Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
https://agiooros.org/

Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο
https://agiooros.org/viewtopic.php?f=7&t=6876
Σελίδα 3 από 5

Συγγραφέας:  antonios [ Πέμ 05 Νοέμ 2020, 20:43 ]
Θέμα δημοσίευσης:  Re: Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο


Συγγραφέας:  antonios [ Σάβ 07 Νοέμ 2020, 11:43 ]
Θέμα δημοσίευσης:  Re: Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο


Συγγραφέας:  antonios [ Κυρ 06 Δεκ 2020, 14:45 ]
Θέμα δημοσίευσης:  Re: Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο

Ο προφήτης Ελισαίος διέταξε τον άγιο παπα- Νικόλα Πλανά να του λειτουργήσει στον Ναό του με το παλαιό ημερολόγιο.

Διαβάζουμε και αντιγράφουμε από το περιοδικό «ΑΡΧΕΙΟΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ» τεύχος 4 σελ.23-24:
Εδώ αξίζει να αναφέρουμε και ένα ακόμη θαύμα που έζησε αυτή η αγία μορφή, ο παπά-Νικόλας ο Πλανάς. Συγκεκριμένα διαβάζω το κεφάλαιο «Εμφάνισις του Προφήτου Ελισσαίου» από το βιβλίο «ο παπά-Νικόλας Πλανάς. Ο απλοϊκός ποιμήν των απλοϊκών προβάτων», Μάρθας Μοναχής:
«Εις την εποχήν του πρώτου διωγμού των Παλαιοημερολογιτών, ηθέλησε (σ. ο παπά-Νικόλας) να λειτουργήση κατά το πάτριον ημερολόγιον την εορτήν του προφήτου Ελισσαίου. Αλλά φοβούμενος μήπως του παρουσιασθούν εμπόδια, συνεφώνησε με την βοηθόν του αφ’ εσπέρας, να πάνε εις τον Άγιον Σπυρίδωνα του Μαντουκά. Το πρωί επήγεν η ψάλτριά του και τον περίμενε. Η ώρα παρήρχετο και ο παπάς δεν εφαίνετο να έλθη να λειτουργήση. Απηλπίσθη. Ενόμισε πως κάτι σπουδαίον θα του έτυχε, και δεν επήγε ως αυτήν την ώραν. Έφυγε και πήγε εις τον Προφήτην Ελισσαίο (διότι εκεί ήταν το «κέντρον των πληροφοριών»), να ρωτήση τι γίνεται ο παπάς, και να, τον βλέπει μέσα στην εκκλησία να ετοιμάζεται να λειτουργήση! Του έκαμεν παρατήρησιν, γιατί ηθέτησε την συνενόησιν που είχανε κάμει, και ακόμη ότι δεν εφοβήθη, παρά ήλθε μέσα στο κέντρον, μέσα στην βράση του διωγμού. Της λέγει: «Μη με μαλώνεις, γιατί σήμερα το πρωί είδα τον Προφήτη και μου είπε να λειτουργήσω, και να μη φοβηθώ τίποτα, γιατί αυτός θα με προσέχη». Έμεινε η βοηθός του με την συζήτησιν ατελείωτη! – «Μα, πως τον είδες»; Τον ρωτά. Της λέγει: «Σηκώθηκα σήμερα το πρωί και ετοιμάστηκα για τον Άγιο Σπυρίδωνα. Εκάθησα σε μια πολυθρόνα ως που να μου φέρουν το αμάξι. Αυτή την στιγμή, βλέπω μπρός μου τον προφήτην Ελισσαίον, και μου λέγει, να πάω στην εκκλησίαν του να λειτουργήσω»! Έφεραν οι δικοί του το αμάξι και τους λέγει: «Να πήτε του αμαξά να πάη στον Προφήτην…». Άρχισαν τις φωνές οι δικοί του: «Τι είναι αυτά; Αφού είπαμε του αμαξά για τον Άγιο Σπυρίδωνα». – «Αυτό που σας λέγω. Να με πάτε στον Προφήτη. Τον είδα εμπρός μου και με διέταξε».

ΠΗΓΗ


http://metemorfothis.blogspot.com/search/label/%CE%97%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC?updated-max=2019-10-12T13:46:00%2B03:00&max-results=20&start=3&by-date=false

--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος:[ ἤκουσα φωνῆς ἔνδοθέν μοι λεγούσης: «τό παλαιόν ἑορτολόγιον νά ἀκολουθήσετε…»]
Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Κορυφῇ τῶν Ἁγίων Πάντων 6/19 Ἰουνίου '68

