Πές μου ἄνθρωπέ μου, ἄν ἔβλεπες τό παιδί σου νά λειώνει ἀπό τήν πεῖνα, θά τό ἄντεχε ἡ ψυχή σου καί θά ἀγνοοῦσες τήν κατάστασή του; Δέν θά ἔτρεχες νά κάνεις ὅ,τι περνάει ἀπό τό χέρι σου, γιά νά τό χορτάσεις καί νά τό ἀναπαύσεις;
    Ἔ λοιπόν, ἄν ἔλειωνε τό παιδί σου ἀπό τήν πεῖνα καί τήν ἔλλειψη τῆς ὑλικῆς τροφῆς, δέν θά τό παράβλεπες. Τώρα, πού καταστρέφεται ἀπό τήν ἔλλειψη τῆς διδασκαλίας τῶν θείων Γραφῶν, τό σηκώνει ἡ ψυχή σου καί τό προσπερνᾶς ἀπαρατήρητο;
    Πές μου, ἀξίζει τέτοιος πού εἶσαι, νά ὀνομάζεσαι πατέρας;
    Αὐτή ἡ πεῖνα εἶναι φοβερώτερη ἀπό τήν ἔλλειψη τῆς τροφῆς, ἐφόσον καταλήγει στόν μεγαλύτερο, τόν πνευματικό θάνατο. Γι' αὐτό πρέπει νά ἐνδιαφερόμαστε, περισσότερο γι' αὐτήν καί νά τήν ἀντιμετωπίζουμε πιό ἄμεσα. Ὁ ἀπ. Παῦλος λέει:  Νά μεγαλώνετε τά παιδιά σας, νουθετώντας καί παιδαγωγώντας τα, μέ τό νόμο τοῦ Θεοῦ ('Εφ. 6, 4). Αὐτή εἶναι ἡ πιό καλή πατρική φροντίδα. Αὐτή εἶναι ἡ πιό γνήσια πατρική κηδεμονία.
Ἔτσι ἐγώ κατανοῶ τήν πατρική σχέση μέ τό παιδί, ὅταν δηλαδή ὁ πατέρας φροντίζει περισσότερο ἀπό τήν ὑλική, τήν πνευματική τροφή τοῦ παιδιοῦ του.
Ἰωάν.Χρυσόστομος: P.G. 51, 100 - 101

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»