Αρχική

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]




Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 6 Δημοσιεύσεις ] 
Συγγραφέας Μήνυμα
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Κυρ 16 Ιαν 2011, 10:59 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Εικόνα

Ἕνας ἀπόστολος τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας
τοῦ κ. Νικολάου Δακορώνια


Ὁ μοναχὸς Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος ἢ Παπουλάκος εἶναι ἕνας σύγχρονος ἀπόστολος τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Παρὰ ταῦτα ἡ μορφὴ καὶ ἡ δράση του ἐπὶ ἑκατὸν πενήντα καὶ πλέον χρόνια τελοῦσε ὑπὸ ἀμφισβήτηση καὶ παρεξήγηση μέσα στὴν τεχνητὴ ὁμίχλη, τὴν ὁποία εἶχαν δημιουργήσει ἡ κακία καὶ ἡ ἀντινομίες τῆς ἐποχῆς του, καὶ μόλις στὶς μέρες μας ἀποκαταστάθηκε μὲ ὅλη του τὴ λαμπρότητα.


Στὴν ἐποχή του, ὁρισμένοι ἀπὸ σύγχυση ἢ ἐμπάθεια τὸν ἀποκάλεσαν ἀγύρτη, τὸ ἐπίσημο κράτος τὸν συνέλαβε καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ὑπὸ τὴν πίεση τῆς ἐξουσίας, τὸν περιόρισε διὰ βίου στὶς Μονὲς τῆς Θήρας καὶ τῆς Ἄνδρου. Ἀλλὰ ὁ λαὸς ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά, σὰν μέσα σὲ θρύλο, μὲ εὐλάβεια καὶ σεβασμὸ στὴ μνήμη του διατήρησε τὴν ἱστορία του, τὴ φήμη καὶ τὰ σημεῖα του. Ἔτσι, τώρα ποὺ ὁ χρόνος τὸν ἀπομάκρυνε ἀπὸ τὶς σύγχρονες περιστάσεις, μποροῦμε νὰ τὸν δοῦμε καὶ νὰ τὸν κρίνουμε καλύτερα.


Ὁ Χριστοφόρος Παπoυλάκoς ἢ Παπουλάκης γεννήθηκε τὸ 1770 στὸ χωριὸ Ἄρμπουνα τοῦ δήμου Κλειτορίας τῶν Καλαβρύτων. Μετέρχονταν τὸ οἰκογενειακὸ ἐπάγγελμα τοῦ κρεοπώλη. Ἦταν ἄνθρωπος φιλήσυχος καὶ δίκαιος. Σὲ ὥριμη ἡλικία βλέπει κάποιο οὐράνιο σημεῖο κοντὰ στὸ σπίτι, ἐκεῖ ποὺ κατοικοῦσε. Δὲν γνωρίζουμε τί ἦταν ἀκριβῶς. Δέχεται τὴν προσταγὴ νὰ ἀφιερωθεῖ ἐξ ὁλοκλήρου στὸν Χριστὸ ὡς κήρυκας - μοναχός. Ἀμέσως χτίζει πιὸ ψηλὰ ἀπὸ τὸ χωριὸ του τὴ σκήτη του, τὴ «Κοίμηση τῆς Θεοτόκου». Ἦταν ἄνθρωπος ἁπλός, ἀπαίδευτος καὶ οἱ γνώσεις του περιορίζονταν στὶς στοιχειώδεις γραμματικὲς γνώσεις. Ὡς ἐκ τούτου δὲν θὰ μποροῦσε νὰ κατακτήσει κάποια ὑπεύθυνη θέση στὸν ἀνώτατο κλῆρο. Εἶχε ὅμως τὴν τύχη νὰ ζήσει στὴν πιὸ ἔντονη περίοδο τοῦ Ἔθνους μας. Συμμετεῖχε στὴ μεγάλη προετοιμασία καὶ στὸν ἀγώνα γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ μακρόχρονο ὀθωμανικὸ ζυγό.