Σεβασμιώτατε Ἅγιε Φλωρίνης Αὐγουστίνε,

Ἀπό τήν παραμoνήν τῶν Ἁγίων Πάντων εὐρίσκομαι εἰς τήν Ἁγίαν Κορυφήν. Προχθές ἐτέλεσαμεν τήν πάνσεπτον αὐτῶν ἑορτήν καί ἀναμνησθέντες κατά τό παρελθόν ἔτος τήν προπαραμονήν τῆς ἑορτῆς των ἐν ὧ ἦμην ἔτοιμος διά νά ἀνέλθω εἰς τήν κορυφήν καί τελέσω τήν ἑορτήν, μοί ἐτηλεφωvήσατε νά ἔλθω εἰς Ἀθήνα καί παραστῶ εἰς τήν χειροτονίαν σας (ὡς πρῶτος πνευματικός πατήρ τῆς πρώτης ἡλικίας σας), ἤτις θά ἐγένετο εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου Ὀμονοίας. Σᾶς ἔκαμα ὑπακοήν καί ἦλθα προθύμως καί ὑπερεχάρην, διότι μέ ἠξίωσεν ὁ Κύριος νά ἴδω ἓν ἐκ τῶν πρώτων πνευματικῶν μου τέκνων νά ἀνέλθῃ τῇ τοῦ Θεοῦ χάριτι καί εὐδοκία εἰς τό ὕψιστον ἀξίωμα τῆς Ἀρχιερωσύνης. Νομίζω δέ, ὅτι οὐχί τυχαίως ἐγένετο ἡ χειροτονία ὑμῶν κατά τήν ἡμέραν τῶν Ἁγίων Πάντων. Ἐγένετο κατ' εὐδοκίαν καί οἰκονομίαν Θεοῦ, τοῦ πάντα φιλανθρώπως πρός τό ἐκάστου συμφέρον οἰκονομοῦντος. Ἐγένετο διά νά ἐνθυμῆσθε καί ἑορτάζετε καί τιμᾶτε τήν ἡμέραν ταύτηv, ἐνθυμείσθε πάντας τούς Ἁγίους καί γίνεσθε μιμητής αὐτῶν, γίνετε Ἅγιος, τοῦτο δέ ἐστί καί τό θέλημα τοῦ οὐρανίου μας Πατρός: «γίνεσθε Ἅγιοι ὅτι ἐγώ Ἅγιος εἰμί». Ἀλλά καί οἱ Ἅγιοι Πάντες δέν εὐχαριστοῦνται νά τούς ἑορτάζωμεν μόνον, εὐχαριστοῦνται περισσότερον νά τούς μιμούμεθα, καί τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀκολουθοῦμεν. Οἱ θεοφόροι Ἅγιοι Πατέρες, οἱ τάς Οἰκουμενικάς καί τοπικάς Ἁγίας Συνόδους συγκροτήσαντες, μεταξύ τῶν ἄλλων ἐγγράφων καί ἀγράφων παραδόσεων, ἄς παρέδωκαν ἡμῖν, μᾶς παρέδωκαν καί τό παλαιόν ἡμερολόγιον, ἐπί τῇ βάσει τοῦ ὁποίου ἄπασα ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τελεῖ ἀπάσας τάς κινητάς καί ἀκινήτους ἁγίας ἑορτάς, καί επί 15 περίπου αἰῶνες ἠκολούθει, ἐσεβάσθη καί διεφύλαξε.

Κατά τό ἔτος 1924 ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης, ὁ μή διά τῆς θύρας εἰσελθών εἰς τήν αὐλήν τῶν προβάτων, ἀλλά μοιχικῷ, μασσωνικῷ καί πολιτικῷ τῷ τρόπῳ ὡς κλέπτης εἰσελθών καί ἀναρριχηθείς εἰς τούς θρόνους: πρώτον Αρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, καί κατόπιν τούς Πατριαρχικούς θρόνους Κων/λεως, Ἀλεξανδρείας καί τελευταῖον προσεπάθησεν νά εἰσέλθῃ, οὐχί ἐκ τῆς θύρας ἀλλ' αλλαχόθεν, καί εἰς τόν τῶν Ἱεροσολύμων, "διά νά μολύνη καί αυτόν", ὡς γράφει ό ὅσιος μοναχός Παῦλος ὁ Χοζεβίτης ("Ὀρθ. Τύπος", αριθμ. φύλ. 87), ἀλλ' ἐπελθών ό θάνατος ἐξηφάνισεν καί ἀπώλετο πᾶσα ἡ ἐλπίς αὐτοῦ.

Οὗτος, ὁ κατά τάς ἀψεδείς μαρτυρίας πολλῶν, κατέχων τόν ὕπατον 33ον τῆς μασονίας βαθμόν, ὅλως ἀπερισκέπτως, ἀπρομελετήτως, ἀντικανονικῶς καί παρανόμως μέ 6 μόνον ἀρχιερεῖς ἀντoρθoδόξων φρονημάτων, κατήργησε τό παλαιόν πάτριον Ὀρθόδοξον ἡμερολόγιον καί εἰσήγαγε τό νέον παπικόν καί διήρεσε τήν μίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν εἰς δύο, τήν τῶν παλαιοημερολογιτῶν καί τήν τῶν νεοημερολογιτῶν.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὤρισαν: «Εἴ τις πᾶσαν παράδοσιν ἔγγραφον ἤ ἄγραφον ἀθετεῖ, ἀνάθεμα» καί "ἄπαντα τά παρά τήν διδασκαλίαν καί ὑποτύπωσιν τῶν ἀοιδίμων Πατέρων καινοτομηθέντα καί πραχθέντα ἤ μετά ταῦτα πραχθησόμενα, ἀνάθεμα τρίς». Ἐπειδή τό παλαιόν ἑορτολόγιον εἶναι παράδοσις ἔγγραφος, ἐπειδή τό νέον εἶναι καινοτομία παπικῆς καί μασωνικῆς προελεύσεως, ὅσοι καταφρονοῦν τό παλαιόν ἑορτολόγιον καί ἀκολουθούν τό νέον εἶναι ὑποκείμενοι τῷ ἀναθέματι. Κάθε πρόφασις καί δικαιολογία εἶναι ἀδικαιολόγητος καί "προφάσεις ἐν αμαρτίαις". Οἱ Ἅγιoι Ἀπόστολοι μᾶς παρέδωκαν ἀπό τήν Κυριακήν τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς ἐπί μίαν ἐβδομάδα ἄχρι τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων κατάλυσιν καί μετά τήν ἑορτήν τῶν Ἁγίων Πάντων μίαν ἐβδομάδα νά νηστεύωμεν. Μέ τήν εἰσαγωγήν τοῦ νέου ἑορτολογίου, ὁσάκις τό Πάσχα συμπέση ὄψιμον, καταργεῖται τελείως ἡ νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί ἄλλοτε περιορίζεται εἰς μίαν ἤ δύο ἡμέρας!

