Αρχική

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]




Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 21 Δημοσιεύσεις ]  Μετάβαση στην σελίδα 1, 2, 3  Επόμενο
Συγγραφέας Μήνυμα
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Πέμ 06 Σεπ 2012, 17:26 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465


Εικόνα

Ὁ Ἃγιος ἱερομάρτυς καί ἰσαπόστολος Κοσμᾶς γεννήθηκε τό 1714 στό χωριό Μέγα Δένδρο τῆς ὀρεινῆς Τριχωνίδος τῆς Αἰτωλίας, ἀπό τήν ὁποία ἐπονομάζεται καί Αἰτωλός. Ἀλλά καί τό διπλανό χωριό Ταξιάρχης τόν διεκδικεῖ ὡς βλάστημά του, μέ ἀποτέλεσμα τά δύο χωριά νά φιλονικοῦν σέ μεγάλο βαθμό μεταξύ τους.
Οἱ γονεῖς του, Ἠπειρῶτες στήν καταγωγή, ἦταν πιστοί καί εὐσεβεῖς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καί τόν ἀνέθρεψαν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Δημήτριος καί ἀσκοῦσε τό ἐπάγγελμα τοῦ ὑφαντῆ.
Ὁ Κώνστας ἢ Κωνσταντῖνος Δημητρίου Ἀνυφαντῆς, ὃπως λεγόταν ὁ Ἃγιος Κοσμᾶς πρίν ἀκόμα γίνει μοναχός, ἒμαθε τά πρῶτα γράμματα στό μοναστήρι τῆς πατρίδας του καί κυρίως στό μοναστήρι τοῦ Τιμίου Προδρόμου τῆς Δερβέκιστας, ὃπου μαζί μέ τίς νουθεσίες τῶν γονέων του ρίζωσε στήν καρδιά του ὁ πόθος γιά τήν μοναχική ζωή καί ἡ ἀγάπη γιά ἀνώτερη μόρφωση. Ἒτσι σέ ἡλικία 8 ἐτῶν, οἱ γονεῖς του τόν ἒστειλαν στήν Μονή τῆς Παναγίας Σεγδίτσας Παρνασσίδος, ὃπου ὑπῆρχε σχολεῖο καί ἐπί μία δεκαετία μαθήτευσε κοντά στόν ἱεροδιδάσκαλο Λύτσικα. Κατόπιν φοίτησε στήν σχολή τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στά Βραγγιανά τῶν Ἀγράφων, τήν ὁποία εἶχε ἱδρύσει ὁ συμπατριώτης του Εὐγένιος ἢ Γιαννούλης ὁ Αἰτωλός. Στήν σχολή αὐτή διδάχθηκε «ἀνώτερα μαθήματα φιλοσοφίας, ἀρχαίων Ἑλληνικῶν, θεολογικῶν, φυσικομαθηματικῶν, στοιχείων ἰατρικῆς καί ἂλλων ἐγκυκλοπαιδικῶν γνώσεων»(1). Δάσκαλός του ἦταν ὁ σοφός κληρικός Ἀνανίας ἢ Δερβισᾶνος. Ὃταν τελείωσε τήν σχολή, δίδαξε ὡς ὑποδιδάσκαλος στό σχολεῖο τῆς Λαμποτινᾶς τῆς Ναυπακτίας, καθώς καί σέ ἂλλα χωριά.
Σέ ἡλικία 29 ἐτῶν, ἐγκατέλειψε τήν πατρίδα του καί ἀνεχώρησε γιά τό Ἃγιον Ὂρος. Ἐπιθυμία του ἦταν νά συνεχίσει τίς σπουδές του στήν περίφημη Ἀθωνιάδα Σχολή, ἡ ὁποία ἦταν ἓνα εἶδος πανεπιστημίου τοῦ καιροῦ ἐκείνου. Ὁ Κώνστας, μέ μεγάλο ζῆλο, παρακολούθησε, ἐπί μία περίπου ἑξαετία, τά πανεπιστημιακά μαθήματα ἀπό τούς διάσημους διδασκάλους τοῦ Γένους, τόν Εὐγένιο Βούλγαρη, τόν Παναγιώτη Παλαμᾶ, τόν Νικόλαο Τζαρτζούλη, καθώς καί τόν Νεόφυτο Καυσοκαλυβίτη. Παράλληλα δέ μέ τά μαθήματα τῆς Σχολῆς, μελετοῦσε τό Ἱερό Εὐαγγέλιο καί τούς Ἁγίους Πατέρες.
Μετά τήν ἀποφοίτησή του ἀπό τήν Ἀθωνιάδα, ἐκάρη μοναχός τό 1759 στήν Ἱερά Μονή Φιλοθέου καί ἒλαβε τό ὂνομα Κοσμᾶς. Ἀργότερα, ὑπέκυψε στίς παρακλήσεις τῶν Πατέρων τῆς Μονῆς καί χειροτονήθηκε ἱερέας. Στήν Μονή ἀγωνίσθηκε τόν καλόν ἀγώνα τῆς ἀσκήσεως, πού τοῦ ἀπέφερε πλούσιους πνευματικούς καρπούς καί συνετέλεσε ὣστε νά προετοιμασθεῖ κατάλληλα γιά τήν μετέπειτα μεγάλη ἀποστολή του. Ὃμως, ἡ γεμάτη ἀγάπη καρδιά τοῦ Ἁγίου δέν τοῦ ἐπέτρεψε νά ζήσει στήν πνευματική γλυκύτητα τῆς μοναχικῆς πολιτείας γιά πολύ χρόνο, ἐπειδή γνώριζε ὃτι «τό Γένος κινδύνευε τόν ἒσχατο κίνδυνο. Ἀπό τήν μιά οἱ Τοῦρκοι, ἀπ’ τήν ἂλλη ὁ διαφωτισμός -ὁ ἂθεος διαφωτισμός- τῆς Γαλλίας. Ἡ πίστις ὑποχωροῦσε. Ἡ ἑλληνική γλῶσσα ἠφανίζετο. Ἦσαν καί οἱ ξένες προπαγάνδες. Παπικοί μισσιονάριοι, λουθηροκαλβίνοι ψευδοϊεραπόστολοι ἐκμεταλλευόμενοι τήν φτώχεια τοῦ λαοῦ ἒμπηγαν τά γαμψά καί μολυσμένα νύχια τους στίς ἂχραντες καί ἀμίαντες σάρκες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.»(2). Ἀλλά ὁ μεγαλύτερος καί φοβερώτερος κίνδυνος πού ἀπειλοῦσε μέ ὁλοκληρωτική ἐξαφάνιση το Γένος, ἦσαν οἱ ἐξισλαμισμοί. Ὁλόκληρα χωριά καί περιοχές μαζί μέ τούς ἱερεῖς τους ἀλλαξοπιστοῦσαν χάνοντας μαζί μέ τήν πίστη τους καί τήν ἐθνική τους συνείδηση καί τήν γλώσσα.