Ἔτσι ζυμώθηκε μὲ τὰ ἐθνικὰ νάματα καὶ τὴν πνευματικότητα, ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὴ μακραίωνη παράδοσή μας. Ὅταν οἱ Βαυαροὶ καὶ τὰ ὄργανά τους θέλησαν νὰ ἀλλοιώσουν τὸ ἑλληνορθόδοξο πνεῦμα μὲ ἀπαράδεκτες καὶ ὕποπτες καινοτομίες, ὁ Χριστοφόρος τέθηκε ἐπικεφαλῆς στὸν ἀγώνα γιὰ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἐλευθερία. Μαζί του λόγιοι ρασοφόροι τῆς ἐποχῆς του, ὅπως ὁ ἐκ Κεφαλληνίας Κοσμᾶς Φλαμιάτος, ὁ Μεγαλοσπηλιώτης Ἰγνάτιος Λαμπρόπουλος, ὁ Κωνσταντῖνος ὁ ἐξ Οἰκονόμων, ὁ Διονύσιος Ἐπιφανιάδης, καὶ ὅλοι οἱ Κολλυβάδες καὶ πνευματικοὶ ἄνθρωποι ἀπὸ ὅλα τὰ κοινωνικὰ καὶ μορφωτικὰ στρώματα.


Ὁ Παπουλάκος περιοδεύει τότε σὲ ὁλόκληρη τὴν Πελοπόννησο, στὴν Ἀττικὴ καὶ σὲ πολλὰ νησιά, ὅπως στὶς Σπέτσες, στὴν Ὕδρα, στὸν Πόρο καὶ στὴν Ἐλαφόνησο, διδάσκοντας τὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ. Οἱ διδαχὲς του εἶναι βάλσαμο καὶ ἐλπίδα γιὰ τοὺς τα-λαίπωρους ἀνθρώπους τῶν περιοχῶν αὐτῶν. Παντοῦ στηλιτεύει τὶς προσπάθειες τῆς ξενόφερτης ἐξουσίας καὶ τῶν προστατῶν αὐτῆς, ποὺ προσπαθοῦν νὰ ἀλλοιώσουν τὴν παράδοσή μας. Μὲ τὸ λόγο του μεταμορφώνει τὸ λαό, ὥστε νὰ ἐπικρατεῖ ἀγάπη, δικαιοσύνη καὶ συγχώρηση. Ὁ Τύπος τῆς ἐποχῆς γράφει πώς: «ὅτι δὲν κατάφεραν οἱ νόμοι, τὸ κατόρθωσε μὲ τὸ κήρυγμά του ὁ Χριστοφόρος». Ἡ φιλανθρωπία καὶ ἡ καλο-σύνη ἐξαπλώνονται παντοῦ ἀπ' ὅπου περνᾶ.


Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀρχικὰ προτείνει νὰ τὸν ἀφήσουν ἐλεύθερο, διαπιστώνοντας: «ὅτι ὅπου ἂν ἀπῆλθε, κηρύξας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, οὔτε ἀγυρτείαν, οὔτε ἰδιοτελείαν τινὰ ἐφάνη μετελθών, ἀλλ' ἀφιλοκερδῶν καὶ ἀκτήμων καὶ ὡς ὁ ὑπ' ἁπλοῦς ἁπλούστατος τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ κηρύξας, συνέστειλε καὶ παντελῶς ἔπαυσε διὰ τῆς διδaσκαλίας του τὴν ζωοκλοπήν, τὴν δενδροκοπίαν, τὴν ψευδορκίαν κ. τ λ. καὶ ... θεωρεῖ αὐτὸν τῆς κατ' αὐτοῦ γενομένης κατηγορίας ἀθῶον». Ὡστόσο οἱ ἰσχυροὶ φοβοῦνται καὶ πιέζουν ἀργότερα τὴν ῾Ι. Σύνοδο νὰ ἐκδώσει ἀπαγορευτικὴ ἐγκύκλιο γιὰ τὰ κηρύγματά του.


