Αρχική

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]




Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 1 Δημοσίευση ] 
Συγγραφέας Μήνυμα
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Κυρ 09 Μάιος 2021, 20:14 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10467
Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν!


21 Σεπτεμβρίου 2008. Μνημόσυνο ἐτήσιον τοῦ κεκοιμημένου δούλου τοῦ Θεοῦ Ἱερομονάχου π.Θεοδωρήτου συγχρόνου ὁμολογητοῦ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ὄντως ἀξίου Ἁγιορείτου, διακονήσαντος τὴν Ἀλήθειαν, τὴν Ὑπακοήν, τὴν Ταπείνωσιν καὶ τὴν Ἀγάπην.
Ἅγιε πάτερ, ἀπ΄τὴν Ἀνάπαυσιν τοῦ Οὐρανοῦ ὅπου ἀπολαμβάνεις τὰ δῶρα-μισθὸν τῶν καμάτων σου, τῶν ἐπὶ γῆς, ἀνάπαυσον καὶ ἡμᾶς τοὺς ἐπικαλουμένους σε καὶ ἐνίσχυσον τῇ πρεσβείᾳ σου εἰς Θεόν, ὅπως βαδίσωμεν ἀξίως τὴν ὁδὸν τῆς σωτηρίας ἀπλανῶς, ὅπως ἐδίδαξας ἡμᾶς ἔργῳ καὶ λόγῳ. Καὶ τοῦτο ψυχωφέλιμον δι΄ἡμᾶς μνημόσυνον, κατὰ τὸ πατερικὸν λόγιον: «Τιμὴ ἁγίου-μίμησις ἁγίου»!!.
Οἱ ὁμολογητὲς ὁσιομάρτυρες τῆς Ἱ.Μονῆς Ζωγράφου Ἁγ.Ὄρους, τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς των, σὲ ὑποδέχθησαν εἰς τὰ οὐράνια σκηνώματα. Αὐτοὶ εἰς τὸ ἄκουσμα τῶν λόγων τῆς Κυρίας Θεοτόκου: «Ἔρχονται οἱ ἐχθροὶ τοῦ Υἰοῦ μου καὶ ἐμοῦ...» ἔμειναν καὶ ἐνώπιον τῶν λατινοφρόνων ὁμολόγησαν ὅτι ἡ κοινωνία μὲ τοὺς κακοδόξους δὲν εἶναι ἔργο θεάρεστον, διότι αὐτὴ ἡ Ἀγάπη καὶ οἰκονομία ἐπειδὴ δὲν περιέχει τὴν Ἀλήθεια, εἶναι χωρισμὸς ἀπ΄τὸν Θεόν!.. Οὐκ ἐφόβησε αὐτοὺς τὸ πῦρ, οὔτε τὰ ξίφη, οὔτε οἱ τιμωρίες, οὔτε ὁ θάνατος ἔκραζον ἄνωθεν τοῦ πύργου πρὸς τοὺς πυρπολοῦντας κάτωθεν τοῦ πύργου καινοτόμους καὶ ἀρνητὰς τῶν πατρικῶν παραδόσεων: «Μνημόσυνον τοῦ πάπα καὶ τῶν μνημονευόντων αὐτὸν, ὤ κακοὶ οἰκονόμοι, ὤ προδότες τῆς πίστεως, σημαίνει κοινωνία-ἀποδοχὴ κακοδοξιῶν καὶ τῶν αἱρέσεων τοῦ πάπα!!. Κρεῖσσον θάνατος παρὰ ἀθέτησις τῶν ἐντολῶν καὶ κανόνων τῆς Ἐκκλησίας!. Οἱ ἄγγελοι καὶ ὁ οὐρανὸς ἔχαιρον,οἱ δαίμονες καὶ οἱ ὑπηρέτες-ἀκόλουθοι τῆς κακῆς οἰκονομίας ἔφριξαν ... Τὸ πῦρ νέκρωσε τὰ σώματά των· οἱ κεκρυμμένοι μοναχοὶ εἰς τὸ δάσος, εἶδον τὰς ψυχὰς τῶν 26 ὁσιομαρτύρων ὡς λευκὰς περιστερὰς ἀνερχομένας εἰς τὰ οὐράνια!!.
