Ό θάνατος κάνει θαύματα!

Σήμερα συμβαίνουν πολλοί αιφνίδιοι θάνατοι. Πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα νέοι στην ηλικία, χωρίς νά έχουν καν πρόβλημα υγείας, προσβάλλονται ξαφνικά από θανατηφόρες αρρώστιες. Και συντομότατα αναχωρούν από τον εφήμερο αυτό κόσμο. Τυχαία όλα αυτά; Ασφαλώς όχι. Είναι Πρόνοια του Θεού.

Ζούμε σε τόσο δύσκολη εποχή, έχομε τέτοια διαστροφή και κατάπτωση ηθών, ώστε ο θάνατος και μάλιστα ο αιφνίδιος θάνατος, είναι ένα δυνατό φρένο στην κατηφορική οδό πού ακλουθούμε. Είναι το πιο δυναμικό κήρυγμα μετανοίας. Στις δύσκολες εποχές, χρειάζονται πύρινοι ιεροκήρυκες...

Και είναι κρίμα νά παίρνει ο Θεός τον άνθρωπο μας, και μείς νά μη μετανιώνουμε! Νά πηγαίνει «χαμένος» ο θάνατος του προσφιλούς μας προσώπου.

Αγαπάς το νεκρό σου; Μετάνιωσε εξαιτίας του θανάτου. Έτσι κάνεις καλό στην ψυχή του. Τα στεφάνια κ.λπ., πού του προσφέρεις, απλώς ανακουφίζουν τη δική σου ψυχή. Το θέμα είναι πώς θα ανακουφίσεις τη δική του ψυχή. Τί ωφελεί αυτόν, και όχι εσένα.

Αν ούτε και από το θάνατο του δικού σου ανθρώπου δε συναισθάνεσαι τη ματαιότητα και μένεις αμετανόητος, τότε ήδη είσαι νεκρός. Ζωντανός στο σώμα, νεκρός στην ψυχή. Ή ψυχή σου είναι σκληρή σαν πέτρα. Τόσο σκληρή, ώστε δε ραγίζει ούτε με το δυναμίτη του θανάτου του δικού σου ανθρώπου. Είναι πτώμα και το πτώμα αναδύει δυσοσμία.

Το πως πίσω από αυτά τα τραγικά γεγονότα και ταυτόχρονα συγκλονιστικά, κρύβεται η Πρόνοια, το χέρι του Θεού, εμείς οι θνητοί δεν μπορούμε νά το κατανοήσομε. Και με το δίκιο μας. Διότι ο Θεός δεν έχει το δικό μας μυαλό. Συνεπώς μπορεί να σκεφθεί κάτι που εμείς αδυνατούμε να σκεφθούμε. Πως, λοιπόν, απαιτούμε νά καταλάβομε τα διανοήματα του Θεού;

Ό Μ. Αντώνιος έβλεπε αυτές τις αντιφάσεις στη ζωή, νέοι να πεθαίνουν, γέροντες να μένουν, άλλοι να πεθαίνουν από την πείνα, και άλλοι να σκάνε από την πολυφαγία κ.λπ. κ.λπ., και σαν άνθρωπος έκανε στο Θεό το «παράπονο» του.

Και ο Θεός του άπαντα περίπου ως έξης:

- Αντώνιε! Κοίτα τη δουλειά σου! Μην επεμβαίνεις στα προσωπικά μου! (Γεροντικό, σ. 10). Σα νά του έλεγε ο Θεός: Ξέρω νά κάνω τη δουλειά μου. Και πραγματικά. "Αν δεν ξέρει νά κάνει τη δουλειά του, τί Θεός είναι;

Αρχιμ. Βασ. Π. Μπακογιάννη

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»