Ὁ εὐλογημένος Κοσμᾶς ἒνοιωσε τότε ἐπιτακτική ἀνάγκη νά βγεῖ στόν κόσμο, ἒστω καί μέ δική του πνευματική ζημία, γιά νά βοηθήσει μέ κάθε τρόπο τούς σκλαβωμένους ὁμοεθνεῖς του, τό Γένος ὁλόκληρο, τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Τούς ἐνδόμυχους πόθους του ἐκμυστηρεύθηκε στούς πνευματικούς του πατέρες. Μέ τήν εὐλογία τους, μετά ἀπό κάποια θεϊκή πληροφορία, ξεκίνησε γιά τήν Κωνσταντινούπολη, ὓστερα ἀπό παραμονή 17 ἐτῶν στό Ἃγιον Ὂρος. Ἐκεῖ συναντήθηκε μέ τόν ἀδερφό του Χρύσανθο, ὁ ὁποῖος ἦταν δάσκαλος στήν Πατριαρχική Σχολή. Ὁ Πατριάρχης Σεραφείμ ὁ Β’ τοῦ ἒδωσε γραπτή ἂδεια κηρύγματος, καθώς καί οἱ μετέπειτα πατριάρχες Σαμουήλ καί Σωφρόνιος ὁ Β΄.
Ἒτσι τό 1760 ὁ Ἃγιος Κοσμᾶς, ὁ νέος Ἀπόστολος Παῦλος, σέ ἡλικία 46 ἐτῶν ἂρχισε τήν μεγάλη ἱεραποστολική του δράση. Κρατώντας μονάχα ἓνα ραβδί στό χέρι του, πεζοποροῦσε χειμώνα-καλοκαίρι, ἀκούραστα, μέ τίς πλέον δυσμενεῖς καί σκληρές συνθῆκες, σάν νά ἦταν κατασκευασμένος ἀπό γρανίτη. Περιόδευσε ὁλόκληρη σχεδόν τήν σκλαβωμένη Ἑλλάδα, σέ πόλεις, χωριά καί μέρη ἀπάτητα καί ἂγνωστα. Πέρασε ἀπό τά νησιά τοῦ Αἰγαίου καί τοῦ Ἰονίου πελάγους καί ἒφθασε μέχρι τό Βεράτιο καί τήν Αὐλώνα, σπέρνοντας παντοῦ τόν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου μέ ἀπαράμιλλο ζῆλο.
Ὃπου πήγαινε, ἀπερίγραπτος ἦταν ὁ ἐνθουσιασμός τοῦ λαοῦ. Τόν ἀκολουθοῦσαν ἀπό χωριό σέ χωριό χιλιάδες ἂνθρωποι καί μαζί τους σαράντα ἓως πενῆντα ἱερεῖς καί μοναχοί. Ὁ λαός συγκεντρωνόταν στήν ὓπαιθρο καί κυριολεκτικά ρουφοῦσε τούς ἁπλούς, χαριτωμένους καί γλυκεῖς λόγους τοῦ Πατροκοσμᾶ. Ὁ μικρόσωμος ἱεραπόστολος κήρυττε πάντοτε κάτω ἀπό τήν σκιά τοῦ Σταυροῦ (τόν ὁποῖο ὓψωνε πρίν ἀκόμη ἀρχίσει τό κήρυγμά του) ἀνεβασμένος σ’ ἓνα πτυσσόμενο κάθισμα, πού ὁ Κούρτ-πασᾶς τοῦ εἶχε χαρίσει.
Κήρυττε τίς ἀλήθειες τῆς χριστιανικῆς πίστεως καί δίδασκε τήν ἀγάπη πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον. Πολύ χαρακτηριστικά ρωτοῦσε στίς διδαχές του: «Ἐδῶ Χριστιανοί μου, πῶς πηγαίνετε; Ἒχετε τήν ἀγάπη ἀνάμεσά σας;». Οἱ μαθητές του κρατοῦσαν σημειώσεις καί ἒτσι διασώθηκαν οἱ διδαχές του συνοδευόμενες ἀπό ἀναρίθμητα θαύματα καί προφητεῖες, πολλές ἀπό τίς ὁποῖες ἀναφέρονται στήν ἀπελευθέρωση τοῦ Γένους καί στίς νέες ἐφευρέσεις (ὃπως στό τηλέφωνο, στό ἀεροπλάνο κ.λπ.). Οἱ ὑπόδουλοι Ἓλληνες ἒβλεπαν στό πρόσωπό του, ὂχι μόνο τόν θεόπνευστο κήρυκα, ἀλλά καί τόν συμπαραστάτη, τόν εὐεργέτη, τόν ἀδελφό. Τά φλογερά κηρύγματά του, συνδυασμένα μέ τήν ἁγιασμένη ζωή του ἠλέκτριζαν τίς καρδιές τῶν ἀκροατῶν, ἀκόμη καί αὐτῶν τῶν ληστάρχων καί εἶχαν σπουδαῖα ἀποτελέσματα. Ὁ Ἂγιος Κοσμᾶς, ἡ βακτηρία τῶν σκλάβων, ἀναπτέρωσε τούς σκλαβωμένους δίνοντάς τους τήν ἐλπίδα γιά «τό ποθούμενο», ἀφύπνισε τό ὑπόδουλο Ἒθνος καί κατέβαλε ὑπεράνθρωπες προσπάθειες, ἐπί 19 ὁλόκληρα ἒτη γιά νά ἐπαναφέρει τούς Ἓλληνες στόν σωστό δρόμο. Τό σπουδαιότερο ὃμως ἒργο του ἦταν ὃτι ἀναχαίτισε τό τεράστιο ρεῦμα τοῦ ἐξισλαμισμοῦ καί συγκράτησε τόν λαό στήν ὀρθόδοξη πίστη. Μέ δικές του ἐνέργειες κτίσθηκαν 210 ἑλληνικά σχολεῖα, γιά τήν ἐκμάθηση τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν καί 1.100 δημοτικά σχολεῖα. Κατασκευάσθηκαν ἐπίσης 4.000 κολυμβῆθρες, ἐνῶ χιλιάδες δένδρα φυτεύθηκαν καί ἑκατοντάδες ἐμβολιάσθηκαν καί ἒγιναν καρποφόρα.