Ὁ Παπουλάκος ἐπιστρέφει στὸ χωριό του γιὰ περισυλλογή- ἀλλ᾽ὅμως ὄχι γιὰ πολύ. Ὁ ἀγώνας ἔχει γίνει γι᾽ αὐτὸν σκοπὸς τῆς ὑπάρξεώς του. Ὅταν σὲ λίγο ξαναβγαίνει στὰ χωριὰ καὶ στὴν ὕπαιθρο, ἡ Πελοπόννησος ὁλόκληρη καὶ πολλὰ νησιὰ δονοῦνται ἀπὸ ἐνθουσιασμό. Τοῦ ἐπιφυλάσσουν πρωτοφανῆ γιὰ τὰ χρονικὰ ὑποδοχή. Μιὰ μεγάλη πνευματικὴ λιτανεία διασχίζει ἀπ᾽ ἄκρου εἰς ἄκρον τὸ Μοριὰ μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Παπουλάκο. Παντοῦ τὸ πλῆθος μαζὶ μὲ τὸν κλῆρο, τὸν ἀποθεώνει καὶ τὸν ἀκολουθεῖ ψάλλοντας τὸ « Τῇ Ὑπερμάχω Στρατηγῶ.... ». Ἡ μεγάλη πορεία τῆς πίστεως φθάνει μέχρι τὴν Καλαμάτα. Τότε ἡ Κυβέρνηση καὶ ἡ ῾Ι. Σύνοδος ἀνησυχοῦν καὶ ἀπoφασίζoυν νὰ ἀντιδράσουν. Στρατὸς καὶ στόλος ἀποστέλλονται ἐναντίον τοῦ ἄοπλου γέροντα γιὰ νὰ καταστείλουν τὸ «Κίνημα». Ὁ Παπουλάκος καταφεύγει στὰ ἀπρόσιτα βουνὰ τῆς Μάνης, ὅπου τὸν προστατεύει μὲν ἡ ἀγάπη τῶν κατοίκων, θὰ τὸν καταδώσει ὅμως τὸ πάθος τῆς φιλαργυρίας. Ἡ ἀμοιβὴ τῆς συλλήψεώς του εἶχε ὁριστεῖ σὲ ἕξι χιλιάδες δραχμὲς καὶ ὁ προδότης, δυστυχῶς, βρέθηκε ἀνάμεσα στὸν κλῆρο.


Γιὰ ἕνα χρόνο ὁ ἀγωνιστὴς μοναχὸς ἐγκλείεται στὶς ὑγρὲς καὶ ἀνήλιες φυλακὲς τοῦ Ρίου. Ὅταν μεταφέρεται στὴν Ἀθήνα γιὰ νὰ δικαστεῖ, κλῆρος καὶ λαός, μὲ κλάματα καὶ δεήσεις, ὑπoκλίνoνται ἀπ' ὅπου κι ἂν περνᾶ. Τὸ Κράτος δὲν τολμᾶ νὰ τὸν δικάσει, γιατί ὁ λαὸς εἶναι μὲ τὸ μέρος του καὶ ἕτοιμος νὰ ἀναιρέσει τὶς συκοφαντίες. Μὲ πιέσεις τῆς πολιτείας στὴν ῾Ι. Σύνοδο περιορίζεται διὰ βίου, περιφρουρούμενος στὴ Μονὴ Προφήτου Ἠλιοῦ Θήρας καὶ ἀργότερα στὴ Μονὴ Παναχράντου Ἄνδρoυ. Ἀλλὰ ὁ λαὸς δὲν τὸν λησμονεῖ. Ἀπ᾽ ὅλα τὰ Βαλκάνια ἔρχονται προσκυνητὲς στὰ σιδερόφρακτα κελιά, ὅπου φυλάσσεται, γιὰ νὰ πάρουν τὴν εὐχή του κι ἕνα κομμάτι ἀπὸ τὸ ράσο του γιὰ ἁγιασμό. Κοιμήθηκε στὴν Ἄνδρο στὶς 18 Ἰανουαρίου 1861. Λίγο νωρίτερα ὁ φρουρὸς του ζήτησε συγγνώμη ἀπὸ τὸν Γέροντα καὶ τὴν εὐλογία του, γιὰ νὰ γίνει κι αὐτὸς μοναχός. Εἶχε τὴν πεποίθηση ὅτι κάτω ἀπὸ τὴν κατάλευκη γενειάδα του ἐκπορεύονταν τὸ φῶς καὶ ἡ ἀλήθεια.

