Ὅπως εἶναι γνωστό, ἐπάνω ἀπὸ τὸ Σταυρὸ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἔδωσε ἐντολὴ καὶ τὴν Παναγία μητέρα του παρέλαβε ὁ Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστὴς στὸ σπίτι του, ὅπου διέμενε μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφό του Ἰάκωβο καὶ τὴν μητέρα του Σαλώμη, συγγενῆ τῆς Θεοτόκου. Ὅταν δὲ ἦλθε ἡ στιγμὴ νὰ τελειώσει τὴν ἐπίγεια ζωή της, ἄγγελος Κυρίου τῆς τὸ ἔκανε γνωστὸ τρεῖς μέρες πρίν. Ἡ χαρὰ τῆς Θεοτόκου ὑπῆρξε μεγάλη, διότι θὰ συναντοῦσε τὸ μονογενῆ της Υἱὸ καὶ Θεὸ ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Πῆγε, λοιπόν, καὶ προσευχήθηκε στὸ ὄρος τῶν Ἐλαίων, ὅπου συνήθιζε νὰ προσεύχεται καὶ ὁ Κύριος Ἰησοῦς. Ἔπειτα, γύρισε στὸ σπίτι τοῦ Ἰωάννη, ὅπου ἔκανε γνωστὴ τὴν ἐπικείμενη κοίμησή της. Ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι τὴν τρίτη ἡμέρα ἀπὸ τὴν ἐμφάνιση τοῦ ἀγγέλου, λίγο πρὶν κοιμηθεῖ ἡ Θεοτόκος, οἱ Ἀπόστολοι δὲν ἦταν ὅλοι στὰ Ἱεροσόλυμα, ἀλλὰ σὲ μακρινοὺς τόπους ὅπου κήρυτταν τὸ Εὐαγγέλιο. Τότε, ξαφνικὰ νεφέλη τοὺς ἅρπαξε καὶ τοὺς ἔφερε ὅλους μπροστὰ στὸ κρεβάτι, ὅπου ἦταν ξαπλωμένη ἡ Θεοτόκος καὶ περίμενε τὴν κοίμησή της. Ὅταν ἐκοιμήθη, μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους τὴν τοποθέτησαν στὸ μνῆμα τῆς Γεθσημανῆ. Μετὰ τρεῖς ἡμέρες, ἄνοιξαν τὸν τάφο καὶ ἔκπληκτοι διαπίστωσαν ὅτι ἡ Παναγία ἀναστήθηκε σωματικὰ καὶ ἀνελήφθη στοὺς οὐρανούς. Καὶ βέβαια, ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα, μὲ εὐγνωμοσύνη γιὰ τὶς πρεσβεῖες της στὸ Σωτῆρα Χριστό, ἀναφωνεῖ: «Χαῖρε, ὦ Μῆτερ τῆς ζωῆς».