Αρχική

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]




Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 140 Δημοσιεύσεις ]  Μετάβαση στην σελίδα Προηγούμενη  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ... 14  Επόμενο
Συγγραφέας Μήνυμα
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Κυρ 12 Φεβ 2017, 18:20 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
'Eκκληση-πρό(σ)κληση για κοινή προσευχή, κάθε ημέρα τα μεσάνυχτα - προτού κατακλιθούμε ή πριν συνεχίσουμε την ευλογημένη αγρυπνία μας - με την πιο δυνατή δοξολογική προσευχή στην Μητέρα του Κυρίου και κατα Χάριν Μητέρα μας, στην Υπεραγία Θεοτόκο !
Με τους 24 Οίκους των Χαιρετισμών Της !
Τότε τα μεσάνυχτα, στη σιγαλιά της νύχτας, όταν οι Ουρανοί ανοίγουν, και οι Ασώματοι Αγγελοι μεταφέρουν τις προσευχές μας στο Θρόνο του Κυρίου μας, τότε ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ μαζί σαν ένα Σώμα, ως Εκκλησία με Κεφαλή τον Χριστό μας, να απαγγέλουμε τους Χαιρετισμούς στην Παναγία Μητέρα Του !


ΑΚΟΥΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ 13,13 ΕΩΣ ΤΟ 14,20


_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Σάβ 18 Φεβ 2017, 21:39 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
ΑΚΟΥΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ 2.20 ΛΕΠΤΟ ΕΩΣ ΤΟ 11.10



_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Πέμ 23 Φεβ 2017, 00:35 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
ΔΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ 1,50 ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ


_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Σάβ 25 Φεβ 2017, 13:34 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
ΣΚΑΣΕ ΤΡΑ..ΠΑΠΑ !! ΔΕΝ ΒΑΡΕΘΗΚΕΣ ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΙΡΕΤΑΣ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ....ΕΙΠΕ Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΛΟ ΛΕΥΙΤΗ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΑΠΌ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ, ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΑΓΙΑ....

ΠΗΓΗ
http://xairetismoi.blogspot.gr/2017/02/LYNOYN-TA-MAGIA-OI-XAIRETISMOI-THS-PANAGIAS-MAS-KAI-MAS-PROSTATEYOYN-APO-KATHE-KAKO.html

Αν δεν το ακούγαμε οι ίδιοι από το στόμα μιας ευσεβούς μεν και πιστής, αλλά εξαιρετικά επιφυλακτικής για να μην πω δύσπιστης – σε θέματα θαυμάτων – σεβάσμιας γυναίκας, θα λέγαμε ότι ίσως κάποια σημεία της διήγησης είναι υπερβολικά !

Έχοντας υπάρξει – για την εποχή και το φύλο της – μία εξαιρετική επιχειρηματίας, έχοντας συστήσει με τον μακαριστό σύζυγο της μια πολύ εύρωστη και γνωστή επιχείρηση, που τώρα διαχειρίζονται τα παιδιά τους , η αγαπητή μας φίλη είχε μια καλή μεν, όχι όμως συνειδητή και στενή σχέση με την Εκκλησία !

Ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια μια Χριστιανή – κατά δική της ομολογία – των Χριστουγέννων και του Πάσχα !

Ούτε πνευματική ζωή, ούτε εκκλησιασμός, ούτε μετοχή στα Μυστήρια !

Ακόμη και μετά τον θάνατο του συζύγου της, του εκτελούσε μεν τα δικαιώματα του, δηλαδή τρισάγια μνημόσυνα και τα σχετικά, αλλά κυρίως για κοινωνικούς, συμβατικούς – όπως πάντα μας λέει η ίδια – λόγους !

Μαθαίνοντας από έναν βαστάζο, ο οποίος και γείτονας της είναι και ο οποίος διακονούσε ως Ιεροψάλτης στον Ναό που εκτελούσε τα Ιερά Μνημόσυνα, για τους Χαιρετισμούς, και μάλιστα για την ευλογημένη συνήθεια των Βορειοελλαδιτών αδελφών μας να μοιράζουν βιβλιαράκια Χαιρετισμών στο Τεσσακονθήμερο Μνημόσυνο, μας ζήτησε να της προσφέρουμε γύρω στα διακόσια να τα μοιράσει, εις μνήμη του συζύγου και των συγγενών της, για τους οποίους κάθε χρόνο και επί πολλά χρόνια εκτελούσε ανελλιπώς Μνημόσυνο !

Τα διευκρινίζουμε αυτά ευθύς εξ αρχής για να καταστήσουμε σαφές στην αγάπη σας ότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως ζηλώτρια περί τα πνευματικά, πολλώ δε μάλλον ως θρησκόληπτη.

Προχθές το βράδυ λοιπόν, όταν την επισκεφθήκαμε στο σπίτι της, μαζί με πολλά όμορφα που είπαμε μας διηγήθηκε και το ακόλουθο περιστατικό, που της δυνάμωσε την πίστη, ότι οι Χαιρετισμοί της Παναγίας μας αποτελούν όχι μόνο βακτηρία, καταφυγή, σκέπη και προστασία των πιστών Χριστιανών, αλλά και διώκτη και όλεθρο των φρικτών δαιμόνων !!

Σχεδόν κάθε Κυριακή πηγαίνει με την εξαδέλφη της εκδρομή !

Παρά το προχωρημένο της ηλικίας της οδηγεί και συχνά επισκέπτεται και στην Αττική και σε κοντινούς Νομούς Ιερά Προσκυνήματα και Ιερές Μονές !

Αρχές του χρόνου, και συγκεκριμένα δύο μέρες μετά τα Άγια Θεοφάνεια, οκτώ Ιανουαρίου του 2017, ξεκίνησαν πολύ πρωί με την ξαδέλφη της για να λειτουργηθούν σε κάποιο Μοναστήρι, που για εύλογους λόγους δεν θα αναφέρουμε για να μην κοινολογηθεί η αρετή και το χάρισμα του Λειτουργού !

Μάλιστα έφυγαν βιαστικά και δεν είχαν πάρει ένα από τα πακετάκια με τα 80 τευχίδια των Χαιρετισμών, που οι βαστάζοι τους ετοιμάζουν και τακτικά τους πηγαίνουν για να δίνουν ως ευλογία !!

Το κατάλαβαν αργά, στα μέσα της διαδρομής, αλλά πίστευαν ότι στο πορτμπαγκάζ θα είχε κάποιο να προσφέρουν !

Φθάνοντας διαπίστωσαν ότι και αυτά θα είχαν δοθεί και στεναχωρήθηκαν μιας και δεν είχαν ξαναπάει σε αυτό το Μοναστήρι Χαιρετισμούς και πολύ θα το ήθελαν !

Εισήλθαν στο Ναό στη μέση σχεδόν της Θείας Λειτουργίας, άκουσαν τον Απόστολο από την Καλόγρια, το Ιερό Ευαγγέλιο από τον πάλλευκο Λειτουργό, κοινώνησαν τα Άχραντα Μυστήρια και λίγο μετά στο Αρχονταρίκι που πήγαν για καφέ ξεκίνησαν οι θαυμαστές παρεμβάσεις της Πρόνοιας του Θεού, που τελικά φάνηκε ότι σκοπό είχαν να δυναμώσουν την πίστη τους στην αξία των Χαιρετισμών !

Μπαίνοντας λοιπόν στο νοικοκυρεμένο Αρχονταρίκι το μάτι τους έπεσε σε δύο μικρές στοίβες με βιβλιαράκια των Χαιρετισμών ! Ήταν τα ίδια ακριβώς βιβλιαράκια με αυτά που μοιράζουν οι βαστάζοι !Τα ίδια ακριβώς με αυτά που ήθελαν να φέρουν ως ευλογία για να μοιραστούν !

Ήταν επιμελώς τοποθετημένα στην κορυφή ενός μεγάλου τραπεζιού, μπροστά ακριβώς από την καρέκλα που θα καθόταν λίγο αργότερα ο Ιερέας !

Τους έκανε εντύπωση, κοιτάχτηκαν με νόημα μεταξύ τους αλλά μιας και ήταν κόσμος πολύς που έμπαινε για να πάρει καφέ, δεν το σχολίασαν !

Μετά από λίγο ήλθε και ο σεβαστός Λευίτης, σηκώθηκαν, πήγαν να πάρουν την ευχή του μαζί με τους άλλους Προσκυνητές και αφού του φίλησαν το χέρι ο καλός Ιερέας τους προσέφερε, και σε αυτές και σε όλους , από ένα βιβλιαράκι των Χαιρετισμών !

Κοιτάχτηκαν ξανά οι δύο εξαδέλφες , δεν μίλησαν και κάθισαν !

“Σας τα έδωσα όχι για να τα καταχωνιάσετε σε κάνα συρτάρι, αλλά για να τους διαβάζετε ! Καθημερινά !! Ακούτε ... Καθημερινά !!” ήταν οι πρώτες κουβέντες του Ιερέα σε όσους είχαν καθίσει για να κεραστούν !!

“Μεγάλη ωφέλεια θα δείτε από τους Χαιρετισμούς !! Πολλά θαύματα γίνονται !! Προστασία από την Παναγία μας θα έχετε διαβάζοντας τους κάθε ημέρα !! Θα σας σκεπάζει και εσάς και τα παιδιά και τα εγγόνια σας από κάθε κακό !! Έχω πει εδώ στις Καλογραίες , ειδικά στις νέες, την ώρα που διακονούν τους Χαιρετισμούς να λένε ! Και αν ξεχνάνε κάτι να σταματάνε, να βγάζουν το βιβλιαράκι να θυμούνται την αρχή και πάλι να τους λένε από μέσα τους ! Σε παγκοινιές, στα διακονήματα, στον κήπο, πάντα με τους Χαιρετισμούς στο στόμα και στο μυαλό !