Μετ΄ὀλίγον καὶ οἱ 12 μοναχοὶ Βατοπαιδινοὶ ἠκολούθησαν καὶ ἀπαγχονισθέντες ἔλαβον τὸν μαρτυρικὸν στέφανον, ὁ ἡγούμενος Εὐθύμιος δεθείς, ἐπνίγη εἰς τὴν θάλασσα... Οἱ ὁμολογητὲς μοναχοὶ τῆς Ἱ.Μ.Ἱβήρων καὶ τῶν Καρεῶν μὲ τὸν «πρῶτον», τὸν Ὁσ.Κοσμᾶ, μὲ τὸ μαρτύριον των, ξανάγραψαν τὸν μέγα λόγο τοῦ Ἁγ.Θεοδώρου Στουδίτου:«Ἔργον μοναχοῦ, μηδὲ τὸ τυχὸν ἀνέχεσθαι καινοτομεῖσθαι τὸ Εὐαγγέλιον».
Οἱ δὲ Λαυριῶτες, οἱ συλλειτουργήσαντες μὲ τοὺς ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς, τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ πατριάρχου Βέκκου, ἔμειναν τυμπανιαῖοι μετὰ θάνατον, φρικτὸν θέαμα καὶ ἄκουσμα!. Σήμερον εἰς τὴν Ἱ.Μ.Κουτλουμουσίου, Ἁγ.Ὄρους, ὁ προσκυνητὴς βλέπει τοὺς ἀνωτέρω μάρτυρας καὶ τυμπανιαίους ζωγραφισμένους εἰς τὴν τράπεζα τῆς μονῆς!.
Εἰς τὸ ἡσυχαστήριο Εἰσοδίων τῆς Ἱ.Σκήτης Καψάλας κάποιοι προσκυνητὲς ἐρώτησαν: «Γέροντα Θεοδώρητε, ἐμεῖς οἱ νεοημερολογίτες, βλέπομεν τὴν προδοσία τῆς πίστεως, τῶν ἐπισκόπων καὶ ὅλης γενικὰ τῆς ἱεραρχίας, ὅμως δὲν εἶναι καλύτερα νὰ περιμένουμε νὰ διαφωτισθοῦν περισσότεροι καὶ τότε νὰ παύσουμε τὸ μνημόσυνο αὐτῶν, γιὰ νὰ μὴ κάνουμε σχίσματα ἀφοῦ καὶ ὁ π.Παΐσιος καὶ ὁ π.Πορφύριος εἶχαν κοινωνία μὲ τοὺς Οἰκουμενιστάς. Καὶ ὁ π.Θεοδώρητος ἀπήντησε: «Ἐσεῖς οἱ νεοημερολογίτες ἔχετε τὸ δόγμα τῆς ἑνότητος ὑπεράνω τοῦ δόγματος τῆς Ἀληθείας καὶ παθαίνετε ὅ,τι συνέβη καὶ εἰς τοὺς παπικούς, οἱ ὁποῖοι ἀντί εὐθύς ἐξ΄ἀρχῆς νὰ ἀπομακρύνωνται ἀπὸ τοὺς κακοδοξούντας ποιμένας, ἔφθασαν σ΄αὐτὰ τὰ χάλια... μὲ τὸ νὰ ἀνέχωνται, νὰ σιωποῦν καὶ νὰ τοὺς ἀκολουθοῦν... Γιὰ έμᾶς ὄχι ἕνας Παΐσιος καὶ Πορφύριος, ἀλλὰ πολλοὶ τέτοιοι καὶ ἂν εἶναι, δὲν θ΄ἀκολουθήσωμε τὸ παράδειγμά τους, διότι οἱ ἅγιοι λέγουν: «ἂν ὁ ἐπίσκοπός σου διδάσκει ἀντίθετα ἀπ΄τὴν ὀρθόδοξον παράδοσιν καὶ τὴν Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, ν΄ἀπομακρύνεσαι ἀπ΄αὐτὸν διότι εἶναι λύκος βαρὺς καὶ θὰ σοῦ προξενήση κακό, δὲν εἶναι ποιμὴν ποὺ θὰ σὲ ὠφελήση».
