"Μακάριος ο άνθρωπος, πού μπορεί νά αγαπήσει κάθε άνθρωπο, στόν ίδιο βαθμό. Μακάριος ο άνθρωπος, πού δέν προσηλώνεται σέ κανένα πράγμα, φθαρτό ή πρόσκαιρο. Μακάριος ο νούς, πού προσπέρασε όλα τα όντα καί απολαμβάνει συνεχώς τήν θεία ώραιότητα".

" Όποιος αγαπά τόν Θεό, δέν μπορεί να μήν αγαπήσει καί κάθε άνθρωπο σάν τόν εαυτό του, αν καί τήν δυσαρεστούν τά πάθη εκείνων πού δέν έχουν ακόμα καθαρισθεί απ' αυτά. Χαίρεται όμως μέ αμέτρητη καί ανέκφραστη χαρά όταν καθαρισθούν από τά πάθη".

Ο Μέγας Αντώνιος μάς διδάσκει : “Όπως τά ψάρια, αν μείνουν πολύ στήν ξηρά, αποθνήσκουν, έτσι καί οι Μοναχοί, αν αργήσουν έξω από τό κελλί ή μείνουν πολύ μέ κοσμικούς, χαλαρώνουν τόν τόνο τής ησυχίας. Πρέπει, λοιπόν, όπως τό ψάρι στή θάλασσα, έτσι κι εμείς να τρέχουμε στό κελλί, μή τυχόν αργοπορώντας έξω λησμονήσωμε την εσωτερική φύλαξι”.

Νούς καθαρός, είναι ο νούς πού απομακρύνθηκε από τήν άγνοια καί καταφωτίζεται από τό θείο φώς.Ψυχή καθαρή, είναι εκείνη που ελευθερώθηκε από τα πάθη καί ευφραίνεται ακατάπαυστα μέ τή θεία αγάπη".

" Όταν σέ προσβάλει κανένας ή σε εξευτελείσει σέ κάτι, τότε φυλάξου από τούς λογισμούς τής οργής, μήπως μέ τή λύπη σέ χωρίσουν από τήν αγάπη καί σέ μεταφέρουν στή χώρα του μίσους."

"Εκείνος πού απαρνήθηκε ειλικρινά τά κοσμικά καί υπηρετεί μέ απροσποίητη αγάπη τόν πλησίον του. ελευθερώνεται γρήγορα από κάθε πάθος καί μετέχει στή θεία αγάπη γιά γνώση."

"Μή μολύνεις τή σάρκα σου μέ αισχρές πράξεις καί μή λερώνεις τήν ψυχή σου μέ πονηρούς λογισμούς. Καί η ειρήνη τού Θεού θα έρθει σ' εσένα καί θά φέρει τήν αγάπη".

" Ό,τι επιθυμεί κανείς, εκείνο αγωνίζεται νά αποκτήσει. Καί από όλα τά αγαθά καί επιθυμητά, ασύγκριτα πιό αγαθό καί επιθυμητό είναι ο Θεός. Πόση, λοιπόν, επιμέλεια έχουμε χρέος να καταβάλομε γιά νά επιτύχουμε τό φύσει αγαθό καί επιθυμητό;"

"Τό φυσικό τού λογικού μας είναι νά υποτάσσεται στό θείο λόγο, αλλά καί νά εξουσιάζει τό άλογο στοιχείο μέσα μας. Ας φυλαχθεί, σέ όλα , αυτή η τάξις, καί τότε ούτε τό κακό θά υπάρχει στόν κόσμο, ούτε η δύναμις πολυ τραβάει σ' αυτό θά βρεθεί".

"Μήν πείτε, λέγει ο θείος Ιερεμίας, "τί είστε ναός του Κυρίου". Καί σύ μήν πείς ότι "η απογυμνωμένη από τα έργα πίστη στον Κύριό μας Ιησού Χριστό μπορεί να μέ σώσει". Αυτό είναι αδύνατο, αν δέν αποκτήσεις καί τήν αγάπη πρός Αυτόν μέ τά έργα. Η γυμνή από έργα πίστη δέν ωφελεί, αφού καί τα δαιμόνια πιστεύουν καί τρέμουν".

Νά καταπονείς τό σώμα σου μέ νηστεία καί αγρυπνία καί ν' ασχολείσαι ακούραστα μέ τήν ψαλμωδία καί τήν προσευχή. Καί θά έρθει σ' εσένα ο αγιασμός τής σωφροσύνης καί θά φέρει τήν αγάπη".

Διπλός είναι ο φόβος του Θεού. Ο μεν (ένας φόβος) από τις απειλές της κολάσεως γεννιέται μέσα μας, για τον οποίο η εγκράτεια και η υπομονή και η ελπίδα στον Θεό και η απάθεια, από την οποία (έρχεται) η αγάπη, κατά σειρά γίνονται μέσα μας. Ο δε (άλλος φόβος) είναι συζευγμένος με αυτή την αγάπη, πάντοτε δημιουργώντας ευλάβεια στην ψυχή, για να μην έλθει σε καταφρόνηση του Θεού, λόγω της παρρησίας από την αγάπη.

Τον μεν πρώτο φόβο "έξω πετάει η τελεία αγάπη" της ψυχής που την κατέχει αυτή (την αγάπη), επειδή δεν φοβάται πια την κόλαση. Τον δε δεύτερο (φόβο) πάντοτε τον έχει στον εαυτόν της, όπως ειπώθηκε, συζευγμένο. Και στον πρώτο φόβο αρμόζει το (χωρίο) "λόγω του φόβου του Κυρίου ξεφεύγει καθένας από το κακό" και (το χωρίο) "η αρχή της σοφίας (είναι) ο φόβος του Κυρίου", και στον δεύτερο (φόβο αρμόζει) το (χωρίο) "Ο φόβος του Κυρίου είναι αγνός και παραμένει αιώνια" και το (χωρίο) "δεν θα δοκιμάσουν καμμιά στέρηση όσοι φοβούνται αυτόν (τον Κύριο)".

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»