Όποιος θέλει, είπε ο Κύριος να με ακολουθήσει και να γίνει μαθητής μου ας απαρνηθεί τον εαυτό του κι ας πάρει τη σταθερή απόφαση να υποστεί για μένα όχι μόνο κάθε θλίψη και δοκιμασία αλλά και θάνατο σταυρικό, και τότε ας με ακολουθεί.

Τι σημαίνει όμως «απαρνούμαι τον εαυτό μου»;


Σημαίνει δυο πράγματα.

Πρώτα ότι νεκρώνω τον παλαιό εαυτό που κρύβω μέσα μου, τον διαγράφω από τη ζωή μου.

Παύω να υπάρχω γι΄ αυτόν.

Αρνούμαι δηλαδή και νεκρώνω τα θελήματα, τις επιθυμίες και τις ροπές του παλαιού ανθρώπου.

Ακόμη κι αν τον δω να επαναστατεί, να αντιδρά, να επιζητεί με μανία και επιμονή καθετί αμαρτωλό εγώ δεν υποκύπτω, δεν του δίνω σημασία.

Έχω αρνηθεί όχι μόνο κάτι από τον εαυτό μου αλλά όλο τον παλαιό εαυτό μου.

Αρνούμαι τον παλαιό εαυτό μου σημαίνει ταυτόχρονα ότι υποτάσσομαι στο Άγιο θέλημα του Θεού.

Αυτό σημαίνει ότι ακολουθώ τον Κύριο όπου με οδηγεί.

Και υπομένω όλες τις θλίψεις που επιτρέπει στη ζωή μου για τον εξαγιασμό μου.

Μέχρι του σημείου να περιφρονώ ακόμη και το θάνατο.

Διότι αυτό σημαίνει να σηκώνω διαρκώς τον σταυρό των θλίψεων και της θυσίας.

Όπως κάθε κατάδικος σήκωνε ως μελλοθάνατος τον σταυρό του έτσι κι εγώ πρέπει να σηκώνω τον δικό μου σταυρό περιμένοντας το μαρτύριο.

Με την απόφαση να είμαι έτοιμος σε κάθε στιγμή, αργά ή γρήγορα, να πεθάνω, αν μου το ζητήσει ο Κύριος.

Και να προχωρώ με τέτοια διάθεση όχι για λίγο αλλά σε όλη μου τη ζωή.

Να σηκώνω τον σταυρό των θλίψεων όχι αναγκαστικά, επειδή δεν μπορώ να κάνω αλλιώς αλλά με χαρά κι ελπίδα, με τη συναίσθηση ότι ο δρόμος της υποταγής στο θέλημα του Θεού τον οποίο βαδίζω σηκώνοντας τον σταυρό των θλίψεων είναι ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί στη σωτηρία μου, στον Παράδεισο.

Όλη η ζωή του Κυρίου άλλωστε ήταν μία διαρκής αυταπάρνηση, προσφορά και θυσία που κορυφώθηκε και ολοκληρώθηκε στη σταυρική θυσία.

Κι επειδή αυτός πρώτος εφάρμοσε την τέλεια αυταπάρνηση ζητά κι από μας ν΄ ακολουθήσουμε ολόψυχα το παράδειγμά του.


https://www.facebook.com/Filoi.tis.Gnisias.Esfigmenou?ref=stream

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»