«Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος, και βασιλεία επί βασιλείαν· και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί, και σεισμοί κατά τόπους. Πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων»

Ο Κύριος εξηγεί ότι δεν είναι μόνο οι πόλεμοι αλλά υπάρχουν και άλλες τραγωδίες της ζωής –πείνες, σεισμοί, λοιμοί... όπως ακούμε και βλέπουμε καθημερινά στις ειδήσεις–, και όλα αυτά είναι μικρά προμηνύματα της κρίσης που έρχεται, σε έναν κόσμο που σείεται για να καταλάβει ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον Χριστό.

Αλλά ο Κύριος τα χαρακτηρίζει όλα αυτά «αρχή ωδίνων» και έτσι δίνει μια νότα ελπίδας, επειδή οι «ωδίνες» είναι οι πόνοι της γυναίκας πριν γεννήσει και η γυναίκα είναι πρόθυμη να υποστεί αυτούς τους πόνους, επειδή στο τέλος έρχεται κάτι καλό^ κάποια στιγμή θα γεννήσει. Έτσι, μέσα από την τραγική ιστορία, ο Θεός προετοιμάζει κάτι όμορφο, έναν νέο κόσμο.

_________________

«Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα
και των δαιμόνων
το τραύμα»