Αφιερωμένο στους αποτειχισμένους, λόγω Οικουμενισμού, που ακολουθούν ακόμη το νέο παπικό ημερολόγιο

"Οι Έλληνες ούτοι είναι τόσον επίμονοι εις τα ζητήματα ταύτα ώστε προτιμούν να χάσουν χίλιες φορές την ζωήν των, παρά να αποδεχθούν μεταβολή τινα και διότι είναι όλως αμαθέστατοι και είναι ευχαριστημένοι να ζήσουν και να αποθάνουν ως έζησαν οι γονείς των και ως εθέσπισαν οι Άγιοι Πατέρες..."
(Επιστολή Ενετού διπλωμάτη προς τον Δόγη για την άρνηση των ορθοδόξων να δεχτούν το γρηγοριανό ημερολόγιο, Κωνσταντινούπολη, 8-3-1583)

Οι εκδόσεις "ΚΑΛΟΣ ΤΥΠΟΣ" είναι το βιβλιοπωλείο των Ουνιτών της Ελλάδος και βρίσκεται στην Αθήνα στην οδό Σίνα 2. Εκεί θα βρείτε ένα βιβλίο του παπικού "ιερέως" Γεωργίου Σαργολόγου με τίτλο "Το γρηγοριανό ημερολόγιο και η στάσις της Ορθοδοξίας", το οποίο πωλείται πέντε ευρώ.
Όποιος Ορθόδοξος - που ακολουθεί το νέο ημερολόγιο - το διαβάσει και έχει λίγο φιλότιμο, θα γυρίσει αμέσως με το παλαιό. Ο συγγραφέας, ο οποίος κατά κύριο λόγο μυκτηρίζει τους αμαθείς Ορθοδόξους για την άρνησή τους να ακολουθήσουν τον "φωτισμένο" πάπα Γρηγόριο τον ΙΓ΄ στην καινοτομία του, προσπαθεί να πείσει με αστρονομικά κυρίως, αλλά και αυθαίρετα εκκλησιαστικά επιχειρήματα στην πλήρη αποδοχή του Γρηγοριανού ημερολογίου, δηλαδή και του Πασχαλίου.
Το προπαγανδιστικό αυτό βιβλίο περιέχει:
α. Αστήρικτα επιχειρήματα, όπως ότι ο πάπας Γρηγόριος, αποκατέστησε με την καινοτομία του την... ακριβή τήρηση του πατροπαράδοτου κανόνα του Πάσχα, η οποία ως τότε παραβιαζόταν λόγω των σφαλερών υπολογισμών (σελ. 13-14).
β. Φρικτές ιστορικές ανακρίβειες, κυρίως κατά του μεγάλου ορθοδόξου Πατριάρχου Ιερεμία του Β΄, οι οποίες καταρρίπτονται εύκολα (βλέπε και εδώ) από οποιονδήποτε μελετητή της ζωής και του έργου του, αλλά και πάνω σε άλλα θέματα (σελ. 15-25 και 29-31).
γ. Αστρονομικές αναλύσεις και παρατηρήσεις επί παρατηρήσεων των αστέρων, του ηλίου, της σελήνης, των χρόνων και των καιρών. Μπρος στην επιμονή των αγροίκων ορθοδόξων επιστρατεύονται τα ανώτερα μαθηματικά και ο... "υπολογιστής" των Αντικυθήρων (σελ. 33-52).
δ. Γελοιοδέστατες απόψεις αντιφάσκουσες μεταξύ τους, οι οποίες χαρακτηρίζονται από ωμό μακιαβελισμό (ο σκοπός αγιάζει τα μέσα)! Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: "Με τη μεταρρύθμιση αυτή ο Γρηγόριος ΙΓ΄ επανέφερε την ημερομηνία του Πάσχα μέσα στα πατροπαράδοτα όρια και αποκατέστησε την κατά γράμμα τήρηση του αλεξανδρινού κανόνος, ο οποίος ορίζει την ημερομηνία του Πάσχα αμέσως μετά την πρώτη πανσέληνο της ανοίξεως, από 22 Μαρτίου έως 25 Απριλίου της ακριβούς χρονολογήσεως. Όμως για να τηρήσει το γράμμα ενός κανόνος που αδίκως αποδίδεται στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, διετάραξε τον πραγματικό και γνήσιο και αυθεντικό κανόνα της Συνόδου: τον κοινόν εορτασμό του Πάσχα από όλους τους χριστιανούς την ίδια ημέρα. Έτσι, ενώ οι χριστιανοί - μετά από πολλές συζητήσεις και φιλονικίες και κατόπιν υποχωρήσεως του πάπα Λέοντος Α΄ στις απαιτήσεις του Αλεξανδρείας Θεοφίλου - είχαν κατορθώσει να εορτάζουν το Πάσχα όλοι μαζί επί δέκα αιώνες χωρίς διακοπή, στα 1582 το "ζήτημα του πάσχα" ανεβίωσε υπό άλλη μορφή, και εξακολουθεί να υφίσταται παρά τους τόμους αγάπης και τους διαλόγους. Αυτό είναι το μεγάλο και τραγικό μειονέκτημα μιας μεγάλης προόδου που λέγεται γρηγοριανή μεταρρύθμισις".