Ὁ Ἃγιος Κοσμᾶς ἀπελάμβανε μεγάλου σεβασμοῦ ἀκόμη καί ἀπό τούς Τούρκους. Οἱ Βενετοί ὃμως πού κατεῖχαν τά Ἑπτάνησα τόν παρακολουθοῦσαν μέ κατασκόπους˙ μέχρι σήμερα σώζονται τά ἀρχεῖα τους, τά ὁποῖα περιέχουν ἒγγραφα μέ τήν δραστηριότητά του. Ἐπιπλέον τόν μισοῦσαν καί κάποιοι πλούσιοι κοτζαμπάσηδες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν συμμαχήσει μέ τούς κατακτητές (Τούρκους καί Ἑνετούς), γιατί ὁ λόγος τοῦ Ἁγίου ἦταν φραγγέλιο, πού μαστίγωνε τήν ἀδικία καί τόν παράνομο πλοῦτο.
Ἐκεῖνοι ὃμως πού τόν μισοῦσαν θανάσιμα, ἦταν κυρίως οἱ Ἑβραῖοι, γιατί καυτηρίαζε τίς ἀνθελληνικές τους ἐνέργειες καί ἐπανέφερε τήν Κυριακή ἀργία ἀπό τό Σάββατο, παρά τήν ἰσχυρή τους ἀντίδραση. Ἒτσι, τόν συκοφάντησαν στίς τουρκικές ἀρχές ὡς ὂργανο τῶν Ρώσων καί ὑποκινητή ἐπαναστάσεως. Προσέφεραν ἐπίσης ἓνα τεράστιο χρηματικό ποσό πρός τόν Κούρτ-πασᾶ τοῦ Βερατίου καί κατόρθωσαν νά πετύχουν τήν θανάτωσή του τό 1779. Ὃταν οἱ στρατιῶτες τόν ὁδήγησαν στόν τόπο τῆς καταδίκης, ὁ Ἃγιος εὐχαρίστησε τόν Θεόν, εὐλόγησε τά τέσσερα σημεῖα τοῦ κόσμου καί οἱ δήμιοι τόν κρέμασαν σ’ ἓνα δένδρο στό χωριό Κολικόντασι. Τό λείψανό του τό ἒρριξαν στόν ποταμό Ἃψο. Μετά τρεῖς ἡμέρες ὁ ἱερέας τοῦ χωριοῦ τό βρῆκε ἀκέραιο νά ἐπιπλέει ὂρθιο στά νερά τοῦ ποταμοῦ, παρά τήν μεγάλη πέτρα πού εἶχαν δεμένη στόν λαιμό του. Τόν ἐνταφίασαν μέ τιμές στήν Μονή τῆς Θεοτόκου Ἀνδρονίτσας τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἀπ’ ὃπου καί ἒγινε ἡ ἀνακομιδή τῶν λειψάνων του τό 1813. Ἀργότερα στόν τόπο ἐκεῖνο ὁ Ἀλῆ-πασᾶς τῶν Ἰωαννίνων ἀνήγειρε μεγαλοπρεπῆ ναό, σέ ἒνδειξη τῆς εὐνοίας καί τοῦ θαυμασμοῦ του πρός τόν Ἃγιο.
Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τοῦ ἰσαποστόλου, τοῦ ἐθναποστόλου καί ἱερομάρτυρος, τήν 24η Αὐγούστου.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
(1+2) Μοναχοῦ Μωϋσέως Ἁγιορείτου, Βατοπαιδινό Συναξάρι, Ἱερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, Α’ Ἒκδοση 2007, σελ. 255 καί 257.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
1. Α. Μαρτίνου, Θρησκευτική καί Ἠθική Ἐγκυκλοπαίδεια, τόμος 7ος, Άθῆναι 1965, στήλη 894-898.
2. Μεγάλη Ἑλληνική Ἐγκυκλοπαίδεια «ΠΥΡΣΟΣ», Τόμος Β’, 1927, λῆμμα «Αἰτωλός Κοσμᾶς», σελ. 915.
3. Μαρία Α. Μαμασούλα, Οἱ δρόμοι τοῦ Πατροκοσμᾶ στή σκλαβωμένη Ρωμιοσύνη - Ἀπό τό Μέγα Δένδρο ὡς τό Κολικόντασι, ἐκδόσεις Σ. Σταμούλη, 2007.
4. Ὁ Ἃγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, Θέρμον Αἰτωλίας, Ἐκδόσεις Ὀρθοδόξου Φιλανρωπικοῦ Συλλόγου ΜΙΚΡΑ ΖΥΜΗ, Θ’ Ἒκδοσις, Φεβρουάριος 2010.
5. Κώστα Σαρδελῆ, Τό Συναξάρι τοῦ Γένους, Ἐκδόσεις Ἁρμός, 2000, σελ. 227-250.
6. Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου, Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, Ἒκδοσις Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Ἀδελφότητος «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», Ἀθῆναι 2000, Ἒκδοσις ΚΓ’.
7. Κωνσταντίνου ΗΡ. Δεσπότου, Ἃγιοι τῆς Ἠπείρου, Β’ Ἒκδοση, Θεσσαλονίκη 2009, σελ. 172-184.
8. Μοναχοῦ Μωϋσέως Ἁγιορείτου, Οἱ Ἃγιοι τοῦ Ἁγίου Ὂρους, Ἐκδόσεις Μυγδονία 2008, Α’ Ἒκδοση, σελ. 487-492.
9. Ἑλλάδα, Ἱστορία καί Πολιτισμός – Τουρκοκρατία, Ε’ Τόμος, Ἐκδόσεις Παγκόσμια Σύγχρονη Παιδεία – ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ 1995, σελ. 176.
10. Χαραλάμπους Δ. Βασιλοπούλου, Ὁ Ἃγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, Ἐκδόσεις «Ὀρθοδόξου Τύπου», Ἀθῆναι, Θ’ Ἒκδοσις.