Η καλή μας αδελφή με την εξαδέλφη της κρατώντας στα χέρια τους, αυτά τα ίδια βιβλιαράκια που και οι ίδιες ήθελαν να φέρουν και να μοιράσουν και ακούγοντας τα λόγια αυτά από το στόμα του Ιερέα, είχαν μείνει ενεές !

Ήρθαν οι καφέδες, η κουβέντα άλλαξε και σιγά σιγά άρχισαν να αποχωρούν οι πρώτοι Προσκυνητές !

Σκόπιμα κάθισαν οι δύο μας φίλες επειδή ήθελαν να μιλήσουν στον Ιερέα !

Όταν ήδη είχαν φύγει οι περισσότεροι και οι αδελφές άρχισαν να μαζεύουν την Τράπεζα, τον πλησίασαν και η καλή μας φίλη του είπε !

“Γέροντα θα το πιστεύατε ότι και εμείς είχαμε σκοπό να σας φέρουμε αυτά ακριβώς τα βιβλιαράκια, να τα δώσουμε στις Μοναχές να τα μοιράζουν ?”

“Που τα βρήκατε εσείς αυτά τα τευχίδια των Χαιρετισμών ? “ ρώτησε ο καλός Ιερέας και πριν προλάβουν να απαντήσουν πρόσθεσε

“Και πριν μοίραζα και εδώ και στον Ναό που υπηρετούσα ω Εφημέριος βιβλιαράκια με Χαιρετισμούς !
Όταν όμως μου έφερε μια πνευματική μου κόρη ένα πριν κάποια χρόνια ένα από αυτά , και είδα το πόσο καλαίσθητο ήταν και πόσο μεγάλα γράμματα έχει, και κυρίως τον Πρόλογο, τότε της ζήτησα να τους γράψει να της στείλουν !
Από τότε επικοινωνεί αυτή μαζί τους, της στέλνουν ταχυδρομικά Χαιρετισμούς, μου τους φέρνει στην Εξομολόγηση και τους μοιράζω.
Εσάς όμως πως έχουν βρεθεί στα χέρια σας ?”

Η καλή μας αδελφή, που πάντα ποιεί το καλό εν κρυφώ και παραβύστω, και επιμένει να κρατάει καλά σφραγισμένα και να μην διαλαλεί όσα καλά κάνει, απάντησε λέγοντας την αλήθεια μεν , αλλά κρύβοντας την δική της μέγιστη και καθοριστική συμμετοχή στο έργο της διάδοσης των Χαιρετισμών !!!

“Να κάποιοι αδελφοί που έχουν χώρο στο σπίτι τους και παίρνουν τις κούτες από τον τυπογράφο, και είναι γείτονες μου, μου ετοιμάζουν και εμένα πακετάκια και κάθε Κυριακή που πάω σε κάποιο Μοναστήρι ή Προσκύνημα, τα δίνω ευλογία να μοιράζονται !”

“Πω πω ευλογημένη να σαι και εσύ και αυτοί που τα εκδίδουν και τα μοιράζουν !! Δεν ξέρετε πόσο καλό κάνετε !! Δεν ξέρετε πόσο πολύ ωφελούνται οι ψυχές !! Αχ... πόσο τους τρέμουν οι δαίμονες !!!”

Εκεί σταμάτησε ο παππούλης την διήγηση, έκανε να σηκωθεί αλλά σαν κάτι να έβαλε την καλή μας φίλη, που και λιγομίλητη είναι και γενικά απερίεργη και πάντα διακριτική , και τον ρώτησε ..

“ Τι εννοείτε πάτερ μου λέγοντας ότι τους τρέμουν οι δαίμονες ?”

Ο Γέροντας αρχικά σιώπησε. Την κοίταξε βαθιά στα μάτια και της είπε

“ Δεν τα λέω αυτά στον κόσμο. Πολύ σκιάζονται. ´Αλλοι δεν τα πιστεύουν .... Αχ ο διάβολος... αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του, κόρη μου... να μας κάνει να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει... έλα μωρέ...υποβάλλει στο μυαλό του κόσμου... φαντασίες των παπάδων είναι όλα αυτά.... δαίμονες και αηδίες... μην τα πιστεύετε.... έτσι λέει ο διάβολος κόρη μου για να κάνει την δουλειά του.... αχ... και έτσι και βρει κενά και του δώσουμε δικαίωμα με την εφάμαρτη ζωή και τις αισχρές μας πράξεις... αχ να ξέρατε παιδιά μου πόσο ταλαιπωρεί το πλάσμα του Θεού !”

Οι δύο μας φίλες δεν διέκοψαν τον καλό Λευίτη !!

“Ευτυχώς ο Φιλάνθρωπος Δεσπότης μας δεν μας έχει εγκαταλείψει !! Όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρό Του έδωσε !! Και η Παναγιά μας όπλο ακαταμάχητο κατά των δαιμόνων τους Χαιρετισμούς Της μας έδωσε !!!”

“Τι εννοείτε πάτερ μου ότι οι Χαιρετισμοί είναι όπλο κατά των δαιμόνων !”

Ο καλός Γέροντας δίστασε και πάλι αλλά συνέχισε

“Άκου δεν θέλω να τα λέω αυτά !! Και προς Θεού μην νομίσετε ότι κάτι είμαι η κάτι κάνω !! Απλά όταν μου έρχονται άνθρωποι και μου διηγούνται το πόσο ταλαιπωρούνται από τις μεθοδείες του πονηρού, δεν μπορώ να μένω αμέτοχος ! Πονάει η ψυχή μου ! Βάζω το πετραχήλι μου και τους διαβάζω ευχούλες !!
Όχι κατευθείαν εξορκισμούς που μου ζητάνε όλοι πολύ.... Δεν είναι σωστό να αντιπαρατεθείς με την πρώτη στον σατανά...Δεν ξέρεις πως θα αντιδράσει και τι κακό ενδεχομένως να προκληθεί ....Ευχούλες λέω στην αρχή... σαν υετός, σαν βροχούλα να έρθει η Χάρις του Θεού και το Έλεος Του στο ταλαίπωρο πλάσμα Του... και μετά σιγά σιγά όταν μπει σε μια σειρά , θα πούμε και τα παραπάνω, να τον εκδιώξουμε τον κακο και τα δαιμόνια του ! “

Οι δύο μας φίλες κάθονταν σιωπηλές και άκουγαν με έντονο ενδιαφέρον τα όσα τους έλεγε !!

“ Να.. όταν έρχονται και μου λένε ...διάβασε μου παπά νου ευχή για τα μάγια... ερχόμαστε εδώ δίπλα από το Αρχονταρίκι, να μην βλέπει ο επισκέπτης στο Ναό και σκανδαλίζεται , στην γωνία εκεί έξω, που είναι το Προσκυνητάρι με το Καντήλι και την Εικόνα της Παναγίας μας, και τους βάζω να διαβάσουν λίγο κάποιες ωδές από τον Μικρό Παρακλητικό και κάποια Τροπάρια της Παναγίας... να Την παρακαλέσουν δηλαδή οι ίδιοι για το πρόβλημα τους, να δει και το δαιμόνιο ότι δεν τρέχουν στα μέντιουμ και στους μάγους να τους λύσουν τα μάγια – λες και ο διάβολος θα διώξει ποτέ τον διάβολο – αλλά προστρέχουν στην Μητέρα του Κυρίου και μάνα όλων μας, και έτσι να ενεργήσει η Χάρις του Θεού !!

Και εγώ κάθομαι δίπλα με το πετραχήλι μου και λέω τους Χαιρετισμούς !!

Αυτή είναι η γραμμή που μου παρέδωσε ο μακαριστός Γέροντας μου, που κι αυτός την βίωσε χρόνια ως υποτακτικός στο Άγιο Όρος σε αυστηρούς Γεροντάδες, που όταν έκαναν το εργόχειρο τους έλεγαν άλλοτε το “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με “ μαζί με το “Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς” και όταν ένοιωθαν ότι κουραζόταν ο νους από την ευχή ξεκινούσαν τους Χαιρετισμούς, αλλά κοίτα, άλλο το πρόγραμμα των ασκητών στην έρημο του Αγίου Όρους και άλλο το δικό μας στον κόσμο ! “

Και συνέχισε ο καλός Ιερέας

“ Τι λέμε στους Χαιρετισμούς .....Χαίρε το των Αγγέλων πολυθρύλητον θαύμα, Χαιρε το των δαιμόνων πολυθρήνητον τραύμα... καταλαβαίνετε τι λέει... ότι θρηνούν οι δαίμονες και μόνο που μας ακούν να Την χαιρετίζουμε....

Και αν κοιτάξετε τους Χαιρετισμούς θα δείτε ότι βρίθουν από παρόμοιες εκφράσεις.... Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων, χαίρε κατάπτωσις των δαιμόνων, και αλλού... Χαίρε θάλασσα ποντίσασα Φαραώ τον νοητόν...δηλαδή τον διάβολο...τον καταποντίζει η επίκληση της Παναγίας μας....και πάλι Χαίρε αοράτων εχθρών αμυντήριον...ποιοί είναι οι αόρατοι εχθροί, οι δαίμονες είναι και εμείς αμυνόμεθα, προφυλασσόμαστε με το να λέμε τους Χαιρετισμούς !!

Έρχονται και μου λένε ...Παππούλη πήραμε και διαβάζουμε τους εξορκισμούς τους Αγίου Κυπριανού.. και το λένε με μία ευκολία... τους λέω... αυτά είναι λόγια των Ιερέων... μην διαβάζετε εσείς εξορκιστικές ευχές...δεν έχετε την Ιερωσύνη.. τι να πω... ο κόσμος τα δικά του κάνει... τους καταλαβαίνω , απελπισμένοι είναι... και για αυτό τους το λέω και σε αυτές και σε εσάς.. Θέλετε προστασία από τα μάγια και τα δαιμόνια ?... τους Χαιρετισμούς να λέτε... κάθε μέρα... πολλές φορές... μέχρι που θα τους μάθετε απ έξω !!