Οὐδείς ἐκ τῶν Ἀρχιερέων ἐκτός τοῦ ἀειμνήστου Ἁγίου Μητροπολίτου Κασσανδρείας διεμαρτυρήθη τότε, μόνον τινές Παλαιoημερoλoγίται, ὁ εὐλαβέστατος κ. Τομαρᾶς πρώην Βουλευτής, καί ὀλίγοι ἄλλοι λαϊκοί. Ἐγώ δέν ἔπαυσα ἀπ' ἀρχῆς νά διαμαρτύρωμαι εἰς Πατριάρχας, Ἀρχιερεῖς, Βασιλεῖς, Πρωθυπουργούς, καί νά λέγω καί νά γράφω, ὅτι ἐπειδή κακῶς ἐγένετο ἡ εἰσαγωγή εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος τοῦ νέου παπικοῦ ἑορτολογίου διότι καταργεῖ ἐνίοτε τήν νηστείαν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἔφερεν ἀνωμαλίαν εἰς τήν τάξιν τῆς Ἐκκλησίας, ἔσχισε αὐτήν, κατεδικάσθη δίς ὑπό Ὀρθοδόξων Ἁγίων Συνόδων, δέον νά ἐκβληθεῖ καί νά εἰσαχθῇ τό παλαιόν, τό Ὀρθόδοξον. Ἀλλ' αἱ διαμαρτυρίαι μου ἐγένοντο εἰς ὦτα κωφῶν.

Ἠναγκάσθην τήν παρελθοῦσαν Κυριακήν νὰ ἀνέλθω εἰς τὴν κορυφήν τῶν Ἁγίων Πάντων καί τοῦ Προφήτου Ἠλιού, ἐπ' ὀνόματι τῶν ὁποίων ἔχω κτίσει Ἐκκλησίας εἰς τιμήν καί δόξαν Θεοῦ καί τῶν ὑπ' αὐτοῦ δοξασθέντων Ἁγίων Πάντων, καί γονυπετήσας ἔμπροσθεν τῆς πανσέπτου εἰκόνας αὐτῶν, μετά δακρύων ἐζήτησα παρ' αὐτῶν νά μοί ἀποκαλύψουν ποῖον ἑορτολόγιον ὀφείλω κἀγώ ὁ ἐλάχιστος καί οἱ ἀδελφοί μου, τά πνευματικά μου τέκνα καί πάντες οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί νά ἀκoλoυθῶμεν. Πρίν ἔτι τελειώσω τήν οἰκτράν ταπειvήν μου δέησιν, ἤκουσα φωνῆς ἔνδοθέν μοι λεγούσης: "τό παλαιόν ἑορτολόγιον νά ἀκολουθήσετε τό ὁποῖον σᾶς παρέδωκαν οἱ τάς ἑπτά ἁγίας Οἰκουμενικάς Συνόδους συγκροτήσαντες καί τήν Ὀρθόδοξον πίστιν στηρίξαvτες θεοφόροι Πατέρες καί οὐχί τό νέον τῶν παπῶν τῆς Δύσεως, τῶν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν σχισάντων καί τάς Ἀποστολικάς καί πατρικάς παραδόσεις καταφρονησάντων"!
Τοιαύτην συγκίνησιν, τοιαύτην χαράν, τοιαύτην ἐλπίδα, τοιαύτην ἀνδρείαν καί μεγαλοψυχίαν ἠσθάνθην τήν στιγμήν ἐκείνην, οἵαν σπανίας στιγμάς ἠσθάνθην εἰς ὅλην μου τήv ζωήν ἐν ὤρᾳ προσευχῆς!...

Ἀπό τήv στιγμήν ἐκείνην, ἐσπέραν τῶν Ἁγίων Πάντων, τό πολιτικόν ἑορτολόγιον τό ὁποίον ὡς ξένον καί ἀλλότριον καί ὡς ἀντικανονικῶς, κακῶς καί παρανόμως εἰσαχθέν οὐδέποτε ἐδέχθην καί ἐπί 48 ἔτη ἠγωνίσθην καί μακρυνά ταξίδια επεχείρισα εἰς Ἱεροσόλυμα, Ἀλεξάνδρειαν, Κων/πολιν, διά νά πείσω τούς Πατριάρχας νά ἀποβάλλουν καί νά ἐπαναφέρουν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καλῶς καί νομίμως τό παλαιόν. Ἀπό τήν ἱεράν ἐκείνην στιγμήν ἀστραπιαίως ὤχετο ἐκ τοῦ νοός μου, τῆς διανοίας, τῆς ψυχῆς καί καρδίας μου τό νέον ἑορτολόγιον καί ἀκολουθῶ τό πάτριον Ὀρθόδοξον ἑορτολόγιον τό παλαιόν, ἐν ᾦ ἐγεννήθην, ἐβαπτίσθην, ηὐξήθην, γέγονα ἀνήρ, πρεσβύτης ἐσχατόγηρος καί θά τελευτήσω εὐχαριστῶν, ὑμνῶν, δοξάζων, εὐλογῶν τόν Παντοδύναμον Θεόν, ὅστις οὐκ ἀφήκε με πἐσειν εἰς πλάvην ἤ ἐκκλίνειν ἀριστερά ἤ δεξιά, ἀλλά τήν μέσην καί βασιλικήν καί τήν τῆς μετανοίας καί τῶν θείων Πατέρων ὀδόν βαδίζων πάντοτε, τῇ βοηθείᾳ καί χάριτι Αὐτοῦ, ἐλπίζω νά φθάσω καί νά καταπαύσω εἰς τάς οὐρανίους του σκηνάς, ἔνθα τῶν εὐφραινομένων πάντων ἡ κατοικία.

