Οἱ Ἅγιοι Τρεῖς Ἱεράρχες

Ἡ γιορτὴ αὐτὴ καθιερώθηκε ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 11ου αἰῶνα, γιὰ νὰ σταματήσουν οἱ φιλονικίες σχετικῶς μὲ τὸ ποιὸς εἶναι ἀνώτερος. Ὁ Μέγας Βασίλειος; ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος; ἢ ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος; Στὰ νεώτερα ὅμως χρόνια καθιερώθηκε ὡς ἑορτὴ τῶν Γραμμάτων καὶ γενικὰ τῆς Παιδείας. Τὸ ἠθικὸ καὶ πνευματικὸ τάλαντο τοῦ καθενὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς δὲν ἦταν, βέβαια, ἐντελῶς τὸ ἴδιο. Φιλοσοφικότερος καὶ ἀλύγιστος στὴν ἄμυνα ὁ Βασίλειος. Θεολογικότερος καὶ ποιητικότερος ὁ Γρηγόριος. Εὐγλωττότερος καὶ ἡγέτης τολμηρότατος ὁ Χρυσόστομος. Ἀλλὰ καὶ οἱ τρεῖς εἶχαν σὲ μεγάλο βαθμὸ εἰλικρινῆ καὶ θερμὴ πίστη, ὑπέρλαμπρη εὐγλωττία, μεγάλη παιδεία, πλήρη ἀφοσίωση στὴ σημαία τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀγάπη στὸ ποίμνιο, ἀφοβία στοὺς ἄρχοντες, ἀνεξάντλητη φιλανθρωπία, διαρκὴ νηφαλιότητα, ἄμεπτη σωφροσύνη, συνεχὴ ἀγῶνα γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν καὶ τὸ θρίαμβο τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ὁ Βασίλειος, ὁ Γρηγόριος καὶ ὁ Χρυσόστομος λάμπουν μέσα στοὺς αἰῶνες καὶ ἀποδεικνύουν ὅτι τὰ μεγάλα πνεύματα γνωρίζουν νὰ συνδέουν τὴν ἐφήμερη σοφία τοῦ κόσμου μὲ τὴ βαθύτερη καὶ ἀληθινὴ πίστη στὸ Σωτῆρα μας Χριστό. Ὁ δὲ Ἑλληνισμὸς ἔχει ἀθάνατο καύχημα τὸ ὅτι ἀπὸ τὰ σπλάγχνα του βγῆκαν αὐτοὶ οἱ μεγάλοι φωστῆρες. Οἱ κυρίως μνῆμες τους εἶναι: τοῦ Μ. Βασιλείου 1 Ἰανουαρίου, τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου 13 Νοεμβρίου καὶ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου 25 Ἰανουαρίου.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»