|
Ἁγιολόγιον - Φεβρουάριος 24
«Δεῦτε πιστοί, σήμερον χορείαν ἐπικροτήσαντες, εὐσεβῶς πανηγυρίσωμεν, καὶ τῶν Ἁγίων πάντων τὴν ἔνδοξον, καὶ σεβάσμιον μνήμην, ἐνδόξως τιμήσωμεν, λέγοντες· Χαίρετε, Ἀπόστολοι ἔνδοξοι, Προφῆται, καὶ Μάρτυρες, καὶ Ἱεράρχαι. Χαίρετε, Ὁσίων ὁ δῆμος, καὶ τῶν Δικαίων. Χαίρετε, τιμίων Γυναικῶν ὁ χορὸς καὶ Χριστόν ὑπὲρ τοῦ κόσμου πρεσβεύσατε…» Ἀπό τό Δοξαστικό του ἑσπερινοῦ τῶν Ἁγίων Πάντων. [Επιστροφή στο Αγιολόγιον]
Ἡ Α´
καὶ Β´ Εὕρεσις τῆς Τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου
Ἡ πρώτη εὕρεση ἔγινε στὴ Μαχαιροῦντα, γύρω ἀπὸ τὸ χῶρο ποὺ ἦταν τὸ ἀνάκτορο τοῦ
Ἡρῴδη. Ἀφοῦ ἡ Ἡρῳδιὰς πῆρε τὴν ἀποτρόπαια εὐχαρίστηση, νὰ δεῖ ἐπὶ πίνακι τὴν αἱμόφυρτη
κεφαλὴ τοῦ γενναίου προμάχου τῆς ἠθικῆς καὶ τῆς ἀλήθειας, διέταξε νὰ τὴν θάψουν
σ᾿ ἕνα μέρος ἐκεῖ κοντά, τὸ ὁποῖο πήγαινε καὶ καταπατοῦσε ἀπὸ καιρὸ σὲ καιρό, γιὰ
νὰ ἱκανοποιεῖ τὸ ἄσβεστο πάντοτε μῖσος της. Στὸν τόπο ἐκεῖνο ἔμεινε θαμμένη, ὥσπου
τὴν ἀνακάλυψαν δυὸ μοναχοὶ ἀπὸ τὴν Ἀνατολή, στοὺς ὁποίους ἐπανειλημμένα φάνηκε σὲ
ὄνειρο ὁ Πρόδρομος. Μετὰ τὸ θάνατο τῶν μοναχῶν αὐτῶν, ἀπὸ χέρι σὲ χέρι χάθηκε. Βρέθηκε
ὅμως πάλι, ἐπὶ αὐτοκράτορα Οὐαλεντινιανοῦ. Ὅπως βλέπουμε, τῶν ἐπιφανῶν ἀνθρώπων
τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου, ὄχι μόνο οἱ ψυχὲς δὲν χάνονται καὶ πηγαίνουν ἐκεῖ
ποὺ ἡ οὐράνια δόξα τὶς καλεῖ, ἀλλὰ ὁ Κύριός μας, οὔτε τὰ κόκκαλα τῶν σωμάτων τους
δὲν ἀφήνει νὰ χαθοῦν. Διότι μὲ τὴν ἁγία τους ζωή, ἁγίασαν ἀκόμα καὶ αὐτὴ τὴν ὕλη
τοῦ σώματος, ποὺ πρέπει νὰ εἶναι τὸ καθαρότατο δοχεῖο τῆς ψυχῆς.
Ὁ Ἅγιος Boisil (Σκωτσέζος)
Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης
στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων», τοῦ Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου
Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.
Ὁ Ἅγιος Ethelbert (Ἀγγλος)
Λεπτομέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς ὀρθοδοξίας, μπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης
στὸ βιβλίο «Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων», τοῦ Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, ἐπισκόπου
Τελμησσοῦ, Ἀθῆναι 1985.
|
