίροις ο πηγάζων, ιάματα ποικίλα, τοις σε υμνολογούσιν, ω Θεοδόσιε.