Ἐγώ, Σεβασμιώτατε, σᾶς ἤκουσα, πού μού εἴπατε πρίν χειροτονηθῆτε Μητροπολίτης ὁλίγους μῆνας, ὅταν σᾶς ἐπέδωκα τό Ὑπόμνημα, τό ὁποίον εἶχον ὑποβάλλει πρός τόν Βασιλέα, τήν Κυβέρνησιν καί τήν Ἱεράν Σύνοδον περί ἐπαναφορᾶς τοῦ παλαιοῦ ἑορτολογίου, ὅτι πρέπει νά ἐπανέλθη ἐφ' ὅσον κακῶς ἔγινεν ἡ εἰσαγωγή τοῦ νέου καί ἐφ' ὅσον ὅλαι σχεδόν αἱ Ὀρθόδοξαι Ἐκκλησίαι ἀκολουθοῦν τό παλαιόν, θά φροντίσετε καί ὑμεῖς μέ τινας γνωστούς σας Ἀρχιερεῖς διά νά ἐπανέλθη, ἀλλ' ἀφοῦ σᾶς τό ὑπενθύμησα καί πάλιν μοί εἴπατε νά τό ἀφίσωμεν βραδύτερον, καί πάλιν σᾶς ἤκουσα.
Βεβαίως ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Xρυσόστoμος, ὁ πρό ὀλίγων ἡμερῶν ἀναχωρήσας τῶν προσκαίρων, μοῦ εἶχε εἴπει, ὅτι θά ἐφpόvτιζε νά ἐπαναφέρῃ εἰς τήν Ἐκκλησίαν τό πάτριον ἑορτολόγιον πρίν ἀποθάνῃ, ἀλλά δέν ἐπρόφθασε. Ἐπειδή καί ἡμεῖς δέν γνωρίζομεν τήν ὤραν καί τήν στιγμήν τοῦ θανάτου, ὀφείλομεν πρίν ἔλθει ἡ φοβερά ὤρα τοῦ θανάτου νά φροντίσωμεν νά μετανοήσωμεν καί δι' ὅλας τάς ἀμαρτίας μας, ἀλλά καί διά τό πάτριον ἑορτολόγιον, τό ὁποίον ἀφίσαμε καί ἀκολουθοῦμεν τό παπικόν ἑορτολόγιον, τό ὁποίον κακῶς, ἐσφαλμένως, καί παρανόμως ἕνας Πατριάρχης μασόνος μέ 6 ἀρχιερείς τό εἰσήγαγεν καί οἱ ἀρχιερεῖς τῆς Ἑλλάδος τό ἐδέχθησαν, φοβηθέντες περισσότερον τήν σπάθη τοῦ τότε ἀρχηγοῦ τῆς ἐπαναστάσεως Πλαστήρα ἀπό τόν φόβον τοῦ Θεοῦ!

Μή νομίζωμεν ὡς μηδαμινόν τό ὅτι ἀκολουθοῦμεν τό παπικόν ἡμερολόγιον. Εἶvαι παράδοσις καί ὡς παράδοσιv ὀφείλομεv vά τήv φυλάσσωμεv διότι ὑποκείμεθα εἰς ἀvάθεμα. "Εἴ τις πᾶσαν παράδοσιv ἔγγραφοv ἤ ἄγραφοv ἀθετεῖ, ἀvάθεμα" ὁρίζει ἡ Ζ΄ Οἰκουμεvική Σύvοδος.

Ἐγώ σᾶς ἔκαμα ὑπακοήv, τώρα θά κάvετε καί ὑμεῖς ὑπακοήv ὄχι εἰς ἐμέvα ἀλλά εἰς τούς θεοφόρους Ἀγίους Πατέρας. Καί ὅπως ἠγωvίσθητε πρίv ὡς Ἱεροκηρυξ καί ἤδη ὡς Ἀρχιερεύς ἐvαvτίον πάσης φαυλότητος, κακοηθείας, ἀσέμvωv θεάτρωv, κιvηματογράφωv, καρvαβαλίωv καί μόvοv διά τό παλαιόv ἑορτολόγιοv δέv ἠγωvίσθητε ὡς ἔδει, ἤδη ἐπέστη ἡ ὤρα vά ἀγωvισθῆτε. Ἐάν σιωπήσωμεv καί δέv ἀγωvισθώμεv διά vά ἐπαvέλθη τό πάτριοv ἑορτολόγιον εἰς τήν Ἐκκλησίαv, ἡ σιωπή μας σημαίvει, ὅτι παραδεχόμεθα τό νέοv παπικόv ὡς ὀρθότεροv.

Καί ἐφ' ὅσον ἀκολουθῶμεv τό vέοv παπικόv χωρίς νά ἐvαντιωθῶμεv, κατά συvέπειαv εὐκόλως θά δεχθῶμεv καί ὅσα μᾶς σερβίρουv οἱ νεωτερισταί Ἀμερικῆς, Εὐρώπης ἀρχιερεῖς καί ἐvίοι κληρικοί, ὅτι αἱ παραδόσεις, τά δόγματα, οἱ ἱεροί Κανόvες, τά Μυστήρια ἐπαλαιώθησαν, χρήζουν ἀvτικαταστάσεως διά νέων, διότι ἡ vεολαία δέν τά παραδέχεται.