Αχ... να ξέρατε πόσο τους καίνε τους δαίμονες οι Χαιρετισμοί..
δεν θα πρεπε να σας το πω... αλλά ας είναι...

Μου ήρθε μια νέα κοπέλα με την μητέρα της... κοσμική κοπέλα... δε φταίνε και τα παιδιά... αυτά βλέπουν να γίνονται, αυτά κάνουν... δεν καταλαβαίνουν πως με την εφάμαρτη ζωή ανοίγουν την πόρτα στο διάβολο και τα δαιμόνια του...

Λοιπόν η κοπέλα άρχισε να μην θέλει να πάει στη Σχολή της, σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο, κλείστηκε στον εαυτό της, είχε μαύρες σκέψεις... ξέρεις τώρα... να κάνει κακό στον εαυτό της.. τέτοια της έβαζε στο μυαλό ο παμπόνηρος....απελπίστηκε αυτή... απελπίστηκε και η μάνα... και ήρθαν εδώ στον Άγιο μας... να προσκυνήσουν να λυτρωθεί...

Με πιάνει η μάνα της... Παππούλη μου το και το με το παιδί μου, σε παρακαλώ διάβασε της ευχές να φύγει το κακό...τι να κάνω... τις λυπήθηκα ... και την έφερα εδώ δα που βλέπετε... και της δίνω να διαβάζει λίγο από τον Παρακλητικό, ενώ εγώ ξεκίνησα να λέω από μέσα μου τους Χαιρετισμούς....

Όταν έφτασα στο γράμμα Λ εκεί που γράφει αυτό που σας είπα δηλαδή το ...Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων, χαίρε κατάπτωσις των δαιμόνων... το επανέλαβα δυο τρεις φορές ...και ω Παναγία μου τι έγινε...

Η ήρεμη κοπελίτσα που διάβαζε αργά τις ωδές του Παρακλητικού, γυρνάει ξαφνικά το κεφάλι της, μου ρίχνει μια αγριεμένη ματιά, πως να σας το πω , βλοσυρή ματιά, σας το λέω και ανατριχιάζω, και με μία φωνή αλλόκοτη... τραχιά, άγρια, απόκοσμη, σαν να γρύλιζε άγριο ζώο...ξεστόμισε

“ Σκάσε τραγόπαπα, σκάσε πια, δεν βαρέθηκες να την χαιρετάς τη Μαρία....”

... και μετά άρχισε έναν οχετό από βωμολοχίες, αχ Παναγία μου, δεν μίλαγε η κοπελίτσα, ο μυσαρός μίλαγε...

Σταύρωνα το κορίτσι με τον Σταυρό αυτό που βλέπετε και μετα από λίγο ηρέμησε και συνέχισε να διαβάζει και τα Απολυτίκια της Κοιμήσεως και τους Ευαγγελισμού και το το Θεοτόκε Παρθένε... ήρεμα ως πριν...σαν να μην έγινε τίποτα... δεν το θυμόταν καν μετά.

Ξαναήρθε με την μητέρα της, μια δυο φορές και την ξαναδιάβασα αλλά δεν ξανάπε το δαιμόνιο αυτά τα λόγια..

Μετά μου είπε η Ηγουμένη ότι στην Παναγιά την Μαλεβή που είχαν πάει να προσκυνήσουν, ήρθε στην κοπέλα έντονη αδιαθεσία, βγήκε έξω και έκανε εμετό πολύ... και μετά ξαλάφρωσε.... η Παναγία μας την λευτέρωσε στο σπίτι Της... το ξέρετε δα ότι η Παναγιά η Μαλεβή πρώτη φορά μυρόβλυσε τη ώρα που της έψαλλαν τους Τέταρτους Χαιρετισμούς πριν πολλές δεκαετίες ... τυχαίο δεν νομίζω να ήταν, ότι εκεί ελευθερώθηκε το κορίτσι.

Ε... από τότε κατάλαβα πια ξεκάθαρα το πόσο τον καίνε τον διάβολο οι Χαιρετισμοί..

Και για αυτό το λέω και το ξαναλέω...

Μην πιάνετε να λέτε λόγια των παπάδων, μην διαβάζετε ευχές εξορκιστικές... τους Χαιρετισμούς να λέτε...

Μου λένε... Παππούλη μου διαβάζουμε αλλά είναι αρχαία και δεν τα καταλαβαίνουμε... τους λέω... δεν πειράζει τα καταλαβαίνει ο διάβολος με τους δαίμονες του και παίρνουν δρόμο και τρέχουν... ακούσατε Μαρία Την είπε την Παναγία μας... δεν τολμά καν να Την αποκαλέσει με το Όνομα Της, Παναγία ή Θεοτόκο...καίγεται όταν Την ακούει να Την επικαλούμεθα και να Την χαιρετίζουμε με τους Χαιρετισμούς Της ....

Για αυτό σας λέω όταν είδα ότι το βιβλιαράκι αυτό των Χαιρετισμών το γράφει στην πρώτη σελίδα .. ότι είναι επιθυμία και εντολή της Δέσποινας μας να διαβάζουμε κάθε μέρα τους Χαιρετισμούς, ε.... από τότε παρακαλώ την πνευματικοθυγατέρα μου και οικονομεί η Παναγία μου και έχουμε εδώ βιβλιαράκια και τα μοιράζουμε ευλογία !”

Ακούγοντας αυτά τα λόγια οι δύο εξαδέλφες αισθάνθηκαν ότι πολύ οικοδομήθησαν πνευματικά και τόσο πολύ ενισχύθηκε η πίστη τους, ώστε με περισσότερο ακόμη ζήλο από ότι πριν, και με ζέση υπέρμετρη, να διακονούν το έργο αυτό της διάδοσης των Χαιρετισμών , πάντα αθόρυβα, πάντα αποτελεσματικά, όπως η Υπεραγία Θεοτόκος μας τις φωτίζει !!

Κλείνοντας αυτή την διήγηση του νέου αυτού θαυμαστού γεγονότος που αφορά τους Χαιρετισμούς θέλουμε να ευχηθούμε σε όλες και όλους τις βαστάζουσες τους βαστάζοντες τα πακετάκια και τα δέματα των Χαιρετιμών , δηλαδή στις βαστάζες και στους βαστάζους, που το τελευταίο δίμηνο έχουν αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο και χάριν στις οποίες και στους οποίους έχουμε - με την Χάρη της Παναγίας μας - μοιράσει μόνο το τελευταίο δίμηνο ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ ως ευλογία 60.000 τευχίδια των Χαιρετισμών, φτάνοντας χάριτι Θεού ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ τα 250.000 τευχίδια των Χαιρετισμών μόνο την τελευταία πενταετία , αλλά πρωτίστως να ευχηθούμε σε όλες και όλους εσάς τις ευσεβέστατες αναγνώστριες και ευσεβέστατους αναγνώστες του Ιστολογίου αυτού των Χαιρετισμών, Καλή Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή !!

Παρόλο που εμείς είχαμε προγραμματίσει να κοινολογήσουμε στην αγάπη σας τις επόμενες εβδομάδες της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, δύο μεγάλα θαύματα των Χαιρετισμών, που μαζί με εκείνο της Στέλλας μας και για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε σε προηγούμενη ανάρτηση , έλαβαν χώρα στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, και το πρώτο από τα οποία θαύματα – μαζί με άλλα από το Ιστολόγιο μας - μπορείτε να το ακούσετε στις επόμενες εβδομάδες των Χαιρετισμών από την εκπομπή του αδελφού μας κου Νώντα Σκοπετέα “Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φώς.” που μεταδίδεται από πολλούς Ορθόδοξους Ραδιοφωνικούς Σταθμούς σε όλη την Ελλάδα, παρότι εμείς άλλα σχεδιάζαμε, αυτήν μόνο την εβδομάδα το πρωτο θαύμα με την απόκατάσταση της οικογενειακής γαλήνης της αδελφής μας, το δεύτερο θαύμα με την Παιδίατρο και τώρα το τρίτο θαύμα από την διήγηση της αδελφής μας , μας έδειξαν ότι η Παναγία μας φροντίζει να πληθαίνουν τα θαύμαυτα των Χαιρετισμών Της, ώστε να ενισχύονται τα παιδιά Της, όλες και όλοι μας, στο να εντείνουμε τον αγώνα μας και καθημερινά να Την χαιρετίζουμε με τους Χαιρετισμούς Της που τόσο αγαπάει !

Αμήν !! Γένοιτο !!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Σήμερα το πρωί , Σάββατο 25 Φεβρουαρλιου 2017, μας τηλεφώνησε ένας αδελφός βαστάζος που είδε την χθεσινοβραδυνή μας ανάρτηση και μας έστειλε ένα πολύ ωφέλιμο βίντεο από το YouTube το οποίο μιλάει ακριβώς για το θέμα της ανάρτησης μας, δηλαδή το πόσο τρέμουν οι δαίμονες την Υπεραγία Θεοτόκο, την Παναγία μας.
Ευχαριστώντας τον για το ενδιαφερον του, το παραδίδουμε στην αγάπη σας !!