Σὲ ἐρώτηση μοναχοῦ γιὰ θέματα πίστεως, εἰς τὸ ἁγίασμα τοῦ ὁσ.Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου ἀπήντησε: «Θλιβόμεθα διότι οἱ μαναχοὶ τοῦ Ἁγ.Ὄρους δὲν ἀκολουθοῦν τὰ ἴχνη τοῦ ὁσ.Ἀθανασίου καὶ ταπεινώνουν τὸ Ἁγιορειτικὸ μοναχικὸ σχῆμα μὲ τὴν κοινωνία τῆς αἱρέσεως. Εὐχόμεθα νὰ τοὺς δώσῃ ὁ Θεὸς μετάνοια νὰ καταλάβουν· νὰ φύγη αὐτὸ τὸ πέπλο τῆς ἀγνωσίας ποὺ τοὺς καλύπτει καὶ δὲν μποροῦν νὰ δοῦν σὲ ποιὸ βάραθρο τοὺς ὁδηγεῖ ἡ ἐν γνώσει αὐτὴ κοινωνία, ὁ «ὠχαδελφισμός» καὶ ἡ ἀδιαφορία ποὺ ἐπικρατεῖ σήμερα εἰς τὸ Ἅγ.Ὄρος. Γι΄αὐτὸ μᾶς κάνει κι΄ἐμᾶς νὰ εἴμαστε ἀκόμη πιὸ ὑπόχρεοι, νὰ εὐχαριστοῦμε τὸν Θεὸν, γιὰ τὴν πολὺτιμη παρακαταθήκη, ποὺ μᾶς ἀξιώνει νὰ τὴν διακονοῦμε ταπεινά».
Ἡ Ἀγάπη του γιὰ τὸ Ἁγ.Ὄρος καὶ ὁ πόνος του γιὰ τὴ πορεία του, φαίνεται εἰς τὶς ὁμιλίες καὶ εἰς τὰ γραπτά του. Δεῖγμα ἐλάχιστο αὐτῆς τῆς Ἀγάπης εἶναι καὶ τὰ ἐρημικὰ κελλιά, ἰδίως εἰς τὴν ἀγαπημένη του Καψάλα- τὰ ὁποῖα μὲ δικούς του κόπους καὶ μόχθους ἀνεκαίνισε καὶ ἀποτελοῦν ἔτσι σιωπηλοὺς μάρτυρας τῆς φιλοκαλίας του. Ἐπίσης ἔγραφε: «Πῶς θὰ ἦτο ἡ Καψάλα, ἂν δὲν ἐδίωκον τοὺς ζηλωτάς... Ἀληθὴς μελισσών! Δυστυχῶς τὸ Ἁγ.Ὄρος ὅπως πάντοτε, τὸ καταστρέφουν οἱ διοικοῦντες. Ἡ μόνη ἐλπίδα εἶναι ἡ ἀντίδρασις τῶν ἁπλῶν Μοναχῶν.