Ἱερεύς τις ἐτόλμησε, ὦ τῆς αὐθαδείας καί ἀσεβείας του vά εἴπη, ὅτι καί ό Χριστός καί αὐτός ἐπαλαιώθη. Λοιπόν δέv εἶvαι καιρός vά σιωπᾶτε πλέοv. Πρέπει vά συστήσετε εἰς τήν Ἱεράv Σύvοδον vά ἀvαγvωρίση ὅτι τό νέοv ἡμερολόγιον δέv εἰσήχθη κανονικῶς, δέν τό ἐθέσπισε Οἰκουμενική ἤ Τοπική Σύνοδος, διό νά ἀπoβληθῆ καί vά ἐπανέλθη τό παλαιόν, τό ὁποίον ἠκολούθει ἐπί 15 περίπου αἰώνας ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία.

Λοιπόν μή ἀvαβάλλετε. Σπεύσατε!

Ὁ Σεβασμιώτατος Παροναξίας, εἰς ὅν ἔστειλα ἀναφοράν καί ἐπιστολήν, ὅτι ἀπό τήν ἑορτήν τῶν Ἁγίων Πάντων ἀκολουθῶ τό ἑορτολόγιον, ὅπερ μοί παρέδωκεν ή Ὀρθόδοξος Ἐκλησία, ἤλθεν εἰς τήν Mονήν μοί ἔφερε τήv ἀναφοραν καί μοι εἶπεν ὅτι οὔπω ὁ καιρός, ἐγώ δέ τῷ είπον, τό θέλημα τοῦ Κυρίου θά γίνη.

Ὁ π. Ἐπιφάνιος μοι είχεν εἴπει, ἐάν ὁ Παροναξίας δέν μᾶς ἐπιτρέψει νά ἀκολουθοῦμεν τό παλαιόν νά τῷ γράψω, καί θά ἀναφέρει εἰς τήν Σύνοδον, ὅτι ὑπάρχει νομοθετικόν διάταγμα τό ὁποίον ἐπιτρέπει, ὅσοι θέλουν εἶναι ἐλεύθεροι νά ἀκολουθοῦν τό παλαιόν ἡμερολόγιον. Σήμερον θά τῷ γράψω.

Μετά σεβασμοῦ

Ἀρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος

Συγγραφέας:  antonios [ Παρ 11 Δεκ 2020, 19:44 ]
Θέμα δημοσίευσης:  Re: Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο


Συγγραφέας:  antonios [ Τετ 24 Μαρ 2021, 12:33 ]
Θέμα δημοσίευσης:  Re: Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο

Ο Αναθεματισμός και Αφορισμός του Νέου Ημερολογίου


Συγγραφέας:  antonios [ Δευτ 19 Απρ 2021, 12:42 ]
Θέμα δημοσίευσης:  Re: Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο


Συγγραφέας:  antonios [ Σάβ 16 Οκτ 2021, 22:10 ]
Θέμα δημοσίευσης:  Re: Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο (ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΔΡΑΣ)

ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΔΡΑΣ


Συγγραφέας:  antonios [ Τρί 19 Οκτ 2021, 08:45 ]
Θέμα δημοσίευσης:  Re: Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο

ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΚΟΤΤΕΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ - ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ


Συγγραφέας:  antonios [ Τετ 20 Οκτ 2021, 07:36 ]
Θέμα δημοσίευσης:  Re: Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο---Η Γ ΘΕΙΑ ΕΜΦΑΝΙCIC ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ CΤΑΥΡΟΥ


Συγγραφέας:  antonios [ Κυρ 24 Οκτ 2021, 11:16 ]
Θέμα δημοσίευσης:  Re: Re:Παλαιόν και νέον εορτολόγιο