(ΠΗΓΗ: http://www.bigr.gr/%CE%9F%CF%81%CE%B8%C ... /---.aspx)

ΚΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Πέμ 05 Σεπ 2013, 21:47 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὑπῆρξε φωτοφόρος ἀπόστολος τοῦ Εὐαγγελίου, στὰ μαῦρα χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Γεννήθηκε στὸ χωριὸ Ταξιάρχης τῆς ἐπαρχίας Ἀποκούρου ποὺ βρίσκεται κοντὰ στὸ χωριὸ Μέγα Δένδρο Ναυπακτίας (τὸ 1714), ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, ποὺ τὸν ἀνέθρεψαν ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου. Εἴκοσι χρονῶν μετέβη στὸ Ἅγιον Ὄρος, γιὰ νὰ σπουδάσει στὸ ἐκεῖ νεοσύστατο σχολεῖο τοῦ Βατοπεδίου. Μετὰ τὴν ἀποφοίτησή του, πῆγε στὴ Μονὴ Φιλόθεου, ὅπου ἔγινε μοναχὸς καὶ κατόπιν Ἱερομόναχος. Ἀλλὰ ὁ Ἅγιος δὲν ἡσύχαζε, φλεγόμενος νύχτα-μέρα ἀπὸ τὸν πόθο νὰ βγεῖ καὶ νὰ διδάξει στοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες τὰ ἅγια Γράμματα. Ὅμως, θεωροῦσε τὸν ἑαυτό του ταπεινὸ καὶ ἀδύνατο νὰ ἐπωμισθεῖ τέτοιο φορτίο. Ἀλλὰ μὲ θεία ἀποκάλυψη, πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου συνάντησε τὸν ἀδελφό του Χρύσανθο, ποὺ ἦταν δάσκαλος. Αὐτὸς τοῦ ἔκανε μερικὰ μαθήματα ρητορικῆς, ποὺ θὰ βοηθοῦσαν τὸν Κοσμᾶ στὸ κήρυγμα. Ἔπειτα, ἀφοῦ πῆρε τὴν ἄδεια τοῦ Πατριάρχη, ὄργωσε στὴν κυριολεξία τὴν Ἑλλάδα, διδάσκοντας στοὺς «ραγιάδες» τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἀπ᾿ ὅπου περνοῦσε, ἔκτιζε σχολεῖα, ἐκκλησίες, καὶ πλῆθος λαοῦ συνέρεε καὶ «ρουφοῦσε» τὸ «νέκταρ» τῆς ἁγίας διδασκαλίας του. Τελικά, ὁ φθόνος τῶν Ἑβραίων, σὲ συνεργασία μὲ τοὺς Τούρκους, εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα τὸν ἀπαγχονισμὸ τοῦ Ἁγίου στὰ χώματα τῆς Βορείου Ἠπείρου (τὸ 1779). Τὰ λόγια του ἦταν προφητικά, γεμάτα θεία χάρη καὶ ἁπλότητα. Κάποτε εἶπε στοὺς κατοίκους κάποιου χωριοῦ: «Ἦρθα στὸ χωριό σας καὶ σᾶς κήρυξα. Δίκαιο εἶναι λοιπὸν νὰ μὲ πληρώσετε γιὰ τὸν κόπο μου. Μὲ χρήματα μήπως; Τί νὰ τὰ κάνω; ἡ πληρωμὴ ἡ δική μου εἶναι νὰ βάλετε τὰ λόγια του Θεοῦ στὴν καρδιά σας, γιὰ νὰ κερδήσετε τὴν αἰώνια ζωή».


================================================================================


ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ

Ο Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός γεννήθηκε στο χωριό Μέγα Δέντρο της Αιτωλίας, όπου σώζεται έως σήμερα ο τόπος που βρισκόταν το σπίτι του! Τα πρώτα του γράμματα πιθανόν να τα έμαθε στο Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στη Μάνδρα του Θερμού Αιτωλοακαρνανίας (βόρεια της Ναυπάκτου), όπου λειτουργούσε “Κρυφό Σχολειό”, με δάσκαλο τον Ιερομόναχο Προκόπιο Γιαννέλο, ενώ όταν μεγάλωσε διδάχτηκε από τον Ιεροδιάκονο Ανανία Δερβισάνο.

Αργότερα πήγε στο ʼγιο Όρος στην (παλαιά) Αθωνιάδα Σχολή του Βατοπεδίου, όπου διδάχτηκε από τον Διδάσκαλο Παναγιώτη Παλαμά και τον Νικόλαο Τζαντζούλιο. [Από την ίδια εκείνη Σχολή - όπου δίδαξε και ο φημισμένος Ευγένιος Βούλγαρης - φαίνεται να πέρασε και ο Ρήγας Φεραίος. Η δε σημερινή Αθωνιάδα βρίσκεται στη Σκήτη Αγίου Ανδρέα δίπλα στις Καρυές]

Ο ʼγιος Κοσμάς, ήταν λοιπόν τότε ακόμη λαϊκός, με το όνομα Κώνστας, όταν πέρασε μετά τη φοίτησή του στην Αθωνιάδα, το κατώφλι της Ιεράς Μονής Φιλοθέου του Αγίου Όρους [απ΄ όπου βγήκαν και οι σύγχρονοι φωτισμένοι γέροντες Εφραίμ ο πρεσβύτερος, με τεράστιο ιεραποστολικό έργο στην Αμερική όπου έχει φτιάξει 16 ολόκληρα μοναστήρια και ο Εφραίμ ο νεότερος, τέως ηγούμενος της Μονής και νυν Δικαίος της Ιεράς Σκήτης Αγίου Ανδρέα (Σεράι, Καρυές)].