_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Κυρ 26 Φεβ 2017, 12:40 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ


Μια Μοναχή, βρισκόταν σ΄ ένα μοναστήρι κι εσχόλαζε με νηστείες και αγρυπνίες. Καθημερινά βάδιζε από δύναμη σε δύναμη κι από δόξα σε δόξα, για να ετοιμάσει τον εαυτόν της για τα <<μεγάλα Ολύμπια>>. Αγωνιζόταν στο καθημερινό μαρτύριο της συνείδησης, για να βάλει τις βάσεις για τον ουρανό, τη θεώση. Αγωνιζόταν σαν μανική εράστρια, να συναντήσει το Νυμφίο των καθαρών ψυχών, αφού περιφρόνησε όχι τον κόσμο, τον οποίον υπεραγαπούσε, αλλά τη <<λογική>> του, τις εμπαθείς σχέσεις. Επιθυμούσε να σωθεί και έτρεχε για να …χαθεί μέσα στη θεία ευσπλαχνία. Καθημερινά << διέθετο αναβάσεις εν τη καρδία>> της (Ψαλμ. 83,6).
Αυτή την αγία ψυχή βάλθηκε ο διάβολος να παραπλανήσει και να τη βγάλει από την οδό της ευθείας και του σωτηρίου. Έτσι, την εξαπάτησε πολλές φορές μετασχηματιζόμενος σε μορφή Αγγέλου. Παρουσιαζόταν στη μοναχή και συνομιλούσαν για διάφορα πράγματα. Σε κάθε ερώτηση της της απαντούσε και αυτό χαροποιούσε τη μοναχή.
Σε μία επίσκεψη της στον Πνευματικό, ο εξομολόγος ρώτησε τη μοναχή, πως περνούσε στην κατάσταση της Μοναδικής πολιτείας.
Αυτή είπε:
Καλά, με την ευχή σου, πάτερ άγιε.
Όταν ο Πνευματικός άκουσε αυτή την υπερήφανη απάντηση, λυπήθηκε και τη συμβούλεψε ως εξής:
Παιδί μου, ποτέ να μη λέγεις <<καλά>> αλλά και αν κάνεις όλες τις αρετές, πάντα να ταπεινώνεσαι και να λές πως είσαι αμαρτωλή, διότι στην αλήθεια όλοι είμαστε αμαρτωλοί.
Να ξέρεις, πάτερ, ότι αυτό το λόγο, διότι έρχεται από τους ουρανούς Άγγελος Κυρίου και με επισκέπτεται.
Ο Πνευματικός, ο οποίος ήταν διακριτικός και αφού έπαθε πολλά και έμαθε πολλά, θυμήθηκε το ρητό του Αποστόλου Παύλου που λέγει, ότι ο Άγγελος του σκότους μετασχηματίζεται και σε Άγγελο φωτός, της είπε:
Όταν έλθει πάλι ο Άγγελος να σε επισκεφθεί, πες του να σου δείξει την Υπεραγία Θεοτόκο. Όταν κάνει αυτό και παρουσιασθεί η Παναγία, να την προσκυνήσεις. Ύστερα, να προσευχηθείς στην Παναγία και αν παραμείνει μέχρι να τελειώσεις την προσευχή σου, να ξέρεις ότι είναι η Κυρία μας, αν δε εξαφανισθεί, μάθε ότι είναι δαιμονική φαντασία και σε απατά, για να σε ρίξει σε μεγάλη καταστροφή.
Όταν παρουσιάστηκε πάλι ο δαίμονας, είπε η μοναχή στο νομιζόμενο Άγγελο:
Σε παρακαλώ, Άγγελε του Θεού, δείξε μου την Παναγία, τη Μητέρα του Θεού, που έχω μεγάλη επιθυμία να Την ιδώ.
Είναι αρκετή η δική μου παρουσία, της είπε, διότι δεν είσαι άξια να ιδείς με τα σωματικά σου μάτια την Παντάνασσα.
Η μοναχή με περισσότερη επιμονή ζητούσε από το δαίμονα να της κάνει τη χάρη. Τότε της παρουσίασε στη φαντασία της μια ωραιότατη κοπέλα, σαν βασίλισσα, την οποία η μοναχή προσκύνησε, αφού είπε το χαιρετισμό του Αγγέλου: << Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου…..>> . Την ίδια στιγμή η μέν διαβολική φαντασία, μόλις άκουσε εκείνα τα αρχαγγελικά λόγια, εξαφανίσθηκε ως καπνός και άνεμος, ο δε διάβολος χάθηκε και δεν παρουσιάσθηκε πιά στη μοναχή να την πλανά.
Η μοναχή έμεινε έντρομη και αρρώστησε. Ύστερα από πολύ καιρό, με πολλούς κόπους και προσπάθειες, επανήλθε στην πρώτη κατάσταση της.
Όταν, λοιπόν πέσουμε σε πειρασμό από το διάβολο ή από τους ανθρώπους ή ακόμα από τη σάρκα, δεν υπάρχει ωφελιμότερη θεραπεία, από το να ανακράζουμε τα σωτήρια ονόματα του Κυρίου Ιησού και της Παναγίας μας, τα γλυκύτερα από την αμβροσία και το νέκταρ
Πηγή: ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (ΑΡΧΙΜ. ΘΕΟΦΎΛΑΚΤΟΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ)

http://kamariani.blogspot.gr/2014/05/blog-post_1652.html

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Δευτ 27 Φεβ 2017, 13:02 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Παρ 03 Μαρ 2017, 09:53 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Χαίρε θνητών προς Θεόν παρρησία!
Ιδού και πάλι χριστιανοί μου, οι χαρμόσυνοι ύμνοι των Χαιρετισμών, μαζί με τον Ακάθιστο Ύμνο που ψάλλουμε κάθε Παρασκευή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Πλούσιες οι δωρεές και τα χαρίσματα του Χριστού μας προς όλους εκείνους τους χριστιανούς, που με ευλάβεια τιμούν την Υπεραγία Θεοτόκο, την Μητέρα Του και Μητέρα όλου του ανθρωπίνου γένους. Οι ευλογίες του Θεού, όταν συγκεντρωνόμαστε για να προσευχηθούμε και να τιμήσουμε το Άγιο Όνομα Του, της Παναγίας μας και των Αγίων μας πέφτουν σαν βροχή για να δροσίσουν την ξηραμένη ψυχή μας, από τις θλίψεις της ζωής, για να της χαρίσουν χαρά, δύναμη και ελπίδα, και για να γιγαντώσουν μέσα μας την αγάπη και την πίστη προς τον Χριστό, τον Θεάνθρωπο Κύριο, τον Υιό του Θεού, τον Σωτήρα του κόσμου και Λυτρωτή, που μας παρέχει δια πρεσβειών της Παναγίας Μητρός του κάθε καύχηση και δωρεά.
Εμείς ως Ορθόδοξοι πιστοί χριστιανοί, καυχώμεθα, κατά πρώτο λόγο για τον Σταυρό του Κυρίου και για την Ανάστασή Του, επαναλαμβάνοντας τον λόγο του Αποστόλου Παύλου «εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθω ή μη εν τω Σταυρώ του Κυρίου» (Γαλ.)
Καυχώμεθα επίσης και για την Παναγία μας, την Υπεραγία Θεοτόκο, αφού με την συγκατάθεσή της στον Άγγελο «ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου», άρχισε το κοσμοσωτήριό Του έργο ο Πανάγιος Θεός, καθιστώντας την απείρανδρο μητέρα, Νύμφη Ανύμφευτο και πρώτο πρεσβευτή υπέρ της του κόσμου σωτηρίας. Πρεσβεύει η Παναγία μας, και μείς λαμβάνουμε δωρεές, και ουράνια χαρίσματα από τον Υιό της και Θεών ημών. Πως λοιπόν να μην καυχώμεθα διά μέσου των Χαιρετισμών; Πώς να μην υμνούμε την Υπεραγία Θεοτόκο με ύμνους και ωδές πνευματικές, όπως είναι οι Χαιρετισμοί;
Ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, δια Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, για να μας απαλλάξει πρώτον από την άγνοια, και δεύτερον για να μας αποκαλύψει τον αληθινό Θεό και Πατέρα, και να μας εισάγει στη Βασιλεία Του. Μας φανερώνει ότι αυτός ο Μεσσίας, ο Χριστός, ο Σωτήρας του κόσμου, είναι το φως του κόσμου. Λέγει ο Χριστός: « αυτός που με ακλουθεί δε θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά σ το φως της ζωής. Εγώ είμαι η Ζωή και η Ανάσταση, εγώ είμαι το γάργαρο, το δροσερό Νερό και σας οδηγώ στην αιώνια Ζωή, είμαι ο Άρτος που κατέβηκε από τον Ουρανό». Έτσι μας αποκάλυψε ποιος είναι και είναι αυτός που νίκησε τον θάνατον με το Σταυρό και την Ανάσταση.
Η Θεοτόκος Μαρία είναι λοιπόν το όργανο που ο Θεός χρησιμοποίησε για την ένσαρκη Οικονομία Του. Αυτή είναι από την άλλη μεριά το δώρο της ανθρωπότητας στο έργο της Λύτρωσης. Της Λύτρωσης από τα δεσμά του κόσμου. Όλοι μας αγωνιζόμαστε για την λύτρωση μας από δεσμά και πάθη, αναζητούμε την κάθαρση, τον φωτισμό.
Στην πρόοδο της λυτρώσεως, καθάρσεως και φωτισμού, μας βοηθούν οι πρεσβείες και οι μεσιτείες της Υπεραγίας Θεοτόκου, διότι βλέπει και ακούει τους στεναγμούς μας, τα δάκρυά μας, τους πόνους και τις λύπες μας, τις αγωνίες μας, τους φόβους και τα προβλήματά μας. Ιδιαίτερα όμως βλέπει και ακούει τις ικεσίες μας, που προσφέρονται σ’ αυτήν μέσω των Χαιρετισμών. Και σαν Καλή Μητέρα τρέχει για μας τα παιδιά της, μας πιάνει απ’ το χέρι και μας οδηγεί στον Υιό και Θεό της και Θεό και Κύριο μας. Αμήν.
π. Αθηναγόρας Ζηλιασκόπουλος

Κοντάκιον
Ήχος πλ. δ’. Τή υπερμάχω.
Τή υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια
Ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια
Αναγράφω σοι η πόλις σου Θεοτόκε.
Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον
Εκ παντίων μέ κινδύνων ελευθέρωσον
Ίνα κράζω σοι·


https://propheteliaskirchefrankfurt.wordpress.com/tag/%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83/

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Παρ 03 Μαρ 2017, 12:16 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
«Χαῖρε δι’ ἦς ἐχθροὶ καταπίπτουσιν»
Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

«Σὰν τὴν καταστολισμένη νύφη, ἔτσι εἶναι ἡ Ἑλλάδα μας, γεμάτη ἀπὸ ἐκκλησιές, μοναστήρια καὶ ἐρημοκλήσια τῆς Παναγίας, τὸ πνευματικὸ στολίδι τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Στὸ καθένα ἀπὸ αὐτὰ βρίσκεται τὸ σεβάσμιο εἰκόνισμά της, δεξιὰ ἀπὸ τὴν Ὡραία Πύλη, μὲ τὸ γυρτὸ κεφάλι της γιὰ νὰ ἀκούσει τὸν κάθε πόνο μας, τὴν κάθε χαρά μας. Πόσα εἶναι τὰ δάκρυα στὰ ἄχραντα χέρια της, δάκρυα τοῦ βασανισμένου λαοῦ μας;».