Τὸ δοθὲν τάλαντον οὐκ ἔκρυψε ἐν τῆ γῆ τῆς ἐνόχου σιωπῆς καὶ κατακρίτου κοινωνίας, ἀλλὰ μὲ εὐλογία τοῦ Γέροντός του ἱερομ/χου Καλλινίκου ἐξέδιδε τὸ περιοδικό «Ἁγιορείτης» καὶ συνέγραψε τόσα βιβλία κυρίως ἀντιοικουμενιστικὰ διαφωτίζων τοὺς πιστοὺς καὶ δεικνύων ποῖο εἶναι τὸ ἔργο-καθῆκον τῶν μοναχῶν καὶ λαϊκῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἰς τὸν καιρὸ τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς ἀποστασίας ποὺ ζοῦμε. Τὸ συγγραφικό του ἔργο, δὲν περιορίζεται εἰς τὸν ἀντικουμενιστικό ἀγῶνα, ποὺ εἶχε ἀναλάβει, ἀλλὰ ἐκτείνεται, ὅπως ἀναγνωρίστηκε ἀπὸ ἔγκριτους πρώην συναδέλφους του, ἀκαδημαϊκοὺς θεολόγους, σὲ πλούσιο ἔργο ἐπιστημονικοῦ χαρακτῆρος, τὸ ὁποῖο ἀπετέλεσε ἀξιοσημείωτη συνεισφορά, εἰς τὰ θεολογικὰ πράγματα τῆς ἐποχῆς του. Δικαίως ἤκουσε παρὰ τοῦ Δικαιοκρίτου Θεοῦ: «Εὖ δοῦλε πιστὲ καὶ ἀγαθέ, δι΄Ἐμὲ ἐκοπίασας καὶ εἰς τὸν ἀγρόν μου ἔσπειρας ἐν ὑπακοῇ, πίστιν, ταπείνωσιν, δάκρυα-εὐχάς, Ἀγάπην καὶ ἐβλάστησας καθαρότητα καρδίας καὶ δογμάτων ἀκρίβειαν· διὰ τοῦτο εἴσελθε χαίρων καὶ ἀγάλλου ἐν τῇ Βασιλεία Μου». Ἡ χαρὰ ὅσων ἐγνώρισαν καὶ εὐεργετήθησαν ἀπ΄τὸν ἀείμνηστο παπα-Θεοδώρητο, καλύπτει τὴν λύπη ἀπὸ τὴν σωματικὴ ἀπουσία του.
Ἐκτὸς τοῦ συγγραφικοῦ του ἔργου, οἱ ἑκατὸν πεντήκοντα περίπου ὁμιλίες εἰς ἑορτάς καὶ ἁγίους ποὺ ἐξεφώνησε κυρίως εἰς τὸ ἡσυχαστήριον Εὐαγγελισμοῦ εἰς ΠΑΡΟΝ, εἶναι θησαυροὶ ὁμολογίας, ἑρμηνείας τοῦ θείου Λόγου καὶ λύσεις-βοηθήματα πνευματικῶν ζητημάτων εἰς τὸν ἀγῶνα τῶν χριστιανῶν γιὰ τὴν ἀπόκτησι τοῦ Ἁγ. Πνεύματος. Ἔλεγε ὁ π.Θεοδώρητος: «ὁ χριστιανὸς ὁ ὁποῖος βαστάζει τὸν ὀνειδισμὸ τοῦ -μικροῦ ποιμνίου- ἀκολουθώντας δηλαδὴ τὸ πάτριον ἑορτολόγιον καὶ ἀκούοντας ἀπὸ τοὺς νεοημερολογίτας ὅτι εἶναι ἀμαθής, ἐγωϊστής, ἐκτὸς ἐκκλησίας καὶ ἄλλα παρόμοια ὁμοιάζει μὲ ἕνα σακκὶ παλαιωμένο, σχισμένο καὶ λερωμένο, τὸ ὁποῖον ἐντός του περιέχει χρυσάφι δηλ. τὴν ὁμολογία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ τὸ ἀμόλυντον τῆς ψυχῆς, ἀπὸ τὴν κοινωνία τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ.
Ἔρχονται εἰς τὸ νοῦ μας, τὰ λόγια τοῦ ἁγ.Συμεὼν τοῦ Νέου θεολόγου: «Ἀληθινὴ πίστις εἶναι καὶ λέγεται τὸ διὰ τὸν Χριστὸν καὶ ὑπὲρ τῆς αὐτοῦ ἐντολῆς ἀποθανεῖν καὶ τὸν θάνατον τοῦτον ζωῆς πρόξενον εἶναι πιστεύειν. Τὴν πτωχείαν ὡς πλοῦτον λογίζεσθαι, τὴν εὐτέλειαν καὶ ἐξουδένωσιν ὡς δόξαν, καὶ ἐν τῷ μηδὲν ἔχειν, τὰ πάντα κατέχειν πιστεύειν. Μᾶλλον δὲ κεκτῆσθαι τὸν ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ Χριστοῦ καὶ πηλὸν ἢ καπνὸν ἡγεῖσθαι ἅπαντα τὰ ὁρώμενα». Ἡ ἀναχώρησίς του ἀπ΄τὸν κόσμον καὶ ὅλη ἡ μοναχικὴ βιωτή του τὴν ἀνωτέρω ἀληθινὴ πίστι ζωγραφίζουν.
