Μία νύχτα κάποιος άνθρωπος ονειρεύτηκε
ότι περπατούσε στην αμμουδιά με τον Χριστό.
Σε κάθε σκηνή παρατηρούσε πατημασιές
δύο ανθρώπων στην άμμο.
Ήταν οι δικές του και του Κυρίου.
Είδε όμως ότι πολλές φορές στο μονοπάτι
της ζωής του υπήρχαν οι πατημασιές
ενός μόνο ανθρώπου.
Παρατήρησε ακόμη ότι αυτό συνέβαινε
στις πιο δύσκολες και λυπημένες
στιγμές της ζωής του.
Λυπήθηκε και ρώτησε τον Κύριο Ιησού Χριστό.
-Κύριε, είπες ότι θα βάδιζες μαζί μου
σε όλο το δρόμο,
είδα όμως στις δύσκολες ώρες της ζωής μου
να υπάρχουν πατημασιές από έναν μόνο άνθρωπο.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με άφησες
όταν σε χρειαζόμουν περισσότερο.
Και ο Χριστός απάντησε:
-Γιέ μου, σε αγαπώ και δεν θα σε άφηνα ποτέ μόνο.
Στις στιγμές της δοκιμασίας και του πόνου,
όταν βλέπεις πατημασιές ενός ανθρώπου,
ήταν τότε που σε έπαιρνα στην αγκαλιά μου.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»