Η Μνησικακία είναι η Σφραγίδα του Αντιχρίστου και η Καρδιά του Μνησίκακου είναι Σφραγισμένη με αυτή τη Σφραγίδα του Αντιχρίστου. Όταν ο Αντίχριστος και το πνεύμα του Αντιχρίστου το οποίο Κυβερνά στον Κόσμο, βάλει στον Άνθρωπο αυτή τη Σφραγίδα, τότε απ' αυτή τη Σφραγίδα της Μνησικακίας Αποθνήσκει η Καρδιά του Ανθρώπου, δηλ. γίνεται Νεκρή και Ανίκανη να Θλίβεται για τις Αμαρτίες, χάνει την Πνευματική Αίσθηση και τον Φόβο του Θεού. Έτσι, ο Άνθρωπος αποθνήσκει, όταν η καρδιά του είναι σφραγισμένη με το μίσος. Αυτή, η κατάρα της μνησικακίας κάνει τον άνθρωπο τόσο αναίσθητο, ώστε οι άνθρωποι από μόνοι τους να θανατώνονται κατά διάφορους τρόπους. Αυτό κάνει τον έναν να γίνεται αρνητής της πίστεως, τον άλλον να αυτοκτονεί, άλλον στα μαχαίρια, άλλον να γίνεται προδότης, άλλον βλάσφημον, άλλον μελαγχολικόν, χωρίς να νοιώθει ειρήνη στην καρδιά του. Οι δύστυχοι Άνθρωποι δεν θα καταλαβαίνουν ότι όλα αυτά θα προέρχονται από την μνησικακία, από υψηλοφροσύνη, καταδίκη και ΕΛΛΕΙΨΗ των συγγενών μας, από ασέβεια προς τους γονείς, τους ηλικιωμένους και τους άρχοντες της Πολιτείας και Εκκλησίας. Έτσι, όταν ο Αντίχριστος θα βάλει την σφραγίδα του στους ανθρώπους, η καρδιά τους θα γίνει σαν νεκρή. Τότε, όταν θα αρχίσουν οι συμφορές για τις οποίες έγινε λόγος πιο πριν, ο Αντίχριστος θα αρχίσει να σφραγίζει τους Ανθρώπους με την σφραγίδα του, δήθεν για να τούς σώσει απ' τις συμφορές και μόνο αυτοί που θα έχουν την σφραγίδα του (Αποκ. 13,17), θα μπορούν να αγοράζουν Ψωμί. Οι πολλοί θα πεθαίνουν στους δρόμους και στα σοκάκια. Οι Άνθρωποι θα γίνουν όμοιοι σαν τα αρπακτικά πτηνά, που περιτριγυρίζουν το ψοφίμι, αλλά θα φάγουν σάρκες νεκρών. Αυτά, δεν θα τα κάνουν οι Χριστιανοί αν και ως Ασφράγιστοι, δεν θα μπορούν να αγοράζουν ψωμί, αλλά αυτά θα κάνουν αυτοί που σφραγίστηκαν, και δεν θα τούς είναι αρκετό το ψωμί. Γιατί, η καρδιά των ΕΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΩΝ θα είναι αναίσθητη, και επειδή δεν θα είναι σε θέση να υπομείνουν την πείνα, αυτοί θα ορμούν στις νεκρές σάρκες και θα τις κατατρώγουν, και θα πεθαίνουν τελικά και οι ίδιοι. Στην σφραγίδα θα είναι γραμμένο: "εγώ σου ανήκω", "ναι, είσαι δικός μου". "Θεληματικά έρχομαι, και όχι με εξαναγκασμό", "και εγώ θεληματικά σε δέχομαι, και όχι με εξαναγκασμό". Αυτές οι τέσσερες φράσεις θα υποδηλώνονται στο κέντρο αυτής της σφραγίδας της συμφοράς.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»