Μ’ αὐτὰ τὰ ὡραῖα λόγια, ὁ μεγάλος μας λογοτέχνης Φώτης Κόντογλου, συμπυκνώνει τὴν ἀγάπη καὶ τὸν σεβασμὸ τοῦ λαοῦ στὴ Θεομάνα καὶ Ἐθνομάνα μας, τὴν Παναγία. Καὶ πόση παρηγοριὰ αἰσθάνεται ὁ πιστὸς λαὸς τοῦτες τὶς ἀνοιξιάτικες Παρασκευὲς τῶν χαιρετισμῶν. «Χαῖρε δι’ ἦς ἐχθροὶ καταπίπτουσιν».
Πάντοτε ὁ λαός μας εἴτε τὴν ἀρχαία ἐποχὴ εἴτε τὰ βυζαντινὰ χρόνια εἴτε τὰ νεώτερα, μάχεται ἔχοντας ὡς προμετωπίδα, ὡς σημαία του τὸ «ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος».
Στὴν ναυμαχία τῆς Σαλαμίνας, στὸν περίφημο παιάνα τοῦ ὁ Αἰσχύλος, διαλαλεῖ «Ἴτε παῖδες Ἑλλήνων ἐλευθεροῦτε πατρίδα… Θεῶν πατρώων ἔδη». Ἐλευθερῶστε τὰ ἱερὰ τῶν θεῶν σας…
Στὸ Βυζάντιο ἡ πολεμικὴ ἰαχὴ εἶναι «Σταυρὸς νικᾶ». Τοῦ βυζαντινοῦ στρατοῦ ἡγοῦνται πιστοὶ αὐτοκράτορες. Ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς, θά γράψει πάλι ο Κόντογλου, στὸν πόλεμο φοροῦσε κάτω ἀπὸ τὸ θώρακά του ἕνα παλιοράσο τοῦ θείου του, ἀσκητῆ ἁγίου Γεωργίου τοῦ ἐν τῷ Μαλεῷ. Ὁ Ἰωάννης Τσιμισκὴς γονάτιζε σὰν παιδὶ μπροστὰ ἀπὸ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Ὁδηγήτριας, πρὶν ξεκινήσει τοὺς νικηφόρους πολέμους του. Ὁ Ἀλέξιος Κομνηνὸς ὅποτε ἦταν νὰ ἐκστρατεύσει, ἔβαζε τὰ πολεμικά του σχέδια κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα καὶ προσευχόταν ὅλη τὴ νύχτα. Ὁ Θεόδωρος Δούκας Λάσκαρης, συνέθεσε τὸν Μέγα Παρακλητικὸ κανόνα τῆς Παναγίας. Μὰ καὶ ὅταν ἔπεσε ἡ Πόλη καὶ ἀκούστηκε ἡ σπαρακτικὴ κραυγὴ «Ἑάλω ἡ πόλις Σου Θεοτόκε», ἀμέσως ὁ λαὸς σπεύδει καὶ παρηγορεῖ τὸ Ρόδον τὸ Ἀμάραντον τῆς Ὀρθοδοξίας, δὲν ζητᾶ ὁ ἴδιος παρηγοριά. «Σώπασε κυρὰ Δέσποινα καὶ μὴν πολυδακρύζεις, πάλι μὲ χρόνους μὲ καιρούς, πάλι δικά σου θά ᾽ναι».
Στὴν εὐλογημένη ἐπανάσταση τοῦ 1821 πάλι τὴ βοήθεια τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ ἐπικαλοῦνται οἱ ἀγωνιστές.
Στὴν ἀρχὴ τῆς ἐπανάστασης, ὁ Κολοκοτρώνης, μένει κάποια στιγμὴ μόνος, ἀπὸ τὸν φόβο τῶν Τούρκων ὅλοι τὸν ἐγκαταλείπουν. Γράφει στὰ Ἀπομνημονεύματά του: «Ἦταν μία ἐκκλησιὰ εἰς τὸν δρόμον, ἡ Παναγία στὸ Χρυσοβίτσι. Ἔκατσα ἐκεῖ καὶ ἔκλαιγα τὴν Ἑλλάς. Παναγία μου βοήθησε καὶ τούτην τὴ φορὰ τοὺς Ἕλληνες γιὰ νὰ ἐμψυχωθοῦν». Βοήθησε ἡ Παναγία καὶ ἐλευθερώθηκε τὸ Γένος, γι’ αὐτὸ καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι ἔτσι προσκαλεῖ:
"Τ’ ἀντρειωμένου τ’ ἅρματα
δὲν πρέπει νὰ πουλιῶνται,
μόν’ πρέπει τους στὴν Ἐκκλησιὰ
κι ἐκεῖ νὰ λειτουργιῶνται".
Ἀλλὰ καὶ στοὺς μετέπειτα ἀγῶνες τοῦ ἔθνους γιὰ ἀπελευθέρωση σκλαβωμένων πατρίδων καὶ πάλι στὴν ἀγκαλιὰ τῆς Θεομήτορος προστρέχει. «Ἔκαμα χθὲς ἕνα τάμα εἰς τὴν Θεοτόκο Παρθένο, τὴν πλατυτέρα, νὰ βοηθήσει τὴν Μακεδονία μας», γράφει ὁ ἀντρειωμένος Παῦλος Μελᾶς σὲ γράμμα του, στὴ γυναίκα τοῦ Ναταλία.
Στὸν πόλεμο τοῦ 1940, τότε ποὺ ὁ ἑλληνικὸς στρατὸς φώτιζε μὲ τὸν ἡρωισμό του τὴν πανικοβλημένη Εὐρώπη, ἡ Ἁγία Σκέπη τῆς Παναγίας κρατοῦσε ὄρθιους στῆς ἱστορίας τὸ διάσελο, τὰ ἡρωικὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδας. Γράφει ὁ Ἠλίας Βενέζης σ’ ἕνα κείμενό του στὶς 28 Δεκεμβρίου 1940: «Λέγανε οἱ ξένοι ἄνθρωποι, ποὺ βλέπανε τὰ γινόμενα, τί θὰ κάμει τόσο μικρὸς λαὸς μὲ τόσον μεγάλο γείτονα; Θὰ γονατίσει μία μέρα. Μὰ ὁ λαὸς πίστευε πὼς θὰ τὸν βοηθήσει ἡ προσβεβλημένη Παναγία. Καλὰ περιμένετε νὰ δεῖτε. Περιμένετε ὕστερα ἀπὸ ἕνα μήνα, στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, ἔλεγαν οἱ μάνες τῶν στρατιωτῶν. Καὶ πῆγαν οἱ στρατιῶτες καὶ πολέμησαν καὶ ἔψαλλαν στὶς ἀετοράχες Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ καὶ νίκησαν».
Συνεχίζεται στὶς μέρες μας αὐτὴ ἡ παράδοση τῆς τιμῆς τοῦ στρατοῦ μας στὴν Θεοτόκο. Οἱ ἔνοπλες δυνάμεις τῆς χώρας μας καὶ στοὺς τωρινοὺς ταραγμένους καιροὺς ποὺ ζοῦμε, στὴν συνείδηση τοῦ λαοῦ μας στέκονται πολὺ ψηλά. Ἀπὸ ὅλους τοὺς θεσμοὺς τοῦ κράτους, ὁ στρατὸς ἀπολαμβάνει τὴν μεγαλύτερη ἐμπιστοσύνη. Ὁ Στρατός μας, παρόλη τὴν δολερὴ πολλὲς φορὲς πολεμικὴ ποὺ ὑφίσταται ἀπὸ ἐντὸς ἢ ἐκτὸς τῶν τειχῶν ἐχθρούς, παραμένει ἰσχυρὸς φύλακας τῆς ἐθνικῆς μας ἀξιοπρέπειας, ἀπαντοχὴ τοῦ λαοῦ.
Μπορεῖ νὰ μᾶς χαρακτηρίζουν μικρὸ κράτος. Ὅμως «ἡ μεγαλοσύνη στὰ ἔθνη δὲν μετριέται μὲ τὸ στρέμμα, μὲ τῆς καρδιᾶς τὸ πύρωμα μετριέται καὶ μὲ τὸ αἷμα», θὰ πεῖ ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς Κωστὴς Παλαμᾶς.
Τὸ αἷμα τοῦ Ἕλληνα ἄγνωστου στρατιώτη καὶ ἀξιωματικοῦ ἔκανε τὴν πατρίδα μας μεγάλη, πολὺ μεγάλη ἔναντι ἰδίως κάποιων σπιθαμιαίων γειτόνων ποὺ προσπαθοῦν νὰ σταθοῦν στὰ πόδια τους πατώντας πάνω σὲ κλεμμένα μεγαλεῖα ἢ ἄλλων παραφουσκωμένων ἀπὸ ἔπαρση ψευτογιγάντων, ποὺ ὅταν ὁ στρατός μας κατασκοτωνόταν στὰ βουνὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου αὐτοὶ ἀπολάμβαναν οὐδετερότητα. (Τουρκία).
Ὅσο ὑπάρχει ἡ ἀτρόμητη ἀσπίδα τοῦ ἔθνους ποὺ λέγονται Ἔνοπλες Δυνάμεις καὶ ὅσο αὐτὴ ἡ ἀσπίδα θὰ ἔχει ἱστορημένη πάνω της τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας, ἂς ὀνειροφαντάζονται ὅ,τι θέλουν οἱ ἐπίβουλοι.
Ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, κρατημένοι ἀπὸ τὴ Ζώνη τῆς Παναγίας, ποὺ προστατεύει τὸν φιλόχριστο στρατό μας, θά βροντοφωνάζουμε πάντοτε "ἰδοῦ ζῶμεν"...