Στην Ι.Μ. Φιλοθέου, το Μοναστήρι όπου βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Γλυκοφιλούσας δέχεται το μοναχικό σχήμα και κατόπιν με προτροπή της Μονής χειροτονείται Ιερομόναχος.

Όμως όλα αυτά τα χρόνια σιγόβραζε μέσα του η δίψα να ωφελήσει το γένος του, που ζούσε στην αμάθεια και την άγνοια, υπό τον βάρβαρο οθωμανικό ζυγό και λαμβάνοντας πληροφορία ότι αυτό ήταν ευάρεστο στο Θεό, παίρνοντας και τη σχετική προς τούτο ευλογία των πατέρων, αναχωρεί για την Κωνσταντινούπολη, ώστε να δει και τον δάσκαλο αδερφό του ονόματι Χρύσανθο, αλλά και να λάβει και άλλες σοφές γνώμες για το μεγάλο εγχείρημά του, που τελικά παίρνει την ευλογία και την έγγραφη άδεια του ίδιου του Πατριάρχη Σεραφείμ (από το Δέλβινο)

Έτσι λοιπόν άρχισε να κηρύττει με την ψυχή του ο ʼγιος και φλογερός Πατρο-Κοσμάς, τους υπόδουλους Έλληνες, που είχαν απολέσει σε πολλές περιπτώσεις την ευσέβεια, τη γνώση του Θείου θελήματος, την Ορθοδοξία και την Ορθοπραξία! Έλεγε ο ʼγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος πώς φτάνει και ένας μονάχα άνθρωπος, ζήλω πεπυρωμένος, για να αλλάξει όλη την κοινωνία! Αυτό ακριβώς έκανε ο ʼγιος Κοσμάς ! Θείω ζήλω πεπυρωμένος ξανάφερνε την Πίστη στις ψυχές και στην καθημερινή ζωή και στάση ζωής των ραγιάδων! Τους θέριευε, τους φτέρωνε, τους έδειχνε το ορθό και τους κατηχούσε πώς να απαλλαγούν από το σάπιο! Τους στέριωνε με τρόπο μοναδικό και απλό, που μόνο η Χάρη του Θεού μπορεί να δώσει ως χάρισμα!

Γύρισε όλη τη Ρωμιοσύνη από πάνω ως κάτω. Από την Πόλη ως τη Ρόδο και από την Κάρπαθο έως την Κέρκυρα. Από τη Βόρειο Ήπειρο ως το Αίγιο και από την Ικαρία έως την Κεφαλληνία και τη Ζάκυνθο!

Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Οι μεγάλες και ιστορικές για το Γένος ιεραποστολικές του πορείες, άφησαν ανεξίτηλα θεία ίχνη έως τις ημέρες μας, περισσότερο δε κατά τις ημέρες του Ξεσηκωμού, τον οποίο είχε προφητεύσει, μαζί με την Ελευθερία ο ʼγιος Κοσμάς ο Αιτωλός!!! Αλλά δεν ήταν μόνο τα λόγια του που επιβεβαιώθηκαν όπως εκ των υστέρων βλέπουμε κατά γράμμα. Ήταν και τα σημεία με τα οποία επιβεβαίωνε ο Θεός την ευλογία του νέου του Αποστόλου με τον οποίο επανευαγγέλιζε το δούλον γένος για την πνευματική και εθνική αυτού Ελευθερία! Έτσι, παράλυτους γιάτρευε, αρρώστους θεράπευε, νεκρούς ανάσταινε, με τη Χάρη του Θεού, δοξάζοντας το όνομα του Θεού και Σωτήρα μας, που είχε στο σχέδιό του την Ελευθερία των Ελλήνων. Κι όπου κήρυττε έστηνε πρωτύτερα έναν μεγάλο σταυρό και ύστερα τον άφηνε στον τόπο όπου μίλησε και έτσι σήμερα ξέρουμε πολλά από τα ευλογημένα αυτά μέρη.

Τα λόγια του ΠατροΚοσμά μεγάλωσαν τα ελληνόπουλα, με την αμετάθετη και ακλόνητη βεβαιότητα της Ελευθερίας, του Ποθούμενου όπως έλεγε συνθηματικά. Για να μορφωθούν τα παιδιά, να μάθουν γράμματα, να μάθουν το Ευαγγέλιο και την Ιστορία τους, να μείνουν Ρωμιοί, να μην τουρκέψουν και πάει χαθεί το Γένος!

Κατάφερε ακόμα μέσα στη σκλαβιά, την άγνοια και την ανέχεια των ραγιάδων:

•να χτιστούν 210 Ελληνικά Σχολεία (!!!) και να αρχίσουν τη λειτουργία τους άλλα 1.100 κατώτερα!!!
•να φτιάσει 4.000 κολυμβήθρες με χρήματα πλουσίων ώστε να μπορούν να Βαπτίζονται τα πάμφτωχα Ελληνόπουλα της σκλαβωμένης Πατρίδος
•να ελευθερώσει 1.500 Χριστιανές παραμάνες από τα παλάτια των πασάδων και των μπέηδων
•να μπολιαστούν με προτροπές του χιλιάδες άγρια δέντρα και να μετατραπούν σε καρποφόρα
•να δοθούν πάνω από 500.000 κομβοσχοίνια και σταυρουδάκια στους Χριστιανούς για τη στερέωση και την πνευματική τους ενίσχυση
•να στερεωθούν, να Εξομολογηθούν και να επανέλθουν στην ευσέβεια εκατομμύρια άνθρωποι!
•να θεριέψει η Πίστη στο Χριστό και η ελπίδα στην Ελευθερία του Γένους, για την οποία κήρυττε παντού
•να σταματήσουν τα εβραϊκών συμφερόντων παζάρια της Κυριακής, να γίνεται ο ευλογημένος Εκκλησιασμός την Κυριακή και τα παζάρια το Σάββατο
Αυτό το τελευταίο έγινε αφορμή να προκληθεί μεγάλη οικονομική ζημία στο εβραϊκό εμπόριο της περιοχής των Ιωαννίνων, τέτοια που οι ζημιωθέντες δίνοντας πολλά πουγκιά στον Κούρτ Πασά, του ζήτησαν να σκοτώσει τον μέγα και άγιο δάσκαλο του Γένους μας!