Ὁ Παπουλάκος κοιμήθηκε ἀγνοημένος ἀπὸ τοὺς ἰσχυρούς, ποὺ προσπάθησαν καὶ μετὰ τὸ θάνατό του νὰ κηλιδώσουν τὴ μνήμη του. Ἀλλὰ ὁ κλῆρος καὶ ὁ λαὸς τὸν ἤθελε πάντα κοντά του. Πολλοὶ ναοὶ χτίζονταν στὸ ὄνομά του, ὅσο ἀκόμα ζοῦσε, προσωπικά του ἀντικείμενα τοποθετοῦνται, μαζὶ μὲ τὴ μορφή του σὲ δαγκερoτυπία, στὰ εἰκονοστάσια. Ἀπὸ πατέρα σὲ παιδὶ μὲ εὐλάβεια μεταφέρεται ὁ σπόρος ποὺ ἔριξε ὁ φωτισμένος αὐτός, ἀλλὰ καὶ θαρραλέος, ἀγωνιστής-μοναχός. Μὲ σεβασμὸ ἀναφέρονται ὅλοι στὴν πορεία τῆς ζωῆς του, ἀπὸ τὸ σπίτι του στὸν Ἄρμπουνα Κλειτορίας μέχρι τὴ Μονὴ Παναχράντου, « ἐδῶ γεννήθηκε ὁ Παπουλάκος » ἢ «ἀπὸ ἐδῶ πέρασε» ἢ «σὲ αὐτὴ τὴν πέτρα ἀνεβασμένος κήρυξε».

Μετὰ πολλὰ χρόνια ἔρχεται ἡ ἀναγνώριση. Εἶναι καὶ αὐτὸ ἕνα ἀπὸ τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς φυλῆς μας. Ἐδῶ οἱ ἥρωες, οἱ Ἅγιοι καὶ οἱ μεγάλες προσωπικότητες δὲν ἀνακηρύσσονται, οὔτε ἐπιβάλλονται μὲ δόγματα καὶ μὲ διατάγματα. Ἐδῶ, τοὺς μεγάλους τοὺς ἀναδεικνύει ὁ λαός μας, ἀφοῦ ὁ χρόνος ξεκαθαρίσει τὶς ὕποπτες ἀλληλεπιδράσεις τῆς ἐποχῆς καὶ τῶν συνανθρώπων τους.

Ἔτσι, ὁ Παπουλάκος, ὁ φτωχὸς μοναχός, περνᾶ ἤδη στὴ χορεία τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τιμᾶται τὴν ἡμέρα τῆς κοίμησής του, τὴν 18η Ἰανουαρίου, καθὼς καὶ τὴν 18η Αὐγούστου σὲ ἀνάμνηση τῆς λιτάνευσης τῆς εἰκόνος καὶ τῆς τιμίας κά-ρας του, κατὰ τὸ θέρος τοῦ 1973, στὴν Ἀχαΐα .



Ἐνοριακὰ Νέα Νοεμβρίου 2009

ΠΗΓΗ

http://www.pmeletios.com/ar_meletios/ag ... lakos.html

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Τρί 13 Αύγ 2013, 22:18 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Όσιος Χριστόφορος Παπουλάκος
Διαβάστε στο παρακάτω λίνκ

