Η μεγάλη θλίψη και η φυγή στα όρη



(Μκ. 13:14-23, Λκ. 21:20-24)
«Όταν λοιπόν δείτε το βδέλυγμα της ερημώσεως, που ειπώθηκε μέσω του Δανιήλ του προφήτη, να έχει σταθεί σε τόπο άγιο – ο αναγνώστης ας εννοήσει – τότε όσοι είναι στην Ιουδαία ας φεύγουν στα όρη, όποιος είναι πάνω στο δώμα ας μην κατεβεί, για να πάρει τα πράγματα από την οικία του. Και όποιος είναι στον αγρό ας μην επιστρέψει πίσω, για να πάρει το πανωφόρι του. Αλίμονο όμως σε όσες έχουν παιδιά στην κοιλιά και σε όσες θηλάζουν εκείνες τις ημέρες. Προσεύχεστε μάλιστα να μη γίνει η φυγή σας το χειμώνα μήτε το Σάββατο. Γιατί θα γίνει τότε θλίψη μεγάλη, τέτοια που δεν έχει γίνει από την αρχή του κόσμου ως τώρα, ούτε θα γίνει ξανά. Και αν δε συντομεύονταν οι ημέρες εκείνες, δε θα σωζόταν καμιά σάρκα. Για τους εκλεκτούς, όμως, θα συντομευτούν οι ημέρες εκείνες. Τότε, αν κάποιος σας πει: “Ιδού, εδώ ο Χριστός” ή “εδώ”, μην το πιστέψετε. Γιατί θα εγερθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες και θα δώσουν σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε να πλανήσουν, αν είναι δυνατό, και τους εκλεκτούς. Ιδού, σας τα έχω προειπεί. Αν λοιπόν σας πουν: “Ιδού, στην έρημο είναι”, μην εξέλθετε. “Ιδού, στα απόμερα δωμάτια”, μην το πιστέψετε. Γιατί όπως ακριβώς η αστραπή εξέρχεται από τα ανατολικά και φαίνεται ως τα δυτικά, έτσι θα είναι η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Όπου είναι το πτώμα, εκεί θα συναχτούν οι αετοί».

Το ιδιο αγαπητοι μου Χριστιανοι μας λεγει και ο Ευαγγελιστης Ματθαιος… «Όταν ειδητε το βδελυγμα της ερημωσεως εστως εν τοπο αγιο, ο αναγινωσκων νοειτω, τοτε οι εν τη Ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη» (Ματθ. 24, 15)

Βλεπουμε λοιπον ότι ο Κυριος μας, μας λεγει ακριβως ποτε θα πρεπει να τραπουμε σε φυγη στα ορη…ακριβως όταν δουμε δηλαδη τον Αντιχριστο να στεφεται Παγκοσμιος Βασιλεας σε Αγιο Τοπο. Για πολλους αυτος ο Αγιος Τοπος θα είναι ο τριτος και τελευταιος Ναος του Σολομωντα, ο οποιος θα ανοικοθομηθει εκει που τωρα βρισκεται το Τεμενος του Ομαρ.




Η φυγη μας στα Ορη
Θα πρεπει χωρις να χασουμε καθολου χρονο, να τραπουμε αμεσως σε φυγη.Και όταν λεγει για «Ορη» κυριολεκτει … Δεν γνωριζουμε προς το παρον τι μας επιφυλασει ο Αντιχριστος για εκεινες τις στιγμες , λιγο μετα την ενθρονιση του ως Παγκοσμιου Ηγετη δηλαδη.. Αλλα για να διαβαζουμε ότι «όποιος είναι πάνω στο δώμα ας μην κατεβεί, για να πάρει τα πράγματα από την οικία του. Και όποιος είναι στον αγρό ας μην επιστρέψει πίσω, για να πάρει το πανωφόρι του» σημαινει ότι οι εξελιξεις θα είναι ραγδαιες. Ότι προετοιμασια θα πρεπει να κανουμε, ότι θεωρησουμε απολυτως απαραιτητο να παρουμε μαζι μας, οσους ανθρωπους νοιαζομαστε και θελουμε να τους προειδοποιησουμε, όλα αυτά θα πρεπει να φροντισουμε να τα εχουμε κανει πριν γινουν όλα αυτά. Γιατι ακομη και τα λεπτα ή και τα δευτερολεπτα εκεινες τις στιγμες θα θεωρηθουν κρισιμα για την σωτηρια μας. «Ο σωζων σωζε την σεαυτου ψυχην» (Γεν. ιθ΄, 17)