Τοῦτες τὶς πονηρὲς ἡμέρες, τὸ ἀνήμερο ἐξ ἀνατολῶν θηρίο τροχίζει τὰ νύχια του καὶ τρίζει τὰ δόντια του. Τὸ μόνο ποὺ φοβᾶται εἶναι τὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις μας, ποὺ παραμένουν ὁ φρουρὸς καὶ ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς Πατρίδας μας.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Παρ 10 Μαρ 2017, 11:58 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
ΧΑΙΡΕ ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΜΑΝΝΑ ΔΙΑΔΟΧΕ, ΧΑΙΡΕ ΤΡΥΦΗΣ ΑΓΙΑΣ ΔΙΑΚΟΝΕ

Ο άνθρωπος έχει ανάγκη την τροφή για να επιβιώσει. Έτσι πλάσθηκε από το Θεό. Η λήψη της τροφής όμως συνοδεύεται και από μία συγκεκριμένη στάση ζωής, καθώς ο άνθρωπος ενηλικιώνεται. Από την αυτόματη, ενστικτώδη κίνηση, η τροφή γίνεται έλλογη επιλογή, καθώς ο καθένας ακολουθεί την πορεία της σωματικής και πνευματικής ανάπτυξής του.
Η τροφή συνοδεύεται από την ηδονή του να αρέσει ή να μην αρέσει, τόσο στη γεύση όσο και στον τρόπο της βρώσης της. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος σταδιακά μπορεί να τρώει για να ζει ή και να ζει για να τρώει. Να συνδέεται με αυτούς που του παρασκευάζουν την τροφή, με την προσωπική σύνδεση με την μητέρα ή την σύζυγο ή τους οικείους από την οποία την δέχεται ή με την απρόσωπη σύνδεση με εκείνους που πουλούνε τροφή. Γι’ αυτό και η στάση του καθενός έναντι της τροφής δείχνει κατά κάποιον τρόπο τι άνθρωπος είναι.
Συχνά στα ιερά κείμενα βλέπουμε να γίνεται αναφορά στο θέμα της τροφής. Στην Παλαιά Διαθήκη η τροφή γίνεται αφορμή της πτώσης του ανθρώπου, της έκπτωσής του από τη σχέση με το Θεό στον Παράδεισο και της εξορίας του στον κόσμο που δεν είναι πια στολίδι. Ο άνθρωπος καλείται με τον ιδρώτα του προσώπου του να τρώει τον άρτο του. Και η γη βγάζει ακάνθας και τριβόλους, που κάνουν τον άνθρωπο να μην μπορεί να γευτεί την τροφή ως δωρεά από το Θεό και την αγάπη Του, αλλά να τη βλέπει ως αποτέλεσμα του δικού του κόπου. Γι’ αυτό και η τροφή αποσυνδέεται από την πρόνοια του Θεού και γίνεται αφορμή για πόλεμο και συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Την ίδια στιγμή, στην Παλαιά Διαθήκη, η τροφή αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα των Εβραίων, όταν φεύγουν από την Αίγυπτο για να ακολουθήσουν την οδό προς τη γη της Επαγγελίας. Στην έρημο θα γογγύσουν εναντίον του Θεού, γιατί μέσα τους θα συνεχίσουν να φέρουν το σπέρμα της ανταρσίας, που δεν δέχεται ότι η τροφή δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά δωρεά σχέσης του ανθρώπου με το Θεό, ότι η τροφή έρχεται δεύτερη σε μία ζωή στην οποία υπάρχει η εμπιστοσύνη στο Θεό. Και τότε ο Θεός θα τους στείλει το «μάννα», λύνοντας το ζήτημα της επιβίωσης, φανερώνοντας την αγάπη και την πρόνοια προς εκείνους και την ίδια στιγμή, καθώς τους ζητά να το τρώνε αυθημερόν και να μην το κρατάνε για δεύτερη ημέρα, δείχνοντάς τους ότι όσο επιλέγουν την σχέση μαζί Του ως το πρώτο της ζωής, όσο δεν έχουν αγωνία για την τροφή τους, αυτή θα τους έρχεται. Η στάση την οποία καλούνται να έχουν είναι η ευχαριστία. Ο δοξασμός του Θεού για το ότι τους αγαπά. Η ευγνωμοσύνη για το ότι Εκείνος υπάρχει.

Η Υπεραγία Θεοτόκος αποτελεί την διαδοχή της τροφής του μάννα και γίνεται η ίδια τροφή για τον άνθρωπο και τον κόσμο. Μαζί με όλες τις άλλες αλλαγές, τις ανακαινίσεις του κόσμου που συνοδεύουν την κίνησή της να αποδεχτεί την πρόσκληση του Θεού να γεννήσει τον Υιό της, η Παναγία μας δείχνει ότι αποτελεί η διάδοχος της τροφής του μάννα, μόνο που επισημαίνει το αληθινό νόημά της. Γιατί στο πρόσωπό της βλέπουμε την ανάγκη μας να λειτουργούμε με εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του Χριστού και την πρόνοιά Του για τον καθένα μας. Βλέπουμε την ανάγκη μας να αναφέρουμε δια της προσευχής τη ζωή και την επιβίωσή μας σ’ Εκείνον. Να μην μένουμε στα υλικά αγαθά, αλλά να βιώνουμε το «ουκ επ’ άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος». Και να εκφράζουμε με την ευχαριστία και την ευγνωμοσύνη προς τον Δωρεοδότη της τροφής Κύριο και την έμπρακτη αγάπη προς τον πλησίον μας τα συναισθήματά μας έναντι της δωρεάς της τροφής και κάθε αγαθού, αλλά και κάθε περιστάσεως της ζωής μας, όπως Εκείνος επιτρέπει να μας συμβούνε.
Η Παναγία εμπιστεύθηκε το Θεό και δέχτηκε να συμμετάσχει στο σχέδιο της Θείας Οικονομίας για τη σωτηρία του κόσμου. Τρέφει λοιπόν ως μάνα τους ανθρώπους με ένα νέο μάννα, το οποίο παραμένει άφθαρτο στους αιώνες. Είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, ο οποίος δεν φθείρεται από το πέρασμα της ημέρας, από το χρόνο, από το σκοτάδι της αμαρτίας και της κακίας, ακόμη και από την νοοτροπία μας να εκζητούμε την ηδονή στα ευτελή.
Την ίδια στιγμή, το νέο μάννα συνεχίζει να δίδεται καθημερινά στους ανθρώπους ως ο Άρτος της Ζωής. Το παλαιό μάννα δεν μπορούσε να κάνει τους ανθρώπους να αποφύγουν το θάνατο, όχι μόνο τον σωματικό, αλλά και τον πνευματικό, γιατί θεράπευε την ανάγκη της τροφής. Της επιβίωσης. Το νέο μάννα, που είναι ο Χριστός, δίνει ζωήν αιώνιον και ανασταίνει τους ανθρώπους που θα πιστέψουν σ’ Αυτόν, γιατί τρέφει με την Αγάπη του Θεού όχι μόνο το σώμα, αλλά και την ψυχή.
Συγχωρεί τις αμαρτίες μας και λυτρώνει από τον πνευματικό θάνατο την ύπαρξή μας. Ζωοποιεί με έναν μυστικό, εσωτερικό τρόπο το σύνολο της ύπαρξής μας και οδηγεί σε μία άλλη τρυφή, την αγία, της αγιότητας, της συνεχούς κοινωνίας με το Θεό που αλλάζει την πορεία της ζωής μας, διότι τώρα γνωρίζουμε τι θέλει ο ουρανός από την καθημερινότητα, τη στάση ζωής μας, τις κρίσεις με τον εαυτό μας και τους ανθρώπους, στις ποικίλες επιθέσεις του κακού και του διαβόλου και, κυρίως, γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας.
Το παλαιό μάννα χορηγούνταν σε όλους, ανεξαρτήτως αν δόξαζαν ή όχι το Θεό, γιατί ο Θεός είναι δίκαιος, δηλαδή αγαπά, και ανατέλλει τον ήλιο επί δικαίους και πονηρούς. Το νέο μάννα δίδεται και αυτό σε όλους, όμως, επειδή δεν αναφέρεται στην επιβίωση, είναι επιλογή του ανθρώπου αν θα το προσλάβει.Η δωρεά δηλαδή του νέου μάννα, του Χριστού, είναι δωρεά ελευθερίας και επαφίεται στον καθέναν αν θα την αποδεχτεί. Και ο τρόπος της αποδοχής είναι η ευχαριστία. Όχι μόνο το μυστήριο της Εκκλησίας, αλλά και η σύνολη στάση ζωής μας. Η δοξολογία του Θεού. Η προσφορά στο συνάνθρωπο. Η αποδοχή του θείου θελήματος, ασχέτως αν μας ευχαριστεί ή όχι.
Πρώτη η Παναγία άνοιξε τον δρόμο ώστε να γευτεί στην ύπαρξή της αυτό το νέο και αιώνιο μάννα. Γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται μανναδόχος στάμνα. Όπως σε μία στάμνα ο Μωυσής κρατά ως θησαυρό πολύτιμο λίγο μάννα, το οποίο είναι το μοναδικό που παραμένει άφθαρτο εντός της, έτσι και η Παναγία κρατά στα σπλάχνα της το αιώνιο μάννα, το Χριστό, ο Οποίος παραμένει άφθαρτος και αναλλοίωτος, ενώ αλλοιώνει την φθορά μας. Στο πρόσωπο του Χριστού τόσο η υλική, όσο και η κάθε άλλη τροφή αλλάζουν προσανατολισμό. Ο χριστιανός ξεκινά τη ζωή του από την κοινωνία με τον Άρτο της Ζωής και αυτή είναι η μεγαλύτερη τρυφή, η οποία διασώζει από την έρημο των παθών, της μοναξιάς, του θανάτου τον καθέναν μας και μας δίδει την ευκαιρία να βαδίσουμε προς τη γη της προσωπικής μας Επαγγελίας, τον Παράδεισο της Εκκλησίας και της σχέσης της Αγάπης.
Και συνεχίζει τον αγώνα του και στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αλλά και πάσας τας ημέρας της ζωής του με γνώμονα την εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού, χωρίς αγωνία για την επιβίωσή του και με πνεύμα ευχαριστίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εργάζεται για τα υλικά. Βλέπει όμως πού βρίσκεται η αληθινή ηδονή. Η τρυφή που είναι ατελεύτητος. Στη σχέση με το Θεό στην Εκκλησία. Και προσεύχεται στην Παναγία να μην επιτρέψει να επηρεαστεί από το πνεύμα του κόσμου, που όχι απλώς αποθεώνει την τροφή, αλλά εκδιώκει τον Δωρεοδότη της από τη ζωή μας. Και συνεχίζει να διακηρύττει ότι μπορούμε και χωρίς Αυτόν να παλέψουμε με τας ακάνθας και τας τριβόλους τόσο της γης όσο και του εαυτού μας. Μόνο που βλέπουμε καθημερινά τις συνέπειες της επιλογής μας.