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ

Οι Τούρκοι τον συνέλαβαν τελικά στο Βεράτι και με το πρόσχημα ότι θα τον οδηγήσουν στον Κούρτ Πασά, πλάι στην όχθη ενός ποταμού κοντά στο Κολικόντασι του φανέρωσαν ότι είχαν διαταγή να τον σκοτώσουν. Ο Αγιος με χαρά δέχθηκε την απόφαση και γονατιστός προσευχήθηκε στο Θεό ευχαριστώντας Τον γιατί θα αξιωνόταν να θυσιάσει για Εκείνον τη ζωή του. Οι Τούρκοι κρέμασαν σε ένα δέντρο τον Ιερομάρτυρα και Ισαποστόλο ʼγιο Κοσμά τον Αιτωλό στις 24 Αυγούστου 1779, στα εξήντα πέντε του χρόνια! Κατόπιν, έδεσαν στο τίμιο λείψανό του μια βαριά πέτρα και το έριξαν στο ποτάμι για να μη βρεθεί ποτέ.

Εν τω μεταξύ έμαθαν οι Χριστιανοί το Μαρτύριο του Πατροκοσμά και έσπευσαν να βρουν τον ʼγιο. Τρεις ημέρες είχαν περάσει άκαρπες, ώσπου ω του θαύματος! Ο εφημέριος της Εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Κολικόντασι, ο παπα - Μάρκος, μπαίνει στο βαρκάκι του και κάνοντας με πίστη το σταυρό του, αξιώνεται να δει το άγιο λείψανό του Πατροκοσμά να πλέει επάνω στο νερό του ποταμού και να στέκεται όρθιο, σαν να ήταν εν ζωή!!!

Αμέσως σπεύδει και αγκαλιάζει το τίμιο μαρτυρικό σώμα του Αγίου μας να το βάλει στη βάρκα του και καθώς το σηκώνει έτρεξε πολύ το αίμα από το ευλογημένο στόμα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, που τόσες και τόσες ψυχές αμέτρητες στήριξε, ανακούφισε και προφήτεψε με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος!

Ο παπα - Μάρκος ενταφιάζει το λείψανο του Αγίου Δασκάλου του Γένους στο νάρθηκα της Εκκλησίας των Εισοδίων της Θεοτόκου, στο Κολικόντασι…

http://noiazomai.agrino.org/patrokosmas ... τύριο

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Πέμ 05 Σεπ 2013, 21:51 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465


_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Σάβ 07 Σεπ 2013, 22:50 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ

Ὅλες οἱ πίστες εἶναι ψεύτικες. Μόνον ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι καλή καί ἁγία. Ἐάν ἀπολέσωμεν τήν Ὀρθοδοξίαν μας, θά χάσωμεν καί τήν ἐλευθερίαν μας.

Νά χαίρεσθε καί νά εὐφραίνεσθε, πού ἀξιωθήκατε νά εἶσθε εὐσεβεῖς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί.

Νά κλαίετε καί νά θρηνεῖτε τούς ἀσεβεῖς, ἀπίστους καί αἱρετικούς· γιατί περιπατοῦν εἰς τό σκότος· εἰς τάς χεῖρας τοῦ διαβόλου.

...Ψυχή καί Χριστός σᾶς χρειάζονται. Αὐτά τά δύο, ὅλος ὁ κόσμος νά πέσει ἐπάνω σας, δέν μπορεῖ νά σᾶς τά πάρει. Ἐκτός καί τά δώσετε σεῖς μέ τό θέλημά σας. Αὐτά τά δύο, νά τά φυλάγετε· νά μή τά χάσετε.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Τετ 11 Σεπ 2013, 22:42 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Πώς κάνουμε το σημείο του σταυρού;(Αγ.Κοσμάς ο Αιτωλός)

Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:


“Ακούσατε, χριστιανοί μου, πώς πρέπει να γίνεται ο σταυρός και τι σημαίνει. Μας λέγει το Άγιον Ευαγγέλιον πώς ή αγία Τριάς, ο Θεός, δοξάζεται εις τον ουρανόν περισσότερο από τους αγγέλους. Τι πρέπει να κάμεις και εσύ; Σμίγεις τα τρία σου δάκτυλα με το δεξιόν το χέρι σου και μην ημπορώντας να ανεβείς εις τον ουρανόν να προσκυνήσης, βάνεις το χέρι σου εις το κεφάλι σου, διατί το κεφάλι σου είναι στρογγυλό και φανερώνει τον ουρανόν και λέγεις με το στόμα: Καθώς εσείς οι άγγελοι δοξάζετε την Αγίαν Τριάδα εις τον ουρανόν, έτσι και εγώ, ως δούλος ανάξιος, δοξάζω και προσκυνώ την Αγίαν Τριάδα. Και καθώς αυτά τα δάκτυλα είναι τρία – είναι ξεχωριστά, είναι και μαζί – έτσι είναι και ή αγία Τριάς, ο Θεός, τρία πρόσωπα και ένας μόνος Θεός. Κατεβάζεις το χέρι σου από το κεφάλι σου και το βάνεις εις την κοιλίαν σου και λέγεις: Σε προσκυνώ και σε λατρεύω, Κύριε μου, ότι κατεδέχθης και εσαρκώθης εις την κοιλίαν της Θεοτόκου δια τας αμαρτίας μας. Το βάζεις πάλιν εις τον δεξιόν σου ώμον και λέγεις: Σε παρακαλώ, Θεέ μου, να με συγχώρησης και να με βάλεις εις τα δεξιά σου με τους δικαίους. Βάνοντας το πάλι εις τον αριστερόν ώμον λέγεις: Σε παρακαλώ, Κύριε μου, μη με βάλεις εις τα αριστερά με τους αμαρτωλούς. Έπειτα κύπτοντας κάτω εις την γην: Σε δοξάζω, Θεέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, ότι, καθώς εβάλθηκες εις τον τάφον, έτσι θα βαλθώ και εγώ. Και όταν σηκώνεσαι ορθός, φανερώνεις την Ανάστασιν και λέγεις: Σε δοξάζω, Κύριε μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, πώς αναστήθηκες από τους νεκρούς δια να μας χαρίσεις την ζωήν την αιώνιον. Αυτό σημαίνει ο πανάγιος σταυρός.