http://www.papoulakos.gr/content/papoulakos-book.pdf

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Δευτ 26 Ιαν 2015, 21:34 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
Εγώ είμαι γέροντας κι αργά ή γρήγορα θα φύγω για να δώσω λόγο στον πλάστη μου και κριτή μου για τα κρίματά μου, ώστε τίποτα δε θα κερδίσουνε φιμώνοντας το δικό μου το στόμα. Αυτοί όμως, όπως και νάρθουν τα πράγματα, θα πάνε κατά διαβόλου και το πιο φριχτό είναι ότι σέρνουνε στις αμαρτωλές καρότσες τους ολάκαιρο το έθνος, εσάς τον τίμιο και δουλευτή λαό. Σας ξεγελούνε με ταξίματα που δεν τάχετε χρεία, γιατί είν΄ ανήμποροι να σας μιλήσουνε τη γλώσσα της αλήθειας. Δεν έχουνε τη δύναμη να σας φρονηματίσουνε, γιατί η ζωή η δικιά τους είναι βουτηγμένη στην κοπριά. Είν΄ ανήμποροι να γειάνουν τις πληγές σας, γιατί οι πληγές ενού λαού δε γιατρεύουνται αν όλοι οι πολίτες, που είναι το αρρωστημένο κορμί, δε θελήσουν και δε βοηθήσουν για την γιατρειά. Όλοι σας είστε βουτημένοι στην αμαρτία, όλοι σας έχετε κλέψει, όλοι σας έχετε ψευτίσει, όλοι σας έχετε πιθυμήσει τη γυναίκα του γείτονα ή του ξένου, όλοι σας έχετε μοιχέψει με το νου και με την πράξη, όλοι σας έχετε αδικήσει κι όλοι σας έχετε κλείσει σατανικά τα μάτια στις πληγές του αδελφού σας και τ΄ αυτιά σας στο βόγγο των αρρώστων και του κυνηγημένου. Κοντολογίς, όλοι σας είστε φονιάδες, γιατί ούλα τούτα τα κρίματα είναι μιλιούνια καρφιά που μπήγετε καθημερινά στο πανάχραντο κορμί του Χριστού και Σωτήρα μας. Συνηθίσαμε να φορτώνουμε στη ράχη των οβρηών και του Πιλάτου το σταύρωμα του Σωτήρα, όταν εμείς, που καμωνόμαστε τους Χριστιανούς, ανοίγουμε καθημερινά πληγές στο κορμί Του. Ποιος όμως απ΄ τους αρχόντους που μας κυβερνάνε έχει τη δύναμη να σηκώσει το ρούχο σας και να φανερώσει στα ίδια σας τα μάτια τις πληγές σας; Κανένας. Γιατί είναι οι ίδιοι βρώμικοι και λωβιασμένοι, αισχροί και άτιμοι και γιομάτοι τόσο έμπυο, που ο καθένας θα τους έλεγε κατάμουτρα γιατρούς ανήμπορους να γιατρέψουν τις ξένες πληγές, αφού δεν μπορούν να γιατρέψουν τις δικές τους. Ζυμωμένοι στην ψευτιά, λαχανιάζουνε αναμεταξύ τους, πως θα ξεπεράσει ο ένας τον άλλον στο κρίμα. Κι όντας τέτοιοι, ορμηνεύουνε το λαό και κανονίζουνε με νόμους πώς να κυβερνηθεί το μυαλό και η ψυχή των παιδιών μας. Αυτοί που προδίνουνε ολημερίς το στεφάνι τους και ξαδιάντροπα γυρίζουν με παλακίδες, αυτοί που έχουνε κάνει νόμο και κανόνα την πουτανιά, μιλάνε για νόμο και γι΄ αλήθεια. Αντίς να καθαριστούνε οι ίδιοι και σιγά-σιγά και φρόνιμα, με το παράδειγμα της καθαρής ζωής τους και με τα λόγια του Χριστού, να πασχίσουν να γιατρέψουν τις πληγές σας, πιχειρούν να σας ξιπάσουν με πλουμίδια που ξεγελούν αλλά δεν καλυτερεύουν τη ζωή σας. Παράδειγμα τούτη η καρότσα του διαβόλου που τη σπρώχνει στο νερό η φωτιά, και ξερνάει καπνό και λερώνει το λιμάνι της Καλαμάτας. Περηφανεύουνται οι κυβερνήτες μας πως προικίσανε το έθνος με τέτοια δαιμονικά σύνεργα και πως με τέτοια πλουτίζουνε το γένος, ενώ το σπρώχνουν από το κακό στο χειρότερο.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Κυρ 19 Ιούλ 2015, 20:52 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465
ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ (†1861) --- Ὑπό τοῦ Ἁγιορείτου Μοναχοῦ Μωυσέως