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΥΡΟΥ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΤΟΥ Γ' (1713 – 1791) ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Τό παρ’ ἡμῖν πασχάλιον ἀσύστατον οὐκ ἔστιν, ὡς καταφλυαρεῖ αὐτός ὁ δυσσεβής Λατῖνος, ἀλλ’ ὡς ἀκόλουθον αὐτό τοῖς ὁρισθεῖσιν ὅροις n πατέρων ἱερῶν ἡμῶν, μένει ὀρθόν ἀεί τε καί εἰς αιῶνας σταθερόν διαμενεῖ ἐκεῖνο. ἕως περ οἱ ἥν ἔλεγε τάξιν διαφυλάξει σῶαν, ἀπαρασάλευτον, ἀρίστως ἐσκεμμένην πατράσι θείοις τοῖς ἡμῶν, ὧνπερ οὐδείς τῶν νῦν γε οὔτε οἶδε έπιστήμην τήν τῆς ἀστρονομίας κατ’ ἐκείνους πολυμαθεῖς, οὔτε ἁγιωσύνην ἔχει καί καθαρότητα, πλήν εἰ μή που δοκήσει τά δ’ ἄλλα φίλτατε εἰσί μακράν τῆς ἀληθείας τοῦ Πάσχα γάρ διορισμῶν τεσσάρων ὑπαρχόντων πρῶτος αὐτῶν ἐντέλλεται, ὡς δεῖ τελεῖν τό Πάσχα, μετά γε τήν ἑαρινήν φίλε ἰσημερίαν ὁ δεύτερος, ὡς μή αὐτήν τῆς τελετῆς ἡμέραν ἐκείνης ἰουδαϊκῆς, τοῦ φάσκα τῶν Ἑβραίων ὁ τρίτος ὅτι οὐχ ἁπλῶς μετά ἰσημερίαν, ἀλλά πρώτην πανσέληνον τήν μετ’ ἰσημερίαν ὁ τέταρτος ὅτι γε καί μετά τήν ἡμέραν τῆς πανσελήνου παρευθύς τῆ πρώτη ἑβδομάδι ὅθεν οὐδείς ὅλων βροτῶν ἐκείνους νομισάτω πατέρας παναρίστους τε διέλαθε καί θείους τό λάθος τοῦτο τό δοκοῦν ἵνα παρά τῶν νῦν γε κρείττονος διορθώσεως ἐν τύχη ἀστρονόμων τῆ γάρ Κυρίου χάριτι ἀπό πρώτης συνόδου καί ἕως γε τῆς σήμερον ἂεί Πάσχα τό θεῖον γίνεται μετά νομικόν, καί ἐν Κυριακῆ γε, καί σύγχυσιν οὐκ ἔγνωμέν τινά μέχρι τῆς δεῦρο ἵν’ εἰς διόρθωσιν αὐτοῦ ἡμεῖς γε ἀναστῶμεν διετυπώθη γάρ καλῶς ἁγίοις τοῖς πατράσι, καί διαμένει ἄπταιστον ἀεί καί εἰς αἰῶνας κακῶς δέ ἀφηρέθησαν παρά τῶν ἀστρονόμων τῶν νῦν Ρώμης τῆς παλαιᾶς αἱ ἡμέραι παρ’ Ὀκτωβρίου τοῦ μηνός πρός γάρ τοῖς ἄλλοις πᾶσι καί σύγχυσιν ἐν ἑαυτῶ τό νέον περιέχει αὐτῶν τό ὡρολόγιον, ἀνατροπήν τε ἔτι ἐπαναθεωρούμενον εἰ γάρ δι’ ὅλων χρόνων τεσσάρων καί τριάκοντα ἅμα τοῖς ἑκατόν γε νυχθήμερον συνάγουσιν ἕν οἱ ἀστρονομοῦντες εὔδηλον τοίνυν ὅτι γε ἀπό πρώτης συνόδου δύο καί τεσσαράκοντα κ’ ἔτι τετρακοσίων πρός δέ χιλίων τε ἐτῶν ἄχρι νῦν διελθόντων ὡς δέκα καί ὀκτώ ἐτῶν σύν τοῖς τριακοσίοις τό πρῶτον ἀπό τοῦ Χριστοῦ προπαρεληλυθότων μέχρι πρώτης συνάξεως τῆς ἐπί Κωνσταντίνου ἐξαιρουμένων ἑκατόν ἑπτά καί ἑβδομήντα ἀφ’ οὗ τό ὡρολόγιον ἐγένετο Λατίνων ἡμέραι μόνον έννέα συνάγονται καί δέκα ὧραι παρά μισήν στιγμή, καί ἔτι λείπεταί τι εἰ δέ δι’ ἑκατόν ἐτῶν καί εἴκοσι ὡς ἄλλοι λέγουσιν ἕν νυχθήμερον γενήσεται καί ἔσται, ἡμέραι δέκα ἔσονται, πρός δέ καί ὧραι δέκα, καί πλεονάζει ὡς ὁρᾶς ἐπισφαλῆ δέ ταῦτα ἀλλά καί τούς δεινούς ἐμπείρους ἀστρονόμους τόν Πτολεμαῖον δηλαδή καί ἄλλους ἐσφαλμένον εὑρίσκονται ταῦτα τῶν νῦν, ἐν γάρ τριακοσίοις χρόνοις ἐκεῖνοι κι’ ἔτι