Για αυτους που επιλεξουν να μεινουν πισω
Από την άλλη μερια, καποιοι ισως θελησουν να μεινουν πισω για να βοηθησουν τυχον αγαπημενα τους προσωπα, ανημπορους και ηλικιωμενους. Σιγουρα θα υπαρξουν ανθρωποι, οι οποιοι με φωτιση από το Θεο θα χρειαστει να πραξουν κατι τετοιο. Ανθρωποι οι οποιοι θα εχουν ακλονητη πιστη και θα μπορεσουν να υπομοινουν με το θαρρος, το ζηλο και την υπομονη τους τα δεινα, τα βασανιστηρια και τα μαρτυρια. Αυτοι όμως θα είναι λιγοι και αποτελουν τις εξαιρεσεις. Οποιος λοιπον πιστευει ότι μπορει να αντεξει σε όλα αυτά που προκειται να ερθουν ας μεινει πισω. Υπαρχει εδώ όμως ένα αλλα… οποιος από υπερηφανεια και αλαζονεια προβει σε τετοια ενεργεια να γνωριζει ότι ο Θεος δεν θα τον βοηθησει αλλα και ακομη όταν αυτος θα ζητησει την βοηθεια του εκεινος δεν θα επεμβει. «υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσι χαριν» (Ιακωβου δ΄, 6)



Η φυγη του Χριστου στην Ερημο
Η φυγη στα ορη δεν αποδυκνυει δειλια και λιγοψυχια για οσους το επιλεξουν. Αλλωστε ο ιδιος ο Κυριος μας, κατά την γεννηση του και μαζι με την Παναγια μας και τον μνηστορα της Ιωσηφ, τραπηκαν σε φυγη στην ερημο για να αποφυγουν τον Ηρωδη. Δεν θα μπορουσε ο Κυριος μας, σαν μεγαλοδυναμος που είναι να μεινει εκει που ηταν και να αποφυγει τον Ηρωδη με Θεϊκη Παρεμβαση; Φυσικα και ναι…θελησε όμως να δωσει αυτό το παραδειγμα ώστε ολοι να κατανοησουμε ότι η φυγη καποιες φορες είναι απαραιτητη για την σωτηρια μας.Προσεξτε δε το εξης…ο Κυριος μας εφυγε στην ερημο για 3,5 περιπου χρονια, τοσα οσο και εμεις θα πρεπει να καταφυγουμε στα Ορη. Βλεπετε ότι τιποτα δεν είναι τυχαιο; Ο Θεος μας εχει αφησει σαφη παραδειγματα ακομη και μεσα από την ιδια του την ζωη για το πώς θα δρασουμε εμεις στα εσχατα χρονια.

Ο ιδιος ο Ιωαννης της Κλιμακος μας λεγει… «Εάν ο ιδιος ο Χριστος φευγει σωματικος από τον Ηρωδη, ενώ βεβαια μπορει να κανει τα παντα, ας μαθαινουν και προσεχουν ολοι εκεινοι που είναι θρασεις και εγωιστες να μην οδηγουν και σπρωχνουν μονοι τους τους εαυτους τους στους διαφορους πειρασμους. Γιατι όπως λεγει και η Αγια Γραφη μην δινεις ποτε αφορμη για τιποτε και μην προκαλεις τον Θεο και Εκεινος δεν προκειται ποτε να σε αφησει απροστατευτο»



Η φυγη εχει ξανασυμβει όμως…
Ετσι λοιπον, η εντολη του Κυριου μας είναι ρητη… «Φευγετωσαν επι τα Ορη». Οσοι θελησουμε να σωθουμε θα πρεπει να επιλεξουμε αυτόν τον τροπο φυγης. Αλλιως αν παραμεινουμε θα χαθουμε. Ιστορικα αυτό μς το επιβεβαιωνει και το εξης γεγονος… Η φυγη στα Ορη και τις ερημιες εγινε και επι εποχης Τιτου, το 70 μ.χ. όταν καταστραφηκε ο Ναος του Σολομωντα. Εκεινη την εποχη οι μονοι που γλιτωσαν από τα μαρτυρια και τον θανατο ηταν αυτοι που τραπηκαν σε φυγη. Συμφωνα με τον Εβραιο ιστορικο Ιωσηπο και στο βιβλιο «Πολεμοι των Ιουδαιων» (Ι, θ΄, 3,4) πεθαναν τοτε 1.100.000 ανθρωποι ενώ από τους εναπομειναντες ελαχιστοι σωθηκαν καθως πουληθηκαν ως σκλαβοι σε Αιγυπτο και Ρωμη.



Ο Θεος θα φροντισει για ολους
Επισης πολλοι θα αναρωτηθουν, τι θα γινει με οσους θα είναι ανημποροι, αρρωστοι, ηλικιωμενοι και φτωχοι, που δεν θα εχουν «που την κεφαλην κλιναι»; Ο Θεος μας είναι Θεος αγαπης, δεν θα τους εγκταλειψει, θα φροντισει για αυτους. Αρκει η καρδια τους να είναι καθαρη.