Πρωτοπρεσβύτερος Θεμιστοκλής Μουρτζανός

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Δευτ 13 Μαρ 2017, 13:50 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Προβατα της ποιμνης του Χριστοῦ
«Χαῖρε, αὐλὴ λογικῶν προβάτων» (Ἀκάθ. ὕμν. Η1β΄)

ΑΠΟΨΕ, ἀγαπητοί μου, λέγεται ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος, οἱ Χαιρετισμοί. Τί εἶνε οἱ Χαιρετισμοί; Ἕνα τραγούδι. Ὑπάρχουν τραγούδια τοῦ σατανᾶ, ποὺ ἐγκωμιάζουν τὸ διάβολο καὶ τοὺς αἰσχροὺς ἔρωτες κι ἀκούγονται σὲ διάφορα κέντρα ἢ μεταδίδονται ἀπὸ ῥαδιόφωνα καὶ τηλεοράσεις, καὶ τὰ τραγούδια τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ψάλλονται στοὺς ναοὺς ἀπὸ τοὺς ψάλτες καὶ τοὺς ἱερεῖς μας. Ἕνα ἀπὸ τὰ ὡραιότερα τραγούδια τῆς Ἐκκλησίας μας εἶνε οἱ Χαιρετισμοὶ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἢ Ἀκάθιστος ὕμνος. Αὐτὸς ὁ ὕμνος ψάλλεται σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ στὴ Σερβία καὶ στὴ Βουλγαρία καὶ στὴ Ῥουμανία καὶ στὴ Ῥωσία, καὶ παντοῦ σ᾿ ὅλη τὴ γῆ ὅπου ὑπάρχουν ὀρθόδοξοι, ἀπὸ τὴν Αὐστραλία ὣς τὴν Ἀμερική. Ψάλλονται οἱ Χαιρετισμοὶ καὶ δάκρυα τρέχουν ἀπὸ τὰ μάτια.
Ποιό εἶνε τὸ ἱστορικὸ τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου; Ἐψάλη γιὰ πρώτη φορὰ πρὶν 14 αἰῶνες, τὸ 626 μ.Χ., ἐκεῖ στὴν πόλι τῶν ὀνείρων μας, στὴν Κωσταντινούπολι. Βάρβαροι πολιόρκησαν τότε στενὰ τὴν Πόλι ἀπὸ ξηρὰ καὶ ἀπὸ θάλασσα. Βέβαιοι ὅτι θὰ νικήσουν, ἀπειλοῦσαν τοὺς κατοίκους τῆς Πόλεως, ὅτι μόνο ἂν γίνουν πουλιὰ γιὰ νὰ πετάξουν στὸν ἀέρα ἢ ψάρια γιὰ νὰ κολυμπήσουν στὴ θάλασσα θὰ σωθοῦν. Ὑπερήφανα λόγια. Ἀλλὰ οἱ Χριστιανοὶ δὲν ἔχασαν τὸ θάῤῥος τους. Ἐνῷ οἱ λίγοι ἄντρες ἐμάχοντο στὰ τείχη, τὰ γυναικόπαιδα ἦταν στὴν ἐκκλησία καὶ παρακαλοῦσαν τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. Καὶ ἡ Παναγία ἔκανε τὸ θαῦμα της. Τὸ λέει ἡ ἱστορία. Τὴ νύχτα στὴ θάλασσα τοῦ Βοσπόρου φύσηξε ἄνεμος δυνατός, σήκωσε κύματα, καὶ ὅλα τὰ καράβια τῶν ἐχθρῶν πνίγηκαν. Οἱ βάρβαροι τόσο πολὺ φοβήθηκαν, ὥστε ἔλυσαν τὴν πολιορκία καὶ ἔφυγαν. Ὅταν οἱ Χριστιανοὶ εἶδαν μὲ τὰ μάτια τους τὸ θαῦμα αὐτό, μαζεύτηκαν ὅλοιστὸ ναὸ τῶν Βλαχερνῶν, ἔκαναν δοξολογία, καὶ γιὰ πρώτη φορὰ ἔψαλαν τὸ «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια…» καὶ ὅλο τὸν ὕμνο ὄρθιοι, ἐξ οὗ καὶ Ἀ-κάθιστος.
Ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος ἔχει 144 «Χαῖρε». Τὰ «Χαῖρε» αὐτὰ εἶνε μαργαριτάρια, διαμάντια, ἀνεκτίμητα πετράδια τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας· ἀξίζουν παραπάνω ἀπὸ χρυσὸ καὶ ἄργυρο. Νὰ τὰ ἑρμηνεύσουμε ὅλα; Χρειάζεται ὥρα πολλή. Γι᾿ αὐτό, ἀπ᾿ ὅλα τὰ «Χαῖρε», θὰ ἑρμηνεύσουμε συντόμως ἕνα, αὐτὸ ποὺ ἀκούσαμε στὴν ἀρχή. Στρέφεται ὁ ποιητὴς πρὸς τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ λέει· «Χαῖρε, αὐλὴ λογικῶν προβάτων» (Ἀκάθ. ὕμν. Η1β΄).
Θὰ προσπαθήσω νὰ μιλήσω ἁπλᾶ, ὥστε νὰ μὲ καταλάβῃ καὶ ὁ πλέον ὀλιγογράμματος.