πρός ἕν τινῶν νυχθημέρων συνάγεσθαι ἀποφαίνονται μάλιστ’ ὁ Πτολεμαῖος οὐκ ἀπό τῆς κινήσεως τοῦτο τῆς τοῦ ἡλίου, ποιεῖται γάρ τήν κίνησιν ἐκεῖνος ὁμαλήν τε καί ὅλως ἀπαράκλιτον, ἀλλά γίνεται τοῦτο παρά τήν ἀπαρίθμησιν τῶν ἡμερῶν τοῦ χρόνου καί κατά τούτους γίνονται τέσσαρες δή ἡμέραι, καί ὧραι πέντε καί στιγμαί δύο καί δέκα μόνον. ἀπό τῆς κατά Νίκαιαν συνόδου τῆς μεγίστης, μέχρι ἐτῶν τῶν ἄνωθεν προαπηριθμημένων ἀναμεμετρημένων οὖν τούτων τοιουτοτρόπως καί τῆ σοφία τῆ τῶν νῦν Ἑλλήνων καί ἀρίστων ἔτι τε ἀναδείκνυται, ὡς ἔξω παντός λόγου οἱ ἀστρονόμοι παλαιᾶς ἐξέβαλον τῆς Ρώμης τοῦ ‘Οκτωβρίου τοῦ μηνός τάς δέκα τάς ἡμέρας ἵνα φανῶσιν ὡς δοκεῖ μόνον γε τοῖς ἀνθρώποις ποιεῖν τί δόξης ἕνεκα κενῆς τε καί ματαίας ὑπάρχον βέλτιον αὐτοῖς τοῦ μή καινοτομεῖν τε καί τοιαῦτα μεταποιεῖν, καί στάσεως μεγίστης ταῖς ἐκκλησίαις γίνεσθαι αἰτίους τοῦ Κυρίου ἤ κἄν γε τούτων ἕνεκα τοῦ μή βίαν ἐπάγειν ὡς τό τ’ αὐτό ὑπέφερον εἰδέτι πλατυτέραν διδασκαλίαν ἀγαπᾶς περί ὡρολογίου ἴδε είς βίβλον σεβαστοῦ τήν τοῦ Τραπεζουντίου ἴδε Ματθαῖον Βλάσταριν, ἴδε καί Βαλσαμῶνα ἴδε καί τό κανόνιον τῆς πρώτης τῆς συνόδου καί τόν κανόνα τόν αὐτῆς, οὕς πάντας ἀποβλήτους τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀκοινωνήτους τούς παραλύειν θέλοντας, καί τούς κατατολμῶντας, τούς ὅρους καί ἀπόφασιν συνόδου τῆς ἁγίας μεγάλης οίκουμενικῆς τῆς ἐν Νικαίᾳ πόλει συγκροτηθείσης εὐσεβῶς ὑπό τοῦ Κωνσταντίνου εὐσεβεστάτου ἄνακτος περί τοῦ θείου Πάσχα, καί τέλος ἴδε σύνοδον τήν κατ’ ὠρολογίου ἤτοι κατά λατινικοῦ νέου καλενδαρίου, τήν γεγονυῖαν εὐσεβῶς ἐπί Ἱερεμίου τοῦ Κωνσταντινουπόλεως, καί τούς κανόνας ταύτης καί γράμμα τό ἀποσταλέν πρός τόν Φιλαδελφείας καί τούς ἐφόρους τοῦ Ναοῦ ἁγίου Γεωργίου. καί ἄφες τόν νεκρόν αὐτόν νεκρούς τούς τούτου θάπτειν καί πρᾶξιν τήν συνοδικήν τήν τότε γεγονυῖαν, περί ἀποβολῆς αὐτῶν νέου καλενδαρίου καί ἐκ τούτου γνώσει ἀκριβῶς ὅτι γε οἱ Λατῖνοι ἀπώλεσαν πασχάλια τά τούτων καί τήν πίστιν τήν εὐσεβῆ καί πατρικήν καί ὀρθοδοξοτάτην, καινοτομίαις ταῖς αὐτῶν μεγίσταις βλασφημίαις, ταῖς εἰς τό πνεῦμα, καί υἱόν διό μετά τῶν πρώτων συντάττονται αἱρετικῶν, καί σύν ἐκείνοις ἅμα παραδοθήσονται πυρί ἐσχάτω αἰωνίῳ οἷς μεθ’ ἡμῶν καί σύ εἰπέ εὐαγγελιζομένοις παρ’ ὅ γε παρελάβομεν ἀνάθεμα πολλάκις, ρῖψον φιλίαν τήν αὑτοῦ, μή λάμβανε εἰς οἶκον, μήτε χαίρειν λέγε αὐτῶ φέροντι ἀλλοτρίαν διαδασκαλίαν, διδαχήν Χριστοῦ μου ἐναντίαν Θεός δέ ὁ δυνάμενος τά πάντα καί σόν φίλον παρασκευάσειεν αὐτοῦ τήν πλάνην ἐπιγνῶναι, ἡμᾶς δέ ἀπαλλάγειε τῶν τούτων ζιζανίων, καί οἷα σῖτον καθαρόν πάντας εἰς ἀποθήκας συνάξειε τάς ἑαυτοῦ ἡμᾶς τούς ὀρθοδόξους.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