Σέ πεῖσμα τῶν καιρῶν, ἐμεῖς δέν θά πάψουμε ν᾽ ἀναφερόμαστε σέ ἱερές,ὁδηγητικές μορφές τοῦ παρελθόντος, πρός ἐνίσχυση, ἐνδυνάμωση καίἀναψυχή. Συμπληρώνονται ἐφέτος 150 ἔτη ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ Παπουλάκου. Πολέμησε ὁλόψυχα ξένες ἐπιδράσεις, δυτικές παραδόσεις, ξένες πρός τήν ὀρθόδοξη παράδοση. Καυτηρίασε τόν ἑτερόδοξο μονάρχη, πού ἔκλεισε πολλά μοναστήρια καί γκρέμισε βυζαντινούς ἱ. ναούς. Γιά τά φλογερά κηρύγματά του, διώχθηκε, ταλαιπωρήθηκε, ἐξορίσθηκε καί φυλακίσθηκε. Οἱ τότε ἐκσυγχρονιστές τόν κατηγόρησαν ὡς ἀγύρτη, γιατί τούς ἐνοχλοῦσαν τά λόγια του. Ὁ λαός ἀκολουθοῦσε τόν ἄδολο μαχητή, τόν ἀκέραιο ἱεροκήρυκα, τόν ἀκτήμονα μοναχό, τόν ὁμολογητή ρασοφόρο. Ἀπό νωρίς ὁ Παπουλάκος, κατάλαβε καλά ὅτι ἡ δυτική θεολογία ἦταν ἀνορθόδοξη καί ἀντιορθόδοξη. Ἡ δυτική θεολογία ἤθελε νά κατεβάσει τόν οὐρανό στή γῆ, νά διατηρεῖ τούς χριστιανούς στή

σκλαβιά, νά καλλιεργεῖ τόν ἀλλαζονικό οὑμανιστικό ἀνθρωπισμό, πού ἔφερνε τόν ἀθεϊσμό. Ἀποφάσισε ἔτσι νά διδάξει τόν λαό μεγάλες ἀλήθειες μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς του. Ἡ Βαυαροκρατία ἦταν σκληρή ἀπέναντι στόν ὀρθόδοξο κλῆρο.

Ἤθελαν νά φραγκέψουν τά πάντα. Ἀντιστάθηκαν σθεναρά, ὁ στρατηγός Μακρυγιάννης, ὁ Κοσμᾶς Φλαμιάτος, οἱ Κολλυβάδες, Φιλοκαλικοί, Ἁγιορεῖτες Πατέρες καί ὁ ἄφοβος Παπουλάκος.

Ὁ Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος ἤ Χριστοπανάγος ἤ Παπουλάκος ἤ Παπουλάκης γεννήθηκε στό μικρό χωριό Ἄρμπουνα τῶν Καλαβρύτων περί τό 1780. Ζοῦσε μέτρια καί μετρημένα, μέ τά τρία ἀδέλφια του, ἐμπορευόμενος ζῶα. Νέος ἀγάπησε τή μελέτη, τήν προσευχή καί τόν μοναχισμό. Ἔτσι ἀναχώρησε γιά τή ἱ. μονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου, ὅπου ἐκάρη μοναχός. Κατόπιν ἐπέστρεψε στό χωριό του καί ἔξω αὐτοῦ ἔκτισε ἕνα μοναστηράκι, πού τό ἀφιέρωσε στήν Παναγία. Μέ πολλές προσπάθειες κατάφερε νά πάρει τήν ἄδεια τοῦ ἱεροκήρυκα. Μέ κόπους καί θυσίες ἄρχισε περιοδεῖες διδάσκοντας κατά τῶν ἄθεων γραμμάτων, σέ ὅλη τήν Πελοπόννησο. Τό 1833 ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἶχε ἀποσχισθεῖ ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, μέ πρωτεργάτη τόν Θεόκλητο Φαρμακίδη, πού πιεζόταν ἀπό τόν Μάουερ. Κυνηγήθηκε ὁ μοναχισμός, οἱ μισσιονάριοι ἐργάζονταν ἀνενόχλητοι καί ὁ Παπουλάκος θέλησε ν᾽ ἀντιδράσει δυναμικά. Συνεχίζει τά κηρύγματά του, παρά τ᾽ ὅτι τοῦ πῆραν τήν ἄδεια, ὡς νέος ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Τόν

