Χαίρε Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά σου, χαίρε η τον ασπασμόν του Αγγέλου δεξαμένη, χαίρε η αξιωθείσα γενέσθαι Μήτηρ Θεού. Συ ει, θεογεννήτρια, της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον. Συ ει, θεομήτορ, η τροφός της ζωής
ημών. Συ ει, Αειπάρθενος Κόρη, η ευφροσύνη πασών των γενεών. Συ ει, Παρθενομήτορ, η πέτρα η ποτίσασα τους διψώντας την ζωήν. Συ ει, απειρόγαμος μήτηρ, η διάδοχος τροφή του μάννα. Συ ει, άγαμος νύμφη, η διάκονος της τροφής της αγίας. Συ ει, ζωοτόκος, η έμψυχος τράπεζα η τον άρτον ζωής χωρήσασα. Συ ει, καλλιτόκος, η ακένωτος πηγή, η το ύδωρ το ζων αναβλύσασα. Συ ει, μητροπάρθενε, η ανήροτος χώρα η τον θείον βλαστήσασα στάχυν. Συ ει, πανάμωμος νύμφη, το ηδύπνοον κρίνον το πιστούς ευωδιάζον. Συ ει, πανακήρατος κόρη, το σκήπτρον της Ορθοδοξίας.


Συ ει, αγνή Παρθένε, ο πύργος ο ασάλευτος της Εκκλησίας. Συ ει, του κόσμου δέσποινα, όχημα το Πανάγιον του επί των Χερουβειμ. Συ ει, των Αγγέλων βασίλισσα, το πανάριστον οίκημα του επί των Σεραφείμ. Συ ει, Παρθένε θεόνυμφε, το έμψυχον παλάτιον του παμβασιλέως. Συ ει Ανύμφευτε νύμφη, το χωρίον το ευρύχωρον του αχώρητου. Συ ει, μεγαλοτόκος, η τον Θεόν αφράστως γεννήσασα. Συ ει, Θεοκυήτορ, η τον αχώρητον εν γαστρί χωρήσασα. Συ ει, Άχραντε Παρθένε, ο ναός ο ακατάλυτος. Συ ει, απειρολεχής νύμφη, ο ναός του Θεού ο έμψυχος. Συ ει, Πάνσεμνε Κόρη, ουρανού και γης ισόρροπον οίκημα. Συ ει, Παναγία Παρθένε, της αχώρητου φύσεως χωρίον ευρύχωρον. Συ ει, αμίαντος Κόρη, ο φαεινός όρθρος ο τον ήλιον φέρων της δικαιοσύνης. Συ ει, ευλογημένη Παρθένε, του φωτός το οικητήριον, εξ ου το φως τω κόσμω εξανέτειλεν. Συ ει, πάναγνε, νύμφη, η αυγή της μυστικής ημέρας. Συ ει, άσπιλε κόρη, η ακτίς του αδύτου φέγγους. Συ ει, αμόλυντε Παρθένε, η του Χριστού κατά σάρκα Μήτηρ. Συ ει, άφθορος κόρη, η αληθώς και κυρίως τον Θεόν Λόγον σεσαρκωμένον τεκούσα.



Συ ει, Αγία Παρθένε, η τον Θεόν Λόγον ως βρέφος εν ωλέναις βαστάσασα. Συ ει, Πανάχραντε Δέσποινα, η τον τροφέα των όλων ως μήτηρ θηλάσασα. Συ ει, σεπτόν κειμήλιον της Οικουμένης απάσης. Συ ει, ο τόμος εν ω θείω δακτύλω ο λόγος του Πατρός εγγέγραπται. Συ ει, δοχείον ουρανίου ευφροσύνης. Συ ει, οδηγός των πιστών σωφροσύνης. Συ ει, λειμών ευωδιάς. Συ ει, παράδεισος αφθαρσίας. Συ ει, η κλεις της των Ουρανών βασιλείας. Συ ει, η ολκάς των δεομένων σωτηρίας. Συ ει, προνοίας Θεού ταμείον. Συ ει, σοφίας Θεού δοχείον. Συ ει, φωτός ένδυμα. Συ ει, αρετής εφέστιον. Συ ει, παρθένων το καύχημα. Συ ει, μητέρων αγλάισμα. Συ ει, αγνείας θησαύρισμα. Συ ει, παρθενίας ωράϊσμα. Συ ει, το στέφος της εγκράτειας. Συ ει, το άνθος της αφθαρσίας. Συ ει, η στύλος της παρθενίας. Συ ει, η πύλη της σωτηρίας. Συ ει, ο αρχηγός νοητής αναπλάσεως. Συ ει, ο χορηγός θεϊκής αγαθότητος. Συ ει, στερρόν της πίστεως έρεισμα. Συ ει, λαμπρόν της χάριτος γνώρισμα. Συ ει, των Αποστόλων το ασίγητον στόμα. Συ ει, των αθλοφόρων το ανίκητον θάρσος.



Συ ει, πρεσβείας δεκτόν θυμίαμα. Συ ει, του κόσμου παντός εξίλασμα. Συ ει, Θεού προς θνητούς ευδοκία. Συ ει, θνητών προς Θεόν παρρησία. Σε την αειπάρθενον Θεοτόκον η του Θεού αγαθότης προώρισε γενέσθαι μητέρα της σωτηρίας. Σε προ αιώνων οι προφήται ως Παρθένον και Νύμφην Θεού προεκήρυξαν. Συ ει, η ολόφωτος νεφέλη η τον λαόν του Θεού σκέπουσα. Συ ει, η πύρινος στήλη, η τον νέον Ισραήλ φωταγωγούσα. Συ ει, η σκηνή του μαρτυρίου, ην το θείον επεσκίασε. Συ ει, η κιβωτός της Διαθήκης εν η ο λόγος του Θεού διέμεινεν. Συ ει, ράβδος του Ααρών η το ανθός, τον Χριστόν, βλαστήσασα. Συ ει, η στάμνος η το ουράνιον μάννα χωρήσασα. Συ ει, η κλιμαξ του Ιακώβ δι' ης κατέβη ο Θεός. Συ ει, ο πόκος ο ένδροσος, ον Γεδεών προεθεάσατο. Συ ει, το όρος το αλατόμητον εξ ου αρρήτως ο ακρογωνιαίος ετμήθη λίθος Χριστός. Συ ει, η θάλασσα η ποντίσασα Φαραώ τον νοητόν. Σε ο Ησαΐας, προκατήγγειλε παρθένον και μητέρα του Εμμανουήλ. Σε ο Ιεζεκιήλ προαναφώνει την πύλην την κεκλεισμένην δι' ης εισελεύσεται ο Θεός. Συ ει, η λαβίς η μυστική η συλλαβούσα τον άνθρακα Χριστόν. Συ ει, θεόνυμφε κόρη, η ανύμφευτος νύμφη η αξιωθεισα γενέσθαι μήτηρ Χριστού του Θεού.