Το δικό μας (των Ορθόδοξων) πασχάλιο δεν είναι αβάσιμο, όπως φλυαρεί πολύ αυτός ο ασεβής Λατίνος, αλλά ακολουθεί όσους όρους ορίσθηκαν από τους Αγίους Πατέρες μας, μένει ορθό πάντα και στους αιώνες σταθερό εκείνο παραμένει. Ώστε ως τώρα οι θείοι Πατέρες μας διαφύλαξαν σωστή την τάξη, απαρασάλευτη, άριστα σχεδιασμένη από τους πατέρες μας, ενώ κανείς από τους τωρινούς δεν γνωρίζει την επιστήμη της αστρονομίας όπως εκείνοι οι πολυμαθείς, ούτε έχουν αγιοσύνη και καθαρότητα (ψυχής), εκτός από αυτά που (αυτός) νομίζει. Όλα τα άλλα αγαπητέ είναι μακριά από την αλήθεια (καθώς) για το Πάσχα υπάρχουν τέσσερις διορισμοί: Ο πρώτος από αυτούς εντέλλεται, πως πρέπει να τελούμε το Πάσχα, μετά την εαρινή ισημερία φίλε. Ο δεύτερος, να μην τελούμε την ίδια ημέρα, την ιουδαϊκή, το Πάσχα των Εβραίων. Ο τρίτος ότι όχι απλώς μετά την ισημερία, αλλά την πρώτη πανσέληνο μετά την ισημερία. Ο τέταρτος ότι και μετά την ημέρα της πανσελήνου παρευθύς την πρώτη εβδομάδα. Λοιπόν κανείς από αυτούς τους απλούς ανθρώπους μη νομίζει ότι οι πανάριστοι και θείοι πατέρες έκαναν λάθος, τo λάθος αυτό το νομίζουν για να επιτύχουν μεγαλύτερη διόρθωση από τους σημερινούς αστρονόμους. Με τη χάρη του Κυρίου και σύμφωνα με την Πρώτη Σύνοδο και έως σήμερα πάντα το θείο Πάσχα γίνεται μετά το νομικό και ημέρα βέβαια Κυριακή και σύγχυση δεν γνωρίσαμε καμία μέχρι τώρα ώστε να προβούμε σε διόρθωση αυτού. Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε ότι καλά διατυπώθηκε από τους Αγίους Πατέρες και διαμένει χωρίς λάθος πάντα και σε όλους τους αιώνες. Κακώς μάλιστα αφαιρέθηκαν τώρα από τους αστρονόμους της παλαιάς Ρώμης οι ημέρες από τον Οκτώβριο μήνα που συν τοις άλλοις αφ' εαυτού υπάρχει σύγχυση στο νέο αυτών ημερολόγιο, ανατροπή και ακόμη συνεχώς αναθεωρούμενο. Και αν με όλους τους χρόνους τριάντα τέσσερις (34) και ακόμη εκατό νυχθήμερα συνάγουν σε ένα οι διατρίβοντες την αστρονομία γίνεται ολοφάνερο ότι από την Πρώτη (Οικουμενική) Σύνοδο προ 1442 ετών έως τώρα που παρήλθαν, όπως και 318 ετών από την γέννηση του Χριστού, που πέρασαν πριν, μέχρι την πρώτης σύναξη που έγινε επί Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, εξαιρουμένων 177 ημερών αφότου έγινε το ημερολόγιο των Λατίνων (Παπικών) μόνον εννέα και δέκα ώρες παρά μισή στιγμή μαζεύονται και ακόμη κάτι υπολείπεται. Εάν όπως άλλοι λένε, με 120 έτη θα γίνει ένα νυχθήμερο (24ώρο) και θα γίνει, θα υπάρξουν δέκα ημέρες, και ακόμη δέκα ώρες και πλεονάζουν καθώς βλέπεις ως επισφαλή αυτά αλλά και τούς δεινούς, έμπειρους αστρονόμους, τον Πτολεμαίο δηλαδή και άλλους, εσφαλμένους βρίσκουν οι σημερινοί, εκείνοι αποφαίνονται σε τριακόσια χρόνια κι ακόμη προς ένα από τα νυχθήμερα συγκεντρωμένα, μάλιστα ο Πτολεμαίος όχι από την κίνηση αυτού του ήλιου, εκείνος κάνει την κίνηση ομαλή και όλως χωρίς παρέκκλιση, αλλά γίνεται αυτό παρά την απαρίθμηση των ημερών του χρόνου και κατά αυτούς γίνονται τέσσερις ημέρες, και πέντε ώρες και 12 στιγμές μόνον. Από την Μέγιστη Σύνοδο της Νίκαιας, μέχρι τα προαναφερθέντα έτη που αναμετρούνται λοιπόν τοιουτοτρόπως και με τη σοφία των νυν Ελλήνων και αρίστων, ακόμη αποδεικνύεται πως χωρίς κανένα λόγο οι αστρονόμοι της παλαιάς Ρώμης εξέβαλαν από τον Οκτώβριο μήνα τις δέκα ημέρες για να φανούν όπως νομίζουν μόνον στους ανθρώπους εξαιτίας της κενής και ματαίας δόξας παρότι ήταν καλύτερο γι' αυτούς να μην καινοτομήσουν και να αλλάξουν αυτά, και έτσι να γίνουν αίτιοι μεγάλης στάσης (ακαταστασίας) στις Εκκλησίες του Κυρίου ή και αν ακόμη εξαιτίας αυτών δεν θες βιαστικά να συμπεράνεις ότι το ίδιο (πρόβλημα) αντιμετώπισαν, δες ακόμη πλατύτερα την διδασκαλία αν αγαπάς περί ημερολογίου δες στο βιβλίο του σεβαστού Τραπεζούντιου, δες στον Ματθαίον Βλάσταρη, δες και στο Βαλσαμώνα, δες και στο κανόνιο της Πρώτης (Οικουμενικής) Συνόδου και τον κανόνα αυτής, κατά τον οποίο πάντες είναι απόβλητοι από την Εκκλησία του Χριστού και ακοινώνητοι, όσοι θέλουν να ανατρέψουν (τις παραδόσεις) και αυτούς που τολμούν, τούς όρους και την απόφαση της Συνόδου της Αγίας μεγάλης Οικουμενικής (Συνόδου) που συγκροτήθηκε στην πόλη της Νίκαιας ευσεβώς από τον ευσεβέστατο βασιλιά Κωνσταντίνο για το θείο Πάσχα και τέλος δες και την Σύνοδο κατά του λατινικού νέου ημερολογίου, που έγινε ευσεβώς επί Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίου και τους κανόνες αυτής και το γράμμα που αποστάλθηκε προς τον Φιλαδελφείας και τους εφόρους του Ναού του Αγίου Γεωργίου. Και άσε τον νεκρό αφ' εαυτού του να θάψει τους νεκρούς του και την πράξη την συνοδική που τότε έγινε, περί αποβολής αυτών και του νέου καλενδαρίου και από αυτό να γνωρίζεις ακριβώς ότι οι Λατίνοι απώλεσαν τα πασχάλια (των Πατέρων) και την πίστη την ευσεβή και πατρική και άκρως ορθόδοξη, οι καινοτομίες τους αυτές είναι μέγιστες βλασφημίες, αυτές προς το πνεύμα και προς τον υιό γι' αυτό με τους πρώτους αιρετικούς συντάσσονται, και μαζί με εκείνους θα παραδοθούν σε έσχατο και αιώνιο πυρ για τους οποίους και εσύ μαζί μας πολλές φορές να πεις ανάθεμα σε όσους διδάσκουν ενάντια σε αυτά που παραλάβαμε, απέρριψε την φιλία αυτού, μην τον δέχεσαι στο σπίτι σου, μήτε χαίρετε να του λες σε αυτόν που φέρνει ξένη διδασκαλία, διδαχή που εναντιώνεται στο Χριστό μου. Ο Θεός ο δυνάμενος τα πάντα και τον φίλο σου να τον αλλάξει και να τον κάνει να κατανοήσει την πλάνη του κι εμάς να απαλλαγούμε από αυτά τα ζιζάνια, και σαν σίτο καθαρό να μας συνάξει όλους τους Ορθοδόξους στις αποθήκες του.

ΠΗΓΗ: «ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Γ΄ (1713-1791) ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ. ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ» (ΛΑΡΙΣΑ 2000). Μελέτη του Διδάκτορος Θεολογίας κ. Αθανάσιου Χρυσοβέργη.

Σελίδα 3 από 5 Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group
https://www.phpbb.com/