* * *
«Χαῖρε», λέει, «αὐλὴ λογικῶν προβάτων». Τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτά; Ὁ ποιητὴς ποὺ ἔκανε τὸν Ἀκάθιστο ὕμνο μιλάει ἐδῶ γιὰ «πρόβατα», ποὺ ἀσφαλῶς ἔχουν τσοπᾶνο, μιλάει καὶ γιὰ «αὐλή», μαντρί. Ἂς τὰ δοῦμε αὐτά.
Πρῶτα τὰ πρόβατα. Τὰ πρόβατα εἶνε δύο εἰδῶν. Εἶνε κατ᾿ ἀρχὴν πρόβατα φυσικά, αὐτὰ ποὺ ξέρουμε ὅλοι. Τὰ πρόβατα διακρίνονται ἀπὸ τὰ ἄλλα ζῷα μὲ τρία γνωρίσματα ποὺ ἔχουν. Τὸ πρῶτο γνώρισμά τους· εἶνε ἥμερα. Δὲν ἀγριεύουν σὲ κανένα, δὲν ἐπιτίθενται. Δὲν ἔχουν δόντια σὰν τοῦ λύκου νὰ δαγκώνουν. Δὲν ἔχουν κέρατα σὰν τῶν βοδιῶν νὰ τρυποῦν καὶ νὰ ξεσχίζουν. Δὲν ἔχουν νύχια σὰν τῆς γάτας νὰ πληγώνουν. Εἶνε ἄκακα καὶ ἥσυχα. Ἰδίως τὰ μικρὰ ἀρνάκια εἶνε χαριτωμένα. Τὰ παιδιὰ τ᾿ ἀγαποῦν κι ὅταν ἔρχεται ἡ ὥρα νὰ σφάξουν τὸ ἀρνάκι, παρακαλοῦν τὸν πατέρα νὰ μὴν τὸ σφάξῃ. Εἶνε ζῷα ἀγαπητά, πολὺ προσφιλῆ. Ἀκόμα, τὸ πρόβατο εἶνε ὠφέλιμο, τὸ ὠφελιμώτερο σως ζῷο. Δίνει τὸ γάλα του, ποὺ γίνεται τυρὶ καὶ βούτυρο· δίνει τὸ κρέας του, ποὺ γίνεται ἐκλεκτὸ φαγητό· δίνει τὸ δέρμα του, ποὺ γίνεται ὑποδήματα, παπούτσια· δίνει τὰ κόκκαλά του, ποὺ γίνονται κουμπιά· δίνει ἀκόμα καὶ τὰ ἔντερά του, ποὺ ―δὲ᾿ θὰ τὸ ξέρετε αὐτό― γίνονται χορδὲς ποὺ παίζει κιθάρα ὁ ὀργανοπαίκτης. Τὸ πρόβατο εἶνε ὅλο χρήσιμο. Ἀκόμα, τὸ πρόβατο εἶνε ὑπάκουο. Ἀκολουθεῖ τὸν τσοπᾶνο· ὅπου πάει ἐκεῖνος πάει κι αὐτό. Ὅταν τὸ φωνάζῃ, τρέχει καὶ πάει κοντά του, καὶ δὲ᾿ φεύγει ἀπὸ τὸν τσοπᾶνο. Γι᾿ αὐτὸ ὁ τσοπᾶνος γνωρίζει ἕνα πρὸς ἕνα τὰ πρόβατά του.
Ἀλλ᾿ ἐκτὸς ἀπὸ τὰ φυσικὰ ὑπάρχουν καὶ τὰ λογικὰ πρόβατα, οἱ Χριστιανοί, ποὺ πρέπει κι αὐτοὶ νὰ ἔχουν ἀνάλογα γνωρίσματα. Πρῶτον· ὅπως τὸ πρόβατο εἶνε ἥμερο, ἔτσι κι ὁ Χριστιανὸς νὰ εἶνε ἥσυχος, εἰρηνικός· ν᾿ ἀποφεύγῃ ὅσο τὸ δυνατόν φιλονικίες, καυγᾶδες, πολέμους καὶ μάχες· νὰ εἰρηνεύουν οἱ Χριστιανοὶ μεταξύ τους. Ἰδίως οἱ Χριστιανὲς γυναῖκες πρέπει μέσα στὸ σπίτι νὰ διατηροῦν τὴ γαλήνη καὶ ἠρεμία, ποὺ ἀναπαύει τοὺς συζύγους καὶ τὰ παιδιά τους καὶ τὸ ἐκτιμοῦν ἰδιαιτέρως. Δεύτερον· ὅπως τὰ πρόβατα εἶνε ὠφέλιμα, ἔτσι οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νά ᾿νε ἀγαθοεργοί, νὰ προσφέρουν πάντα τὸ καλὸ στὴν κοινωνία. Χριστιανὸς ποὺ δὲν ἔχει καλὰ ἔργα εἶνε σὰν τὸ στέρφο πρόβατο. Καὶ τρίτον· ὅπως τὸ πρόβατο ὑπακούει στὸν τσοπᾶνο του, ἔτσι κι ὁ Χριστιανὸς πρέπει νὰ ὑπακούῃ. Ὁ μαθητὴς στὸ δάσκαλο, τὸ παιδὶ στὸν πατέρα, ἡ γυναίκα στὸ σύζυγο, ὁ πολίτης στοὺς νόμους καὶ τὶς ἀρχές, καὶ ὁ Χριστιανὸς νὰ ὑπακούῃ στοὺς ποιμένας τῆς Ἐκκλησίας του.
Εἴπαμε γιὰ τὰ πρόβατα, ἂς ποῦμε τώρα γιὰ τὸν τσοπᾶνο. Ὁ τσοπᾶνος, ποὺ βόσκει τὰ πρόβατα, τὰ ἀγαπάει. Πρὸς χάριν τους σηκώνεται νύχτα· τὰ ὁδηγεῖ σὲ χλοερὰ λιβάδια νὰ βροῦν τροφὴ καὶ σὲ δροσερὰ νερὰ γιὰ νὰ πιοῦν. Ὅταν χαθῇ κανένα πρόβατο, τὸ ἀναζητεῖ. Κι ὅταν ἀῤῥωστήσῃ, τὸ φροντίζει ἰδιαιτέρως. Ὁ καλὸς ποιμένας περιποιεῖται τὰ πρόβατά του καὶ τὰ προστατεύει ἀπὸ κάθε κίνδυνο.
Ὅπως λοιπὸν ὑπάρχει τσοπᾶνος στὰ πρόβατα, ἔτσι καὶ στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχει καλὸς ποιμένας. Εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὁ Χριστὸς ἀγαπάει τὰ πρόβατά του σὰν τὸ βοσκὸ κι ἀκόμη παραπάνω. Γιατὶ κανένας βοσκὸς δὲν θυσιάζεται γιὰ τὰ πρόβατά του, ἀλλὰ τοὐναντίον τὰ ἐκμεταλλεύονται καὶ τὰ σφάζουν τὰ πρόβατα γιὰ νὰ βγάλουν τὸ ψωμί τους. Ἐνῷ ὁ Χριστὸς θυσίασε καὶ αὐτὴ τὴ ζωή του καὶ ἔδωσε τὸ τίμιό του αἷμα πάνω στὸ σταυρό, γιὰ νὰ δώσῃ ζωὴ στὰ πρόβατά του, ζωὴ ἀνωτέρα καὶ αἰωνία, καὶ νὰ σώσῃ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία τὰ λογικά του πρόβατα.
Σᾶς μίλησα γιὰ τὰ πρόβατα, σᾶς μίλησα γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς ποὺ πρέπει νά ᾿νε σὰν τὰ πρόβατα, σᾶς μίλησα γιὰ τὸν τσοπᾶνο καὶ γιὰ τὸν καλὸν Ποιμένα. Τώρα θὰ σᾶς πῶ καὶ γιὰ τὸ μαντρί, τὴν «αὐλὴ» τῶν προβάτων. Τὰ πρόβατα τὴ νύχτα μαζεύονται στὸ μαντρί. Ἐκεῖ εἶνε ἀσφαλισμένα. Ἔρχεται ὁ λύκος, ἀλλὰ δὲν τολμᾷ νὰ πλησιάσῃ, γιατὶ ὑπάρχουν τσοπανόσκυλα ποὺ γαυγίζουν ὅλη νύχτα· μέσα στὸ μαντρὶ ὑπάρχει προστασία καὶ ἀσφάλεια.
Ὅπως λοιπὸν τὰ πρόβατα ἔχουνε μαντρί, ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, τὰ πρόβατα τοῦ Χριστοῦ, ἔχουμε μαντρί. Ποιό εἶνε τὸ μαντρί μας; Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας. Ὅσοι εἶνε μέσα στὴν Ἐκκλησία, ἔχουν προστασία, ἀσφάλεια, ἀνάπαυσι, εἰρήνη, κάθε καλό. Τὸ πρόβατο ἔξω ἀπὸ τὴ μάντρα τὸ τρώει ὁ λύκος· κι ὅταν κάποιος ξεμακραίνῃ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, μένῃ μακριὰ ἀπὸ τὴ λειτουργία καὶ τὴ διδαχή, μακριὰ ἀπὸ τὴν προσευχὴ καὶ τὰ μυστήρια, μακριὰ ἀπὸ τὴν ἱερὰ ἐξομολόγησι καὶ τὴ θεία κοινωνία, μακριὰ ἀπὸ τὸ ἀντίδωρο καὶ τὶς ἄλλες εὐλογίες τῆς Ἐκκλησίας, τὸν Χριστιανὸ αὐτὸν θὰ τὸν φάῃ ὁ μεγάλος λύκος, δηλαδὴ ὁ σατανᾶς, καὶ οἱ ἄλλοι λύκοι, δηλαδὴ οἱ ἄπιστοι καὶ ἄθεοι καὶ πρὸ παντὸς οἱ πλανεμένοι αἱρετικοί (λ.χ. οἱ ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ καὶ ἄλλες αἱρέσεις).

* * *
Αὐτά, ἀγαπητοί μου, εἶχα νὰ σᾶς πῶ ἐξηγώντας τὸν χαιρετισμὸ πρὸς τὴν Παναγία «Χαῖρε, αὐλὴ λογικῶν προβάτων». Διότι «αὐλή», επαμε, εἶνε ἡ Ἐκκλησία· καὶ ἡ Παναγία, ἡ μητέρα τοῦ καλοῦ Ποιμένος, βρίσκεται στὸ κέντρο τῆς Ἐκκλησίας· ἡ ἀγκάλη της, ποὺ κρατεῖ τὸ Χριστό, δέχεται καὶ κάθε πιστό· ἔτσι ταυτίζεται μὲ τὴ μάνδρα τῆς Ἐκκλησίας.
Ἕνας ὕμνος τῆς Παρακλητικῆς λέει· «Πρόβατόν εἰμι τῆς λογικῆς σου ποίμνης καὶ πρὸς σὲ καταφεύγω, τὸν Ποιμένα τὸν καλόν· ζήτησόν με τὸν πλανηθέντα, ὁ Θεός, καὶ ἐλέησόν με» (ἦχ. δ΄, Δευτ., ἀπόστ. αν.).
Μακάρι νὰ εμαστε πρόβατα, καὶ νὰ μὴ μοιάζουμε μὲ κατσίκια, «ἐρίφια» ποὺ λέει ὁ Χριστός (Ματθ. 25,32-33). Γιατὶ μερικοὶ εἶνε σὰν τὰ κατσίκια, ποὺ τρέχουν δεξιὰ κι ἀριστερά, ἀνεβαίνουν σὲ βράχους, εἶνε ἄτακτοι καὶ ἀνήμεροι. Ὄχι λοιπὸν κατσίκια, ἀλλὰ πρόβατα· πρᾶοι, ταπεινοί, ἥσυχοι, εὐεργετικοί, γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν εὐλογία τοῦ καλοῦ Ποιμένος, τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ὁσίου Ναοὺμ Ἀρμενοχωρίου – Φλωρίνης τὴν 12-3-1982


http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=58423#more-58423

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
Τελευταίες δημοσιεύσεις:  Ταξινόμηση ανά  
Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 140 Δημοσιεύσεις ]  Μετάβαση στην σελίδα Προηγούμενη  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ... 14  Επόμενο

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]


Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 11 επισκέπτες


Δεν μπορείτε να δημοσιεύετε νέα θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντάτε σε θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επεξεργάζεστε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράφετε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επισυνάπτετε αρχεία σε αυτή τη Δ. Συζήτηση

Αναζήτηση για:
Μετάβαση σε:  
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group

Ελληνική μετάφραση από το phpbbgr.com