Και ενώ διαβάζοντας τα παραπάνω που αποτελούν παραδοχή του σφάλματος της γρηγοριανής μεταρρύθμισης, τα αμέσως επόμενα γραφόμενα μας κάνουμε να κατανοούμε γιατί οι πατέρες μας, έβλεπαν ως τον μεγαλύτερο κίνδυνο της ύπαρξής τους, τους αντίχριστους και διαστρεβλωτές Λατίνους, οι οποίοι παίρνουν βραβείο στην διαστροφή της αληθείας: "Ποίος φέρει την ευθύνη της σημερινής διαστάσεως; Ο Γρηγόριος ΙΓ΄ , ο οποίος διόρθωσε και επανόρθωσε, ή όσοι αρνούνται να συμφωνήσουν με τον ήλιο και το φεγγάρι επειδή πρόλαβε και συμφώνησε με αυτούς κάποιος πάπας; Αλλά ας μην χάνωμε τον καιρό μας, προσπαθώντας να εξακριβώσουμε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, διότι έτσι δεν δημιουργούμε. Θα δημιουργήσωμε μόνον όταν συμμορφωθούμε προς τον πραγματικό και δημοκρατικώτατον όρο της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου: "Ούτως άγειν και τους εν Ανατολή, ως άγουσι και οι λοιποί πάντες, προς το εν μιά ημέρα ομοφώνως αναπέμπειν τας ευχάς τη αγία ημέρα του πάσχα". Οι λιγώτεροι ν' ακολουθήσουν τους περισσότερους. "Εν γαρ Πάσχα Χριστός βούλεται και τούτο λογίζεται". Άλλωστε το ζήτημα δεν είναι δογματικό σύμφωνα με τη γνώμη των Οικουμενικών Πατριαρχών" (σελ. 53-54).
Ας παρανόμησε δηλαδή ο πάπας Γρηγόριος, οι ορθόδοξοι οφείλουν να τον ακολουθήσουν, όχι μόνο επειδή είναι λιγότεροι, αλλά και για να μην παραβούν την ομοφωνία που διέταξε η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος! Κοντολογίς ότι λένε περίπου και οι νεοημερολογίτες. Ας παρανόμησε ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, οι παλαιοημερολογίτες οφείλουν να τον ακολουθήσουν, όχι μόνο επειδή είναι λιγότεροι, αλλά και για να μην γίνει σχίσμα!
ε. Χιλιοειπωμένα ανούσια συμπεράσματα περί του ότι το γρηγοριανό είναι τελειότερο από το ιουλιανό (που μας θυμίζουν δικούς μας απολογητές του νέου ημερολογίου). Να ένα τέτοιο συμπέρασμα: "Ούτε το Ευαγγέλιο, ούτε η Εκκλησία έχουν θεσπίσει ημερολόγια. Η Εκκλησία χρησιμοποίησε ανέκαθεν το ημερολόγιο που ίσχυε εκάστοτε και εκασταχού. Όμως δεν μπορεί να αγνοήσει και την πραγματικότητα. Όταν λοιπόν η πολιτεία το διόρθωσε, τότε και η Εκκλησία δέχτηκε τη μεταβολή επειδή αυτό είναι το ισχύον ημερολόγιο. Δηλαδή, όπως είχε δεχτεί το ιουλιανό που ίσχυε τότε, σήμερα δέχεται το γρηγοριανό που ισχύει τώρα. Άλλωστε αποδεικνύεται ότι το ημερολόγιο αυτό είναι το ακριβές, ή τουλάχιστον πολύ πιο ακριβές από το ιουλιανό και προς το παρόν απόλυτα ακριβές, ορθά λοιπόν πράττουν όσοι το ακολουθούν" (σελ. 59).
στ. Προπαγανδιστικές παραθέσεις των απόψεων των οικουμενιστών πατριαρχών Αθηναγόρα, Δημητρίου και Βαρθολομαίου για το Κοινό Πάσχα, με ταυτόχρονη ειρωνία κατά του π. Γεωργίου Μεταλληνού (του οποίου παραθέτει και κείμενο) τόσο για το ότι η γνώμη του είναι ενάντια στις παραπάνω σύμφωνες γνώμες των πατριαρχών, όσο και για το γεγονός πως τις ακίνητες εορτές τις τηρεί αδιαμαρτύρητα μαζί τους... (σελ. 70-73)
Με πέντε ευρώ κόστος και μέσα σε μισή ώρα που απαιτείται για την ανάγνωσή του, ο καλοπροαίρετος ορθόδοξος αναγνώστης που ακολουθεί το νέο ημερολόγιο, θα κατανοήσει, ότι πρέπει να λάβει θέση. Ή με τους παποοικουμενιστές ή με τους Ορθοδόξους, δεν υπάρχει μέση λύση.



᾿Εκ τοῦ Κρυφοῦ Σχολεῖου

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»