Ας το χρησιμοποιούμε λοιπόν όσο μπορούμε πιο συχνά, αγιάζοντας μ’ αυτό κάθε πτυχή της καθημερινής και της πνευματικής μας ζωής

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Τρί 17 Σεπ 2013, 00:09 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΙΝΚ


viewtopic.php?f=75&t=5572

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Τετ 20 Νοέμ 2013, 11:04 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: «Η θερμή πίστη Μετακινεί Όρη, συντρίβει τον Εωσφόρο, Νικά τους Απίστους»



ΔΙΗΓΗΣΗ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ
Ἡ Θερμὴ Πίστις Μετακινεῖ Ὄρη, Συντρίβει τὸν Ἑωσφόρον, Νικᾶ τοὺς Ἀπίστους

Ἦτον ἕνας βασιλεὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἦτο Πατριάρχης, τὸ ὄνομά του Ἰωακείμ, ἁγιώτατος ἄνθρωπος, καλός, εὐλαβής, σοφός. Ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνον τὸν ἠγάπησε περισσῶς καὶ κοντὰ εἰς τὴν ἀγάπην ὁποὺ τὸν εἶχεν ὁ βασιλεὺς ἐβγῆκεν ἕνας Ἑβραῖος καὶ ἔγινεν Τοῦρκος καὶ κοντὰ ὁποὺ ἐτούρκεψε ἔγινε καὶ βεζίρης. Λέγει ὁ Ἑβραῖος πρὸς τὸν βασιλέα: Βασιλέα μου πολυχρονεμένε, τί τὸν ἀγαπᾶς τόσον τὸν Πατριάρχην αὐτόν; Καὶ ὁ βασιλεύς ἀποκρίνεται πρὸς τὸν τρισκατάρατον τὸν Ἑβραῖον καὶ τὸν λέγει: Ἐπειδὴ ὁ Πατριάρχης εἶνε καλὸς ἄνθρωπος, εὐλαβής, σοφός, καὶ διὰ τοῦτο τὸν ἀγαπῶ. Λέγει πάλιν ὁ Ἑβραῖος πρὸς τὸν βασιλέα: Βασιλέα μου, ἐπειδὴ λέγεις ὅτι τὸν ἀγαπᾶς τὸν Πατριάρχην, κράξε τον νὰ ἔλθη εἰς τὸ παλάτιόν σου καὶ νὰ ἔλθω καὶ ἐγὼ νὰ συνομιλήσωμεν μαζὶ μὲ αὐτόν, καὶ νὰ ἰδῆς πῶς θὰ τὸν κάμω νὰ μείνη ἀναπολόγητος. Ἔπειτα κράζει ὁ βασιλεὺς τὸν Ἰωακείμ. Καὶ ἦλθεν ὁ Ἰωακεὶμ εἰς τὸ παλάτιον καὶ ἤρχισεν ὁ Ἑβραῖος νὰ φιλονικῆ μὲ τὸν Πατριάρχην. Λέγει ὁ Ἑβραῖος:

- Πατριάρχη, δὲν λέγει ὁ Χριστὸς εἰς τὸ Εὐαγγέλιον ὅτι ὅποιος ἀπὸ σᾶς τοὺς χριστιανοὺς ἔχει πίστιν, νὰ σηκώνη τὰ βουνὰ ἀπὸ τὸν τόπον τους; Λοιπὸν ἐπρόσταξεν ὁ βασιλεὺς τὸν Πατριάρχην νὰ σηκώση ἕνα βουνὸν ἀπὸ τὸν τόπον του καὶ τότε νὰ πιστεύσουν εἰς αὐτόν.
Καὶ λοιπὸν τί κάνει ὁ εὐλογημένος Πατριάρχης; Προστάζει καὶ συνάζει τοὺς εὐλογημένους τοὺς χριστιανοὺς καὶ κάνει δέησιν εἰς τὸν Ἅγιον Θεὸν τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας· καὶ ἔπειτα τελειώνοντας ὁ Πατριάρχης καὶ οἱ χριστιανοὶ τὴν δέησίν τους καὶ ἄρχισεν ὁ Πατριάρχης νὰ θυμιάζη τὸ βουνὸν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον ἦτο μεγάλο ἕως ἓξ ὥρας τοῦ μάκρους.

