Β΄Θεσ. 2:6 Και τώρα γνωρίζετε εκείνο που τον εμποδίζει, ώστε να αποκαλυφθεί στον δικό του καιρό.



Οπως φαίνεται στο παραπάνω εδάφιο υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος καιρός κατά τον οποίο θα αποκαλυφθεί ο αντίχριστος.



Δαν. 7:25 Και θα μιλήσει λόγια ενάντια στον Ύψιστο, και θα κατατρέχει τους αγίους τού Υψίστου, και θα διανοηθεί να μεταβάλλει καιρούς και νόμους· και θα δοθούν στο χέρι του μέχρι καιρόν και καιρούς, και μισόν καιρό.



Το παραπάνω εδάφιο περιγράφει τη χρονική περίοδο που θα εξουσιάζει ο αντίχριστος. Κατά την περίοδο αυτή θα καταδιώξει το λαό του Θεού. Αυτή η χρονική περίοδος χρησιμοποιείται 7 φορές στην Αγία Γραφή και συγκεκριμένα στα εδάφια Δαν 7:25, Δαν. 12:7, Αποκ. 12:14, Αποκ. 11:2, Αποκ. 13:5, Αποκ. 11:3, Αποκ. 12:6. Στα εδάφια αυτά ορίζεται ως διάστημα 42 μηνών καθώς και ως 1260 ημερών. Η χρονική περίοδος κάθε φορά είναι ίδια διότι 3 ½ καιροί = 3 ½ χρόνια = 42 μήνες = 1260 ημέρες.



Ας δούμε τώρα στο ίδιο βιβλίο του Δανιήλ τον καιρό του Ιησού Χριστού.



Δαν. 9:24 Εβδομήντα εβδομάδες διορίστηκαν για τον λαό σου, και για την άγια πόλη σου, ώστε να συντελεστεί η παράβαση, και να τελειώσουν οι αμαρτίες, και να γίνει εξιλέωση για την ανομία, και να εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη, και να σφραγιστεί η όραση και η προφητεία και να χριστεί ο Άγιος των αγίων.

Δαν. 9:25 Γνώρισε, λοιπόν, και κατάλαβε, ότι, από την έκδοση του προστάγματος για να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ, μέχρι του Χριστού τού Ηγήτορα, θα είναι επτά εβδομάδες, και 62 εβδομάδες· θα οικοδομηθεί ξανά η πλατεία και το τείχος, μάλιστα σε καιρούς στενοχώριας.



Εδώ βλέπουμε ότι ο Θεός καθορίζει μια περίοδο 70 εβδομάδων για το λαό Ισραήλ. Την 69η εβδομάδα εμφανίζεται ο Χριστός και ξεκινά δημόσια το έργο Του. Οι εβδομάδες αυτές είναι προφητικός χρόνος και όταν η Αγία Γραφή αναφέρει προφητικό χρόνο ισχύει : 1 προφητική ημέρα του Θεού = 1 γήινος χρόνος. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από τα εδάφια Εζεκ.4:6, Αριθμ. 14:34. Επομένως η περίοδος αυτή των 70 εβδομάδων αντιπροσωπέυει κατ ουσίαν 70 Χ 7 = 490 χρόνια.



Δαν. 9:27 Και θα κάνει στερεή διαθήκη με πολλούς για μια εβδομάδα· και στο μέσον τής εβδομάδας θα σταματήσει η θυσία και η προσφορά, και επάνω στο πτερύγιο του Ιερού θα είναι το βδέλυγμα της ερήμωσης, και μέχρι τη συντέλεια του καιρού, θα δοθεί διορία στην ερήμωση.
Η τελευταία εβδομάδα (τα τελευταία 7 χρόνια) αποτελείται από τα πρώτα 3½ χρόνια που είναι η περίοδος του δημόσιου έργου του Χριστού μέχρι τη Σταύρωση Του (27-31 μ.Χ) και τα υπόλοιπα 3½ χρόνια μέχρι το 34 μ.Χ. όπου με τον λιθοβολισμό του Στέφανου οι Ιουδαίοι απορρίπτουν οριστικά το ευαγγέλιο και αρχίζει πλέον η διάδοση του στους εθνικούς (στους υπολοίπους λαούς). Κατά το μέσον αυτής της εβδομάδας βλέπουμε ότι σταματάει η θυσία και η προσφορά, δηλαδή το σύστημα των θυσιών από τους ιερείς αφού το σύστημα αυτό βρήκε την εκπλήρωσή του με τη θυσία του πραγματικού Αρνίου, του Χριστού.
Επομένως και η περιόδος του αντιχρίστου στο 7ο κεφάλαιο του Δανιήλ πρέπει να αντιμετωπιστεί ανάλογα, δεδομένου ότι και εκεί είναι προφητικός ο χρόνος, άρα θα 1260 προφητικές ημέρες = 1260 χρόνια. Η βασιλεία του αντίχριστου δηλαδή διαρκεί 1260 χρόνια. Πράγματι η περίοδος της εξουσίας του παπισμού διήρκεσε 1260 χρόνια από το 538 μ.Χ. (με τη διαταγή του Ιουστινιανού για τον πάπα – αυθεντία) έως το 1798 μ.Χ. όπου ο Ναπολέων συλλαμβάνει τον πάπα και τον καθαιρεί από την έδρα του.
Ο αντίχριστος – μικρό κέρας – παπισμός βλέπουμε ότι αποκαλύπτεται στο καιρό του. Μετά τη διάλυση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο παπισμός απέκτησε πολιτική εξουσία (ξεριζώνοντας 3 κέρατα – βασίλεια – Οστρογότθοι, Βάνδαλοι, Ερούλοι) και βλέπουμε οτι πράγματι αποκαλύπτεται στον καιρό του (538 μ.Χ.) και ξεκινάει η περίοδος εξουσίας του εκπληρώνοντας τις προφητείες του Δανιήλ.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»