Διὰ τὸν καθένα ποὺ ζητοῦσε τὴ βοήθειά του, εἶχε κάτι νὰ προσφέρῃ. Πράγμα ἢ λόγο ὠφέλιμο ἢ προσευχή. Πλῆθος ὀνομάτων μνημόνευε εἰς τὴν καθημερινὴ παράκλησι εἰς Θεοτόκον τὴν ὁποίαν τελοῦσε, καθὼς καὶ εἰς τὴν Θ.Λειτουργία. Μὲ τὸ περιοδικό «Ἁγιορείτης» ἀλλὰ καὶ προσωπικῶς ἦτο παρὼν εἰς τὶς Σπέτσες, εἰς τὸν διωγμὸ τῶν Μοναζουσῶν τῶν Ἁγίων Πάντων καὶ ἐν συνεχεία εἰς τὰ δικαστήρια βοηθῶντας τὸν δίκαιο ὁμολογιακὸ ἀγῶνα τοῦ Πνευματικοῦ τῆς Μονῆς Γέροντος Χρυσοστόμου Σπύρου.
Εἰς τὸ μετερίζι τῶν ὁμολογιακῶν ἀγώνων προτοπωροῦσε μὲ συγραφὲς βιβλίων, μὲ τὸ περιοδικό «Ἁγιορείτης», μὲ ἄρθρα εἰς διάφορα πειριοδικά, μὲ ὁμιλίες, μὲ τὶς Θεῖες Λειτουργεῖες καὶ νουθεσίες εἰς ὅσους ζητοῦσαν τὴν βοήθειά του.
Εἰς τὸ βιβλίο του: «Ἀντίδοτον», ἀναιρεῖ τὸ βιβλίο του π.Ἐπιφανίου Θεοδωρόπουλου «Τὰ δύο ἄκρα», εἰς τὸ ὁποῖο διαστρεβλώνεται ἡ ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία καὶ παρουσιάζεται ἡ θέση-ἄποψη ὅτι ὁ χριστιανὸς πρέπει νὰ δαμαρτύρεται μόνο μὲ τὰ λόγια γιὰ τὸν αἱρετικὸ ἐπίσκοπό του ἀλλὰ νὰ μὴν ἀπομακρύνεται ἀπ΄αὐτὸν γιὰ νὰ μὴ φύγη ἀπ΄τὴν Ἐκκλησία. Δυστυχῶς τὸ βιβλίο αὐτὸ τοῦ π.Ἐπιφανίου ἔγινε τὸ «Εὐαγγέλιον» τῶν μνημονευτῶν εἰς τὸ Ἁγ.Ὄρος ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς Νεοημερολογίτας. Ὁ λόγος τῶν ἁγίων εἶναι σαφής: «Ὅποιος δὲν ὁμολογεῖ τὴν Ἀλήθεια δὲν εἶναι τῆς «Ἐκκλησίας» ὅποιος ἀπομακρύνεται καὶ δὲν ἔχει κοινωνία μὲ τὸν αἱρετικὸ ἱεράρχη αὐτὸς εἶναι ἄξιος τιμῆς καὶ ἔχει τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ· ὁ κοινωνῶν μὲ τὴν κακοδοξία γίνεται ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ.