Καὶ τοῦ λέγει τοῦ βουνοῦ ὅτι ἐγὼ ὁ ἀνάξιος δοῦλος τοῦ Χριστοῦ μου σὲ προστάζω, βουνόν, νὰ σηκωθῆς ἀπὸ αὐτοῦ καὶ νὰ ἔλθης εἰς τὴν Αἴγυπτον. Καὶ ὢ τοῦ θαύματος! ἐκόπηκε τὸ βουνὸν ἐκεῖνο καὶ ἔγινεν εἰς τρία εἰς τιμὴν τῆς Αγίας Τριάδος καὶ ἐκίνησε καὶ ἦλθε κατεπάνω εἰς τὴν Αἴγυπτον. Ἔπειτα φωνάζει ὁ βασιλεὺς τὸν Πατριάρχην καὶ τοῦ λέγει: Διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, Πατριάρχη, πρόσταξε τὸ βουνὸν νὰ σταθῆ νὰ μὴ μᾶς πλακώση. Καὶ εὐθὺς ὁ Πατριάρχης ἔτρεξε μετὰ θερμῶν δακρύων καὶ ἐπρόσταξε τὸ βουνὸν καὶ ἐστάθη ἐπάνω εἰς τὴν Αἴγυπτον. Καὶ τὸ βουνὸν ἐκεῖνο τὸ ὀνομάζουν ἕως σήμερον Ντουρντᾶς. Καὶ εἰς αὐτὸ τὸ θαῦμα ἐπίστευσαν λαὸς πολύς, χιλιάδες ἕξ.
Λέγει δὲ πάλιν ὁ τρισκατάρατος Ἑβραῖος τοῦ βασιλέως:
- Βασιλέα μου, ἤξευρε ὅτι οἱ χριστιανοὶ λέγουν εἰς τὴν γλώσσαν τους στάσου, βουνόν... καὶ ἐπίστευσαν πάλιν ἕξ χιλιάδες (70). Λέγει καὶ ἄλλον λόγον ὁ Ἑβραῖος τὸν βασιλέα: Βασιλέα μου, ἤξευρε καὶ ἐτοῦτο· ὅτι οἱ χριστιανοὶ λέγουν πὼς λέγει τὸ Εὐαγγέλιόν τους πὼς ὅποιος ἔχει πίστιν νὰ πίη ἕνα ποτήρι φαρμάκι καὶ δὲν ἀποθαίνει (71). Καὶ ἔπειτα ὁ βασιλεὺς πρόσταξε τὸν Ἑβραῖον καὶ κάμνει ἕνα ποτήρι φαρμάκι, ὁποὺ δὲν εὑρίσκονταν χειρότερον εἰς τὸν κόσμον. Καὶ πάλιν λέγει ὁ Ἑβραῖος ἄλλον λόγον τοῦ βασιλέα: Βασιλέα μου, ἤξευρε καὶ ἐτοῦτο, ὅτι οἱ χριστιανοὶ ἔχουν τὸν σταυρὸν καὶ σταυρώνουν τὸ πικρὸν καὶ γίνεται γλυκόν. Πρέπει λοιπὸν νὰ προστάξετε τὸν Πατριάρχην, ὅταν θὰ τοῦ δώσῃς τὸ φαρμάκι νὰ τὸ πίη, νὰ μὴ κάμη τὸν σταυρόν του οὔτε ἀπάνω του οὔτε ἀπάνω εἰς τὸ ποτήριον. Καὶ ἔπειτα ἐπῆρεν ὁ βασιλεὺς τὸ ποτήριον εἰς τὸ χέρι του καὶ τὸ ἔδωσε τοῦ Πατριάρχη καὶ τοῦ τοῦ λέγει: Νὰ ἐτοῦτο τὸ ποτήριον· νὰ τὸ πίης καὶ νὰ μὴ κάμης τὸν σταυρόν σου οὔτε ἐπάνω σου οὔτε εἰς τὸ ποτήριον. Καὶ ὁ εὐλογημένος Πατριάρχης θέλησε νὰ τοὺς γελάση καὶ νὰ τοὺς πομπεύση εἰς τὸν κόσμον διὰ νὰ τοὺς κάμη μασκαράδες. Τότε λέγει τοῦ βασιλέα: Βασιλέα μου, καλά με προστάξατε νὰ τὸ πίω ἐτοῦτο τὸ ποτήριον, μὰ δὲν μὲ εἶπες πόθεν νὰ τὸ πίω τὸ ποτήριον. Καὶ κάμνει μὲ τὸ χέρι του ἀπὸ τὸ πλευρὸν καὶ ἀπὸ κάτω καὶ ἀπὸ ἐπάνω καὶ εὐθὺς ἔπιε τὸ ποτήριον. Καὶ ὁ πανάγαθος Θεὸς εὐθὺς ἄνοιξέ του μίαν τρύπαν εἰς τὴν δεξιὰν πλευρὰν καὶ ἐχύθη τοῦ ποτηρίου τὸ φαρμάκι καὶ ἔμεινεν ἄβλαβος. Καὶ ἔπειτα μέσα εἰς ἐκεῖνο τὸ ποτήριον ἔμεινε παραμικρὸν καὶ τὸ ἐξέπλυνε καὶ λέγει τὸν βασιλέα: Βασιλέα μου πολυχρονεμένε, ἐγὼ ἔπια τὸν καρπόν, πρόσταξε τὸν Ἑβραῖον νὰ πίη καὶ αὐτὸς καὶ ἐὰν δὲν ἀποθάνη, νὰ πιστεύσωμεν εἰς αὐτόν. Καὶ ὁ τρισκατάρατος Ἑβραῖος δὲν ἤθελε νὰ τὸ πίη. Καὶ τὸν ἐπίεσεν ὁ βασιλεὺς μεγάλως καὶ τὸ ἔπιεν τὸ ποτήριον ὁ Ἑβραῖος καὶ ἔσκασεν ὁ τρισκατάρατος καὶ ἐπῆγεν εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν καὶ καίεται μαζὶ μὲ τὸν τρισκατάρατον διάβολον. Καταλαμβάνετε λοιπόν, παιδιά μου, τί δύμαμιν ἔχει ὁ πανάγιος Σταυρός. Ὅμως μὲ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὸ ὄνομα νὰ πηγαίνετε εἰς τὸν παράδεισον.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Παρ 29 Νοέμ 2013, 21:51 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Τετ 11 Δεκ 2013, 22:36 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465






_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Πέμ 23 Ιαν 2014, 13:35 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465


_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
Τελευταίες δημοσιεύσεις:  Ταξινόμηση ανά  
Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 21 Δημοσιεύσεις ]  Μετάβαση στην σελίδα 1, 2, 3  Επόμενο

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]


Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Google [Bot] και 7 επισκέπτες


Δεν μπορείτε να δημοσιεύετε νέα θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντάτε σε θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επεξεργάζεστε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράφετε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επισυνάπτετε αρχεία σε αυτή τη Δ. Συζήτηση

Αναζήτηση για:
Μετάβαση σε:  
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group

Ελληνική μετάφραση από το phpbbgr.com