Τα τεραστια διλληματα με τα οποια θα ερθουμε αντιμετωποι και η επεμβαση του Θεου
«Ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις…» (Ματθ. Κδ΄, 19-22)
Ο Ματθαιος μας λεγει λοιπον…αλλοιμονο στις εγκυους και τις θηλαζουσες εκεινων των ημερων. Φανταστειτε λοιπον όλα αυτά να γινουν με αντιξοες καιρικες συνθηκες. Πως μια γυναικα θα μπορεσει να ανταπεξελθει σε τετοιες καταστασεις; Πως μια γυναικα με ένα νεογεννητο ή ένα παιδι πολυς μικρης ηλικιας θα μπορεσει να φυγει στα Ορη όταν δεν θα γνωριζει αν θα μπορει να θρεψει τον ιδιο της τον εαυτο;

Επισης…με τη καρδια καποιος θα αποφασισει να αφησει πισω του ανθρωπους που αγαπησε μια ζωη και εζησε μαζι τους αν αυτοι δεν αποφασισουν να τον ακολουθησουν; Πως καποιος θα αφησει την μητερα, τον πατερα, την αδερφή ή την γυναικα του αν αυτος/αυτή είναι αρρωστος/η και δεν μπορει να τον ακολουθησει; Αναλογιζεστε με τι θα ερθουμε αντιμετωποι; Αναλογιζεστε τον ψυχισμο αυτων των ανθρωπων εκεινες τις στιγμες; Εχει κανεις σας βαλει τον εαυτο του νοερα εστω και για ένα λεπτο σε αυτές τις σκεψεις; Γνωριζετε ότι οι καταστασεις θα είναι πολύ πιο δυσκολες από ότι φανταζομαστε και δεν μπορουμε να το καταλαβουμε επακριβως τωρα, ακομη και εγω που γραφω από την ανεση του σπιτιου μου, εχωντας τα παντα….

Τι θα τρωμε, που θα κοιμομαστε, με τι θα σκεπαζομαστε, οι αρρωστοι πως θα επιζησουν χωρις φαρμακα, οι εγκυες πως θα γεννησουν, τι θα κανουν τα παιδια μας; Όλα αυτά σιγουρα είναι φοβερα και τραγικα. Και εδώ όμως ο Θεος θα επεμβει, για να απαλυνει την θλιψη μας…

Μην φοβηθειτε, μην δειλιασετε, μην αποθαρυνεστε και μην πτοειστε… Ο Θεος μας είναι Εκεινος ο οποιος είναι ο ποιητης Ουρανου και Γης, ο Βασιλευς του Κοσμου, το Α και το Ω, η πηγη της ζωης, ο «ελεων και τρεφων τα συμπαντα»…Ο Θεος μας είναι Θεος αγαπης και φιλεσπαχνιας, δεν θα εγκαταλειψει οσους αποφασισουν να καταφυγουν στα Ορη. Ο Θεος ηταν αυτος που για 40 ολοκληρα χρονια ετρεφε τον λαο του στην ερημο, δεν θα μπορεσει να μεριμνησει για αυτους που θα καταφυγουν στα Ορη για 3,5 χρονια; Πιστεψετε στην δυναμη του Κυριου μας, μετανοειτε και δεν θα εγκαταλειψει κανεναν από εμας.



Αρκει απλα και μονο η φυγη στα Ορη για να σωθουμε;
Η φυγη στα Ορη θα μας αποτρεψει από το να ζησουμε την περιοδο της μεγαλης θλιψης σε ολη της την εκταση αλλα και παλι αυτοι που πραγματικα θα εχουν μεγαλη πιστη θα σωθουν. Μονο οσοι είναι κοντα στον Θεο πραγματικα, οσοι προσευχονται με συντριβη καρδιας και πολλα δακρυα, οσοι γονατιστοι παρακαλουν τον Θεο για το ελεος του και την λυτρωση τους από τον ανελεητον διωγμο και κυνηγητο που θα εξαπολυσει με λυσσα ο Αντιχριστος. Μας λεγει χαρακτηριστικα ο Αγιος Εφραιμ ο Συρος…

« Διοτι θα υπαρχουν τοτε πολλοι που θα φανουν ευαρεστοι στο Θεο και που θα μπορεσουν να σωθουν στα βουνα και στους ερημους τοπους με πολλες δεησεις και με αβασταχτους θρηνους. Διοτι ο Αγιος Θεος βλεποντας τους να είναι μεσα σε τοσο απεριγραπτο θρηνο και να προσευχονται με ειλικρινη πιστη, θα εκδηλωσει σε αυτους την ευσπλαχνια του, ως φιλοστοργος πατερας και θα τους διαφυλαξει εκει οπου εχουν κρυφθει».



Συμπερασμα
Θα πρεπει από τωρα να ειμαστε σε εγρηγορση, θα πρεπει να γινουμε πιο απλοι, πιο ταπεινοι ανθρωποι, να απαγκιστρωθουμε από τα υλικα αγαθα, να μετανοησουμε με συντριβη καρδιας (γιατι αυτό σημαινει μετανοια), θα πρεπει να προσευχομαστε στον Θεο να μας δινει φωτιση, κουραγιο και δυναμη.

Τελος οσα γνωριζουμε δεν θα πρεπει να τα κραταμε για τον εαυτο μας αλλα όπως μας ειπε ο Αγιος Κυριλλος Ιεροσολυμων να τα λεμε με προθυμια και ζηλο και σε αλλους… «Ασφαλιζε τον εαυτον σου ανθρωπε, εχεις ηδη τα σημεια του Αντιχριστου και να μην τα θυμασαι και τα κρατας μονο για τον εαυτον του, αλλα να τα λες και σε ολους τους αλλους με πολλη προθυμια»

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»