Ὁ ἀείμνηστος παπα-Θεοδώρητος ἔγραφε: «Ἐφαρμόζοντες τὰ θελήματα τοῦ Κυρίου καὶ τῆς ἐκκλησίας Του κἂν μύριοι οἱ ἀντικείμενοι, πρέπει νὰ ἐπιδεικνύωμεν κατὰ τὸν Μ.Βασίλειον «ἀνένδοτον τὴν παρρησίαν» οὐδόλως δειλιῶντες τὴν στάσιν τῶν διαφονούντων. Οὐδὲν ἔθιμον εἶναι δυνατὸν νὰ ἰσχύσῃ ποτὲ ὑπὲρ τοὺς κανόνας τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἀκρίβεια εἰς τὰ θέματα πίστεως ἀλλὰ καὶ τὸ ματρύριον τῆς συνειδήσεως κατὰ τὸν Μέγαν Ἀθανάσιον δηλ. ἡ μοναχικὴ ζωή του, δοκιμάστηκε μὲ διωγμὸν. Δυστυχῶς ἡ ἱστορία τῶν Κολλυβαδικῶν ἐπανελήφθη ἐν σμικρογραφία. Ὁ πατερικὸς λόγος, ὅτι κάθε ἄνθρωπος ἁγιάζεται μὲ τὴν ἀκριβὴ ὁμολογία τῆς πίστεως, εἶναι πάντα ἐπίκαιρος. Ἔλεγε: «Ἐμεῖς ἂς εἴμεθα σταθεροὶ στὰ τῶν ἁγ.πατέρων καὶ δὲν θὰ χάσουμε. Τολμῶ νὰ πῶ ὅτι πᾶσα ἀκρίβεια ἔχει θέσι στὶς ἡμέρες μας, κρατῆστε τὴν ὁμολογία σας στερεά, ὡς θησαυρόν μέγαν...»
Ἄλλη φορὰ πρὸς Ἁγιορείτην ζηλωτὴ μοναχὸ ποὺ τοῦ ζητοῦσε κάτι νὰ εἰπῆ ἔδειξε τὸν Ἄθωνα λέγοντας: «Τὰ ἄνω ποθοῦντες καὶ τὰ κάτω πατοῦντες» Ἡ παρουσία του, χαροποιοῦσε τοὺς ἐγγίζοντας αὐτόν. Ὡς ἀληθινὸς μοναχὸς ἦτο ὁ ἀεὶ χαίρων. Εἰς τοὺς ἔσχατους χρόνους ποὺ παροικοῦμε, τῷ λόγῳ τῆς χάριτος, τῶν πιστῶν νεουργεῖς τὰ ψυχάς. Ἅγιε Πάτερ Θεοδώρητε, ἀξίωσον ἡμᾶς τοὺς σοὺς ἱκέτας, μιμητάς σου γενέσθαι. Τῇ πρεσβεία σου εἰς Κύριον, ἐνίσχυσον τὴν ἀσθενοῦσαν θέλησιν ἡμῶν, εἰς τὸ πειθαρχεῖν Θεῷ ἢ ἀνθρώποις! Ὤ τίμιε πάτερ, εὐχαριστοῦμεν καὶ δοξολογοῦμεν τὸν ἐν Τριάδι Θεόν, τὸν χαριτώσαντά σε καὶ εἰς τὴν οὐράνιον Αὐτοῦ Βασιλείαν ἀναπαύσαντα.
Αἰωνία σου ἡ μνήμη, ἀειμνημόνευτε μακάριε διδάσκαλε τῆς Ἐκκλησίας, εὐλογημένε π.Θεοδώρητε! Δώρων Θεοῦ, ἱκέτευε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ἐπώνυμε πάτερ τῶν δωρημάτων τοῦ Θεοῦ! Μεγαλύνομεν σε, Ἀειμακάριστε Δέσποινα Θεοτόκε ὅτι τὸ περιβόλι σου, τὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος τοῦ Ἄθω ἔδωκε τὸν καρπὸν τοῦτον, τοῦ ὁποίου τὸ ἐτήσιον μνημόσυνον τελοῦντες ψάλλομεν: Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε· ἁλληλούϊα.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
Τελευταίες δημοσιεύσεις:  Ταξινόμηση ανά  
Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 1 Δημοσίευση ] 

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]


Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 4 επισκέπτες


Δεν μπορείτε να δημοσιεύετε νέα θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντάτε σε θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επεξεργάζεστε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράφετε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επισυνάπτετε αρχεία σε αυτή τη Δ. Συζήτηση

Αναζήτηση για:
Μετάβαση σε:  
cron
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group

Ελληνική μετάφραση από το phpbbgr.com