ἐχθρεύονται καί αὐτόν πολλοί, ὁ Κοραῆς, ὁ Καΐρης, ὁ Φαρμακίδης καί ἄλλοι. Γιά τό ἔργο του συλλαμβάνεται τό 1851 στήν Ἀχαΐα γιά πρώτη φορά. Ὁ κόσμος τόν ἄκουγε μέ προσοχή καί τόν ὑπεραγαποῦσε. Τά κηρύγματά του στρέφει μέ θεοσημεῖες καί προφητεῖες. Ὁ λαός τόν ἀκολουθοῦσε πιστά καί ἀπτόητα. Μέ προδοσία συνελήφθη τό 1852 καί ὁδηγήθηκε στίς φυλακές τοῦ Ρίο. Στή συνέχεια περιορίσθηκε στή ἱ. μονή Προφήτου Ἠλιοῦ Σαντορίνης καί κατόπιν στή ἱ. μονή Παναχράντου Ἄνδρου. Κι ἐκεῖ δέν ἔπαυσε τίς ψυχωφελεῖς διδαχές καί προτροπές.

Ὁ Παπουλάκος ἦταν ἕνας ἁπλός, φτωχός, ἀληθινός καί τίμιος μοναχός. Ἀγαποῦσε τήν Ὀρθοδοξία καί τήν Ἑλλάδα, τόν Χριστό καί τήν Ἀλήθεια. Ἀκολούθησε τόν δρόμο τῆς ὁμολογίας, τοῦ μαρτυρίου, τῆς ἀσκήσεως καί τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῶν ψυχῶν. Γι᾽ αὐτό ὁ πιστός λαός τόν ἀγάπησε καί τόν τίμησε ὡς ἅγιο. Παρέδωσε τό πνεῦμα του στίς 18.1.1861, 150 ἔτη

πρίν ἡ μνήμη του παραμένει ζωντανή, γιά τήν καθαρότητα, γνησιότητα, ταπεινότητα καί ἀληθινότητα τῆς ζωῆς του. Μορφές ἀνιδιοτέλειας, θυσίας καί προσφορᾶς χρειάζονται ἀπαραίτητα καί σήμερα.

Ἡμέρες ἄτονες, ἰσχνές, ἄφωτες καί ταραγμένες, σάν τίς δικές μας, θέλουν ἡρωϊσμό, γενναιότητα, θάρρος καί τόλμη…

Στίς μετά τή σπατάλη ἰσχνές καί δύσκολες ἡμέρες μας ξαναχρειάζεται ἐγερτήριο σάλπισμα πρός μετάνοια, ἀνόρθωση, ἀνασυγκρότηση καί ὀρθοστασία. Ἡ ἐκκοσμίκευση κούρασε, ὁ μιμητισμός ταλαιπώρησε, ὁ ἐκδυτικισμός ἀλλοίωσε, ὁ συγκριτισμός ἐξαπάτησε, ὁ οἰκουμενισμός ἀστόχησε. Χρειάζονται ἀπαραίτητα γενναῖες φωνές, ἡρωϊκό φρόνημα, ὁμολογία πίστεως, πίστη θερμή ὡς τοῦ ὁσίου Παπουλάκου.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Σάβ 04 Μαρ 2017, 10:10 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465


_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
UNREAD_POSTΔημοσιεύτηκε: Παρ 25 Ιουν 2021, 12:19 
Χωρίς σύνδεση
Site Admin
Site Admin
Άβαταρ μέλους

Εγγραφή: Τρί 08 Ιαν 2008, 14:48
Δημοσιεύσεις: 10465

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»


Κορυφή
 Προφίλ  
Απάντηση με παράθεση  
Τελευταίες δημοσιεύσεις:  Ταξινόμηση ανά  
Δημιουργία νέου θέματος Απαντήστε στο θέμα  [ 6 Δημοσιεύσεις ] 

Όλοι οι χρόνοι είναι UTC + 2 ώρες [ DST ]


Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 14 επισκέπτες


Δεν μπορείτε να δημοσιεύετε νέα θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντάτε σε θέματα σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επεξεργάζεστε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράφετε τις δημοσιεύσεις σας σε αυτή τη Δ. Συζήτηση
Δεν μπορείτε να επισυνάπτετε αρχεία σε αυτή τη Δ. Συζήτηση

Αναζήτηση για:
Μετάβαση σε:  
cron
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group

Ελληνική μετάφραση από το phpbbgr.com