Ο ΑΓΙΟΣ ΒΛΑΣΙΟΣ ο Βουκόλος
Ήταν από την Καισαρεία της Καππαδοκίας και οι γονείς του, πλούσιοι σε κοπάδια βοδιών, διακρίνονταν για την ευσέβεια και τις ελεημοσύνες τους. Ακόμα θερμότερος στην πίστη και προθυμότερος στο καλό ο γιος, ήταν η παρηγοριά πολυάριθμων φτωχών και ορφανών, για τους οποίους διέθετε κάθε χρόνο όλα τα εισοδήματα της δουλειάς του. Κάποτε για επαγγελματικούς λόγους έφυγε από την Καισαρεία. Αυτό συνέβη όταν είχε κινηθεί φονικός διωγμός κατά των χριστιανών, μεταξύ των οποίων πρώτος καταζητήθηκε ο Βλάσιος. Έψαξαν παντού, αλλά δεν τον βρήκαν πουθενά. Όταν επέστρεψε, του ανέφεραν τα γεγονότα. Η μητέρα του τον προέτρεπε να φύγει για να σωθεί. Αλλ' ο Βλάσιος αρνήθηκε, με τη σκέψη ότι θα ήταν λιποτάκτης της πίστης αν έφευγε για να σωθεί. Και ότι η σωτηρία του αυτή θα ήταν άτιμη, τη στιγμή που στο βωμό της πίστης θυσιάζονταν οικογενειάρχες. Έμεινε λοιπόν και παρουσιάστηκε στο κριτήριο. Εκεί, μετά την επανειλημμένη ομολογία του και τη σταθερή επιμονή του σ' αυτή, βασανίστηκε φρικτά. Αλλά με τη θαυμαστή υπομονή του, κέρδισε πολλούς από τους εκεί παρευρεθέντες, οι οποίοι μάλιστα ομολόγησαν την αληθινή πίστη. Τέλος το σώμα του υπέκυψε στο θάνατο, η νικηφόρα όμως άθληση του αξιώθηκε να πάρει το λαμπρό και αμάραντο στεφάνι της αιώνιας ζωής.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»